475 - โลกทั้งใบเคลื่อนไหว
475 - โลกทั้งใบเคลื่อนไหว
ทุกคนที่อยู่ในห้องต่างก็มองไปยังกระบี่เล็กๆด้วยความปรารถนา โดยเฉพาะองค์ชายเซี่ยที่เดินไปข้างหน้าและกล่าวว่า
"กระบี่เล่มนี้ควรจะอยู่ในระยะตั้งท้องของการเข้าสู่อาณาจักรเต๋าสุดขั้วเท่านั้น มันไม่ถือว่าเป็นอาวุธเตาสุดขั้วอย่างสมบูรณ์"
อันเหมี่ยวอี้กล่าวว่า “กระบี่เล่มนี้ยาวน้อยกว่าหนึ่งนิ้ว หากหลอมเป็นชิ้นเดียว จะมีมูลค่าเทียบเท่ากับทองคำสีดำ 80,000 จินเมื่อพิจารณาว่ามันมีลวดลายของมังกรอาจจะทำให้ราคาของมันเพิ่มสูงขึ้นอีก 70,000 จิน”
“ไม่ถูกขนาดนั้นมั้ง?” หลี่เหอซุยถาม
อันเหมี่ยวอี้ยิ้มและกล่าวว่า “หากเจ้าคิดว่าราคาของมันต่ำเกินไปข้าสามารถเพิ่มให้ได้อีก 100000 จิน”
“สองแสนห้าหมื่นจิน?” หัวใจของหลี่เหอซุยเต้นแรง
เหยาเยว่กงกล่าวว่า “อันที่จริง มันล้ำค่ากว่านั้นอีก กระบี่เล่มนี้ควรจะมีมูลค่ามากกว่าที่พวกเจ้าประเมินถึง 350,000 จิน”
ไม่ต้องพูดถึงอันเหมียวอี้ แม้แต่องค์ชายเซี่ยก็ไม่สามารถซื้อสมบัติที่มีมูลค่าสูงขนาดนี้ พวกเขาทําได้เพียงซื้อในนามของสำนักเท่านั้น
“250000 รวมกับ 305000 นั่นเป็นต้นกำเนิดถึง 6 แสนจิน”หลี่เหอซุยรู้สึกเวียนหัวเล็กน้อย เย่ฟ่านคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า
"หากนำไปประมูลข้าจะสามารถแลกเปลี่ยนมันกับต้นกำเนิดที่แปลกประหลาดได้หรือไม่ ข้าไม่ต้องการต้นกำเนิดบริสุทธิ์"
เหยาเยว่กงกล่าวว่า "มันค่อนข้างยาก ไม่มีใครเต็มใจที่จะแลกเปลี่ยนต้นกำเนิดที่มีลักษณะแปลกประหลาด หากเจ้าต้องการแลกเปลี่ยน ข้าคาดว่ามูลค่าของมันจะลดลงประมาณสองในสาม"
“ทำไมถึงต่างกันขนาดนี้!” เย่ฟ่านรู้สึกประหลาดใจ
“ต้นกำเนิดบริสุทธิ์นั้นแทบจะไม่เป็นประโยชน์ต่อผู้คนที่อยู่ในระดับผู้สูงสุด และคนที่มีต้นกำเนิดระดับหลายแสนจินขึ้นไปก็ล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งมีชีวิตโบราณทั้งสิ้น”
“ต้นกำเนิดบริสุทธิ์หกแสนห้าหมื่นจินหากแปลงเป็นต้นกำเนิดแปรผัน อย่างมากที่สุดก็เทียบเท่ากับบริสุทธิ์ 200,000 จินเท่านั้น?” เย่ฟ่านรู้สึกประหลาดใจจริงๆ
"ถูกต้อง" องค์ชายเซี่ยพยักหน้าเช่นนี้
“นี่…” เย่ฟ่านพูดไม่ออก
อย่างไรก็ตาม เขาไม่มีทางเลือกอื่น มันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้วที่เขาจะย่อยสลายต้นกำเนิดบริสุทธิ์ล้านจินในครั้งเดียว แค่จำนวนของพวกมันก็ถือเป็นภูเขาเล็กๆลูกหนึ่งแล้ว!
“แคร้ง……”
ทันใดนั้นเสียงระฆังยาวก็ดังขึ้นทั่วสวรรค์และปฐพี และทั้งเมืองศักดิ์สิทธิ์ก็สั่นสะเทือนเล็กน้อย
“ระฆังนี้…” เย่ฟ่านตกตะลึง และระฆังภูเขาสีม่วงดังขึ้นอีกครั้ง!
“เหมือนครั้งที่แล้ว!”
ทุกคนยืนขึ้น ตกตะลึง และรู้สึกถึงความยิ่งใหญ่ชนิดที่ไม่มีอะไรสามารถเปรียบเทียบได้
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าปรมาจารย์ของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ต่างๆได้ร่วมมือโจมตีภูเขาสีม่วง และแน่นอนว่าพวกเขาได้หนีตายกลับมาอีกครั้งแล้ว!
“พี่เยว่กง เริ่มประมูลยาศักดิ์สิทธิ์โบราณกันเถอะ!” เย่ฟ่านกล่าว
จากนั้นหลี่เหอซุยก็ส่งเสียงไปยังเย่ฟ่านและพูดว่า
"ผลไม้ที่เหลือครึ่งลูกเจ้าจะเอาไปประมูลหรือไม่?"
เย่ฟ่านเพียงหัวเราะและไม่กล่าวอะไร
ทั่วทั้งเมืองศักดิ์สิทธิ์สั่นสะท้านอย่างรุนแรง เสียงระฆังปราศจากจุดเริ่มต้นยังคงดังอย่างต่อเนื่อง
การโจมตีครั้งที่สองบนภูเขาสีม่วงจบลงด้วยความล้มเหลว ดินแดนศักดิ์สิทธิ์พบกับความสูญเสียมากมายจนต้องหนีตายกลับมา
เรื่องนี้สร้างความตกตะลึงให้กับผู้คนในดินแดนรกร้างตะวันออกเป็นอย่างมาก
ผ่านไป 1 ชั่วยาม ก็มีข่าวออกมาว่าปรมาจารย์ดินแดนศักสิทธิ์สามคนได้รับบาดเจ็บสาหัสยากที่จะรักษาชีวิตไว้ได้ ในขณะที่ผู้อาวุโสซึ่งติดตามไปหลายคนล้วนไม่มีโอกาสได้กลับมา
“ซิ่ว”
หลังจากทราบข้อมูลนี้ทุกคนก็สูดลมหายใจเข้าไปด้วยความหนาวเหน็บ
ครั้งนี้ดินแดนศักดิ์สิทธิ์และ 13 มหาโจรได้บรรลุข้อตกลงร่วมกัน แต่หลังจากที่โจมตีภูเขาสีม่วงพวกเขาก็ได้รับผลกระทบอย่างหนัก
ในส่วนของดินแดนศักดิ์สิทธิ์นั้นมีข่าวที่แน่นอนแล้ว แต่ในบรรดามหาโจรไม่ทราบว่าพวกเขาได้รับผลกระทบมากแค่ไหน
หากไม่ใช่ช่วงเวลาวิกฤติหม้อกลืนสวรรค์โบราณสามารถต่อสู้กับระฆังปราศจากจุดเริ่มต้นได้ชั่วคราว ป่านนี้ หม้อมังกรสวรรค์ เตาเทพสุริยัน กระจกความว่างเปล่าคงถูกทำลายจนหมดสิ้น
เมื่อเกิดเหตุการณ์สำคัญเช่นนี้ กลุ่มคนที่อยู่ในห้องต่างก็ร้อนรนและเริ่มขอตัวจากไป
ก่อนจากไปอันเหมี่ยวอี้ยิ้มและกล่าวว่า
“พี่กู่ หากเจ้าต้องการขายกระบี่มังกรดำสามารถติดต่อเหมียวอี๋ได้ตลอดเวลา ตำหนักสราญรมย์ของเราใจกว้างเสมอ พวกเราจะให้ราคาที่เจ้าไม่อาจปฏิเสธได้อย่างแน่นอน”
ไม่กี่วันต่อมาข่าวลือก็แค่ออกไปราวกับไฟลามทุ่ง สมบัติของจักรพรรดิปราศจากจุดเริ่มต้นได้ถูกแย่งชิงไปโดยผู้คนจากภาคกลาง โดยที่ยอดฝีมือจากภาคเหนือและภาคใต้ได้แต่นั่งมองตาปริบๆ
เย่ฟ่านไม่กล้าเสี่ยงที่จะไปลานพนันหินอีกแล้ว เขาทำได้เพียงรอให้วังอสูรสวรรค์เริ่มต้นการประมูลเท่านั้น
"คาดเดาว่าครั้งต่อไปดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายจะต้องใช้อาวุธเต๋าสุดขั้วของพวกเขาโจมตีภูเขาสีม่วงพร้อมกัน "
"มรดกของจักรพรรดิปราศจากจุดเริ่มต้นนั้นยิ่งใหญ่มาก แม้ว่าคนภาคกลางจะได้ไปส่วนหนึ่ง แต่พวกที่เหลืออยู่ในภูเขาสีม่วงนั้นก็เพียงพอที่จะสร้างดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งใหม่อย่างแน่นอน"
ในโรงน้ำชาเล็ก ๆ ที่ทรุดโทรม ทุกคนกำลังพูดถึงเหตุการณ์ภูเขาสีม่วง
แม้ว่าโรงน้ำชาจะเล็ก แต่คนที่อยู่ด้านในไม่มีผู้ใดสถานะต่ำทราม บางครั้งแม้แต่ผู้สูงสุดก็ยังแวะเวียนมาด้วยซ้ำ
เย่ฟ่านและหลี่เหอซุยก็นั่งอยู่ที่นี่เพื่อรอการประมูลที่จะเกิดขึ้นอีกไม่กี่ชั่วยาม พวกเขาจะเข้าสู่หอสมบัติอสูรสวรรค์หลังจากรับประทานอาหารเสร็จ
“คราวนี้สถานการณ์ของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ย่ำแย่มาก แม้แต่ปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขาก็อาจจะร่วงหล่น ต่อให้พวกเขาไม่รู้ว่ายาศักดิ์สิทธิ์ของเจ้าคืออะไรข้าคิดว่าพวกเขาก็จะแย่งชิงกันอย่างไม่ต้องสงสัย”
หลี่เหอซุยพึมพำและมองซ้ายมองขวาก่อนจะกล่าวต่อไปว่า
"นี่เป็นโอกาสที่สงวนไว้สำหรับผู้ที่เตรียมพร้อม"
“ข้าได้ยินมาว่ามหาอำนาจทั้งหมดที่อยู่นอกดินแดนรกร้างตะวันออกต่างก็เริ่มเคลื่อนไหวแล้ว ว่ากันว่าราชวงศ์อมตะของภาคกลางก็ยังส่งผู้คนมาที่นี่”
พูดจบเขาก็ถอนหายใจออกมาเบาๆ
ดินแดนภาคกลางนั้นมีความเจริญรุ่งเรืองมากกว่าดินแดนรกร้างตะวันออกจากแน่นอน เพียงแค่จักรพรรดิ์ผู้ยิ่งใหญ่ที่ถือกำเนิดในภาคกลางก็มีมากกว่าผู้สูงสุดของดินแดนทางตะวันออกด้วยซ้ำ
ราชวงศ์อมตะของดินแดนภาคกลางนั้นมีอยู่สี่ตระกูล มีข่าวลือว่าพวกเขาล้วนมีสิ่งมีชีวิตอมตะปกปักรักษา เรื่องนี้ความจริงเป็นเช่นไรก็ไม่มีผู้ใดสามารถให้คำตอบได้
นอกจากนี้คัมภีร์วิชาฝีมือของดินแดนภาคกลางก็ล้ำเลิศอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ บางเล่มแม้ว่าจะไม่ได้ถูกสร้างขึ้นโดยจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ แต่ความลึกลับของมันก็ไม่ได้ด้อยกว่าคัมภีร์วิเศษของดินแดนรกร้างตะวันออกเลย
“หากสิ่งมีชีวิตอมตะของพวกเขามาด้วยตนเองคงเป็นเรื่องน่าสนใจอย่างยิ่ง”
ทุกคนกำลังดื่มชาและพูดคุยกัน แม้ว่าพวกเขาจะพูดกันอย่างนั้นแต่เห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่ได้ต้องการให้สิ่งมีชีวิตอมตะปรากฏตัวขึ้นจริงๆ
“สิ่งเหล่านี้อยู่ไกลจากเราเกินไป ต่อให้พวกเขามาพวกเขาก็ไม่คิดจะสนใจสิ่งมีชีวิตต่ำต้อยเช่นพวกเรา”
“พูดคุยเรื่องนี้กันมาหลายวันแล้วไม่มีข่าวอื่นเลยเหรอ”
ในที่สุดก็มีคนเบื่อที่จะพูดคุยในหัวข้อนี้แล้ว
"ได้ยินมาว่าชาแห่งการรู้แจ้งของภูเขาเซียน ปีนี้ให้ผลผลิตมากกว่า 40 ใบ นี่เป็นเหตุการณ์ที่แปลกประหลาดเป็นอย่างมาก"
“น่าเสียดายที่ต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์นั้นที่เติบโตในภูเขาเซียน มิฉะนั้นโลกนี้คงปรากฏสิ่งมีชีวิตอมตะขึ้นมากมาย”
"บ่นไปก็ไร้ประโยชน์ เฉพาะผู้ยิ่งใหญ่เท่านั้นที่สามารถเพลิดเพลินกับสมบัติล้ำค่านี้ได้เป็นครั้งคราว"
“อย่างไรก็ตาม ร่างเซียนโบราณยังคงออกปล้นสะดมกลุ่มโจรเร่ร่อนอยู่บ่อยครั้ง แม้ว่าทายาทของดินแดนศักดิ์สิทธิ์หลายคนจะออกตามล่าเขาสุดท้ายก็พบเจอแต่ความล้มเหลว”
เย่ฟ่านหัวเราะเมื่อได้ยินข่าวของตู้เฟย
“ต่อให้เขาเก่งกาจกว่านี้ก็ยากที่จะเอาตัวรอดได้ หลังจากสิ้นสุดวิกฤตการณ์ภูเขาสีม่วงดินแดนศักดิ์สิทธิ์จะมีโอกาสดูแลเขาอย่างเต็มที่ ว่ากันว่าแม้แต่บุตรศักดิ์สิทธิ์เหล่านั้นก็เริ่มตามกลิ่นของเขาแล้ว”
“เจ้าอาจยังไม่รู้ข่าวล่าสุด เรื่องนี้อาจทำให้เจ้าเปลี่ยนใจในทันที”
“เกิดอะไรขึ้น!”
“สุนัขที่อยู่กับร่างเซียนโบราณนั้นไม่ธรรมดาจริงๆ มันทำให้ดินแดนศักดิ์สิทธิ์เสื่อมเสียอย่างร้ายแรง!”
