ต่างโลกกับเทพบริหาร ตอนที่ 17 เรื่องคุยของเวโรนิก้า
วันต่อมา
ระหว่างที่ผมกำลังกำลังเดินอยู่ในคฤหาสน์บนทางเดินอยู่นั้น ก็กำลังคิดแบบหนักใจอยู่ไปด้วย เพราะเมื่อเช้าผมไม่ได้ออกมากินข้าวพร้อมกับองค์หญิง เพราะมัวแต่ทำงานจนลืมเวลา เมคัสเองก็ไม่มาตามเลย เธอต้องคิดว่าเราทำเรื่องเสียมารยาทไปแล้วแน่ๆ เฮ้อ~ และระหว่างที่ผมกำลังหนักใจอยู่เวโรนิก้าก็เดินมาทางด้านหน้าของผมพร้อมกับชไนน์เดอร์ที่เดินตามหลังของเธอ
" อะ... องค์หญิงเรื่องเมื่อเช้าข้าขอโทษด้วยครับ ที่ข้า- "
" ท่านไม่ต้องคิดมากหรอก ข้ารู้ว่าท่านมีงานต้องทำ แล้วข้าก็เป็นคนบอกเมคัสให้ไม่ต้องไปบกวนท่านเอง "
นี่ิสินะที่เป็นสาเหตุที่เมคัสไม่ได้ไปเรียกเรา แต่การทำแบบนี้มันดูเหมือนว่าเธอกำลังไม่พอใจเราอยู่เลยแหะ... ไม่สิ! ตอนนี้เธอต้องไม่พอใจเราเพราเรื่องที่เราปฏิเสธเธอเมื่อวานแน่
" ตอนนี้ท่านว่างแล้วใช่ไหม พอมีเวลาคุยกับข้าหรือยังท่านบาอน "
" ครับ! "
ถึงตอนนี้จะหิวข้าวก็เถอะ แต่ถ้าปฏิเสธอีกรอบโดยให้เหตุผลว่าไปกินข้าวมีหวังโดนโกรธเอาจริงจังแน่รอบนี้ เหอะๆ
หลังจากที่ตกลงกันเรียบร้อยผมก็พาเธอเดินไปที่ห้องรับแขกของคฤหาสน์ทันที เพื่อคุยเรื่องที่เธอต้องการจะคุยกับผม อันที่จริงมันก็คิดออกอยู่แล้วว่ามันเป็นเรื่องอะไรก็เถอะ แต่ยังไงก็ต้องคุย
###########
ณ ห้องรับแขก
" จากข่าวลือที่ข้าได้มาได้ยินมา ท่านสามารถผลิตน้ำตาลได้จำนวนมาก แถมระหว่างเดินทางมาที่เมืองแห่งนี่ ข้ายังได้ข่าวจากพวกพ่อค้าเรื่องของเกลือที่ท่านผลิตได้อีก ท่านอยากที่จะทำการค้ากับราชวงศ์ไหม? "
เป็นเรื่องพวกนี้แบบที่เราคิดเอาไว้จริงๆ ตามจริงถ้าเป็ขุนนางปกติก็คงตกลงทำการค้าด้วยแล้วเพราะหลังจากตกลงไปจะได้การสนับสนุนจากราชวงศ์ อีกไม่นานยศต้องพัฒนาอย่างแน่นอน แต่ว่าเราไม่ต้องการแบบนั้น แค่บารอนก็น่าจะพอแล้วเพราะมันไม่ได้มีกฏว่าห้ามอะไรมากมาย แค่เป็นขุนนางก็มีพื้นที่ และกองทัพได้แล้ว
" ท่านช่วยอธิบายการค้าระหว่างราชวงศ์เพิ่มได้ไหมครับ? "
ถึงอยากจะปฏิเสธก็เถอะ แต่ยังไงเธอก็เป็นองค์หญิงผมต้องให้เกียติเธอหน่อย ก็เลยต้องถามต่อไปถึงจะรู้ความหมายของมันแล้วก็ตาม
" ข้าจะส่งน้ำตาล และเกลือของท่านขายไปยังต่างประเทศ จักรวรรดิ ราชอณาจักร สหราชอณาจักร ท่านสามารถขายให้พวกนี้ได้ เมื่อผ่านทางข้า- "
ตอนนี้ฉันก็ขายให้พวกนั้นได้ผ่านทางเอลริคอยู่แล้ว ทำไมต้องไปขายกับเธอด้วย-
" และข้ามีข้อเสนออยู่อีก 1 อย่าง ข้าจะให้ท่านปกครองอณาเขตทั้งหมดที่ติดทะเลทางอณาจักรทางเหนือ เพื่อที่ท่านสามารถผลิตเกลือได้มากขึ้น "
โห่ว! พูดเรื่องอะไรที่มันน่าสนใจออกมาสะแล้วสิ ตอนนี้เรามีอยู่เพียง 10 หมู่บ้านเท่านั้นที่สามารถผลิตเกลือให้ได้ แต่ว่า อณาเขตทางเหนือมีหมู่บ้านติดทะเลนับร้อยแห่ง ถ้าได้มาอยู่ในการปกครอง การผลิตเกลือของเรามันต้องเพิ่มากขึ้นแน่
' เป็นยังไงละ! ตามจริงเรารู้อยู่แล้วว่าบารอนนี่ขายเกลือให้กับพวกพ่อค้าเลยไม่คิดจะขายให้เรา แต่ถ้าเจอข้อเสนอพื้นที่ขนาดนั้นไปต้องตกลงแน่ ' เวโรนิก้าคิดในใจพร้อมกับความมันใจแบบสุดๆ ในแผนของตัวเองที่ได้เสนอไป
" ข้าขอบคุณท่านมากองค์หญิง แต่ว่าข้าขอแค่ปกครองพื้นที่ส่วนของข้าดีกว่า เอาไว้อนาคตข้าจะขยายพื้นที่เพิ่มเอง เพราะตอนนี้แค่ปกครอพื้นที่ขนาดนส่วนนี้ มันก็ลำบากมากพอตัวแล้ว "
" อะไรนะ!!! นี่ท่านจะบอกว่าไม่สนใจข้อเสนอที่ข้าให้ไปงั้นเหรอ!? " ' อะไรของผู้ชายคนนี้กัน ไม่มีความโลภเลยหรือไง??? '
ในตอนนี้เวโรนิก้ากำลังทำสีหน้าตกใจอย่างมาก หลังจากที่ตะโกนออกมาเมื่อคู่ แต่ว่ามันก็ช่วยไม่ได้ถ้าเป็นขุนนางปกติมันก็ไม่มีใครปฏิเสธกันหรอก งั้นก็ต่อเลยแล้วกัน!
" องค์หญิงท่านกำลังเข้าใจผิดอยู่ครับ "
" หมายความว่าไง??? "
เกล็ดความรู้ : พื้นที่ติดทะเลทางเหนือ!
ตัวเลขที่แท้จริงของจำนวนหมู่บ้านทั้งหมดที่เ็นหมู่บ้านติดทะเลที่เวโรนิก้าเสนอให้กับไมล์ทั้งหมดก็คือ 187 หมู่บ้าน และมีจำนวนประชากรรวมกันประมาณ 50,000 คน ถ้าไมล์ตอบรับก็จได้ทั้งพื้นที่ และกำลังคนงานในการผลิตมหาศาล แต่การทำแบบนี้มันก็มีข้อเสียเหมือนกัน ........ [ ลองคิดเองและคอมเม้นคุยกันนะครับ เดี๋ยวเฉลยในคอมเม้น หุหุ }