ตอนที่ 13 รับสมัครแม่บ้าน (RE)
หลินฟาน จะรู้ได้อย่างไรว่า เฟิง ว่านซาน จะจินตนาการถึงตัวตนของเขาไว้มากขนาดไหน?
และในวันนั้นที่เขาซื้อ หยุนติงวิลล่า ไปในนามของ ‘คุณหลิน’ เพียงเพื่อไม่ให้เป็นที่รู้จัก… เท่านั้น
หลินฟาน ได้กลับมาบ้าน และเปลี่ยนไปใช้รถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้า และเตรียมที่จะออกไปส่งอาหารต่อ แต่ทันใดนั้นเขาก็ได้รับโทรศัพท์จาก จาง ต้าฟู่
“บอส ขั้นตอนการส่งมอบ หยุนติงวิลล่า เสร็จเรียบร้อยแล้วครับ เหลือเพียงคุณจ่ายเงิน และเซ็นลงนามก็เสร็จสมบูรณ์แล้ว ตอนนี้ ..บอส คุณพอมีเวลามาที่ หยุนติงวิลล่า ไหมครับ?”
หลินฟาน กล่าวว่า : “โอเค ผมจะไปที่นั่นทันที”
หยุนติงวิลล่า ..วันนี้ เงียบสงบมาก
ด้านนอกวิลล่าว่างเปล่า มองไม่เห็นรถสักคัน หลังจากเปลี่ยนเจ้าของวิลล่าแล้ว ..ก็กลายเป็นบ้านว่างหลังหนึ่ง
รปภ. ที่ประตูก็เปลี่ยนแล้วเช่นกัน
เมื่อเห็น หลินฟาน ที่ขับรถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าเข้ามา รปภ. ก็ไม่กล้านิ่งนอนใจ รีบเปิดประตูเข้าไปทักทาย หลินฟาน ด้วยความเคารพ ซึ่งตรงกันข้ามกับ รปภ. ที่หยิ่งผยองในครั้งที่แล้ว อย่าง ..สิ้นเชิง
รปภ. ชุดใหม่นี้ได้รับการว่าจ้างชั่วคราวโดย จาง ต้าฟู่ จาง ต้าฟู่ ได้กําชับเป็นพิเศษว่าห้ามละเลย หลินฟาน
ในที่สุด หลินฟาน ก็เข้าสู่หยุนติงวิลล่าไปได้ ..อย่างราบรื่น
แม้ว่าเขาจะเป็นเจ้าของ หยุนติงวิลล่า นี้แล้ว แต่นี่ก็เป็นครั้งแรกที่เขาได้เข้าไปชมภายในของหยุนติงวิลล่า
สวนอันกว้างใหญ่ไพศาลเรียงรายไปด้วยต้นไม้สีเขียว มีหิน มีสระน้ำ ศาลาหลังใหญ่ มันดูราวกับสวนหลวง ..การออกแบบผังโครงสร้างต่างๆ ก็เป็นไปอย่างประณีตมาก คฤหาสน์หลังใหญ่ตรงหน้านี้ราวกับพระราชวังที่ผงาดขึ้นมาจากพื้นดิน พูดได้แค่ว่า ..มัน เลอค่ามาก!
หลินฟาน รู้สึกพอใจที่นี่พอสมควร 3 พันล้าน ถือว่า.. คุ้มมากๆ
ในที่สุดเมื่อมาถึงหน้าคฤหาสน์ก็เห็นรถสองคันจอดอยู่
จาง ต้าฟู่ และชายในชุดสูท และรองเท้าหนังอีกคนได้ยืนอยู่ที่ประตูคฤหาสน์ และทั้งคู่กำลังยืนรอตอนรับ หลินฟาน
“บอส คุณมาแล้ว” จาง ต้าฟู่ ปรากฏรอยยิ้มเต็มใบหน้า เขาได้ก้าวขึ้นมาข้างหน้า และกล่าวทักทายเขาด้วยความเคารพ
“ขอแนะนําก่อนครับ คนนี้คือ คุณเหอหมิง ผู้รับผิดดูแลการประมูล และทางนี้ก็คือ คุณหลิน หลินฟาน เจ้านายของผม”
เหอหมิง รู้สึกประหลาดใจมาก คนที่ใช้เงิน 3 พันล้านเพื่อซื้อหยุนติงวิลล่า กลับเป็นแค่คนส่งอาหาร และยังเด็กมากถึงขนาดนี้?
และโลกนี้.. มันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ!
อย่างไรก็ตามเขาก็เป็นผู้รอบรู้ และมีประสบการณ์มากคนหนึ่ง เขารีบเข้าไปจับมือกับ หลินฟาน แล้วกล่าวว่า : “คุณหลิน สวัสดี เชิญตามผมมาได้เลยครับ”
พวกเขาเข้าไปในคฤหาสน์ทันที..
เห็นแต่ภายในคฤหาสน์กว้างขวาง และสว่างไสว ตกแต่งอย่างวิจิตรตระการตา พูดได้แค่ว่ามัน ..หรูหรามาก เฟอร์นิเจอร์ทั้งหมดเป็นแบรนด์ดังระดับโลก ในส่วนเฟอร์นิเจอร์เหล่านี้ก็เป็นส่วนหนึ่งของการประมูลด้วยเช่นกัน ตอนนี้ทั้งหมดนี้ก็ได้เป็นของ หลินฟาน แล้ว
สองคำ สะดวกสบาย!
ชีวิตของคนรวยนั้นก็เรียบง่ายแบบนี้แหละ…
เหอหมิง หยิบสัญญาออกมา และมอบให้กับ หลินฟาน ได้ดู
หลังจาก หลินฟาน เห็นว่าไม่มีปัญหาอะไรก็เซ็นลงนามลงไป พร้อมกับจ่ายเงิน 3 พันล้านให้กับบ้านประมูลทันที และกลายเป็นเจ้าของ หยุนติงวิลล่า หลังนี้ ..อย่างเป็นทางการ
เมื่อเห็น หลินฟาน จ่ายเงิน 3 พันล้านออกมาโดยไม่กะพริบตา เหอหมิง ก็ยิ่งรู้สึกประหลาดมากยิ่งขึ้น นี่มันโคตรของโคตรสุดยอดไปเลยไม่ใช่เหรอไง! ชายหนุ่มคนนี้ เขา.. รวยแค่ไหนกันแน่?
“คุณหลิน ขอแสดงความยินดีด้วยที่ได้เป็นเจ้าของ หยุนติงวิลล่า นี่คือหนังสือรับรองทรัพย์สิน กรุณาเก็บรักษาไว้ให้ดีๆ ด้วยครับ”
เหอหมิง พูดด้วยรอยยิ้ม หยิบใบรับรองอสังหาริมทรัพย์ใบใหม่เอี่ยมออกมา และมอบให้กับ หลินฟาน
หลินฟาน มองดู และเห็นว่ามันเป็นข้อมูลประจําตัวของเขาในใบรับรองอสังหาริมทรัพย์นี้
แม้ว่าจะเป็นไปตามที่หวังไว้ แต่ หลินฟาน ก็ยังคงรู้สึกตื่นเต้นอยู่มากกับช่วงเวลาที่ได้กลายเป็นเจ้าของ หยุนติงวิลล่า อย่างเป็นทางการ
หลินฟาน กล่าวขึ้นว่า : “คุณเหอ ผมยังอยากให้ทางคุณเก็บเป็นความลับเกี่ยวกับตัวตนของผม และผมเองหวังว่าทางคุณจะสามารถเก็บเป็นความลับได้”
เหอหมิง พูดอย่างจริงจังว่า : “ในจุดนี้ คุณหลิน สามารถวางใจได้ว่าหากไม่ได้รับอนุญาตจากคุณ ข้อมูลของคุณเราจะเก็บรักษาไว้เป็นความลับอย่างแน่นอน”
หลินฟาน ยิ้ม : “งั้น ..ก็ดีแล้วครับ”
เหอหมิง ยืนขึ้น : “ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ผมก็จะไม่รบกวน คุณหลิน แล้ว อย่างไรผมคงต้องขอลา”
หลินฟาน เองก็ลุกขึ้นยืน : “คุณเหอ ผมจะเดินไปส่งคุณ”
เมื่อมาถึงนอกคฤหาสน์ เหอหมิง ก็ขึ้นรถคันหนึ่ง แล้วขับออกไป
ตอนนี้ หยุนติงวิลล่า เป็นของ หลินฟาน แล้ว เขาสามารถทำอะไรก็ได้ตามต้องการ อีกทั้งหากเขาอยากมาอยู่ก็มาเมื่อไหร่ก็ได้
หลินฟาน เริ่มวางแผนที่จะย้ายเข้ามาอยู่ในหยุนติงวิลล่าแล้ว
อย่างไรก็ตาม ก่อนที่จะย้ายเข้าไปอยู่ในหยุนติงวิลล่า เขายังคงต้องเตรียมการบางอย่าง
หลินฟาน กล่าวว่า : “ต้าฟู่ ช่วยผมออกประกาศรับสมัครแม่บ้านที่หยุนติงวิลล่าให้ที”
จาง ต้าฟู่ กล่าวว่า : “ได้ครับ บอส แล้ว บอส มีความต้องการ หรือข้อกำหนดอะไรเพิ่มเติบสำหรับตำแหน่งนี้ไหมครับ?”
หลินฟาน กล่าวว่า : “ผมมีเพียงคำขอเดียว หยุนติงวิลล่า ต้องพึ่งพาคนในการดูแลในอนาคต ให้ผมอยู่อย่างสบายก็พอ ไม่มีข้อกำหนดอื่นใด”
จาง ต้าฟู่ กล่าวว่า : “ผมเข้าใจแล้วครับ บอส ผมจะรีบไปจัดการให้ทันที”
ต่อมาในวันนี้ มีข่าวหนึ่งได้แพร่กระจายไปทั่วเมืองหยุนเฉิง
หยุนติงวิลล่า หลังจากเปลี่ยนเจ้าของก็ได้เปิดรับสมัครแม่บ้านลงในที่สาธารณะอย่างเปิดเผย!
ตราบใดที่คุณมีความสามารถในการทำหน้าที่เป็นแม่บ้านได้ ไม่จำกัดทั้งชาย และหญิง ไม่จำกัดอายุ!
ทันทีที่มีข่าวนี้ออกมาก็เรียกเสียงฮือฮาไปทั่วเมืองหยุนเฉิง
ตำแหน่ง แม่บ้านที่ หยุนติงวิลล่า เป็นตำแหน่งที่น่าอิจฉาจนแทบอยากจะอาเจียนเป็นเลือด ตราบใดที่คุณแค่ได้เป็นแม่บ้าน นั่นก็เท่ากับว่าคุณสามารถอาศัยอยู่ในคฤหาสน์ที่แพงที่สุดในเมืองหยุนเฉิงได้!
แล้ว.. ใครบ้างที่ไม่อยากจะไปอยู่ที่หยุนติงวิลล่า!
อย่าพูดถึงแม่บ้านเลย แม้แต่จะประกาศรับสมัครคนรับใช้กวาดพื้น กวาดหญ้าใน หยุนติงวิลล่า ก็มีคนแห่เข้าไปเป็นจำนวนนับไม่ถ้วนแล้ว!
สิ่งที่ทําให้ผู้คนนับไม่ถ้วนฮือฮาก็คือ ตำแหน่งแม่บ้านนี้ ไม่จํากัดทั้งชาย และหญิง อายุก็ไม่จํากัด เทียบเท่ากับว่า ทุกคนสามารถไปลงสมัครได้!
ชั่วขณะหนึ่ง ผู้คนนับไม่ถ้วนต่างกระสับกระส่าย และพร้อมที่จะเคลื่อนไหว
เซิ่งซื่อ กรุ๊ป, สำนักงานประธานกรรมการ
เฟิง ว่านซาน เมื่อได้ยินข่าวนี้ เขาเองก็กระโดดขึ้นมาอย่างมีความสุขในทันที : “ฉันต้องเอาตำแหน่งแม่บ้านนี้มาให้ได้!”
แน่นอนว่าไม่ใช่ตัวเขาเองที่จะไปสมัครเป็นแม่บ้าน แต่เขาวางแผนที่จะหาคนปะปนเข้าไปในหยุนติงวิลล่า ตราบใดที่แม่บ้านของหยุนติงวิลล่าเป็นคนของเขา เขาจะยังกังวลอีกหรือว่าจะหา คุณหลิน ผู้ลึกลับคนนี้ให้เจอไม่ได้!
เฟิง ว่านซาน รู้สึกว่าความคิดของเขานั้นยอดเยี่ยมมาก และอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่งในสํานักงาน
ท้องฟ้ามืดแล้ว..
หลินฟาน เองก็เพิ่งจบงานในวันนี้ และกำลังเดินทางกลับไปที่บ้าน
ที่หน้าร้านขายของชำริมทาง แก๊งลุงๆ ป้าๆ ได้พูดคุยกันอย่างออกรส
“ฉันได้ยินว่าหยุนติงวิลล่าเริ่มรับสมัครแม่บ้านแล้ว ฉันเองอยากไปสมัครงาน แล้วพวกคุณล่ะ คิดอย่างไร?”
“บังเอิญแล้ว ฉันเองก็อยากไปเหมือนกัน!”
“ใครๆ ก็อยากไปทั้งนั้น เพราะยังไงก็ได้อาศัยอยู่ในหยุนติงวิลล่า ไม่ว่าจะให้ฉันกวาดพื้น ทำความสะอาดห้องน้ำอะไรก็ตาม ฉันก็ทำได้!”
หลินฟาน พึมพำออกมาว่า ดูเหมือนว่าโฆษณารับสมัครงานจะถูกปล่อยออกไปแล้ว ประสิทธิภาพการทํางานของ จาง ต้าฟู่ ยังค่อนข้างดีอยู่มาก
ในเวลานี้ เจ้าของร้านขายของชำจํา หลินฟาน ได้ หลินฟาน มักจะมาช่วยเขา จึงทำให้ทุกคนคุ้นเคยกับเขา
“น้องชาย ได้ยินมาไหม หยุนติงวิลล่ากําลังเปิดรับสมัครแม่บ้านอยู่” เจ้าของร้าน พูดด้วยรอยยิ้ม
หลินฟาน พยักหน้า : “ผมรู้สิ ก็คือผมกําลังรับสมัครแม่บ้านอยู่..”
เขาพูดความจริง แต่พวกลุงๆ ป้าๆ จะไปเชื่อที่ไหน ทุกต่างพากันมองเขาแล้วหัวเราะเสียงดังออกมา : “หนุ่มน้อย นี่เธอมาล้อเล่นอะไรพวกฉันกัน!”
เจ้าของร้าน กล่าวว่า : “ฮ่าฮ่าๆ ล้อเล่นมันก็คือเรื่องตลก น้องชาย คุณเองอยากไปลองดูหน่อยไหม มันดีกว่าไปส่งอาหารเยอะ!”
หลินฟาน กล่าวว่า : “ไม่ดีกว่า ผมเองยังคงชอบส่งอาหารอยู่”
เหล่าคุณลุงคุณป้าต่างพากันส่ายหัว พวกเขาไม่เข้าใจเด็กคนนี้เลยจริงๆ ดูสิทุกคนต่างอยากไป แต่คาดไม่ถึงเลยว่า เขา.. กลับไม่อยากไป
หลินฟาน ก็ไม่ได้พูดอะไรกับพวกเขามากนัก และขับรถกลับบ้านต่อ
เมื่อกลับมาถึงที่ชั้นล่างของอพาร์ทเมนท์ เขาก็เห็นร่างที่คุ้นเคยยืนอยู่ที่หน้าประตูทางเข้าอพาร์ทเมนต์
จ้าว ซินเอ้อ!
หลินฟาน ขมวดคิ้ว เขาลบ WeChat ของผู้หญิงคนนี้ไปแล้ว แล้วทําไม.. เธอถึงยังวิ่งมาหาเขาที่นี่อีก?
เมื่อเห็น หลินฟาน จ้าว ซินเอ้อ ก็ปรากฏรอยยิ้มแจ่มใสขึ้นบนใบหน้าทันที : “หลินฟาน ฉันมารอคุณตั้งนานแล้ว และในที่สุดคุณก็กลับมา!”
ผู้หญิงคนนี้ไม่รู้สึกอับอายเลยหรือยังไงเมื่อมาเผชิญหน้ากับ หลินฟาน ทั้งมันยังราวกับว่าเรื่องเมื่อวานนี้ ..ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ช่างหน้าหนามากจริงๆ หลินฟาน เองก็รู้สึกชื่นชมเธอขึ้นมา ..นิดหน่อยแล้ว
“ผมไม่มีอะไรจะพูดกับคุณ คุณกลับไปเถอะ” หลินฟาน พูดจบเขาก็ได้หัวเราะออกมาเบาๆ อย่างไม่แยแสอะไร