บทที่ 228 พลาดโอกาสอีกครา
บทที่ 228 พลาดโอกาสอีกครา “ฮี่ฮี่ฮี่....” เฉินเฉียงได้ยืนขึ้นมา ก่อนที่จะเดินไปรอบตัวเจิ้งยี่ พร้อมรอยยิ้มกระหยิ่มยิ้มย่องและเสียงหัวเราะที่ราวกับว่าได้พบเจอกับสมบัติหายากเย็นแสนเข็ญ เจิ้งยี่ด้วยรู้สึกกลัวในท่าทางของเฉินเฉียงจนถอยในทันที “กัปตัน ท่านต้องการอะไรกันแน่รีบๆบอกข้ามาดีกว่า.....บอกไว้ก่อน...