ต่างโลกกับเทพบริหาร ตอนที่ 90 ไม่สำนึก

ณ ด้านหน้าคฤหาสน์ของไมล์

ที่ด้านหน้าของผมตอนนี้มันคือตัวทำลายล้างอย่างแท้จริง! เพราะขนาดนั้นโดนมัดเอาไว้จนแขนติดกับร่ายกายไม่สามารถขยับได้แต่มันก็ยังส่งสายตาไม่พอใจมองมาทางผมอยู่เลย ไม่มีความกลัว ไม่มีความสำนึก ไม่มีความรู้สึกผิด หน้าตาของมันเป็นเครื่องบ่งบอกได้อย่างดี

" ท่านไมล์ครับทางข้าพยามไม่ฆ่าทหารขององค์ชายซิคฟรีสแล้ว แต่ว่า พวกทหารกลับสู้ตามคำสั่งขององค์ชายทำให้ตายไปเยอะ ส่วนองค์ชายซิคฟรีสก็ยอมจำนนแต่โดยดีโดยเหลือทหารไม่ถึง 100 คน "

ดัสเริ่มพูดกับผมโดยระหว่างที่พูดมาผมก็เบนสายตามองไปทางพวกทหารจักรวรรดิที่ยืนอยู่ด้านหลังกันด้วย จำนวนของพวกมันมีไม่ถึง 100 คน แบบที่ดัสมันบอกมาจริงๆ

ระหว่างนั้น

" ไอบารอนชั้นต่ำอย่างแกมาจับตัวข้าแบบนี้ รับรองเลยว่าทางจักรวรรดิไม่มีทางยอมปล่อยเรื่องนี้ไปแน่ แล้วมันก็จะทำให้เกิดสงครามรหว่างทั้งสองประเทศขึ้น หึหึ!

ซิคฟรีสมันก็พูดออกมาด้วยท่าทางที่มั่นใจ และดวงตาดูถูกมองมาทางผม แบบที่ไม่ได้สำนึกอะไรเลยทั้งที่ตอนนี้มันเป็นเชลยสงครามแล้วแท้ๆ เฮ้อ~

" ท่านรู้ตัวไหมว่า... ไม่สิ! คนแบบแกมันไม่สมควรให้เกียติเรียกว่าท่านหรอก จักรววรดิไม่ยอม! สงครามสองประเทศ! หึ คิดว่าเรื่องนั้นข้าจะกลัวหรือไง ตอนนี้แกควรสำนึกสิ่งที่ตัวเองทำมากกว่าแกรู้บ้างไหมว่าตอนนี้มอนเตอร์ที่มันออกมาจากคริสตันอสูรกำลังหันกลับไปทำลายจักรวรรดิแล้ว "

" เหอะ! แล้วมันจะทำไม "

ซิคฟรีสยังคงตอบด้วยท่าทางหยิ่งผยองไม่เลิก เอาตามตรงตอนนี้ผมอยากเดินเข้าไปอัดมันสักหมัดสองหมัด... ไม่สิ! จะอัดให้หน้าของมันจมดินไปเลยแต่ตอนนี้ต้องใจเย็นเอาไว้ก่อน เพราะไม่อยากทำอะไรลบู่มบ่ามมากในตอนนี้ เพราะโดยรอบต่างก็เต็มไปด้วยชาวบ้านจำนวนมากรุมล้อมกันอยู่ ใจเย็น ใจเย็น ยังไงมันก็เป็นองค์ชายเราต้องรักษาชื่อเสียงของเราเอาไว้ด้วย จะให้คนอื่นมองเราว่าเป็นคนป่าเถื่อนไม่ได้เด็ดขาด

" ถ้างั้นแกรู้ไหมว่าตัวเองต้องชดใช้อะไรกับเรื่องครั้งนี้บ้าง? "

ผมเริ่มถามต่อ

" ข้าไม่มีอะไรจะคุยกับบารอนชั้นต่ำแบบแก เพียงอีกไม่กี่วันท่านพ่อต้องส่งกองทัพนับล้านมาทำลายเมืองนี้แน่ และเมื่อถึงตอนนั้นข้าจะใช้ขาทั้งสองข้างเหยีบหัวของแกพร้อมกับ- "

ตุ๊บ!

" เฮือกกก!... "

ระหว่างที่ซิคฟรีสมันกำลังพูดอยู่ด้วยน้ำเสียงกวนประสาท ดัสก็วิ่งเข้ามาแล้วต่อยเข้าไปที่กลางท้องของมันอย่างสุดแรงด้วยใบหน้าที่กำลังโกรธจัดอยู่ แล้วทางซิคฟรีสก็สำลักออกมาด้วยความเจ็บปวดขาทั้งสองข้างของมันก็เหมือนจะหมดแรงจนล้มลงไปนอนกับพื้นดินด้านล่างแบบหมดสภาพ สิ้นชื่อองค์ชายหมด เหอะๆ!

" กะ... แกไหนบอกว่าจะรับรองความ- "

ปัก!

ระหว่างที่ซิคฟรีสมันกำลังพยามอ้าปากพูดถึงอะไรบางอย่างเกี่ยวกับความปลอดภัย ขาของดัสก็เตะเข้าไปที่ปากของมันเต็มๆ จนร่างของมันถไหลไปกับพื้นจนเกิดฝุ่นควันเล็กน้อยปรากฏออกมา

" พอแล้วดัส ข้ายังไม่ได้สั่งให้เจ้าทำอะไรมัน ยังไงถึงมันจะเป็นขยะแต่ก็เป็นองค์ชายของจักรวรรดิเราต้องให้เกียติมันหน่อย "

ผมเริ่มห้ามดัสที่กำลังยืนอยู่ เอาตามตรงถ้าดัสไม่เข้ามาจัดการผมอาจจะจัดการเองแล้วก็ได้ หลังจากที่ฟังคำพูดของมันเมื่อกี้ได้ยินแล้วอารมณ์ขึ้นจริงๆ ไม่มีความสำนึกอะไรเลยแถมยังท้าทายอีกมันคงคิดว่าตัวเองจะปลอดภัยไม่ว่าจะพูดอะไรก็ตามสินะ เพราะถ้าเป็นปกติการที่ขุนนางหรือสามัญชนทำร้ายคนของราชวงศ์ ไม่ว่าราชวงศ์ประเทศไหนก็ตาม ก็จะมีความผิดทันที แต่เสียใจด้วยหลักกการพวกนั้นมันใช้กับเมืองนี้ไม่ได้หรอก

" ต้องขออภัยด้วยครับท่านไมล์ แต่ข้านึกถึงพวกทหารที่ตายไปเพราะคำสั่งโงๆ ของมัน ข้าก็ทนไม่ไหวจริงๆ และทั้งที่เป็นความผิดของมันแท้ๆ แต่มันกลับไม่ได้แสดงความรู้สึกผิดออกมาเลยแถมยังพูดจาแบบนั้นอีก "

" ไม่เป็นอะไร เจ้ารีบเอาตัวของมันไปให้พ้นหน้าของข้าเลย เอามันไปขังรวมกับคนของมัน และปฏิบัติกับมันเหมือนกับเป็นเชลยสงครามไม่มีสิทธิพิเศษอะไรทั้งนั้น "

" ครับท่าน "

หลังจากที่จัดการเรื่องของซิคฟรีสจบผมก็เดินตรงเข้าไปในคฤหาสน์ทันที เพราะตอนนี้มีหลายเรื่องมากที่ผมต้องทำหลังจากที่สามารถจับตัวมันได้ เรื่องต่อไปตอนนี้ก็คือ-

" ท่านไมล์ครับข้ามีอีกเรื่องที่ต้องรายงานเอาไว้ให้ท่านรู้ก่อน "

ขณะที่ผมกำลังเดินและใช้ความคิดอยู่ที่ทางเดินของคฤหาสน์ เมคัสที่ดักรอผมอยู่แล้วก็เอ่ยออกมา แต่ฟังจากน้ำเสียงและสีหน้าแล้วก็คงเป็นเรื่องที่สำคัญเหมือนกัน และกระดาษ 1 ม้วน ที่อยู่ในมือของเมคัสก็น่าจะเป็นต้นต่อของเรื่องนี้แหละ

" มีเรื่องอะไร? "

" นี่เป็นข้อความติดต่อมาจากจอมเวทย์ที่เมืองหลวงครับ หลังจากที่ข้าส่งข่าวเรื่องการจับตัวขององค์ชายซิคฟรีสให้ทางนั้นได้รับรู้ "

เมคัสตอบพร้อมกับยื่นกระดาษมาให้ผม สำหรับการติดต่อที่พูดถึงก็คือการสื่อสารแบบคล้ายโทรศัพท์ แต่ว่ามันต้องใช้พลังเวทย์ในการสื่อสารกันแทน ทำให้สามารถคุยกันได้แบบรวดเร็วแต่การติดต่อรวดเร็วแบบนี้มันก็ต้องแรกด้วยกับเวทย์มหาศาลที่ต้องใช้ในการติดต่อ สำหรับทางเมืองหลวงมันก็คงไม่มีปัญหาเรื่องนี้ แต่สำหรับขุนนางแบบผมแล้วการใช้การสื่อสารแบบนี้ต้องคิดหน้าคิดหลังมาก เพราะแค่คุยไม่ถึงนาทีอย่างน้อยก็ต้องใช้พลังเวทย์ของเอลฟ์เกือบ 100 คน เข้าไปแล้วมันสิ้นเปลืองจนเกินเหตุ แถมอาจเสียงต่อการโดนดักฟังได้อีก

แต่ช่างมันเถอะ เพราะยังไงตอนนี้ก็คงไม่ได้ใช้งานพวกเอลฟ์หรอก และผมเป็นคนสั่งให้เมคัสติดต่อไปเองด้วย ในตอนแรกคิดว่ามันจะส่งข้อความผ่านคนส่งข่าวไปแต่ไม่คิดเลยว่ามันจะใช้ทางนี้ในการสื่อสาร เหอะๆ

" บอกมาเลยข้าขี้เกียจอ่านแล้ว "

ผมปฏิเสธทีจะรับข้อความในกระดาษ เพราะวันนี้เจอมาเยอะอยากพักเต็มทนแล้ว

" ตอนนี้ทางเมืองหลวงกำลังส่งทัพหลักกว่า 1 ล้านนายเดินทางมาที่เมืองแห่งนี้ครับ ส่วนเป้าหมายก็คือกายึดอณาเขตของจักรวรรดิ 20% ของทั้งหมด โดยมีองค์ชายไคเซอร์เป็นคนนำทัพเดินทางมา "

หืม~ ฉลาดเหมือนกันแหะ ในตอนแรกคิดว่ามันจะส่งข้อความมาบอกว่าให้ผมปล่อยตัวซิคฟรีสสะอีก แบบนี้ชักเริ่มน่าสนุกขึ้นมาแล้วสิ หึหึ!