ฮันเตอร์สุดแกร่งที่อย่างเป็นแค่คนอ่อนแอ ตอนที่ 13 เรื่องที่สงสัย

" ห่ะ....มะไม่ใช้นะ "

เสียงของเกวลินตอบออกมาด้วยท่าทางที่กำลังกระวนกระวาย และมองมาทางนิรัชที่ถามออกไปแบบนั้น

ผมก็เอามือไปลูบที่หัวของนิรัชที่กำลังหันหน้ามองไปทางเกวลินอยู่ พร้อมกับพูดออกไป

" ไม่ใช้หรอกนะ พี่สาวคนนั้นเป็นเพื่อนบ้านคนใหม่ของพวกเรานะ "

" ห่ะ เพื่อนบ้านคนใหม่เหรอค่ะ "

เสียงของไอรินพูดออกมาแล้ว เดินเข้า ไปหาเกวลินที่กำลังยืนอยู่ด้านหน้าห้องพร้อมกับยกมือขึ้นมาไหว้เกวลินที่

" สวัสดีค่ะพี่สาว หนูชื่อไอลินค่ะ "

หลังจากไอลินพูดจบนิรัชที่ยืนอยู่กับผมก็วิ่งไปที่ด้านหน้าของเกวลิน และไปยืนอยู่ใกล้ๆกับไอลินแล้วก็ยกมือไหว้เกวลินที่ยืนอยู่เหมือน กัับไอลิน

" สวัสดีครับ ผมชื่อนิรัช ฝากพี่ชายของผมด้วยนะครับ "

" เอ่ะ "

เสียงของเกวลินพูดออกมาด้วยหน้าตาที่ตกใจพร้อมกับมองเด็ก 2 คนที่ยืนอยู่ด้านหน้า เด็กพวกนี้มีมารยาทดีแหะคงจะโดนสอนกันมาดีสินะแต่ว่าที่เด็กผู้ชายคนนี้พูดมาฝากพี่ชายด้วยนะมันหมายความว่าอะไร

" ยินดีที่ได้รู้จักจ่ะ พี่ชื่อเกวลินจะย้ายมาอยู่ข้างห้องของพวกหนูตั้งแต่วันนนี้นะ "

เกวลินตอบเด็กทั้ง 2 ออกมาแบบน้ำเสียงที่นุ่มนวนต่างจากที่คุยกับผมลิบลับเลยพร้อมกับยิ้มออกมาให้กับนินัชและไอลิน

จากนั้นผมก็เดินเข้าไปด้านในห้องและเอาของไปวางไวที่บนโต๊ะกลางห้อง โต๊ะที่ผมวางของไปนั้นเป็นโต๊ะทรงกลมที่เอาไวนั่งกินข้าวตั้งอยู่กลางห้องโต๊ะตัวนี้มันสำหรับนั่งกับพื้นเวลากินข้าวจึงไม่มีเก้าอี้อยู่

" อ่าวพี่กลับมาแล้วเหรอ วันนี้ซื้อของมาเยอะจังเลยนะ "

เสียงของน้องสาวผมสกาวเดือนพููดขึ้นพร้อมกับเดินออกมาจากห้องครัว และในมือกำลังถือมีดและ หอมหัวใหญ่อยู่

" อืม...วันนี้เป็นงานฉลองนะวันนี้พี่ได้ทำงานเป็นHunter ครั้งแรก "

" ออ งั้นเหรอหนูกำลังจะทำกับข้าวอยู่พอดีเลย "

" 55555 งั้นวันนี้หยุดทำก่อนมากินของพวกนี้กันก่อนแล้วกัน "

" ค่ะ งั้นเดียวหนูเอาของไปแกะใสจานให้นะ "

หลังจากพูดจบน้องสาวผมก็เดินเข้ามาหยิบอาหารที่ผมซื้อมาอยู่บนโต๊ะ ในขณะที่น้องของผมกำลังหยิบของอยู่นั้น

ไอลินกับนิรัชก็จูงมือทั้ง 2 ข้างของเกวลินเดินเข้ามาด้านในห้องที่ผมกำลังอยู่่ นิรัชที่จูงมือข้างซ้ายของไอลินก็พูดขึ้น

" พี่ครับๆ วันนี้ให้พี่เกวลินฉลองกับพวกเราด้วยนะครับ "

" นะค่ะ พี่หนูก็ยังอยากคุยกับพี่เกวลินอีกเยอะเลยค่ะ "

เสียงของไอลินที่จูงมือขวาของเกวลินพูดออกมาแล้วทำแววตาหน้าสงสารมาทางผม เห้ออออ เด็ก 2 คนนี้ทำอะไรเนี่ยไปพายายนี้เข้ามาด้วยทำไมกันเมื่อกี้ยังด่าเราว่าเป็นคนแอบตามอยู่เลย

" ได้สิถ้าพี่เค้าไม่มีปัญหานะ "

" อืม....ฉันอยู่กินด้วยก็ได้ "

เกวลินตอบออกมาพร้อมกับมองไปทางน้องสาวของผมที่กำลังเก็บอาหารที่วางอยู่บนโต๊ะด้วยแววตาสงสัย เอาอีกแล้วสินะยายนี้คงกำลังคิดอะไรแปลกๆอีกแน่ต้องรีบบอกให้เข้าใจก่อนจะเข้าใจผิดแล้ว

" นะ....นี้คือน้องสาวของผมเองชื่อว่าสกาวเดือน พึงย้ายมาอยู่กับพวกเรา "

เมื่อผมพูดจบสกาวเดือนก็หันหน้าไปทางที่เกวลินกำลังยืนอยู่ เมื่อหันหน้าไปมองเธอก็ทำหน้าตกใจและ หันกลับมามองที่ผมด้วยสีหน้าที่ตกใจมากที่เห็นเกวลิน แล้วหันหน้ากลับไปทางที่เกวลินยืนอยู่

แล้วเธอก็ก้มหัวลงแสดงถึงความเคารพสาเหตุทีี่เธอทำแบบนั้นก็เพราะมือทั้ง 2 ข้างของเธอกำลังถืออาหารอยู่เต็มทั้ง 2 ข้าง

จากนั้นเธอก็เดินตรงไปที่ห้องครัวที่อยู่ด้านหลังห้อง ในระหว่างที่กำลังเดินไปที่ก็หันหน้ากลับมาแล้วพูว่า

" นิรัช ไอลิน อย่างมาช่วยพี่แกะอาหารไหม "

" ครับ..... ค่ะ "

เสียงของนิรัชและไอลินตอบออกไปพร้อมกับปล่อยมือของเกวลิน และวิ่งเข้าไปด้านในห้องครัว ด้วยถ้าทางที่กำลังดีใจตัวผมก็มอง 2 คนนั้นวิ่งไปพร้อมกับยิ้มไป

หลังจากที่ทั้ง 2 คนวิ่งเข้าไปในห้องครัวเรียบร้อยเกวลินที่ยืนอยู่ ก็มองมาทางผมด้วยสีหน้าที่กำลังสงสัย แล้วก็พูดขึ้นว่า

" นายเมื่อกี้บอกว่าน้องสาวนายพึ่งมาอยู่ด้วยงั้นเหรอ แล้วพ่อกับแม่ของนายละ "

นี้สินะที่เธอสงสัย เมื่อกี้ผมก็เห็นเธออยู่หรอกว่าทำไมถึงมองผมแปลกๆตั้้งแต่เดินเข้ามาด้านในบ้าน

" นายคงไม่ได้แกล้งบอกว่าเด็กคนเมื่อกี้เป็นน้องสาวใช้ไหม "

" เห้ออออ... นั้นนะคือน้องสาวของผมจริงๆ ส่วนเรื่องพ่อกับแม่นะผมหนีออกมาจากบ้านตั้งแต่อายุ 15 แล้วเพราเด็ก 2 คนนั้น "

เมื่อผมพูดจบเกวลินก็ทำหน้าตกใจและมองมาทางผม แล้วพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่ติดๆขัดๆ

" ระ....หรือว่านายจะเป็นแบบนั้นพลาดในวัยเรียนงั้นเหรอ "