บทที่ 69 ช่วงเวลาเป็นตาย
บทที่ 69 ช่วงเวลาเป็นตาย วานรเขี้ยววายุได้กัดฟันตัวเองจนแน่นก่อนที่จะตัดสินใจเผาผลาญแก่นสายเลือดของตนอีกครั้งหนึ่ง ในครั้งนี้ความเร็วของมันนั้นประหนึ่งดังได้โบยบินอยู่ก็ไม่ปาน เฉินเฉียงได้เห็นว่าวานรเขี้ยววายุหายไปจากระยะสายตาอีกครั้ง ก็พอจะเดาได้แล้วว่า วานรเขี้ยววายุตัวนี้สมควรจะรู้วิธีเผาผลาญพลัง...
