ตอนที่ 34 รักแรกของ หลินฟาน (RE)
หลัว เทียนหมิง หัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า : “พี่ฟาน พูดถูกเกินไป แน่นอนคนรวยจะทําอะไรก็ได้ แน่นอนว่าสามารถเป็นคนส่งอาหารได้ ไม่ต้องพูดถึงว่า พี่ฟาน ทั้งรวย และหล่อมากขนาดนี้ ดูสิแม้แต่ดาราสาวอย่าง หลิว ซือซือ ยังมองปราดเดียวก็รู้แล้วว่า พี่ฟาน ไม่ธรรมดา ผมคิดว่า พี่ฟาน แค่อยากสัมผัสประสบการณ์ชีวิตเท่านั้น”
ทุกคนเห็นด้วยทันที ชีวิตของคนรวยนั้นช่างน่าเบื่อมาก และการออกหาประสบการณ์ชีวิตนั้นย่อมหาความสนุกได้มากกว่า
ในเวลานี้ บริกรได้นำเสิร์ฟอาหารจานใหม่ขึ้นโต๊ะ
นึ่งมาร้อนๆ และกลิ่นหอมนี้!
แค่มองก็ทำให้นิ้วชี้ขยับได้แล้ว..
หลี่เหอ แนะนําอย่างกระตือรือร้นว่า : “ปลากระพงขาวนึ่งสูตรลับจานนี้เป็นอาหารจานหลักที่เรากําลังจะเปิดตัวในเร็วๆ นี้ครับ ปลากระพงขาวนึ่งเป็นอาหารจานที่ดีที่สุดในหมู่อาหารทะเล วัตถุดิบที่ใช้หายาก และมีคุณค่ามาก คนทั่วไปยากที่จะหาทานได้ และแม้แต่ในร้านของเราต่อไปในทุกวันก็จะถูกจำกัดจํานวน คุณหลิน คุณเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่อันดับสองของ จินตู ของเรา และคุณจะเป็นลูกค้ารายแรกที่จะได้ทานอาหารจานนี้ เชิญคุณลองชิมก่อนดีไหมครับ?”
ทุกคนต่างมอง หลินฟาน ด้วยความอิจฉาอย่างมาก
หลินฟาน ก็ไม่เกรงใจแล้ว หยิบตะเกียบขึ้นมาคีบเนื้อปลาชิ้นหนึ่ง และกินเข้าไปคําหนึ่ง เขายิ้มแล้วพูดว่า : “มันอร่อยมากจริงๆ ทุกคนเองคงหิวแล้วมั้ง อย่ามัวแต่มองเลย ขยับตะเกียบเถอะ”
หลี่เหอ ยิ้มแล้วพูดว่า : “งั้นผมคงไม่รบกวนทุกคนในการรับประทานอาหารแล้ว คุณหลิน หากมีคําสั่งอื่นใด สามารถเรียกผมได้ตลอดเวลาเลยครับ”
หลี่เหอ ถอยออกไป
ภารกิจของเขาเสร็จสมบูรณ์แล้ว นั่นคือการไว้หน้า หลินฟาน โดยไม่คํานึงถึงค่าใช้จ่ายใดๆ
เพื่อนร่วมชั้นเริ่มรับทานอาหารกัน ทั้งท่าทีของพวกเขาทั้งหมดเปลี่ยนไปเรียบร้อยแล้ว แต่ละคนแย่งเข้าประจบ หลินฟาน เฉียนเฟิง เวลานี้ถูกพวกเขาลืมไว้ที่มุมห้องมานานแล้ว
อารมณ์ของ เฉียนเฟิง ต่ำลงมาก ตอนแรกเขามีจิตใจเบิกบาน กระฉับกระเฉงมาก เวลานี้กับเหี่ยวเฉาราวกับมะเขือยาวที่ต้องน้ำค้าง(1)
การโจมตีนี้รุนแรงเกินไปจริงๆ หลินฟาน แข็งแกร่งเกินไป แข็งแกร่งมากจนเขาอดไม่ได้ที่จะสงสัยในชีวิต
เขาคิดว่าเขาเก่งอยู่แล้ว ทำงานอยู่ในบริษัทใหญ่ มีรถมูลค่า 500,000 หยวนขับ และแน่นอนว่าเขาย่อมต้องยืนโดดเด่นอยู่ในหมู่เพื่อนร่วมชั้น
จนกระทั่งได้พบกับ หลินฟาน เขาจึงตระหนักว่า พ่อมดเล็กเจอพ่อมดใหญ่(2) นั้นมันหมายความว่าอย่างไร…
ต่อหน้า หลินฟาน ความสําเร็จเล็กๆ น้อยๆ ของเขา มันไม่คุ้มค่าที่จะพูดถึง!
เมื่อกี้ คัง หมิ่นเอ่อร์ ยังคงเดินวนเวียนอยู่รอบๆ เฉียนเฟิง ตอนนี้เธอโยนทิ้ง เฉียนเฟิง ไว้ข้างหลังแล้ว ในสายตาของเธอมีแต่ หลินฟาน เท่านั้น
เธอรู้สึกเสียใจอย่างมาก หากรู้ก่อนหน้านี้ว่า หลินฟาน รวยมากถึงขนาดนี้ เธอคงไม่กล้าที่จะรุกราน หลินฟาน แต่ตอนนี้ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เธอก็ได้แต่โทษตัวเองที่เธอทำผิดพลาดไป มองจากก่อนหน้าที่เธอนึกว่าการวิ่งไปเอาใจ เฉียนเฟิง นั้นดีกว่า แต่กลับตอนนี้เมื่อเทียบกับ หลินฟาน แล้ว เฉียนเฟิง ไม่นับว่าผายลมด้วยซ้ำ
“พี่ฟาน ฉันขอดื่มให้เกียรติพี่แก้วหนึ่ง แต่ก่อนฉันมีตาหามีแววไม่ ได้กระทำให้ พี่ฟาน ไม่พอใจ พี่ฟาน คงจะให้อภัยคนอื่นได้ ..ใช่ไหม?”
คัง หมิ่นเอ่อร์ ยิ้มหวาน ส่งสายตา และท่าทางออดอ้อนมาให้
เธอไม่สนว่าจะต้องเสียหน้าเท่าไหร่ หรือพูดอีกอย่างก็คือ ใบหน้าเวลานี้แทบไม่มีค่าอะไร และการได้คืนดีกับ หลินฟาน จึงถือเป็นสิ่งสําคัญที่สุดของเธอ ..ในเวลานี้
น่าเสียดายที่ความงามของเธอใช้ไม่ได้ผลกับ หลินฟาน
หลินฟาน พูดอย่างราบเรียบว่า : “ถ้าผมยังเป็นคนส่งอาหารที่ไม่มีเงิน.. คุณจะขอโทษผมไหม? แน่นอนว่าคุณจะไม่ทำมัน!”
หากตัวตนของเขาในสถานะ ‘คนรวยรุ่นสอง’ ไม่ถูกเปิดเผย คัง หมิ่นเอ่อร์ ไม่เพียงแต่จะไม่ขอโทษเขาเท่านั้น มีแต่จะเหยียบย้ำเขาอย่างแข็งขันมากยิ่งขึ้น..
สำหรับผู้หญิงประเภทนี้ หลินฟาน ไม่มีความสนใจใดๆ
ทุกคนรู้สึกอายแทน คัง หมิ่นเอ่อร์ ขอคนอื่นให้อภัย เมื่อกี้ยังรุกราน พี่ฟาน แบบนั้น ยังอยากให้ พี่ฟาน ให้อภัย?
หลินฟาน พูดถูก คัง หมิ่นเอ่อร์ หน้าแดงก่ำ เธอหัวเราะ แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า : “พี่ฟาน ฉันรู้ว่าฉันผิดไปแล้วจริงๆ และฉันจะลงโทษตัวเองหนึ่งแก้ว”
อึกอึกๆๆ เธอดื่ม Lafitte ไปหนึ่งแก้วเต็มๆ
ใครๆ เห็นแล้วก็รู้สึกปวดใจไปทีละคน เจ๊ระวังหน่อย เบาๆ หน่อย ไวน์นี้ราคามันแพงมากนะ!
คัง หมิ่นเอ่อร์ วางแก้วไวน์ลงแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า : “พี่ฟาน จริงๆ แล้วฉันเคยแอบรักคุณ เมื่อตอนเรียนอยู่ในมหาลัยจริงๆ ตอนนั้นคุณเป็นเทพบุตรของฉัน และจนถึงตอนนี้คุณก็ยังคงเป็นเทพบุตรของฉันมาโดยตลอด”
หลินฟาน กล่าวว่า : “โอ้.. แต่ขอโทษที คุณไม่ใช่เทพธิดาของผม”
ผู้หญิงอย่าง คัง หมิ่นเอ่อร์ ดูเป็นคนที่สมจริงที่สุดแล้ว เมื่อเห็นเงินเธอก็เริ่มร้อนขึ้นมา เธอต้องการเอาเปรียบทางความคิดกับ หลินฟาน แต่คําพูดของ หลินฟาน นั้นเท่ากับเป็นการปฏิเสธเธอว่าอย่าได้แม้แต่จะคิดที่จะตีความความคิด ..ของเขา
คําพูดนี้ทําให้ความภาคภูมิใจในตนเองของ คัง หมิ่นเอ่อร์ ได้รับผลกระทบอย่างมาก เธอเคยเป็นดอกไม้งามในชั้นเรียน และถึงตอนนี้ เธอก็สวยดูดีที่สุดในหมู่เพื่อนร่วมชั้น
แต่ความภาคภูมิใจในตนเองเวลานี้มันมีค่าอะไร ..เธอวางแผนไว้แล้วว่า แม้ว่า หลินฟาน จะทุบตีเธอ ด่าเธอ เธอก็จะยังคงต้องการยึดติดอยู่กับ หลินฟาน…
หลัว เทียนหมิง ยิ้ม แล้วพูดว่า : “เทพธิดาของ พี่ฟาน ..ดูแล้วท่าจะเป็นคนอื่นจริงๆ เรื่องนี้ฉันรู้ เธอก็คือ…”
หลินฟาน ขัดจังหวะ หลัว เทียนหมิง เขายิ้มแล้วพูดว่า : “หัวหน้าห้อง อาหารอร่อยไหม? เอา.. กินให้เยอะๆ หน่อย”
หลัว เทียนหมิง ก็เงียบลงทันที เขาไม่กล้าพูดอะไรอีกต่อไปแล้ว เห็นได้ชัดว่า หลินฟาน ไม่อยากให้เขาพูด ในใจก็แอบโทษตัวเอง โทษตัวเองที่ปากมาก ถ้าเผื่อมันทําให้ หลินฟาน ขุ่นเคือง ..มันคงไม่ดีสำหรับเขา
จังหวะนั้นคนโต๊ะข้างๆ ที่กำลังพูดคุยถกเถียงกันเสียงดังสนั่น และทุกคนในที่นี่ก็ได้ยินเช่นกัน
“พวกคุณได้ยินมาไหม? งานแต่งงานของคุณชายใหญ่ตระกูลหลี่ และคุณหนูตระกูลซูคืนนี้ ได้เหมาทั้งชั้นสามของโรงแรมจินตู”
“ครั้งนี้ ตระกูลหลี่ จัดอย่างหรูหรามากจริงๆ ดูเหมือนจะพอใจกับลูกสะใภ้คนนี้มาก”
“ตระกูลหลี่ ทําธุรกิจใหญ่ แต่ นายท่านหลี่ ก็กลับมีลูกชายคนเดียวเท่านั้น แน่นอนว่าลูกสะใภ้ของตระกูลหลี่ ต่อไปย่อมต้องเป็น เถ้าแก่เนี้ย ฉันสงสัยจริงๆ ทั้งยังแปลกใจมาก ทำไมหญิงสาวตระกูลซูถึงได้โชคดีถึงขนาดนี้ได้?”
“ฉันได้ยินมาว่าเป็นคุณหนูสาม ซู จิ่นจิ่น”
“คุณหนูคนนี้งดงามอย่างมาก ช่างโชคดีจริงๆ!”
ฟังการสนทนาของคนเหล่านี้ เมื่อได้ยินชื่อ ‘ซู จิ่นจิ่น’ หลินฟาน ก็มีสีหน้าเปลี่ยนไปทันที
เรื่องราวในอดีตช่วงหนึ่ง พัดผ่านเป็นกระแสน้ำไหลเข้ามาในใจของเขา
ตอนเรียนมหาวิทยาลัย เทพธิดาของเขา ก็คือดอกไม้งามประจำมหาวิทยาลัย ซู จิ่นจิ่น!
เขาได้สารภาพกับ ซู จิ่นจิ่น ทั้งสองได้ตกหลุมรักกันแล้ว แต่ความรักครั้งนี้ ..ไม่ได้เปิดเผยต่อสาธารณะ มีเพียง หลัว เทียนหมิง และคนเพียงส่วนน้อยเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้
ดูเหมือนว่านี่จะเป็นรักครั้งแรกที่สุดแสนจะโรแมนติกของต้นหญ้างาน และดอกไม้งาม ในความเป็นจริงนี่เป็นเพียงเรื่องราวความรักในแบบ ‘ซาโดมาโซคิสม์(Sadomasochism)’ ของเด็กชายผู้ยากจน และเด็กสาวผู้ร่ำรวย และตอนจบนั้นก็ไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่ ..แต่อย่างใด
ตระกูลซู ได้ค้นพบเรื่องราวรักๆ ใคร่ๆ นี้อย่างรวดเร็ว
ตระกูลซูจึงเข้ามาแทรกแซง และส่ง ซู จิ่นจิ่น ไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ และบังคับให้ตัดความสัมพันธ์นี้
และนับตั้งแต่นั้นมา หลินฟาน ก็ไม่เคยพบเห็น ซู จิ่นจิ่น อีกเลย
จนถึงตอนนี้ พอได้ยินข่าวของ ซู จิ่นจิ่น อีกครั้ง แต่เธอกลับกําลังจะแต่งงาน!
และอยู่ที่ชั้นบน!
อารมณ์ของ หลินฟาน ซับซ้อนมาก
ให้ตาย เลือดหมาจริงๆ! (ฉากน้ำเน่า)
แม้แต่ละครเกาหลีก็ยังไม่กล้าเล่นแบบนี้เลย!
หลัว เทียนหมิง สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงทางสีหน้าของ หลินฟาน ในใจก็แอบถอนหายใจ ทั้งเวลานี้เขายิ่งไม่กล้าพูดอะไรมาก
หลินฟาน ไม่เต็มใจที่จะพูดถึงชื่อของ ซู จิ่นจิ่น ออกมา แล้วนับประสาอะไรกับข่าวการแต่งงานของ ซู จิ่นจิ่น ในตอนนี้ และเขาสามารถจินตนาการถึงอารมณ์ของ หลินฟาน ได้แล้ว
เพื่อนร่วมชั้นคนอื่นๆ ที่ไม่รู้เรื่อง กลับพูดคุยกันขึ้นว่า
“ซู จิ่นจิ่น? ก็คือดอกไม้งานในรุ่นเราไม่ใช่เหรอ?”
“ช่างบังเอิญจริงๆ เธอกำลังแต่งงานในคืนนี้ แต่น่าเสียดายที่เธอไม่ได้อยู่ในชั้นเดียวกับเรา ไม่งั้นคืนนี้เราคงได้มีโอกาสเข้าไปดื่มไวน์แล้ว”
“ซู จิ่นจิ่น เป็นสาวสวยชั้นหนึ่งเลยนะ อย่างที่ฉันบอก คุณชายหลี่ คนนี้นี่ช่างโชคดีจริงๆ”
คัง หมิ่นเอ่อร์ กลับกัดริมฝีปาก เธอเกลียดผู้หญิงทุกคนที่สวยกว่าเธอ..
ถ้าตอนนั้น ซู จิ่นจิ่น อยู่ห้องเดียวกันกับพวกเขา สาวงามในห้องที่ไหนจะมีส่วนแบ่งให้เธอ ..คัง หมิ่นเอ่อร์ ล่ะ ดอกไม้งานประจำมหาลัย กับดอกไม้งามประจำชั้นเรียน ..มันไม่ได้อยู่ระดับเดียวกัน
คัง หมิ่นเอ่อร์ เมื่อกี้เพิ่มดื่ม Lafite ปี 82 ไปแก้วหนึ่ง ซึ่งทำให้เธอรู้สึกเมานิดหน่อยแล้ว เธอพูดยิ้มๆ ติดตลกไปว่า : “พี่ฟาน คุณมีแฟนหรือยัง ถ้ายังไม่มี ฉันสามารถเป็นเจ้าสาวให้คุณได้นะ”
สีหน้าของ หลินฟาน กลับมาเป็นปกติแล้ว เขายิ้มแล้วพูดว่า : “ได้สิ”
คัง หมิ่นเอ่อร์ ตื่นเต้นมากจนเกือบจะตื่นจากฤทธิ์ไวน์ : “จริงเหรอ?”
หลินฟาน กล่าวว่า : “แต่.. ชาติหน้านะ”
“......”
คัง หมิ่นเอ่อร์ อยากจะเอาหัวชนกำแพงตายจริงๆ
หลัว เทียนหมิง พบโอกาส และกล่าวชมทันทีว่า : “พี่ฟาน ทั้งรวยทั้งหล่อ ยังกลัวไม่มีเจ้าสาวอยู่ได้อย่างไรจริงไหม? สาวสวยแค่ไหนพี่ฟานก็สามารถหาได้ตามต้องการ แต่ พี่ฟาน คงแค่ไม่อยากรีบแต่งก็เท่านั้นเอง”
หลินฟาน ส่ายศีรษะ เขาปล่อย ซู จิ่นจิ่น ไปนานแล้ว แต่ลึกๆ ในใจแล้ว เขาก็ยังรู้สึกรับไม่ได้ที่ ซู จิ่นจิ่น จะไปแต่งงานกับคนอื่น หรือ.. บางทีเขาอาจจะรักษาความสมดุลในใจได้ก็ต่อเมื่อเขา ..ได้แต่งงาน
หลินฟาน กล่าวว่า : “หัวหน้าห้องคุณคิดผิดแล้ว ผมเองหวังว่าตอนนี้สวรรค์จะมอบเจ้าสาวสักคนหนึ่ง ให้แก่ผม..”
ในตอนนี้เอง
“หลินฟาน!”
เสียงร้องเรียกด้วยความประหลาดใจดังขึ้น
และเกิดความโกลาหลทันทีในห้องโถงชั้นหนึ่ง และเห็นเพียงเจ้าสาวที่สวยงามในชุดแต่งงานสีขาวซึ่งแต่งตัวเต็มยศ วิ่งเหยาะๆ ตรงเข้าไปหา หลินฟาน
ทุกคนตกตะลึง
พร่องงมัน ให้ตายเหอะ!
หลินฟาน มีโชค หรือเขาเป็นบุตรของพระเจ้ากันแน่ จู่ๆ บอกว่าอยากได้เจ้าสาวสักคน และเจ้าสาวก็วิ่งเข้ามาหาเขา!
“ซู้ด(สูดลมหายใจเข้าปอด) ข้าอยากได้เงินสิบล้าน!” มีคนขอพรจาก หลินฟาน ทันที
ในเวลานี้ หลินฟาน ไม่สนใจอะไรแล้ว เขาเงยหน้าขึ้นมองเจ้าสาวที่อยู่ตรงหน้า ..อย่างตกตะลึง
เธอคือ ซู จิ่นจิ่น!
(1)[เหี่ยวเฉาราวกับมะเขือยาวที่ต้องน้ำค้าง (霜打的茄子)] - เป็นสำนวน อธิบายถึงคนที่ไร้พลังหลังจากประสบความล้มเหลว ประสบปัญหา หรือความพ่ายแพ้
(2)[พ่อมดเล็กเจอพ่อมดใหญ่ (小巫见大巫)] - เป็นการกล่าวเปรียบเทียบของ สองอย่าง คนสองคน อย่างหนึ่งสู้อีกอย่างหนึ่งไม่ได้เลย หรืออีกนัยคือ แตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด
