ตอนที่ 45 ยังคงดื้อรั้น (RE)
ที่ชั้น 5 ของห้างสรรพสินค้า ยี่ต๋า ยังอยู่ระหว่างการปรับปรุง และยังไม่เปิดให้บริการ ลิฟต์เองถึงชั้น 5 ก็หยุดให้บริการแล้ว
หลินฟาน และคนอื่นๆ ได้กำลังรอ หญิงชราแห่งตระกูลซู ..อยู่ที่ชั้น 7
ด้วยความช่วยเหลือของลูกหลานตระกูลซูหลายคน หญิงชราตระกูลซู จึงได้ขึ้นลิฟต์ไปที่ชั้น 5 แต่แล้วก็ต้องปีนขั้นบันไดขึ้นไปสองชั้น บันไดของห้างสรรพสินค้าทั้งยาว และก็สูง ทําให้กระดูกเก่า(ผู้สูงวัย) อย่าง หญิงชราตระกูลซู ได้รับความทรมานอย่างหนัก
ลูกหลานรุ่นเยาว์ของ ตระกูลซู หลายคนเริ่มด่ากราดสาปแช่งทีละคน
“เชี้ยเอ้ย! ซู จิ่นจิ่น ต้องตั้งใจแน่ๆ จุดประสงค์ก็เพื่อต้องการสร้างความยากลำบากให้กับ คุณย่า!”
“แม้ว่า คุณย่า จะเคยขู่ว่าจะไล่เธอออกจากตระกูลซู เธอก็ไม่จําเป็นต้องมาแก้แค้นอะไรแบบนี้!”
“ฉันว่านี่มันน่าจะเป็นความคิดของ หลินฟาน แฟนเก่าของเธอมากกว่า แต่ ซู จิ่นจิ่น ก็ไม่คิดคัดค้าน งั้น.. ก็แสดงว่าเธอมันต้องการทำเช่นนี้เช่นเดียวกัน!”
ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสำหรับตระกูลซู ที่จะแสดงสีหน้าดีใจออกมา เมื่อพวกเขาได้ปีนขึ้นมาจนถึงชั้น 7
กระหืดกระหอบ!
ปวดหลังไปหมด!
หลังจากยืนได้สักพักพวกเขาก็พากันสงบลง..
อารมณ์ของ หญิงชราซู ดูจะโกรธเล็กน้อย นึกไม่ถึงว่าหลังจากผ่านช่วงเวลาแห่งความรุ่งโรจน์มาเกือบทั้งชีวิต แต่มาตอนนี้เธอกลับถูกคนรุ่นหลังคนหนึ่งในครอบครัวสะกดได้ถึงขนาดนี้ แล้วเช่นนี้มันจะไม่ทำให้เธอโกรธ ได้ยังไง!
ซู จิ่นจิ่น นางเปลี่ยนไปแล้ว!
และมันช่างน่ากลุ้มใจจริงๆ
“พาฉันไปหาพวกเขา” หญิงชราสงบสติอารมณ์ลง และกล่าวออกมา
พวกเขาอยู่ที่ประตูร้านอาหารที่ยังกำลังตกแต่งอยู่ และสังเกตเห็น พี่น้องหลิน หลินฟาน และหลิน ซานซาน แต่กลับไม่เห็น ซู จิ่นจิ่น ..อยู่ที่นั่น
เป็นไปได้มากว่า.. เธออาจซ่อนตัวอยู่ในร้านอาหารนี้
“จิ่นจิ่น ล่ะ?”
หญิงชราตระกูลซูจ้องมอง หลินฟาน ด้วยสายตาที่เฉียบคม และถามออกไปอย่างเย็นชา
หลินฟาน ยิ้มแล้วพูดว่า : “จิ่นจิ่น อยู่ข้างใน เธอไม่อยากเห็นคุณ เลยให้ผมออกมาพูดแทนเธอ”
หญิงชราตระกูลซู ขมวดคิ้ว นี่มันช่างมากเกินไปจริงๆ : “เธออยากให้ฉันมาเชิญเธอกลับไปด้วยตัวเอง ฉันมาแล้วนี่ไง มาตอนนี้เธอกลับไม่ยอมออกมาพบฉันอีกหรือ?”
ลูกหลานของตระกูลซูเริ่มไม่พอใจแล้ว และนี่มันตลกไปไหม มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะพา คุณย่า ขึ้นมาถึงที่นี่?
หลินฟาน กล่าวว่า : “ทําไมเธอถึงไม่อยากเจอคุณ.. คุณเองน่าจะรู้เหตุผลนี้ดีที่สุดอยู่แล้ว จริงไหม? ใครบังคับให้เธอแต่งงานกับคนที่เธอไม่ชอบ และเพื่อผลประโยชน์ของครอบครัว มันกลับเกือบจะทําลายความสุขทั้งชีวิตของเธอ? แล้วใครกันที่ขู่เธอด้วยการไล่ออกจากบ้านหลังจากที่เธอรวบรวมความกล้าหลบหนีออกมาจากงานแต่งงานได้? และก็ต้องขอถามก่อนว่า ..ถ้ามีใครทําแบบนี้กับคุณ คุณจะมีความสุขที่จะได้เจอเธอไหม?”
หญิงชราตระกูลซู กล่าวอย่างเย็นชาไปว่า : “แล้วเธอต้องการอะไร?”
หลินฟาน กล่าวว่า : “มัน.. ง่ายมาก ขอโทษ ขอโทษเธอสําหรับความผิดพลาดที่คุณทำ!”
อะไรนะ?
ลูกหลานของตระกูลซูหลายคนต่างตกตะลึง
คาดไม่ถึงว่าต้องการจะให้ หญิงชรา ..ขอโทษ ซู จิ่นจิ่น จริงๆ!
ซู จิ่นจิ่น นี่เธอบ้าไปแล้วหรือไง ไม่ว่ายังไง หญิงชราก็เป็น คุณย่า ของ ซู จิ่นจิ่น ซู จิ่นจิ่น นี่กระทำพฤติกรรมผิดอย่างร้ายแรงมาก!
หญิงชราตระกูลซู จ้องมอง หลินฟาน ด้วยความเกลียดชัง แล้วพูดว่า : “ด้วยความเข้าใจของฉันเกี่ยวกับ จิ่นจิ่น แม้ว่าเด็กคนนี้จะเกลียดฉัน แต่เธอก็ไม่คิดทำเรื่องที่เบี่ยงเบนออกนอกลู่นอกทางเช่นนี้ได้อย่างเด็ดขาด! หลินฟาน นี่มันคือความคิดของแกใช่ไหม และเป็นแกที่ยุยง จิ่นจิ่น!”
หลินฟาน ยิ้มตาหยี : “มันเป็นความคิดของผม แล้วจะอย่างไรล่ะ?”
แมร่งมรึงเหอะ!
ทั้งหมดมันเป็นความคิดของ หลินฟาน จริงๆ!
ลูกหลานตระกูลซูหลายคนทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว
“หลินฟาน มรึงกล้ามาก มรึงคิดว่าตัวเองเป็นใคร? ไอ้คนอย่างแกมันก็เป็นได้แค่คนจนเท่านั้น!”
“แกเป็นแค่แฟนเก่าของ ซู จิ่นจิ่น สู้ทะเลาะกันแบบนี้จะไปมีประโยชน์อะไร หรือแกคิดว่า ซู จิ่นจิ่น จะอยู่กับแกต่อไปอีกหรือไง!”
“สุนัขชอบยุ่งเรื่องคนอื่น! ซู จิ่นจิ่น ตอนนี้เป็นที่ชื่นชอบของ คุณหลิน ไม่ใช่คนอย่างแก!”
“ถูกต้อง หรือแกคิดว่า ซู จิ่นจิ่น ไม่เลือก คุณหลิน แต่กลับเลือกคนจนๆ อย่างแกงั้นเหรอ? คุณหลิน เป็นคนที่ร่ำรวยมาก และแกก็มี แซ่หลิน เช่นกัน แต่.. แล้วทําไมช่องว่างถึงกว้างขนาดนี้นักล่ะ!”
คนตระกูลซู พากันพูดจาเยาะเย้ยเสียดสี หลินฟาน อย่างสนุกปาก
หลิน ซานซาน ทนไม่ได้ที่คนอื่นมาพูดจาแบบนี้กับพี่ชายเธอ อีกอย่าง พี่ชายเธอไม่ใช่คนยากจนน่ะ!
แต่ ..พี่ชายเคยบอกให้เธอไม่ต้องสนใจ ดังนั้นเธอจึงทำเพียงแค่ถือโทรศัพท์อยู่ข้างๆ อย่างเงียบๆ
สําหรับคําพูดของคนตระกูลซูทั้งหมด หลินฟาน เขากลับทําสีหน้าสงบ และไม่สนใจอะไรด้วยซ้ำ
คำพูดของพวกเขาทั้งหมดรวมกัน สร้างความเสียหายต่อเขาเป็นศูนย์ แต่กลับกัน เกรงว่า หากพวกเขารู้ว่า คุณหลิน ที่ว่าก็คือ หลินฟาน พวกเขาอาจจะได้รับความเสียหาย อย่างร้ายแรง…
หญิงชราตระกูลซู ฮึ่มเสียงออกมาด้วยความโกรธ แล้วพูดว่า : “เมื่อคืน คนที่ลักพาตัว จิ่นจิ่น ไปก็เป็นแก ฉันยังไม่ได้คิดอะไรกับแกเลย.. แต่แล้วแกกลับคิดวางแผนต่อต้านฉันจริงๆ นะเหรอ? แกควรพิจารณาตัวเองก่อน ไม่ว่าตระกูลซูของฉันจะตกต่ำลงอย่างไร แต่การจัดการกับแกมันก็ยังเป็นแค่เรื่องของการกระดิ้กนิ้วเท่านั้น!”
หลินฟาน พูดพร้อมกับหัวเราะเบาๆ ไปว่า : “ใช่แล้ว เมื่อสามปีก่อน.. ตระกูลซูของคุณยังอยู่ในช่วงรุ่งเรือง จริงมั้ย? แล้วในตอนนั้นผมเคยกลัวคุณหรือเปล่า? เพื่อให้ผมเลิกกับ จิ่นจิ่น คุณถึงกลับถือเช็ค 300,000 หยวน มาเพื่อเจรจากับผมด้วยตัวเอง แล้วครั้งนั้นผมเคยสนคุณไหม? วันนี้ ตระกูลซู ..ของคุณเป็นเรือที่ชํารุดลําหนึ่งแล้ว(ใกล้แตกสลาย) คุณยังคิดที่จะขู่เข็ญผมแบบนี้อยู่อีกหรือ!”
หญิงชราตระกูลซู ตัวสั่นไปด้วยความโกรธ คําพูดของ หลินฟาน เหล่านี้ แทงใจเธอมากจริงๆ
ย้อนกลับไปในปีนั้น เธอคิดอยากที่จะใช้เงินขับไล่ หลินฟาน จริงๆ.. เพราะเธอคิดว่าเด็กยากจนอย่าง หลินฟาน คงจะไม่สามารถต้านทานการล่อลวงของเงินไปได้ ใครจะไปรู้ว่า หลินฟาน ไม่หวั่นไหวเลยแม้แต่น้อย และต่อมาเธอก็ทำได้เพียงทำให้ทั้งคู่เลิกกัน โดยบังคับส่ง ซู จิ่นจิ่น ไปต่างประเทศ
หลินฟาน ผู้ที่มีความกล้าหาญคนนี้ทําให้เธอประทับใจตั้งแต่นั้นมา.. เวลาล่วงเลยผ่านไปถึงสามปี หลินฟาน ก็ยังคงไม่เปลี่ยนแปลงความคิด
และแถมยังคงดื้อรั้นมากขึ้น!
“หลินฟาน แกมันเป็นแค่เด็กยากจนคนหนึ่ง แต่กลับกล้าดูถูก ตระกูลซู แกคิดหรือว่าฉันไม่กล้าแตะต้อง ..แกจริงๆ?” หญิงชราตระกูลซู ยกยิ้มขึ้นมาอย่างเย็นชา
หลินฟาน พูดเสียงราบเรียบไปว่า : “ก็ลองดูสิ.. หากคุณรุกรานผมก็เท่ากับรุกราน จิ่นจิ่น และการรุกราน จิ่นจิ่น มันก็จะเท่ากับเป็นการรุกราน คุณหลิน”
หญิงชราตระกูลซู มีสีหน้าตึงเครียดขึ้นมา : “แกกล้าเอา คุณหลิน มาขู่ฉัน หรือ! และแกคงคิดว่าฉันไม่กล้ารุกราน คุณหลิน? บอกตามตรงฉันกล้ารุกรานแก มากกว่า คุณหลิน แต่แล้วยังไงมันก็ดีกว่าการขับไล่ ซู จิ่นจิ่น ออกจากตระกูลซู และเพื่อกำจัดแกออกไปฉันก็ทำได้!”
หลินฟาน กล่าวว่า : “แน่นอนว่าคุณสามารถทําเช่นนี้ได้ แต่ด้วยวิธีนี้.. ตระกูลซู ..ของคุณอาจจะพังทลายลง แล้วผมก็คิดด้วยว่าคุณจะไม่คิดใช้วิธีนี้”
หญิงชราตระกูลซู สูดลมหายใจเข้าด้วยความยากลำบาก หลินฟาน ต้องการตัดสินกับเธอจริงๆ ตัวเธอยังหวังว่าจะได้ผูกสัมพันธ์กับ คุณหลิน เพื่อทำให้ ตระกูลซู หลุดพ้นออกจากสถานการณ์ที่ยากลําบาก และแม้กระทั่งยกระดับของ ตระกูล…
เธอจะทำลายครอบครัวตนเองเพื่อระบายความโกรธนี้ได้อย่างไร!
หลินฟาน ยิ้ม แล้วพูดว่า : “หญิงชราซู วันนี้ทําให้คุณต้องลำบาก และทนทุกข์ทรมานไม่น้อยจริงๆ แต่ความตั้งใจเดิมของผมคือคุณหวังว่า คุณจะดีกับ จิ่นจิ่น ตระกูลซู.. ของคุณเป็นหนี้เธอมามากเกินไป ถ้าต่อไปคุณสามารถให้การเคารพเธอได้ คุณเองก็จะได้รับความเคารพ ..จากผมด้วยเช่นกัน”
หญิงชราตระกูลซูที่ได้ยิน เธอได้หัวเราะตบเท้าออกมาจนน้ำตาไหล เขาช่างพูดได้ไม่ดูตัวเองจริงๆ…
“หลินฟาน จริงๆ แล้วฉันก็ชื่นชมนิสัยของแกมาก แกเองก็ยังฉลาดอยู่บ้าง แต่น่าเสียดายที่แกมันเป็นเด็กยากจน เท่าที่ฉันรู้มา แกกําลังทำงานเป็นคนส่งอาหารอยู่ใช่ไหม? ช่างเป็นเด็กยากจนเสียจริงๆ และไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกับ ตระกูลซู ของฉัน แล้วอะไรที่ทำให้ฉันต้องไปสนใจความเคารพของแก!” หญิงชราตระกูลซู กล่าวเยาะเย้ยอย่างตรงไปตรงมามาก
เมื่อได้ยิน คนในตระกูลซูก็พากันหัวเราะออกมา
“หลินฟาน แกนี่ช่าง ..ไม่เจียมตัวเองจริงๆ อีกอย่างหนึ่ง แกมันนับว่ามีค่าอะไร?”
หลินฟาน ทำเพียงยิ้มออกมา ซึ่งตอนนี้เขาจะไม่ขอพูดอะไรอีก แต่อีกไม่นานเขาจะบอกกับคนตระกูลซูให้รู้ว่า เขาเป็นใคร…
ด้วยทรัพยากรทางการเงินในปัจจุบันของ หลินฟาน ตราบใดที่เขายกมือขึ้น ไม่มีใครในตระกูลซูจะรู้เลยว่า ตระกูลซู จบชีวิตลง ..อย่างไร
หญิงชราตระกูลซูที่คิดว่าเธอ ได้ทุบตี หลินฟาน แล้วก็รู้สึกดีขึ้นมาเล็กน้อย เธอพูดไปว่า : “ฉันมาที่นี่ในวันนี้ เพื่อเห็นแก่ คุณหลิน คุณไปเรียก จิ่นจิ่น ออกมาเถอะ ฉันจะได้ขอโทษเธอ”
หลินฟาน หันไปมอง หลิน ซานซาน
หลิน ซานซาน ทำเพียงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วพูดว่า : “พี่จิ่นจิ่น พี่พูดได้แล้ว”
ปรากฎว่าเธอเชื่อมต่อสายกับ ซู จิ่นจิ่น อยู่ตลอดเวลา บทสนทนาเหล่านั้นเมื่อกี้นี้ ซู จิ่นจิ่น เองก็ได้ยินทั้งหมดแล้ว
ซู จิ่นจิ่น กล่าวว่า : “คุณย่า ก่อนที่คุณจะมา หนูกลับมาถึงบ้านแล้ว อีกสามวัน หนูจะไปพบกับ คุณหลิน เอง”
ทุกคนตกตะลึงทันที ซู จิ่นจิ่น ไม่ได้อยู่ที่นี่มานานแล้ว และพวกเขาถูก หลินฟาน หลอกเข้าให้แล้ว
หญิงชราซู กลับโล่งใจ ซู จิ่นจิ่น ยินดีที่จะไปพบกับ คุณหลิน ก็เพียงพอแล้ว เพียงเท่านี้ ตระกูลซู ก็นับว่ามีความหวังแล้ว…
หญิงชราซู พูดด้วยสีหน้าที่อ่อนโยนไปว่า : “อาจิ่นจิ่น มันดีจริงๆ ที่เราเต็มใจกลับบ้าน เมื่อก่อนมันเป็นความผิดพลาดของยายแก่คนนี้เอง ต่อไปหลานสามารถทําสิ่งที่ชอบได้ และย่าจะไม่บังคับฝืนใจหลานอีก”
“ขอบคุณคะ คุณย่า”
หญิงชราซู มอง หลินฟาน อย่างเย็นชา แล้วพูดว่า : “หลินฟาน ครั้งนี้ก็ช่างมันเถอะ ต่อไปอย่าเข้ามายุ่งกับ จิ่นจิ่น ของครอบครัวฉันอีก และอย่าได้แม้แต่คิดจะยุ่งกับ ตระกูลซู ของฉัน เพราะคราวหน้าฉันจะไม่คิดที่จะสุภาพใดๆ กับ ..แก อีกต่อไป!”
หลังจากพูดจบเธอก็หันหลังแล้วจากไป…
เดินไปทางลงบันได..
หลินฟาน จู่ๆ ก็พูดขึ้นเสียงดังว่า : “หญิชราซู ระวังบันไดด้วยนะ ระวังเท้าของคุณจะลื่นไถลลงไปได้ อีกอย่างท่านเองก็อายุมากแล้ว แข้งขาเองก็ไม่ใช่ว่ามั่นคง แล้วนี่ผมแน่ใจมากว่าไม่ได้จงใจคิดร้ายอะไรคุณจริงๆ นะ”
หญิงชราซู เดินโซเซจนเกือบจะลื่นไถลลงไปจริงๆ ยังดีที่มีลูกหลานในตระกูลคอยช่วยพยุงตัวไว้ทัน เธอตกใจกลัวจนเหงื่อเย็นๆ ไหลออกมาจนแทบจะหมดแรง…
