ตอนที่ 29 ภารกิจของระบบ : พิชิตแอนนา (RE)

“ติ๊ง!”

“เริ่มภารกิจหลักของระบบ โฮสต์ ต้องการตรวจสอบหรือไม่?”

ทันใดนั้นระบบก็ส่งเสียงแจ้งเตือน

หลินฟาน อดสงสัยไม่ได้ว่าทําไมระบบถึงได้ออกภารกิจขึ้นมา ..อย่างกะทันหันเช่นนี้?

“ตรวจสอบ!” หลินฟาน กล่าวขึ้นในใจ

“ภารกิจหลัก : พิชิตแอนนา”

“ระดับภารกิจ : สำคัญ”

“ความคืบหน้า : 0/100”

หลินฟาน รู้สึกประหลาดใจมาก ระบบต้องการให้เขาพิชิตสาวงามผมตรงยาวสีดํายาวอย่างงั้นหรือ? และนี่ก็ยังเป็นภารกิจหลัก!

วันนี้ระบบเองเพิ่งออกภารกิจหลัก โดยกำหนดให้ หลินฟาน สร้างอาณาจักรธุรกิจมูลค่าล้านล้าน

แล้ว.. แอนนา คนนี้เกี่ยวข้องกับภารกิจหลักนี้ด้วยหรือ?

หลินฟาน ถามอย่างสงสัยไปว่า : “ระบบ ทําไมถึงต้องให้พิชิตผู้หญิงคนนี้ด้วย?”

ระบบ : “……”สื่อสารกับหลินฟานเลย

ระบบเงียบเหมือนเครื่องเย็น และไม่ตอบคำถามใดๆ ให้กับ หลินฟาน เลย

หลินฟาน ทำอะไรไม่ถูกแล้ว

หลังจากคิดไปคิดมาแล้ว หลินฟาน ก็เกิดคำถามว่า สาวงามผมตรงยาวสีดำคนนี้เป็นคนของ เฟิง ว่านซาน แล้ว.. ทำไมถึงต้องการมาสมัครงานเป็นแม่บ้านของ หยุนติงวิลล่า?

หลินฟาน โทรออกไปหา จาง ต้าฟู่ : “ต้าฟู่ คุณรู้ไหมว่า เฟิง ว่านซาน มีความสัมพันธ์ หรือมีความเกี่ยวข้องอย่างไรกับ หยุนติงวิลล่า?”

จาง ต้าฟู่ กล่าวว่า : “บอส คุณถามถูกคนแล้ว คนที่แข่งขันเพื่อแย่งชิงหยุนติงวิลล่ากับเราในวันนั้น ก็คือ เฟิง ว่านซาน”

หลินฟาน ร้องโอ๋ แล้วขมวดคิ้ว เฟิง ว่านซาน ล้มเหลวในการประมูลหยุนติงวิลล่า แต่เขากลับต้องการส่งคนของตนเข้ามาสมัครเป็นแม่บ้านในหยุนติงวิลล่า, สรุปแล้วจุดประสงค์ของเขาคืออะไรกันแน่?

หากให้พูดตรงๆ แล้ว เฟิง ว่านซาน คงคิดอยากจะจัดส่งสายลับให้เข้ามาอยู่กับ หลินฟาน!

ทันใดนั้น หลินฟาน ก็นึกถึงเรื่องหนึ่ง วันนั้น ป้าหลี่.. เจ้าของบ้านของเขาบอกว่ามีคนเข้ามาสอบถามถึงเรื่องเขา..

มันเป็นไปได้ว่านี่.. อาจเป็นฝีมือของ เฟิง ว่านซาน ด้วยเช่นกัน?

หลินฟาน คิดอยู่พักหนึ่ง และเริ่มคํานวณ แล้วพูดว่า : “ต้าฟู่ แม่บ้านในหยุนติงวิลล่า ผมมีผู้สมัครที่สนใจอยู่แล้ว รบกวนคุณช่วยแจ้งให้ผู้สมัครทุกคนมาที่ ชิงเยว่ ในวันพรุ่งนี้ด้วย และเดี๋ยวผมจะตัดสินใจอีกทีในวันพรุ่งนี้”

จาง ต้าฟู่ ถอนหายใจด้วยความโล่งอก : “โอเคครับ ผมจะจัดการให้ทันที”

งานนี้ลําบากเกินไปสําหรับเขา เขาเหนื่อยล้ามาสองวันแล้ว และในที่สุดมัน ..ก็จะจบลงสักที

ในขณะที่ หลินฟาน ยังคงไปส่งอาหารเดลิเวอรี่ต่อไป ข่าวหนึ่งก็ได้แพร่กระจายไปทั่วเมืองหยุนเฉิง

การคัดเลือกแม่บ้านของหยุนติงวิลล่า เบื้องต้นได้เปิดเผยออกมาแล้วแล้ว มีผู้สมัครที่ถูกคัดเลือกทั้งหมด 10 คน และจะประกาศผลออกมาอีกครั้งในวันพรุ่งนี้

ชั่วขณะหนึ่ง ทุกคนเริ่มอยากรู้อยากเห็นว่าใครจะเป็นผู้โชคดีที่ประสบความสําเร็จในการสมัครงานเข้าไปเป็นแม่บ้านของ หยุนติงวิลล่า?

ทุกคนตั้งตารอคอยมัน..

ส่วนผู้สมัครทั้ง 10 คนที่ได้รับหนังสือแจ้งการสัมภาษณ์ ส่วนใหญ่ต่างดีใจเหมือนได้ถูกลอตเตอรี่

จ้าว ซินเอ้อ ตื่นเต้นมาก และเกิดความมั่นใจในตนเองขึ้นมาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด และในชั่วขณะหนึ่งมันก็ราวกับว่าเธอได้ถูกรับเลือกแล้ว

จ้าว ซินเอ้อ ได้หัวเราะ และพูดจาเยาะเย้ยออกมาอย่างเย็นชาว่า : “หลินฟาน นายมันไม่มีทางเทียบได้กับ คุณหลิน และพอฉันได้เป็นแม่บ้านของหยุนติงวิลล่าแล้ว ในไม่ช้าพอฉันได้พึ่งพา คุณหลิน แล้วนายมัน.. นับเป็นตัวอะไรได้!”

อีกด้านหนึ่ง

แอนนา สาวงามผมตรงยาวสีดำที่กําลังขับรถด้วยความเร็ว ได้รับหนังสือแจ้งการสัมภาษณ์ เธอแสดงสีหน้ายิ้มอย่างมั่นใจราวกับว่าทุกอย่างอยู่ภายใต้การควบคุมของเธอ

ท้ายที่สุดแล้ว ด้วยเรซูเม่ที่ยอดเยี่ยมของเธอ เธอจะไม่ถูกเลือกไปได้อย่างไร?

เวลานี้.. เธอกลับไม่รู้ว่า หลินฟาน รู้ถึงความสัมพันธ์ของเธอกับ เฟิง ว่านซาน แล้ว

แอนนา ส่งข้อความถึง เฟิง ว่านซาน ทันทีว่าเธอได้กลายเป็นผู้สมัครที่ถูกเลือกให้เข้าเป็นแม่บ้านของ หยุนติงวิลล่า แล้ว

เฟิง ว่านซาน ที่ได้รับข้อความจาก แอนนา เขาก็มีความสุขในใจขึ้นมาทันที

เขาขอให้ แอนนา แฝงตัวปะปนเข้าไปในหยุนติงวิลล่า เพื่อค้นหาตัวตนที่แท้จริงของ คุณหลิน ผู้ลึกลับคนนั้น ซึ่งเขาเชื่อว่า แอนนา ผู้ไม่เคยล้มเหลวจะสามารถดึงตัวตนของ คุณหลิน คนนี้ ..ออกมาได้ อย่างแน่นอน

ถ้า หลินฟาน รู้ว่า เฟิง ว่านซาน ได้ทํางานอย่างหนักเพื่อจัดให้ แอนนา แฝงตัวเข้ามาเป็นสายลับเพียงเพื่อต้องการระบุตัวตนของเขา ถึงตอนนั้นคาดว่าเขาคงจะต้องหัวเราะจนเกือบจะขาดลมหายใจตายไปแน่ๆ

หลินฟาน ยังคงส่งอาหารเดลิเวอรี่ต่อไป และในไม่ช้าเขาก็ได้รับคําสั่งซื้อ โดยลูกค้าขอให้เขาไปส่งอาหารให้ที่ทางเข้า ยี่ต๋า พลาซ่า

เมื่อ หลินฟาน มาถึงประตูทางเข้า ยี่ต๋า พลาซ่า เขาก็ได้เห็นชายหนุ่มหญิงสาวกลุ่มหนึ่งถือป้าย แท่งเรืองแสง และสิ่งของอื่นๆ รวมตัวกันที่ประตูทางเข้า ราวกับพวกเขากำลังรออะไรบางอย่าง แต่ละคนต่างมีสีหน้าคาดหวังอย่างมาก

แต่เพียงมองปราดเดียวก็รู้ว่าเป็นกลุ่มไล่ตามดารา มองจากป้ายที่พวกเขาถืออยู่ ดาราที่พวกเขาไล่ตามมีชื่อว่า หลิว ซือซือ

ปกติ หลินฟาน ไม่ค่อยให้ความสนใจกับวงการบันเทิงนัก และไม่ค่อยมีความประทับใจกับดาราคนนี้เลย ปัจจุบันนี้ดาราก็มีมากมายไม่รู้จบ แต่ส่วนใหญ่กลับไม่มีชื่อเสียงโด่งดัง จึงไม่ใช่เรื่องแปลกใจที่เขาจะไม่รู้จักอีกฝ่าย

หลินฟาน เห็นคนโบกมือให้เขาทันที และบอกให้เขาเข้ามา

เป็นชายอ้วน ชายอ้วนคนนี้มีรูปร่างน่าเกลียด บนใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยสิว สวมที่คาดผมหูกระต่ายสีชมพู และมีตัวอักษรเรืองแสงสามตัว : หลิว ซือซือ

เพื่อนคนนี้ไล่ตามดารา!

แต่อย่างไรก็ตาม ..นี่มันเป็นเสรีภาพของคนอื่น ดังนั้น หลินฟาน จึงไม่สนใจมากนัก ทำเพียงส่งกล่องข้าวไปให้กับชายอ้วน

การทำธุรกรรมนี้เสร็จสมบูรณ์แล้ว หลินฟาน เลี้ยวหัวรถ และเตรียมจะจากไป

ในเวลานี้ รถตู้คันหนึ่งขับเข้ามา และจอดอยู่ที่ประตูทางเข้า กลุ่มไล่ตามดารากรีดร้องออกมาอย่างน่าตกใจทันที และรีบวิ่งตรงไปที่รถตู้ และเข้าปิดล้อมประตูรถอย่างรวดเร็ว สีหน้าทุกคนเวลานี้ดูตื่นเต้นอย่างมาก

เมื่อเห็นประตูรถตู้เปิดออก และสาวสวยแต่งตัวแฟชั่นทันสมัยคนหนึ่งก้าวลงมาจากรถพร้อมกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคน ใบหน้าของเธอเองก็ประดับด้วยรอยยิ้มแจ่มใสที่น่าประทับใจ..

สวยมาก!

ใบหน้าสวยด้วยคะแนนกว่า 90 คะแนน และหุ่นรูปร่างที่หน้านูน และหลังโค้งเว้านั้น ยิ่งเข้าใกล้คะแนนสมบูรณ์แบบมากขึ้นไปอีก!

แม้แต่ หลินฟาน ก็รู้สึกหัวใจเต้นแรงขึ้นมาหน่อยแล้ว และแม้แต่ในหมู่ดาราหญิงด้วยกันก็ยังมีน้อยมากที่จะดูสวย ดูดีขนาดนี้ ..ได้เท่าเธอ

กลุ่มแฟนคลับที่คลั่งไคล้ตะโกนชื่อ หลิว ซือซือ ไปพลาง และแห่กันเข้าไปขอลายเซ็นจาก หลิว ซือซือ

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคนนั้นกลับคอยเฝ้าดูแล หลิว ซือซือ หนึ่งซ้ายหนึ่งขวา กันไม่ให้ แฟนคลับได้เข้าไปใกล้ หากอยากได้ลายเซ็น ..โดยพื้นฐานแล้วมันคงเป็นไปไม่ได้

“เด็กส่งอาหาร รอเดี๋ยว!”

ทันใดนั้น ชายอ้วนก็ร้องเรียก หลินฟาน ด้วยเสียงแหลม

เพราะเขาอ้วนเกินไป เขาจึงทำได้แต่ถือถุงกล่องอาหารอยู่ในมืออีกข้าง และไม่ได้วิ่งขึ้นไปพร้อมกับคนอื่นๆ

หลินฟาน หันไปพูดว่า : “เกิดอะไรขึ้น? อาหารที่ผมส่งไปให้มีปัญหาอะไรไหมครับ?”

ชายอ้วน ส่ายศีรษะ : “อาหารไม่ได้มีปัญหาอะไร แต่ฉันอยากให้คุณช่วยหน่อย คุณช่วยเข้าไปขอลายเซ็น ซือซือ ให้ฉันหน่อยได้ไหม?”

หลินฟาน เหงื่อตก : “พี่ชาย ผมแค่เด็กส่งอาหารเดลิเวอรี่ และคุณก็เห็นแล้วว่าคนอื่นมีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยโดยไม่ยอมอนุญาตให้ใครเข้าไปใกล้”

ชายอ้วน กล่าวว่า : “คุณไม่เข้าใจ ซือซือ ไม่เป็นที่นิยมในตอนนี้ แต่ฉันเชื่อว่าวันหนึ่งเธอจะมีชื่อเสียงโด่งดังอย่างแน่นอน ถึงตอนนั้นลายเซ็นของเธอก็มีค่ามากแล้ว ดังนั้นฉันต้องได้ลายเซ็นของเธอ”

หลินฟาน กล่าวว่า : “งั้นคุณไปขอจากเธอด้วยตัวเองแล้วกัน”

ชายอ้วน กล่าวว่า : “ไม่ได้ ฉันเป็นแบบนี้มีแต่จะทําให้เทพธิดากลัวเท่านั้น ฉันเห็นว่าคุณหล่อมาก ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร ซือซือ เองก็เคยบอกว่าเธอชอบผู้ชายหล่อ”

คําพูดนี้ หลินฟาน ชอบที่จะได้ยิน.. ถ้าชายอ้วนพูดแบบนี้ออกมาตั้งแต่แรกก็จบแล้ว หลินฟาน อาจจะพิจารณาช่วยเหลือเขา

แต่ชายอ้วนอาจรู้สึกว่ามันไม่น่าเชื่อถือพอ เขาพูดขึ้นว่า : “ถ้าคุณช่วยฉัน ฉันจะให้บทวิจารณ์ และคะแนนห้าดาวแก่คุณ ไม่เช่นนั้นฉันก็จะมอบบทวิจารณ์เชิงลบให้กับคุณแทน!”

ข่มขู่!

นี่มันคือการข่มขู่เขาชัดๆ! หัวใจของ หลินฟาน จมลงทันที และนี่มันก็คือความทุกข์ยากของ คนส่งอาหาร!

แน่นอนว่ามันมักจะมีลูกค้าบางคนส่งคำขอแปลกๆ ต่างๆ มาให้กับพนักงานส่งอาหาร หากไม่สามารถตอบสนองต่อความต้องการพวกเขาได้ พวกเขาก็จะให้บทวิจารณ์เชิงลบ ไม่รับอาหารที่ส่ง ลงรีวิวแย่ๆ ที่ไม่ดีมากมาย ไม่ช่วยซื้อของใช้ในชีวิตประจําวัน ก็รีวิวแย่ๆ มาให้.. ไม่ช่วยทิ้งขยะ และอื่นๆ อีกมากมาย...

และชายอ้วนตรงหน้านี้ก็เป็นพวกประเภทนั้น!

หลินฟาน ยิ้ม แล้วหัวเราะออกมาเบาๆ : “โอเค.. ได้ ผมจะลองดู”

ชายอ้วนส่งปากกา และรูปถ่ายของ หลิว ซือซือ ให้กับ หลินฟาน ด้วยสีหน้าภาคภูมิใจ : “ฉันรู้ว่าคุณจะไม่มีทางปฏิเสธ คนส่งอาหารอย่างพวกคุณกลัวบทวิจารณ์ที่ไม่ดีมากที่สุดแล้ว”

ฟังจากน้ำเสียงนี้ กลัวว่านี่จะไม่ใช่ครั้งแรกที่ผู้ชายคนนี้ทำให้คนส่งอาหารลําบากใจ หลินฟาน เองก็ทำเพียงยิ้มอย่างขมขื่นในใจ..

เขาเดินตรงเข้าไปหา หลิว ซือซือ

พอเข้าใกล้แล้ว

ก็ตะโกนเสียงดังขึ้นทันที : “ซือซือ!”