ตอนที่ 19
'บัดซ*’
หมู่บ้านเริ่มต้นก็คือสถานที่ที่ผู้เล่นซึ่งสิ้นสุดบทฝีกสอนจะเริ่มเกม
ไมดัสผู้ที่มาถึงสถานที่แห่งนั้นเอามือปิดหน้าของเขาด้วยความรู้สึกผิด
‘วิดีโอนี้แย่มาก’
เหตุผลที่เขารู้สึกผิดไม่ใช่อย่างอื่นนอกจากวิดีโอการเล่นที่เขาถ่ายระหว่างบทฝีกสอน
‘ฉันทำพลาดในตอนจบ’
ไมดัสบันทึกวิดีโอความยาว 1 ชั่วโมงกับ 11 นาทีของบทฝีกสอนไว้ทั้งหมด
เหตุผลนั้นเรียบง่ายมาก เพื่อสร้างหลักฐาน
‘เอาล่ะ หลักฐานไม่ค่อยดีพอก็ไม่เป็นไร’
‘ที่เหลือก็คือการหาที่ที่ฉันสามารถขายมันได้’
มันไม่ใช่อย่างอื่นนอกจากการขายหลักฐานข้อมูลวิธีการได้รับฉายาปรมจารย์บทฝีกสอน
ไม่มีอะไรผิดปกติในก็อดวอร์
ในโลกที่ก็อดวอร์กลายเป็นโลกทั้งใบด้วยตัวมันเอง การเผยแพร่ข้อมูลอันมีค่าก็เหมือนกับการโยนเงินทิ้งบนพื้น
ยิ่งไปกว่านั้น แนวคิดเรื่องลิขสิทธิ์หรือสิทธิบัตรไม่มีอยู่ในก็อดวอร์
ข้อมูลของก็อดวอร์ก็คือของก็อดวอร์ ไม่มีใครสามารถครอบครองมันได้
มันหมายความว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะอ้างสิทธิ์ในการครอบครองข้อมูลเมื่อมันเข้าไปในมือของคนอื่น
เวทีที่ลายลับทางธุรกิจนั้นคลั่งไคล่
‘ถ้าฉันสามารถหาสถานที่ที่ดีในการขายมันได้ ฉันก็จะได้รับอย่างน้อยหนึ่งล้านวอน’
ไม่ว่าจะด้วยวิธีไหน ประเด็นกหลักของฉายาปรมจารย์บทฝึกสอนก็มีมูลค่าอย่างน้อย 1 ล้านวอน
‘จากมูลค่าของรูนเพียงอย่างเดียว แม้แต่ 10 ล้านวอนก็น่าจะเป็นไปได้ แต่…. ’
กล่าวตามตรง ตัวรางวัลเองก็มีค่ามากกว่านั้น
To be honest, the reward itself was beyond that.
[ไมดัส]
– เลเวล : 1
– ศรัทธา : มังกรสงคราม
– อาชีพ : จอมเวทย์
– ค่าสถานะ : กำลัง (5+10) / ความอดทน (5+10) / สติปัญญา (5+10) / พลังเวทมนตร์ (5+10)
ค่าสถานะทั้งหมดเพิ่มขึ้น 10 แต้ม มูลค่าของเอฟเฟ็กรูนนี้นั้นสูงอย่างไม่น่าเชื่อ
‘เนื่องจากความยากในการได้รับมันนั้นสูงเกินไป และมันถูกจำกัดในบทฝีกสอนเท่านั้น’
ปัญหาก็คือว่าฉายาปรมจารย์บทฝีกสอนจะสามารถได้รับเฉพาะตัวละครที่เพิ่งสร้างใหม่เท่านั้นและเป็นเรื่องยากมากที่จะได้รับมันซึ่งจำเป็นต้องใช้ฝีมือสูง
ไม่ว่ามันจะมีค่ามากแค่ไหน แต่ก็เป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาที่จะจ่ายราคาสูงสำหรับข้อมูลลับจากมุมมองของผู้ซื้อ
‘มันไม่จำเป็นสำหรับคนที่ทำได้ดีอยู่แล้ว’
มันไม่ได้มีค่าเลยกับคนที่ได้รับเงินหลายสิบล้านวอนเพียงแค่กล่าวทักทายในการจู่โจมบอส
ไม่มีทางเป็นไปได้ที่คนเหล่านั้นจะละทิ้งตัวละครเดิมและเริ่มต้นใหม่
‘แต่ก็ยังดีกว่าไม่มีอะไรเลย’
อย่างแรกเลย สำหรับไมดัสที่ไม่เคยได้รับเงินด้วยวิธีนี้จนกระทั่งตอนนี้ มันเป็นเหตุการณ์ที่เขารู้สึกขอบคุณมาก
‘ลุงจะซื้อไอศกรีมที่ฮเยรินชอบ ลุงจะเก็บมันไว้เป็นความลับจากพ่อหนูเอง’
อย่างน้อยเขาก็จะได้เห็นหลานสาวของเขายิ้มในขณะที่เธอกินไอศกรีม
ไมดัสยิ้มให้กับความคิดนั้น
‘มันคงยากในตอนนี้’
แน่นอนว่าจุงฮยอนวูไม่ได้โง่
การเปิดเผยข้อมูลลับนี้จะเป็นการให้ของขวัญแก่คู่แข่งของเขาในราคาถูก
‘สำหรับตอนนี้ ฉันจะทิ้งมันไว้หลังจากที่เพิ่มเลเวลตัวละครของฉันอีกสักพัก’
เขากำลังวางแผนที่จะขายมันตอนที่เขามีเลเวลอย่างน้อย 100 เมื่อเขาไม่ต้องมาแข่งขันกับคนที่เริ่มต้นช้า
กล่าวอีกนัยหนึ่ง ไม่มีความจำเป็นต้องคิดเกี่ยวกับสถานที่เพื่อขายมันในตอนนี้
เขาแค่ต้องเริ่มเกมที่แท้จริงก่อน
ไม่มีความลังเลใจในระหว่างนั้น
เนื่องจากในฐานะผู้เล่นก็อดวอร์มา 5 ปี ความรู้ของเขาดีกว่าคนส่วนใหญ่เมื่อกล่าวถึงวิธีการเล่น
‘เดี๋ยวนะ….’
ก็อดวอร์เป็นเกมที่ยากในช่วงเริ่มต้น
สิ่งที่น่ารำคาญที่สุดก็คือภารกิจ
ภารกิจทั้งหมดในก็อดวอร์มีการจำกัดเวลาและจำกัดจำนวนที่สามารถรับได้
กล่าวอย่างเรียบง่ายคือภารกิจทำแล้วหายไป
มันหมายความว่าเอ็นพีซีไม่ได้ในสถานที่เดิมและมอบภารกิจเดิมให้เหมือนกับเกมอื่นซึ่งกลายเป็นมาอุปสรรคอันยิ่งใหญ่สำหรับผู้เล่นใหม่
‘ฉันควรได้รับความช่วยเหลือจากกิลด์นักผจญภัยก่อน’
นั่นคือเหตุผลที่เขามาอยู่หน้ากิลด์นักผจญภัย
พวกเขารวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับภารกิจและพื้นที่ล่าเพื่อมือใหม่และกิลด์นักผจญภัยที่ปรากฎออกมาพร้อมกับข้ออ้างดังกล่าวจึงกลายเป็นหนึ่งในสิบกิลด์ที่เป็นตัวแทนก็อดวอร์ในบางด้าน
‘มันต้องใช้เงินบางส่วน’
แน่นอน บริการของพวกเขามีราคา
‘คิดไปคิดมา พวกเขาเป็นกลุ่มหัวขโมย’
พวกเขากำลังผูกขาดบริการที่เดิมมีให้สำหรับทุกคนในฐานะผู้มาก่อนด้วยอำนาจและขายมันเพื่อแลกเงิน
เหมือนกับที่ไมดัสกล่าว พวกเขาอาจถูกมองว่าเป็นหัวขโมย
มีคนจำนวนไมาน้อยที่ร้องเรียนเกี่ยวกับเรื่องนี้
อย่างไรก็ตาม มีผู้คนจำนวนน้อยมากที่แสดงความไม่พอใจของพวกเขาโดยตรง
‘หัวขโมยแข็งแกร่งจนถึงจุดที่ว่าแม้ว่าตำรวจยังต้องปิดตาข้างหนึ่ง’
หนึ่งในสิบกิลด์ชั้นนำของก็อดวอร์
น้ำหนักที่อยู่เบื้องหลังชื่อของมันเป็นสิ่งที่คนทั่วไปไม่สามารถจินตนาการได้
โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้ที่อาศัยอยู่นอกก็อดวอร์ สิบกิลด์ชั้นนำคือตัวตนที่พวกเขาไม่กล้าแม้แต่จ้องมอง
“หือ? เอ็นพีซีเหรอ? เราจะรับภารกิจไม่ได้หากเราไม่คุยกับเขาใช่มั้ย?”
“เฮ้ อย่าสนใจมันเลย”
นั่นเป็นสาเหตุที่ทำไมมือใหม่ที่เริ่มเล่นก็อดวอร์เป็นครั้งแรกไม่สามารถแม้แต่จะพูดคุยกับเอ็นพีซีที่อยู่ในหมู่บ้านเริ่มต้นได้อย่างเหมาะสม
“อย่าสนใจพวกเขา?”
“กิลด์นักผจญภัยกำลังจัดการมัน หากภารกิจปรากฎออกมาโดยการพูดคุย มันจะกลายเป็นเรื่องใหญ่”
เอ็นพีซีของสถานที่ที่กิลด์นักผจญภัยตั้งอยู่นั้นเป็นสมบัติของกิลด์นักผจญภัย
นั่นคือเหตุผลที่ผู้เล่นไม่ได้มองเอ็นพีซีเลย
ไมดัสก็พาตัวเองเข้าไปในฝูงชน
‘หืม?’
สำหรับไมดัสนั้น มีสิ่งหนึ่งที่ดึงดูดความสนใจของเขา
‘เครื่องหมายคำถาม?’
สิ่งที่ดึงดูดสายตาของไมดัสไม่ใช่อย่างอื่นนอกจากเครื่องหมายคำถามประกายสีเหลือง
‘ภารกิจ?’
มันน่าจะเป็นสัญญาณที่บ่งบอกถึงภารกิจ
ไม่ยากเลยที่จะคาดการณ์ข้อเท็จจริงนี้
ในทางกลับกัน มันเหลือเพียงคำถามเดียว
‘แต่ทำไมโผล่ออกมาจากลูกสุนัขล่ะ?’
เครื่องหมายคำถามอยู่บนลูกสุนัขที่กำลังจะตาย
‘คืออะไรกัน?’
ข้อความที่น่าประหลาดใจแสดงขึ้นมา
‘อ่าาา บัดซ* เวลาของฉันหมดแล้ว!’
มันเป็นข้อความที่บอกเขาว่าเวลาเล่นประจำวันของเขาหมดลงแล้ว
Fanpage : ผีเสื้อกลางคืน
