บทที่ 507 การเปลี่ยนแปลงของท้องฟ้า
เห็นเช่นนั้น หนิงเทียนชะงักเท้าทันที มันเกือบที่จะลืมและทิ้งของวิเศษระดับจักรพรรดิไว้อย่างไร้ค่าแล้ว ชายหนุ่มเป่าปากออกมาเบาๆ “ฟู่วว โชคดี โชคดีจริงๆที่ข้าไม่ลืมมัน” จากนั้นชายหนุ่มเปลี่ยนทิศทางและก้าวเดินตรงไปยังเจดีย์สีทองที่ตั้งตระหง่านอยู่กับพื้น แต่ในขณะที่ชายหนุ่มกำลังจะเอื้อมมือหยิบจับไปที่ขอ...
