ตอนที่ 27 ครูชั่วคราว (RE)

“พระเจ้า พี่ฟาน ร้องเพลงได้ไพเราะมาก!”

เฉิง เสี่ยวลู่ กล่าวออกมา แล้วมองไปที่ หลินฟาน อย่างลึกซึ้ง สีหน้า และแววตาของเธอเต็มไปด้วยความหลงใหล ทั้งนี้เธอกลายเป็นแฟนคลับของ หลินฟาน ไปแล้ว

ซานซาน เคยบ่นกับเธอว่า พี่ฟาน ร้องเพลงได้เพี้ยนเอามากๆ ที่แท้เธอโกหก

หลิน ซานซาน ตกอยู่ในสภาพที่ตื่นเต้น และสับสน ..ไปแล้วในขณะนี้

เมื่อกี้ทันทีที่ หลินฟาน เปิดปากร้องเพลง เธอสับสน และก็ตกตะลึงไปแล้ว ในความทรงจําของเธอ พี่ชายของเธอ.. นั้นเสียงเพี้ยน ร้องเพลงเหมือนฆ่าหมู แต่พอมาตอนนี้กลับร้องเพลงได้ไพเราะถึงขนาดนี้ได้อย่างไรกัน?

นอกจากความสับสนแล้ว เธอยังรู้สึกซาบซึ้งใจมากกว่าที่ว่า พี่ชาย.. ช่วยออกหน้าให้เธอ และเอาชนะผู้คุมสอบทั้งสามคนด้วยเสียงเพลงของเขา..

ตอนนี้แม้แต่อธิการบดี ..ก็ยังตกใจ

เดิมที หลิน ซานซาน ถูกผู้คุมสอบปฏิเสธแล้ว แต่ตอนนี้ดูเหมือนเธอจะมองเห็นความหวังขึ้นมาอีกครั้ง

หลิว เหมิงเจี๋ย เดินขึ้นไปบนเวที

ผู้คุมสอบทั้งสามคนตื่นตระหนกเล็กน้อย และมีเหงื่อเย็นๆ ไหลออกมา พวกเขาเป็นผู้คุมสอบที่ หลิว เหมิงเจี๋ย เลือกเอง แต่เห็นได้ชัดว่าในเรื่องของ หลิน ซานซาน พวกเขาได้ทําให้ หลิว เหมิงเจี๋ย ไม่พอใจเข้าให้แล้ว

“หลังจากฟังที่ คุณหลิน พูดแล้ว พวกคุณทั้งสามคนเข้าใจหรือยังว่าตัวเอง.. ผิดพลาดตรงไหน?” หลิว เหมิงเจี๋ย ถามอย่างเย็นชา

ผู้คุมสอบทั้งสามคนต่างพูดว่า : “เข้าใจแล้วครับ”

แน่นอนว่าพวกเขาได้เข้าใจอย่างแน่ชัดแล้วว่า หลินฟาน เป็นผู้เชี่ยวชาญดนตรี!

ต่อหน้า หลินฟาน พวกเขาเป็นเหมือนเด็กประถม ที่ได้เพียงแต่ต้องฟังคําสั่งสอนเท่านั้น

หลิว เหมิงเจี๋ย มองไปที่ หลินฟาน แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า : “หลินฟาน คุณคิดอย่างไรกับการสอบของน้องสาวของคุณในครั้งนี้ หรือ.. ต้องการให้ฉันจัดการด้วยตัวเอง?”

ทั้งหมด.. มันเพียงเพราะว่า หลิว เหมิงเจี๋ย เป็นอธิการบดีของที่นี่ เดิมที หลินฟาน ไม่ค่อยอยากใช้ความสัมพันธ์นัก แต่ก็ไม่คาดคิดเลยว่าในท้ายที่สุด หลิว เหมิงเจี๋ย จะออกมาตัดสินใจด้วยตนเอง

หลินฟาน เลยต้องพูดว่า : “ขอบคุณท่านอธิการบดีมาก ท่านอธิการบดี ผมเพียงแค่ต้องการให้ปฏิบัติต่อน้องสาวของผมอย่างยุติธรรม และให้ความเป็นธรรมแก่เธอก็พอแล้วครับ”

หลิว เหมิงเจี๋ย เข้าใจความหมายของ หลินฟาน และเธอพูดขึ้นอย่างจริงจังว่า : “ฉันจะทํา”

หลินฟาน จึงก้าวเดินลงจากเวที และให้ หลิน ซานซาน ขึ้นไปสอบอีกครั้ง

หลิน ซานซาน จึงได้ร้องเพลง ‘Fireworks Cool Easily (煙花易冷)’ ขึ้นอีกครั้ง

หลังจากร้องเพลงจบแล้ว หลิว เหมิงเจี๋ย ก็ให้การประเมิน โดยบอกข้อดี และข้อเสียทั้งหมดไปอย่างมีเหตุผล และน่าเชื่อถือ ซึ่งแน่นอนว่ายุติธรรมมาก จริงๆ แล้ว หลิว เหมิงเจี๋ย คิดว่า หลิน ซานซาน มีสภาพเสียงที่ดี และมีพรสวรรค์ที่สามารถหล่อหลอมได้ ในที่สุด หลิน ซานซาน ก็สอบผ่านการสัมภาษณ์

หลิน ซานซาน ดีใจมากจนเธอรีบวิ่งลงจากเวทีทันที และกระโจนเข้าไปในอ้อมกอดของ หลินฟาน

“พี่คะ ขอบคุณ” หลิน ซานซาน พูดขอบคุณออกมาอย่างซาบซึ้งใจ ขอบตาแดงไปหมดแล้ว

วันนี้ถ้าไม่มี.. พี่ชายคอยช่วยเธอ เธอคงจะถูกไล่ออกไปแล้ว และแน่นอนคนที่เธอควรขอบคุณมากที่สุดก็คือ พี่ชายของเธอ

หลินฟาน พูดอย่างปลื้มใจว่า : “ไม่.. สิ่งนี้มันคือสิ่งที่เราสมควรได้รับ”

จากนั้น หลิว เหมิงเจี๋ย ก็เดินลงมาจากเวที และมาถึงข้างๆ หลินฟาน เธอยิ้มแล้วพูดว่า : “หลินฟาน ฉันขอพูดคุยกับคุณสักสองสามคําพอจะได้ไหม?”

หลินฟาน กล่าวว่า : “ครับ ซานซาน เราออกไปรอพี่ข้างนอกก่อน”

หลิน ซานซาน ก็วิ่งออกไปเพื่อฉลองความสำเร็จที่ผ่านการสอบสัมภาษณ์กับ เฉิง เสี่ยวลู่

หลิว เหมิงเจี๋ย ยิ้ม แล้วพูดว่า : “หลินฟาน การสอบของ ซานซาน เมื่อกี้ คุณพอใจไหม? เอาตรงๆ ฉันไม่ได้แสดงความลำเอียงเลยจริงๆ อีกทั้ง ซานซาน เธอยังดูเป็นเด็กที่มีความสามารถโดดเด่นมาก…”

หลินฟาน ยิ้มแล้วพูดว่า : “ผมรู้”

ด้วยพรสวรรค์ด้านดนตรีของเขาในปัจจุบัน ถ้า หลิว เหมิงเจี๋ย ลำเอียง โดยเล่นพรรคเล่นพวก เขาเองก็มองออกได้ แต่การประเมินของ หลิว เหมิงเจี๋ย ต่อ หลิน ซานซาน นั้นเป็นกลางมากจริงๆ

หลิว เหมิงเจี๋ย กล่าวว่า : “หลินฟาน เรื่องที่น้องสาวของคุณจะมาสอบ ทําไมคุณถึงไม่บอกกับฉันเมื่อวานนี้ หรือคุณคิดว่าฉันจะเป็นคนเล่นพรรคเล่นพวกงั้นเหรอ?”

เธอพูดได้ถูกจริงๆ..

หลินฟาน แตะสัมผัสจมูกของเขาอย่างกระอักกระอ่วนเล็กน้อย : “..ขอโทษที”

หลิว เหมิงเจี๋ย ฮึ่มเสียงออกมาอย่างไม่พอใจ แล้วพูดว่า : “ขอโทษประโยคเดียวมันไม่พอหรอกนะ และฉันมีคำขอบางอย่างกับคุณ”

หลินฟาน ถามอย่างสงสัยว่า : “คำขอ.. อะไร?”

หลิว เหมิงเจี๋ย กล่าวว่า : “คุณช่วยมาที่ห้องทํางานของฉัน และเดี๋ยวฉันจะบอกกับคุณอีกครั้ง”

อธิการบดีคนสวยเสนอให้ไปที่ห้องทํางานของเธอ และมันก็เป็นเรื่องที่ปฏิเสธได้ยากจริงๆ สำหรับ หลินฟาน..

ในเวลานี้ สวี่เฉิง เดินเข้ามาจากข้างๆ และเขาพูดด้วยรอยยิ้มว่า : “คุณหลิน ไม่คิดเลยว่าเราจะได้พบกันอีกครั้ง ..เร็วขนาดนี้”

หลินฟาน คิดกับตัวเองในใจว่า.. นี่ใช่ผู้อํานวยการเพลงของ เฝิงเหนี่ยวมิวสิค ที่เขาพบเจอเมื่อคืนเหรอ?

หลิว เหมิงเจี๋ย กล่าวแนะนําว่า : “หลินฟาน, นี่ สวี่เฉิง เป็นเพื่อนของฉัน เรื่องที่คุณปฏิเสธที่จะเซ็นสัญญากับเขานั้น ฉันเองรู้แล้ว”

สวี่เฉิง ยิ้มแล้วพูดว่า : “ไม่ได้คิดจริงๆ นะว่า อัจฉริยะเปียโนที่ เลาหลิว พูดถึงนั้นกับอัจฉริยะทางดนตรีที่ฉันพบจะเป็นคนคนเดียวกัน คุณหลิน คุณเป็นปรมาจารย์ด้านดนตรีที่หาได้ยากในรอบร้อยปีจริงๆ”

หลินฟาน ยิ้มแล้วพูดว่า : “คุณสวี่ ถ้าคุณยังคิดจะเซ็นสัญญากับผมอยู่.. คุณยอมแพ้ได้แล้ว เมื่อคืนผมพูดไปอย่างชัดเจนแล้วว่า ผมไม่ต้องการอยากเป็นนักร้อง”

สวี่เฉิง ราวกับถูกน้ำเย็นเทราดลงบนหัว เดิมทีเขาอยากจะโน้มน้าว หลินฟาน ต่อไป แต่.. พอได้ยินคำพูดนี้ เขาเองแทบจะเป็นใบ้ไปแล้ว เขาหันมอง หลิว เหมิงเจี๋ย อย่างกระอักกระอ่วนเพื่อขอความช่วยเหลือทันที

หลิว เหมิงเจี๋ย ยิ้มแล้วพูดว่า : “เลาสวี่ เราอย่าเพิ่งพูดถึงเรื่องของคุณตอนนี้เลย คุณกลับไปก่อนเถอะ พอดีฉันเองยังมีเรื่องบางอย่างที่จะพูดกับ หลินฟาน อีก”

เมื่อพูดไป หลิว เหมิงเจี๋ย ก็ขยิบตาส่งสัญญาณให้ สวี่เฉิง เพื่อบ่งบอกว่าเธอจะช่วยเขาพูด

สวี่เฉิง จึงรู้สึกโล่งใจไปได้เล็กน้อย เขารีบยิ้มแล้วพูดว่า : “งั้นฉันคงไม่ขอรบกวนพวกคุณแล้ว คุณหลิน ลาก่อน”

สวี่เฉิง กล่าวคำอำลา และจากไป

หลิว เหมิงเจี๋ย จึงพา หลินฟาน ไปที่ห้องทํางานของเธอ และปิดประตู

เมื่อมองไปที่สาวงามที่อยู่ตรงหน้าเขา หลินฟาน รู้สึกจั๊กจี้หัวใจขึ้นมา.. เพราะนี่มันเหมือนกับว่าเรามีความสัมพันธ์กันแบบ ..แอบคบกัน แต่มันเป็นไปได้อย่างไร?

“พี่สาวเหมิงเจี๋ย คุณบอกว่าคุณมีคำขอจากผมแล้วมันคืออะไร?” หลินฟาน ถาม

หลิว เหมิงเจี๋ย กลับพูดว่า : “ไม่คาดคิดเลยว่าพี่น้องอย่างพวกคุณจะมีพรสวรรค์ทางดนตรีที่ดีขนาดนี้ โดยเฉพาะคุณ เป็นระดับอัจฉริยะขั้นสุดจริงๆ ครอบครัวของพวกคุณน่าจะเป็นครอบครัวนักดนตรีใช่ไหม?”

ความสามารถทางดนตรีที่ยอดเยี่ยมอย่างสองพี่น้องคู่นี้ ส่วนใหญ่น่าได้รับการปลูกฝังมาจากครอบครัวที่เป็นนักดนตรีได้เพียงเท่านั้น

หลินฟาน กล่าวว่า : “ไม่เลย พ่อแม่ของผมเป็นคนในหมู่บ้านในชนบทด้วยกันทั้งคู่ และอีกอย่างบรรพบุรุษของเราทํานามาสามชั่วอายุคนแล้ว”

หลิว เหมิงเจี๋ย ตกตะลึง เธอคิดว่า หลินฟาน คงล้อเล่น.. แล้วที่ไหนเธอจะเชื่อ หลินฟาน ถ้า หลินฟาน มาจากสภาพแวดล้อมของครอบครัวแบบนี้จริงๆ เขาจะไปสามารถขับรถ Bugatti ได้อย่างไร

“คนอื่นกำลังจริงจังกับคุณ คุณเองก็ช่วยจริงจังหน่อยได้ไหม?” หลิว เหมิงเจี๋ย กล่าวออกมาอย่างติดตลก

หลินฟาน รู้สึกพูดไม่ออกเล็กน้อยแล้ว เขาพูดอย่างราบเรียบว่า : “โอเค บรรพบุรุษของเราสามชั่วอายุคนเป็นนักดนตรี ปู่ของผมสามารถเล่นเครื่องดนตรีได้หลากหลาย พ่อของผมเป็นนักร้อง ส่วนแม่ของผมเป็นนักแต่งเพลง…”

หลิว เหมิงเจี๋ย  แสดงสีหน้าชื่นชม และพยักหน้าออกมา : “นี่ไม่น่าแปลกใจเลย ที่พี่น้องอย่างพวกคุณจะได้รับยีนทางด้านดนตรีที่ยอดเยี่ยมมาได้มากขนาดนี้”

หลินฟาน รู้สึกขบขันอยู่ในใจ สืบทอดทางพันธุกรรมกับผีนะสิ.. ถ้าไม่ใช่ระบบที่ให้รางวัลแก่เขาเป็นความสามารถทางด้านดนตรีระดับบนสุด เวลาเขาร้องเพลงคนฟังคงหูหนวกไปแล้ว ส่วน หลิน ซานซาน เธอมีพรสวรรค์ทางด้านดนตรีมาตั้งแต่กําเนิดแล้วจริงๆ และไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับทางพันธุกรรม

แต่ หลิว เหมิงเจี๋ย เธอไม่เชื่อความจริงที่เขาพูด แต่กลับเชื่อคําโกหกของเขา งั้นก็ไม่มีวิธีไหนล่ะ.. นอกจากวิธีนี้

หลิว เหมิงเจี๋ย กล่าวว่า : “หลินฟาน หลังจากฉันฟังคุณเล่นเปียโนเมื่อวาน ฉันก็ไม่สามารถลืมมันได้เลย ฉันชื่นชมทักษะในการเล่นเปียโนของคุณมากจริงๆ ต่อไปคําขอของฉัน และคุณต้องไม่ปฏิเสธคำขอที่ฉันจะพูดออกไปนี้”

หลินฟาน เหงื่อตก เขารีบพูดว่า : “คุณจะขอให้ผมมาเป็นครูสอนเปียโนอีกครั้ง ..ใช่ไหม?”

หลิว เหมิงเจี๋ย กล่าวว่า : “ไม่ใช่ ฉันรู้ว่าคุณจะไม่เห็นด้วยแน่ๆ ดังนั้นฉันต้องการให้คุณมาเป็นครูสอนเปียโนชั่วคราว และรอจนกว่าฉันจะพบครูสอนเปียโนที่เหมาะสมได้”

หลิว เหมิงเจี๋ย แอบกดไลค์ให้กับไหวพริบของตัวเอง ต้องบอกว่ากลอุบายที่ให้เขาเข้ามาเป็นครูสอนชั่วคราวนั้นดีเกินไปจริงๆ และมันก็ไม่ได้ทําให้ หลินฟาน รู้สึกลำบากใจเลย อีกทั้งยังบรรลุเป้าหมายของเธอได้ด้วยเช่นกัน

และนี่มันเป็นความคิดที่มาจากเธอเอง

หลินฟาน รู้ความคิดของ หลิว เหมิงเจี๋ย แต่เขาก็ปฏิเสธ หลิว เหมิงเจี๋ย ได้ยากจริงๆ

หลินฟาน กล่าวว่า : “.. แล้วถ้าคุณหาครูสอนเปียโนมาไม่ได้ล่ะ?”

“ไม่หรอก ฉันจะพยายามหาให้เจอโดยเร็วที่สุด และคุณก็แค่สัญญากับฉันมาเถอะ!” หลิว เหมิงเจี๋ย กล่าว แล้วมอง หลินฟาน ด้วยสีหน้าคาดหวัง

หลินฟาน ถอนหายใจ ผู้หญิงคนนี้ใช้แม้กระทั่งการอ้อน เขามองว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิงที่ชอบอ้อนบ่อยๆ ซึ่งมันดูน่าอายจริงๆ สำหรับเธอ..

หลินฟาน พูดว่า : “..ใครบอกให้ผมเข้าใจคุณผิดล่ะ โอเค ผมตอบรับคำขอนี้ของคุณแล้ว”

หลิว เหมิงเจี๋ย รู้สึกประหลาดใจมาก หลินฟาน เห็นด้วยกับเธอแล้วจริงๆ!

“เยี่ยมไปเลย หลินฟาน!”

หลิว เหมิงเจี๋ย รู้สึกตื่นเต้นมาก แล้วเธอก็กระโจนเข้าไปในอ้อมแขนของ หลินฟาน โดยตรง และกอด หลินฟาน อย่างอบอุ่น

ร่างกายที่อ่อนนุ่มนี้ อ้อมกอดที่แสนสบายเช่นนี้…

หลินฟาน รู้สึกเพลิดเพลินไปกับมัน ..อย่างแปลกประหลาด

ในเวลานี้ อาจารย์คนหนึ่งได้ผลักประตูเข้ามา : “ท่านอธิการบดี…”

เธอแทบจะสำลักคําพูดของตัวเอง และมองดูคนสองคนที่กำลังกอดกัน แล้วจากนั้นดวงตาของเธอก็เบิกกว้าง และเต็มไปด้วยความประหลาดใจ…