ตอนที่ 7
ก็อดวอร์
โลกที่ไม่มีใครรู้จุบจบ ในนั้นผู้เล่นสามารถสัมผัสประสบการณ์เหนือความเป็นจริงได้
“ก็อดวอร์เป็นโลกอันยิ่งใหญ๋กว่าความจริง!”
หลายคนไม่ได้ละเลยความชมของพวกเขาสำหรับโลกก็อดวอร์เลย
อย่างไรก็ตาม เกมดังกล่าวเต็มไปด้วยความไร้เหตุผลเช่นกัน
ในบรรดาความไร้เหตุผลพวกนั้น สิ่งที่ไร้เหตุผลที่สุดก็คือการเริ่มต้นก่อน ความจริงที่ว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะทำลายฐานที่มั่นของมหาอำนาจที่กลายเป็นผู้ปกครองไปแล้ว
เมื่อเวลาผ่านไป 5 ปีแล้วนับตั้งแต่เกมเปิดให้บริการ คนระดับสูง 1% กลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่สามารถแตะต้องได้ และพวกเขาก็ครองก็อดวอร์ค่อนข้างมาก เนื่องจากพวกเขาผูกขาดความมั่งคั่งและเกียรติยศทั้งหมด
ด้วยเหตุนี้ โลกจึงเรียกพวกเขาว่าบุตรแห่งเทพ ผู้ถูกเลือก
แน่นอน แม้ว่าจะไม่ใช่พวกเขา แต่ก็มีผู้คนมากมายที่เริ่มต้นก่อนและมีเลเวลสูงกว่า ไอเทมและทักษะดีกว่าคนอื่น
จุงฮยอนวู เหตุผลที่เขาสามารถเลี้ยงดูคนสองคนในฐานะผู้เล่นมืออาชีพก็เพราะเรื่องนี้เช่นกัน
‘มันจบแล้ว’
พูดให้ต่างออกไป ยกเว้นตัวละครไมดัสในเกมของเขา เขาไม่มีอะไรเลย
‘จบแล้ว’
คนธรรมดาที่สูญเสียทุกอย่างที่เขามีและล้มลงกับพื้น อ่อนแอนและไร้เหตุผล ไม่สามารถทำอะไรได้
‘เหมือนตอนนั้น ทุกอย่างมันจบแล้ว’
ยิ่งไปกว่านั้น มันเป็นครั้งที่สอง
‘เหมือนครั้งนั้น…….’
เมื่อได้รรับการแจ้งให้ออกจากสโมสร เขาก็เลิกเล่นเบสบอลซึ่งเขาได้ฝึกฝนมาทั้งชีวิต
‘บัดซ*’
แน่นอนว่ามันแตกต่างจากตอนนั้น
มีสถานที่แห่งหนึ่งที่เขาสามารถพึ่งพาได้แม้แต่หลังจากเลิกเล่นเบสบอลที่เขาฝึกฝนมาทั้งชีวิต
ในเวลานั้น พี่ชายของเขาไม่ได้นั่งรถเข็น แต่เป็นนักเขียนโปรแรกมที่ค่อนข้างเก่งซึ่งแต่งงานและอาศัยอยู่กับภรรยาพร้อมกับลูกสาวของเขา และยังคงเป็นผู้สนับสนุนที่ดีของจุงฮยอนวู
พี่ชายคนนั้นดึงจุงฮยอนวูผู้ที่ตกลงไปในก้นบึ้งขุนนรกให้ขึ้นมา
แต่ในตอนนี้นั้นแตกต่าง
‘พี่’
ในทางตรงกันข้าม สถานการณ์ที่แม้แต่พี่ชายของเขาที่พึ่งพาเขาก็ล้มลงกับพื้นเพราะจุงฮยอนวูสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่าง
‘ฮเยริน’
นอกจากนี้ แม้แต่หลานสาวที่น่ารักของเขาก็เช่นกัน
เมื่อความคิดของเขาไปถึงจุดนั้น จุงฮยอนวูก็กัดฟันแน่น
มันคือสีหน้า
‘ถูกต้อง ไม่มีอะไรให้เลือกแล้ว’
เขาต้องละทิ้งสิ่งที่เคยทำมาจนถึงตอนนี้และทำอย่างอื่น แต่มันเป็นสรีหน้าที่แสดงให้เห็นว่าเขาไม่มีเวลาว่างหรือความสามารถในตัวเขา
มันคือความจริง
เขาเล่นเบสบอลตั้งแต่ตอนประถม มัธยมต้น และมัธยมปลาย เขาใช้เวลาช่วง 20 ปีแรกของชีวิตไปกับการเล่นเบสบอลและใช้เวลา 5 ปีหลังจากนั้นเล่นเกม
ตอนนี้หากจุงฮยอนวูซึ่งเข้าสู่ช่วงอายุ 20 ปลายๆ เลิกเล่นเกม เขาจะกลายเป็นคนที่ไร้ความสามารถซึ่งไม่สามารถทำอะไรเลยได้อย่างแท้จริง
ยิ่งไปกว่านั้น มันคือยุคแห่งก็อดวอร์อย่างแน่นอน
ผู้คนหารายได้และทำงานพาร์ทไทม์เพื่อเล่นก็อดวอร์
ไม่สิ ไม่จำเป็นต้องหางานพาร์ทไทม์ที่ไหนไกล
งานพาร์ทไทม์มีอย่างล้นหลามในก็อดวอร์
‘งั้นอย่างน้อยก็ทำงานเป็นคนขุดแร่’
คนขุดแร่
ผู้คนที่ขุดแร่หรือเก็บเกี่ยวพิชสมุนไพรที่จำเป็นในการสร้างไอเท็มในก็อดวอร์
ในยุคที่เครื่องจักรสามารถทำทุกอย่างได้ มันเป็นสิ่งเดียวที่เครื่องจักรทำไม่ได้ เงินเดือนจึงค่อนข้างสูง
พูดให้ต่างออกไป มันเหมือนกับการปฏิบัติต่อมนุษย์ราวกับเครื่องจักร
‘ฉันอาจจะเสียสติไปแล้ว แต่….. ’
งานที่เครียดจนแทบจนตายภายในหนึ่งเดือน
‘ฉันต้องได้รับเงินในตอนนี้’
จุงฮยอนวูที่ครุ่นคิดจนถึงจุดนั้นไม่ได้ก้มหัวลงอีกต่อไป
‘โชคดีที่ฉันยังมีการ์ดสร้างตัวละครอีกหนึ่งใบ’
เขายืนขึ้น
Fanpage : ผีเสื้อกลางคืน