ต่างโลกกับเทพบริหาร ตอนที่ 115 กดดัน
หลังจากที่ได้ยินทหารพูดออกมาทั้งสามคนที่กำลังดีใจกันอยู่ในตอนแรก ต่างก็มองหน้ากันด้วยสีหน้า
แปลกใจ!
ไม่เข้าใจ!
สงสัย!
ในหัวของทั้งสามคนต่างก็เต็มไปด้วยเรื่องพวกนี้ เพราะทั้งสามไม่มีใครคิดเลยว่าทางจักรวรรดิจะส่งกำลังทหารมาบุกประเทศตัวเองได้ในเวลาเช่นนี้ เพราะทางจักรวรรดิเองก็น่าจะเสียหายเยอะเหมือนกันกับเรื่องที่กำลังเกิดขึ้นที่โดยองค์ชายซิคฟรีสทำเอาไว้ ทำให้ไม่มีใครคิดว่าจักรวรรดิจะส่งทหารเข้ามาโจมตีประเทศของตนกันเลย
" จำนวนเท่าไหร่? " เวลลี่ถามด้วยสีหน้าจริงจัง
" จำนวนที่สามารถยืนยันได้เมื่อได้รับข้อความการติดต่อก็ประมาณสองล้านครับ " ทหารตอบเกี่ยวกับจำนวนที่ตนรู้มา
" ตอนนี้พวกมันยึดมืองทางตะวันตกของประเทศไปเท่าไหร่แล้ว?"
" ประมาณ 80% ของทั้งหมดครับ! "
หลังจากที่เวลี่คุยกับทหารจบก็ได้มาคิดต่ออีกว่า ' แบบนี้ชักไม่ดีแล้วสิ! กำลังรบของพวกเราตอนนี้ก็ประจำการอยู่ที่ชายแดนของอาณาจักรแทบทั้งหมด ถ้าจะส่งไปช่วยเหลืออย่างน้อยก็ต้องใช้เวลาเดินทางเป็นเดือนกว่าที่ทหารจะะเดินทางไปถึงที่นั่น และถึงแม้กำลังทหารจะเดินทางไปถึงก็ใช้ว่าจะสามรถชนะทหารทั้งสองล้านคนของจักรวรรดิได้อีก ' เวลี่เริ่มประเมินสถาณการณ์ที่กำลังเกิดขึ้น โดยระหว่างที่ประเมินก็พยามหาทางออกกับเรื่องพวกนี้ไปด้วย
แต่ด้วยตอนนี้กำลังรบส่วนใหญ่ของสหราชอาณาจักรถูกส่งไปเพื่อสู้ที่อาณาจักร แถมตอนนี้ยังอยู่ที่ชายแดนของอาณาจักรสะส่วนมาก ก็เลยทำให้เวลาเดินทางจากที่นั่นไปถึงเขตตะวันตกของประเทศมันต้องใช้เวลาพอสมควร แล้วอีกอย่าง เมื่อเดินทางไปถึงแล้วก็จริงแต่การที่จะเอาชนะทหารทั้งสองล้านคนของจักรวรรดิมันก็ไม่ใช่เรื่องง่าย หรือเรียกว่าเป็นไปไม่ได้เลย เพราะตอนนี้ทหารจักรวรรดิก็ยึดป้อมไปแล้วด้วย
ตามหลักการการเข้าตีหรือเข้ายึดป้อมนั้นต้องมีทหาร 5/1 ของพวกทหารที่อยู่ในป้อม ซึ่งถ้าจะยึดป้อมทั้งหมดคืนมาสหราชอณาจักรต้องใช้ทหารถึงสิบล้านคน และเรื่องจำนวนคนขนาดนนี้มันเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอนที่จะหามาในช่วงเวลาเพียงเท่านี้
ส่วนอีกเรื่องที่เป็นปัญหาที่ทำให้เวลี่หนักใจก็คือเรื่องของจำนวนงบประมาณในการทำสงคราม มันก็จริงอยู่ที่ตอนนี้สหราชอาณาจักรเอาสมบัตรจำนวนมากกลับมาจากเมืองหลวงของอาณาจักรได้ แต่ทว่าจำนวนที่เอากลับมาเมื่อเอามาเทียบงบประมาณที่ใช้ในการเดินทัพโจมตีอาณาจักรมันยังได้ไม่ถึงครึ่งของทั้งหมดด้วยซ้ำ ทำให้การจะออกเดินทัพเพื่อสู้กับทางจักรวรรดิป็นปัญหามากถ้าเงินขลาดแคลนเงินแอยู่นี้
" แบบนี้ชักไม่ดีแล้วนะ "
อินสตรอปพูดขึ้นมา
" ข้าเองก็คดแบบนั้น ยังไงตอนนี้ทางเลือกของพวกเราก็โดนบีบให้เหลืออยู่ทั้งหมดสองทาง 1. พวกเราต้องส่งทหารเพื่อไปป้องกันประเทศแล้วสู้กับทางจักรวรรดิ ซึ่งถ้าจะส่งไปก็คือต้องส่งทหารทั้งหมดไป 2.ยอมปล่อยส่วนนั้นให้มันไป แล้วตั้งรับใหม่ในอณาเขตที่พวกมันยังไม่ได้เข้ามายึดดแทน โดยเอาทหารบางส่วนไปช่วย และอีกส่วนยังเตรียมบุกอาณาจักรเหมือนเดิม "
เวลีเริ่มเสนอทางเลือกโดยระหว่างที่พูดก็กวาดสายตามองทั้งสองคนด้านหน้าด้วยสีหน้าจริงจังไปด้วย ซึ่งทั้งสองคนด้านหน้าต่างก็รู้ดีว่าสิ่งที่เวลี่พูดออกมามันเป็นความจริงที่จะปฏิเสธไม่ได้ แต่ทว่าเมื่อเลือกข้อที่ 1 อย่างเรื่องการส่งกำลังทหารไปช่วยก็เท่ากับว่าปล่อยให้อาณาจักรอยู่แบบอิสละ ถ้าเกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือขุนนางรวมตัวต่อต้านสหราชอาณาจักรก็จะเสียโอกาศยึดครองไปทันที
ส่วนทางที่สองก็อย่างการตั้งแนวป้องกัน แบบนี้ใช้กำลังทหารไม่มากก็จริงแต่ก็ไมได้ยืนยันอีกว่าจะสามารถป้องกันได้ 100% เพราะทางจักรวรรดิยังมีไพ่ตายอย่างคริสตันอสูรอยู่อีก
" มีใครอยากเสนออะไรอีกไหม " เวลลี่เริ่มถามเพื่อหาความคิดเห็น
" ข้าไม่มีแล้ว คิดยังไงตอนนี้พวกเราก็ต้องเอาประเทศเป็นหลักก่อน " เดลล์ตอบออกมา
" ข้าเองก็เห็นด้วย ยังไงประเทศของพวกเราก็ต้องมาก่อน " อินสตรอปตอบออกมาด้วยความรู้สึกห็นด้วย
" ถ้างั้นพวกเราจเลือกข้อที่ 1 หรือเลือกข้อที่ 2 กันดีละ เพราะยังไงไงทางเลือกก็มีอยู่เพียงเท่านี้ และการตัดสินใจของพวกเรามันต้องเร็วด้วย จะได้รีบส่งกำลังทหารไปช่วยอณาเขตทางตะวันตกเพื่อป้องกันได้ทัน "
เมื่อเวลี่พูดจบบรรยกาศในห้องก็เงียบสนิท บรรยกาศที่ในตอนแรกไม่มีความกดดันอะไรภายในห้องกลับมีความกดดันเกิดขึ้นมา เรียกได้ว่าทั้งสามคนตอนนี้กำลังโดนกดดันอย่างมากกว่าจะเลือกทางไหน
เพระาตัวของทั้งสามคนต่างก็รู้ดีว่าทางไหนมันก็ต้องมีผลเสียตามมาอย่างแน่นอน ประจวบเหมาะกับช่วงเวลานี้ยังไม่สามารถควบคุ้มอาณาจักรได้แบบ 100% ถ้าทั้งสามคนเดินเกมส์พลาดมันก็เหมือนกับว่าสหราชอณาจักรตกอยู่ในสถารการณ์สุ่มเสี่ยงแก่การพ่ายแพ้สงครามทันที แล้วหลังจากนั้นทั้งสามก็รู้ผลดีถ้าพ้ายแพ้สงครามมันจะเกิดอะไรขึ้นกลับประเทศต่อ เพราะสถาณการณ์ตอนนี้มนเป็นตัวบอกได้อย่างดี
ประเทศแตกกแยก!
ขุนนางและทหารยศสูงโดนสังหาร!
โดนเอาเงินและทรัพยากรออกนอกประเทศ!
ทั้งสามเรื่องเป็นเพียงเรื่องที่จะเกิดกับประเทศที่แพ้สงครามบางส่วนเท่านั้น เพราะในสถาณการณ์ตอนนี้จักรวรรดิต้องบุกต่อเพื่อยึดอณาเขตเพิ่มแน่ ส่วนทางด้านของอาณาจักรที่สามารถตั้งตัวได้ต้องบุกคืนเช่นกัน
เมื่อเวลาผ่านไปสักพัก
" ข้าเลือกข้อที่ 2 "
เดลล์พูดขึ้นด้วยสีหน้าจริงจัง เมื่อเดลล์พูดออกมาทำให้ทั้งอินสตรอปและเวลี่แสดงสีหน้าแปลกใจเล็กน้อยที่เดลล์เลือกที่จะป้องกันแทนการเข้าโจมตี เพราะมันผิดกับนิสัยมาก แต่ก็ไม่มีใครขัดอะไรออกไปแล้วเวลี่และอินสตรอปก็พูดว่า
" ข้าก็เหมือนกัน! "
" ทางข้าเองก็เช่นกัน! "