ต่างโลกกับเทพบริหาร ตอนที่ 59 สั่งสอน

" นะ... นี่พวกแกกำลังทำบ้าอะไรอยู่ ไปพูดแแบบนั้นได้ยังไง!!!! "

แจนด์ลาสตะโกนออกมาด้วยน้ำเสียงกำลังโมโหใส่พวกทหารด้านหน้าของผม มันต้องแบบนี้สิ ถ้าเห็นว่าเจ้านี่ให้ท้ายทหารของมันโดยการออกมาหน้าแทนเพื่อมาเจรจาขอโทษ ผมได้ไล่มันออกจากเมืองแน่ จากนั้นก็ได้มีปัญหากับทางจักรวรรดิต่อเลย

" ท่านแม่ทัพพวกเรากำลังสั่งสอนบารอนที่ไม่รู้จุดยืืนของตัวเองอยู่ครับ "

" ใช่แล้วครับท่าน เมื่อกี้บารอนนี่มันข่มขู่พวกเราด้วย "

" ท่านแม่ทัพพวกเราจะยอมให้มันดูถูกจักรวรรดิไม่ได้นะครับ "

ระหว่างที่พวกทารกำลังฟ้องแจนด์ลาสโดยพูดเกินจริงไปบ้างนิดหน่อย ระหว่างพูดพวกมันก็ทำสีหน้ายิ้มแบบมีนัยมองมาทางผมไปด้วย ได้ทีแล้วฟ้องกันใหญ่เลยนะพวกแก แล้วไอท่าทางแบบนั้นมันอะไรคิดว่าตัวเองชนะแล้วหรือไง เมื่อผมมองหน้าพวกมันไปสักพัก

" พวกแกทั้งหมดหยุดพูดได้แล้ว ก้มหัวขอโทษท่านบารอนเดี๋ยวนี้ !!! "

แจนด์ลาสก็พูดอีกครั้งและเดินตรงเข้ามาทางผม ระหว่างนั้นสีหน้าของพวกทหารที่มองมาทางผมเมื่อกี้มันก็เปลี่ยนไป ใบหน้าของพวกมันตอนนี้เต็มไปด้วยความสงสัยและแปลกใจกัน เหตุผลก็ไม่ยากเพราะพวกนี้ถึงจะเป็นทหารแต่บางคนมีเป็นลูกขุนนางยศมากกว่าผมด้วยซ้ำ แต่ดันโดนแจนด์ลาสสั่งให้ก้มหัวขอโทษซึ่งมันเป็นการทำโทษพวกขุนนางขั้นเด็ดขาดจริงๆ เพราะการที่ขุนนางก้มหัวขอโทษมันทำให้เสัยเกียติอย่างมากในโลกนี้ ยิ่งการก้มหัวให้กับขุนนางที่มียศต่ำกว่าด้วยแล้ว สำหรับพวกนี้ถ้าทำก็เหมือนกับต้องโดนดูหมิ่นไปตลอดชีวิต แต่ถ้ามันไม่ทำมันก็อาจจะไม่มีชีวิตพ้นวันนี้ก็ได้ หึหึ!

ฟุบ!

" ท่านบารอนข้าต้องขอโทษด้วยกับเรื่องที่เกิดขึ้น ข้าคนนี้จะเป็นคนลงโทษพวกทหารของข้าให้เอง "

หลังจากที่สั่งพวกทหารแล้วพวกมันไม่มีใครกล้าทำตัวแจนด์ลาสที่เดินมาถึงด้านหน้าของผมก็เลยทำเอง โดยก้มหัวลงไปกับพื้นพร้อมกับเข่าทั้งสองข้างที่แนบลงไป คิดยังหมอนี่มันก็คงจะกลัวเรามากเลยสินะถึงได้ยอมทำขนาดนี้ สายตาพวกทหารตอนนี้ต่างก็พากันมองแจนด์ลาสด้วยน่าตาตกใจ แต่ว่า มันคิดว่าผมจะปล่อยให้มันไปลงโทษกันเองหรือไง บ้าบอ!

" ข้อที่ 1 คนที่ท่านต้องขอโทษไม่ใช่ข้าแต่เป็นเอลฟ์ที่พวกทหารทำให้ใบน้าของเธอเป็นแบบนั้นต่างหาก รู้ไหมใบหน้าเป็นแบบนั้นสำหรับเอลฟ์มันก็ไม่ต่างอะไรกับตายไปแล้วหรอก- "

ผมเริ่มพูดโดยชี้นิ้วไปที่เอลฟ์คนที่นั่งร้องไห้อยู่ ส่วนเรื่องบาดแผลบนใบหน้าแบบนั้นผมก็ไม่ได้พูดเกินจริงอะไร เพราะเผ่าเอลฟ์เป็นเผ่าสวยงามด้านใบหน้าอยู่แล้ว ใบหน้าแบบนั้นต้องมีผลกระทบหลายอย่างในอนาคตเกิดขึ้นกับเธอแน่ ถึงแม้ว่าตอนนี้ชีวิตของเธอจะปลอดภัยแล้วก็ตาม-

" ส่วนข้อที่ 2 ท่านคิดได้ยังไงที่จะได้ลงโทษพวกนั้นเอง คิดว่าพวกมันทำขนาดนี้แล้วข้าจะยอมหรือไง แต่ว่าเห็นแก่หน้าของท่านที่ยอมทำขนาดนี้ ขอฟังเรื่องที่เจ้าพวกนั้นจโดนลงโทษกันหน่อยแล้วกันว่าพวกมันจะโดนอะไร "

ระหว่างที่พูดผมก็ชี้ไปทางพวกทหารด้านหลังของแจนด์ลาสต่อ

" คะ... คือว่า เรื่องนั้นข้าจะตะ- "

" เหอะ! ท่านเองยังตอบไม่ได้เลย ถ้าจะบอกว่าขอเวลาหาความจริงพวกเราก็คงต้องมาคุยเรื่องที่พวกมันดูถูกข้าเมื่อกี้ด้วย "

" ...แล้วท่านต้องการบทลงโทษแบบไหน สำหรับพวกทหารที่ก่อเรื่องในครั้งนี้ " ' ทหารส่วนมากที่เราเอามาด้วยสูงสุดก็เป็นลูกขุนนางยศบารอน คงจัดการได้ไม่ยากอะไร แต่ถ้าเราไม่ทำอะไรเลยความเชื่อมั่นของพวกทหารที่มีต่อเรามันก็จะหายไปเหมือนกัน แต่ถ้ามีปัญหากับบารอนไมล์ความั่นคงของจักรวรรดิก็จะสั่นคอนเช่นกัน บ้าจริง!

หมอนี่มันใช่คำว่าก่อเรื่องแทนที่จะเป็นทำร้ายคนเพื่อให้ฟังแล้วดูไม่ร้ายแรงเท่าไหร่สินะ คิดจะเล่นสงครามจิตวิทยากับฉันคนนี้มันยังเร็วไปหลายร้อยปี โลกที่ฉันเคยอยู่จิตวิทยาแค่นี้เด็กประถมยังรู็ทันเลย หึหึ!

" งั้นเอาแบบนี้ดีกว่า ยังไงข้าก็เห็นแก่หน้าของท่านและความสัมพันของพวกเราทั้งสองประเทศ ข้าจะไม่เอาเรื่องพวกทหารที่ก่อเรื่องในร้านอาหาร และดูถูกข้าเมื่อกี้ก็แล้วกัน "

" ทะ... ท่านพูดจริงเหรอ "

" ใช่! "

แจนด์ลาสถามยืนยันออกมาด้วยใบหน้าแปลกใจ จากนั้นผมก็ตอบกลับไปโดยพยักหน้าขึ้นลงเล็กน้อยเพื่อยืนยันคำพูดของตัวเองเมื่อคู่ ฟังจบใบหน้าของแจนด์ลาสก็ดูโล่งใจขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด แต่ว่านี่มันเป็นแผนของผมเองที่ต้องการให้มันโล่งใจแบบนี้

" ท่านจะรีบทำหน้าดีใจไปทำไมข้าบอกว่าจะไม่เอาเรื่องเพียงสองกรณีเท่านั้น แต่คนที่มันทำน้ำซุปหกใส่เอลฟ์ข้าไม่มีทางให้อภัยเด็ดขาด ถ้ามันไม่ได้ชดใช้สิ่งที่ทำเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเราทั้งสองคนก็จบเพียงเท่านี้ และท่านจะไม่ได้อะไรสักอย่างจากข้ากลับไปเลย "

" -นี่แกมันจะมากไปแล้วนะ ท่านแม่ทัพแจนด์ลาสยอมทำขนาดนั้นแล้ว "

" -ใช่! คนระดับแกมันกล้ามากที่ไปออกคำสั่งกับท่านแม่ทัพอย่างนี้ คิดได้ยังไง "

" - เหอะ! แบบนี้ต้องมีการเผาเมืองสักครึ่งเมืองเพื่อให้รู้จุดยืนของตัวแกเองแล้วมั้ง "

พวกทหารจักรวรรดิพากันพูดออกมาด้วยความไม่พอใจ อันที่จริงผมก็คิดเอาไว้แล้วละว่าพวกมันต้องพูด แต่ไปสะดุดตรงคนสุดท้ายที่มันบอกจะเผาเมืองนี่แหละ ทำให้ยืนเงียบไม่ได้แล้ว

" ถ้าคิดว่าสามารถเผ่าเมืองนี้ได้ก็ลองดู แต่ว่า ....ก่อนหน้าที่จะเผาเมืองข้าขอประกาศเอาไว้ก่อนว่าใครที่ออกจากร้านนี้จะโดนสั่งฆ่าทิ้งทันที แบบไม่มีการแจ้งเตือน! "

" -นี่แกยังพูดจาอวดดีอยู่สินะ! "

" พวกแกทั้งหมดหยุดได้แล้ว!!! "

ระหว่างที่ผมกำลังโต้เถียงกับพวกทหารแจนด์ลาสก็ตะโกนออกมา พร้อมลุกยืนขึ้นมาต่อหน้าของผมแบบช้าๆ ใบหน้าของแจนด์ลาสตอนนี้เป็นใบหน้าเหมือนกับว่าคนที่ตัดสินใจเรื่องที่มันตัดสินใจยากอะไรได้แล้วไม่มีผิด เพราะชาติก่อนผมเจอมาเยอะ จึงมั่นใจในใบหน้าตอนนี้ ว่าต้องมีทางออกสำหรับเรื่องนี้แล้วแน่!