ต่างโลกกับเทพบริหาร ตอนที่ 1 ชีวิตใหม่

' นี่มันที่ไหนกัน ทำไมมันถึงได้มืดแบบนี้ ' ไนน์ที่รู้สึกตัวหลังจากที่สติดับวูบไปคิดในใจด้วยอาการแปลกใจ พร้อมทั้งกวาดสายตาซ้ายขวาไปมาแต่เขาก็เห็นเพียงแต่ความมืดรอบร่างกายของตัวเองเท่านั้น

ทันใดนั้น

" ตอนนี้เจ้าได้ตายไปแล้ว " มีเสียงชายปิศนาดังขึ้นมา ในควาดมืดรอบตัว ไนน์ที่ได้ยินก็ได้เริ่มกวาดสายตาหาอีกครั้ง แต่ไม่ว่าเขาจะพยามหาตนเจ้าของเสียงเท่าไหร่ ก็ยังหาไม่เจอ จนเสียงเริ่มดังขึ้นอีกครั้ง " ตอนนี้เจ้ามีอยู่ทั้งหมด 2 ทางเลือก ทางที่หนึ่งไปเกิดใหม่ที่โลกใหม่ ที่มีการพัฒนาเท่าโลกยุคกลางของโลกที่เจ้าได้จากมา ทางเลือกที่สองกลับไปอยู่ที่โลกเดิม แต่ต้องเป็นทารกเริ่มต้นชีวิตใหม่ "

' ก็ไม่รู้หรอกนะว่าเสียงนี่มันเป็นเสียงของใคร แต่ว่าตอนนี้รู้สึกเหมือนเราจะมีทางเลือกอยู่ 2 ทาง แต่ถ้าเราเลือกกลับไปที่โลกเดิม มันก็อาจจะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง และต้องใช้ชีวิตให้มันหมดไปแบบวันๆ อยากที่เคยเป็นอีก อืม..... ' ไนน์เริ่มครุนคิดถึงข้อเสนอที่เสียงปริศนาได้กล่าวออกมา แต่ระหว่างนั้นเสียงปริศนาก็ได้ดังขึ้นมาอีกครั้ง " ข้าลืมบอกไปเรื่อง ถ้าเลือกข้อแรกข้าจะให้พรเจ้าด้วย 1 ข้อ และข้าจะให้เจ้าไปอยู่ในร่างของขุนนางยศบารอนอีกด้วย ที่ร่างเป็นเพียงชายหนุ่มอายุ 20 ต้น ๆ "

" ถ้างั้น... ถ้าผมไปเกิดใหม่จะได้รับความทรงจำตอนนี้ติดไปด้วยไหม? "

" แน่นอน เจ้าจะได้รับความทรงจำตอนนี้ติดไปด้วย และได้พร 1 ข้อจากข้าเป็นของขวัญ " เสียงปริศนาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงดีใจทันที เพียงแค่ได้ยินก็เข้าใจได้เลยว่าเสียงปริศนานี้ต้องการให้ไนน์ไปเกิดใหม่ในโลใบใหม่ขนาดไหน

" ถ้างั้นก็ตกลงผมเลือกไปเกิดใหม่ " ไนน์ที่ได้คิดว่ามันเป็นทางเลือกที่ดีก็ได้ตอบรับข้อนเสนอของเสียงปริศนาทันที

" พรละ เจ้าอยากได้พรอะไร? " เสียงปริศนาทวงถามขึ้น ราวกับว่าเป็นน้ำเสียงที่กำลังเร่งเอาคำตอบจากไนน์

" ข้าขอมองเห็นอนาคตได้ 1 อาทิตย์ เมื่อต้องการ "

" เห็นอนาคตเหรอ? เจ้านี้ขออะไรแปลกดีนะ แต่ว่า 1 อาทิตย์มันมากเกินไป ถึงข้าจะเป็นพระเจ้าแต่การทำแบบนั้นมันก็เกินไป อย่างมากข้าก็คงให้เจ้าได้แค่ 1 วันเท่านั้น เพราะมันเป็นการฝื้นธรรมชาติมากจนเกินไป "

" ได้ครับ! ผมยอมรับข้อเสนอนี้ " ไนน์รีบตอบตกลงแบบทันควัน เพราะในตอนแรกไนน์ก็คิดเอาไว้อยู่แล้วว่ามันต้องไม่ได้แบบที่ขอ แต่ว่ากลับได้มา 1 วัน ซึ่งมันมีประโยชน์มากกับการใช้ชีวิต ไนน์จึงตอบแบบไม่มีข้อโต้แย้งอะไร

" เอาละถาเช่นนั้นก็เป็นอันตกลง ข้าจะเริ่มส่งเจ้าไปที่นั่นทันที "

สิ้นเสียงปริศนาที่เรียกตัวเองว่าพระเจ้า ก็ได้เกิดแสงวงกลมสีขาวขึ้นที่รอบร่างกายของไนน์ แล้วภาพมันก็ได้ตัดอีกครั้งเหมือนตอนที่ไนน์มาโผ่ลในสถาณที่มืดมิดเมื่อคู่

##############

ไนน์ที่รู้สึกตัวอีกที่ก็พบว่าตอนนี้ตัวเองกำลังอยู่ในห้องที่ใหญ่มาก ภายในห้องมีแสงแดงอ่อนๆ ส่องเข้ามา ทำให้สัมผัสถึงความอบอุ่นได้ถึงอากาศจะรู้สึกเหมือนฤดูหนาวของประเทศไทยก็ตาม แต่ด้วยเตียงและผ้าห่มหนาแบบผ้าห่มนวมที่ทับทมตัวอยู่ตอนนี้ ทำให้ไนน์ไม่รู้สึกหนาวเท่าไหร่นักบนร่างกาย มีเพียงความรู้สึกหนาวที่สัมผัสได้บนใบหน้าเท่านั้น

" ....นี้มัน เรามาอยู่อีกโลกจริงเหรอเนี่ย??? " ไนน์รู้สึกตกใจทันทีหลังจากที่ได้เห็นภาพที่ไม่คุ้นเคยด้านหน้าของตน และเมื่อตั้งสติได้ไนน์ก็เดินตรงไปที่กระจกที่ติดอยู่กับผนังห้องทันที

แต่แล้วเมื่อเดินถึงกระจก ไนน์ก็ได้พบกับเรื่องที่ต้วเองต้องตกใจอีกครั้ง เพราะตอนนี้ตัวของไมล์ได้เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงเข้าได้กลายเป็นผู้ชายร่างกายไม่ใหญ่นักผมสีน้ำตาลเข้ม ความยาวก็เป็นความยาวปกติทั้วไปเหมือนกับคนที่โลกก่อน ร่ากายกำลังสวมชุดไหม้สีดำทั้งเสื้อและกางแกงอยู่ ' เหม็นชะมัด ' ทันทีที่ไนน์มองตัวเองก็ได้กลิ่นของเหล้าออกมา ซึ่งไนน์ที่ทำงานเป็นบอดี้การ์ดก็ไม่ได้ชอบของพวกนี้อยู่แล้ว ทำให้เข้ารู้สึกได้ถึงกลิ่นของมันได้ทันที เหมือนกับคนไม่ดูบุหรี่ได้กินบุหรี่ยังไงยังงั้น

ก๊อก ก๊อก กีอก

" นายท่าน นายท่าน ตื่นหรือยังครับ พวกทวงนี้มันมากันอีกแล้ว "

ระหว่างที่ไนน์กำลังตกใจ และสำรวจร่างกายใหม่ของตัวเองอยู่ ก็ได้มีเสียงเคราะประตู 3 ครั้ง ดังขึ้นมาจากประตูทางเข้าของห้อง ทันทีที่สิ้นเสียงของประตูก็เป็นเสียงชายแก่พูดออกมาด้วยน้ำเสียงกำลังตื่นตรนกต่อ