ฮันเตอร์สุดแกร่งที่อย่างเป็นแค่คนอ่อนแอ ตอนที่ 15 ความลับของHunter แรงค์ SS

ตัวผมที่หันไปทางทีวีด้วยความตกใจก็มองไปที่ทีวีพร้อมกับคิดว่า อะไรHunterแรงค์ SS งั้นเหรอทำไมเรื่องนี้ถึงเป็นข่าวได้ละไม่ใช้ว่าทางสมาคมHunter ปิดข่าวเรื่องตัวตนของเราไปแล้วเหรอ

ตอนนี้จะทำยังไงดีถ้าเราเปลี่ยนช่องตอนนี้ น้องเรากับเกวลินต้องสงสัยเราแน่แต่กลับกันถ้้าเราไม่เปลี่ยนละก็แย่แน่

" แต่หน้าเสียดายนะครับที่ทางเราไม่มีทั้งรูปแล้วก็ชื่อของHunter เลย "

เสียงของผู้ประกาศข่าวในทีวีพูดออกมาแบบน้ำเสียงผิดหวัง เห้อ ..... ไอเราก็นึกว่าจะมีข้อมูลแล้วสะอีก ตัวผมก็ถอนหายใจออกมาแบบความรู้สึกของคนโล่งอก

" เห้ออ... "

หลังจากที่ผมถอนหายใจไปทุกคนที่กำลังกินอาหารบนโต๊ะอยู่นั้นก็หันมาที่ผม ด้วยหน้าตาที่กำลังสงสัยกัน

" พี่เป็นอะไรงั้นเหรอ "

สกาวเดือนถามออกมาพร้อมกับมองมาทางผม จะตอบว่าไงดีนะเมื่อกี้ก็ถอนหายใจไปสะดังเลย เอาแบบนี้ละกัน

" พี่ผิดหวังกับข่าวเมื่อกี้นะ "

" ออ ข่าวที่บอกว่าประเทศของพวกเรามีHunter แรงค์ SS แต่เค้าไม่เปิดเผยตัวตนนะเหรอ "

" ใช้ๆเรื่องนั้นแหละ "

" แต่ก็แปลกนะทำไมเค้าถึงทำแบบนี้หนูละไม่เข้าใจจริงๆ "

" 555555 นั้นสินะ "

แย่แล้วเราดันพาเข้ามาคุยเรื่องนี้สะได้ทำไมถึงเป็นแบบนี้นะ ในระหว่างที่ตัวผมกำลังคิดอยู่นั้นเกวลินที่นั่งอยู่ก็พูดออกมา

" ฉันคิดว่าแบบนั้นมันก็ดีนะ จะได้ไม่ต้องมาปวดหัวกับเรื่องไม่เป็นเรื่องด้วย "

ตัวผมก็จ้องไปที่เธอ และมองไปด้วยแววตาที่กำลังเห็นใจเธอ ใช้แล้วเธอพึ่งมาคิดได้สินะว่าการที่เป็น Hunter แรงค์ S หรือ SS นั้นมันลำบากขนาดไหน แต่ว่าตอนนี้เธอนะเปลี่ยนอะไรไม่ได้แล้ว เสียใจด้วยนะเกวลิน เมื่อผมนั่งมองเธอสักพักผมก็ตอบออกไป

" ผมว่าเป็นคนแข็งแกร่งมันก็ดีนะ จะได้ช่วยคนได้ด้วยแบบคุณไง "

หลังจากที่ผมพูดออกไปเกวลินที่กำลังนั้งหันหน้าไปทางทีวีอยู่ก็หันหน้ากลับมาทางผม

" แบบฉันงั้นเหรอ เห้ออออนั้นสินะ "

" ใช้ไหมละก็คุณเป็นHunter แรงค์ S นี้น่า 55555 "

" ว่าไงนะ !!!!! "

เสียงของน้องสาวผมร้องออกมาด้วยน้ำเสียงที่กำลังตกใจ และมองไปทางเกวลิน พร้อมกับพูดออกมาแบบเสียงสั่่นๆ

" พะ...พี่บอกเมื่อกี้ที่ว่าพีี่เกวลินเป็น Hunter แรงค์ S นะมันเป็นเรื่องจริงเหรอ "

" อืมก็ใช้นะสิ พี่ยังไม่ได้บอกเหรอ"

" ก็ยังนะสิค่ะ ทำไมคนระดับนัั้นถึงได้มาอยู่ในที่แบบนี้ละค่ะ "

" เอออ..... เรื่องนั้นมันก็ "

ผมพูดออกมาค่อยๆแล้วก็หันไปมองทางเกวลินที่กำลังนั่งอยู่ จะบอกว่ายายนี้หนีออกจากบ้านมาไปเลยได้ไหมนะ ไม่สิเรื่องแบบนี้ให้เจ้าตัวเป็นคนบอกเองดีกว่า

" ลองถามพี่เกวลินเองดีกว่านะ "

พอผมพูดจบเกวลินที่กำลังกินน้ำอยู่ก็สำลักน้ำและมองมาทางผม ด้วยสายตาที่ไม่พอใจ อย่ามองกันแบบนั้นสิเรื่องแบบนี้เธอต้องเป็นคนพูดเองนี้น่า จากนั้นเธอก็หันหน้ากับไปหาน้องสาวของผมที่กำลังรอคำตอบอยู่

" เอออ... คือว่าที่ฉัน มะ....มาอยู่ที่นี้ "

เกวลินพูดออกมาด้วยน้ำเสียงขัดๆ ขาดๆเหมือนว่าที่กำลังหาเหตุผมดีๆเพื่อบอกกับน้องสาวของผมอยู่

" ออ หนูรู้แล้วหรือว่าพี่หนีออกจากบ้านมาแบบพี่ชายของหนู "

" 55555 มันก็ทำนองนั้นละนะ "

เกวลินพูดออกมาด้วยสีหน้าที่หัวเราะแบบไม่เต็มใจ จากนั้นก็มองมาทางผมด้วยสายตาที่อาฆาต เดียวนะมองแบบนั้นหมายความว่าไงเรื่องนี้เธอต้องจัดการเองอยู่แล้วนะ อย่ามามองกันแบบนี้สิ

หลังจากนั้นน้องสาวผมก็ไม่ได้ถามอะไรอีีกจนพวกเรากิินอาหารเสร็จตอนนี้อาหารบนโต๊ะที่เคยเต็มหายไปหมด นี้มันหมดยังกับว่าเอาไปเททิ้งเลยนะเนี่ย

" โอ๊ยย ...... ผมกินไม่ไหวแล้วครับ"

" หนูเองก็เหมือนกันค่ะ "

เสียงของนิรัชกับไอลินพูดขึ้นมาพร้อมกับเอามือทั้ง2 จับที่ท้องของตัวเองอยู่และใบหน้าทั้ง 2 คนตอนนี้เต็มไปด้วยรอยยิ้ม หลังจากที่ทั้ง 2 คนพูดมาไม่นานน้องสาวผมก็ลุกขึ้นพร้อมกับหยิบจานอาหารที่หมดแล้ว เอาขึ้นไปด้วย

" เดียวหนูเอาไปล้างก่อนนะค่ะ "

เธอพูดออกมาพร้อมกับหันมองมาทางผมที่กำลังนั่งอยู่

" อืม...ได้ๆ เดียวพี่จะพา 2 คนนี้ไปอาบน้ำละกัน "

ผมพูดออกมาพร้อมกับหันไปมองนิรัชกับไอลินที่กำลังนอนเอามือจับท้องของตัวเองอยู่ ในขณะที่ผมกำลังมองแฝดทั้ง 2คนอยู่นั้นเกวลินก็ลุกขึ้นมาพร้อมกับหยิบจานอาหารเหมือนกับน้องของผม แล้วก็หันหน้าไปทางน้องสาวของผม

" เดียวฉันจะช่วยเองนะ "

" ค่ะ ขอบคุณมาก "

น้องของผมตอบออกมาพร้อมกับยิ้มให้เกวลินจากนั้นทั้ง 2 คนก็เอาจานอาหารทั้งหมดเดินเข้าไปในห้องครัว แล้วพอเสียงในห้องเงียบแล้วเสียงผู้ประกาศข่าวในทีวีก็พูดขึ้นมา....

" วันนี้เราเชิญแขกรับเชิญมาด้วยครับเค้าคือคนที่ไปวัดพลังให้กับHunter คนนั้น เชิญพบกับคุณ ทศกรครับ "