ตอนที่ 10 เฉิน หลิงหลิง (RE)
แม้ว่า นายหญิง จะปฏิบัติต่อ หลินฟาน ราวกับเป็นเทพเจ้าแห่งความมั่งคั่ง.. ต่อให้เขาไม่ได้ทำงานมันก็ไม่เป็นไร.. แต่สำหรับ หลินฟาน แล้ว ถ้าหากเขาไม่ทำงาน.. มันก็เท่ากับเป็นการสูญเสียความหมายในการที่จะอยู่ที่นี่ต่อไป..
หลินฟาน ได้รับคําสั่งซื้ออย่างรวดเร็ว มีคนในชุมชนลี่จิง ได้สั่งอาหารเข้ามา และขอให้จัดส่งอย่างเร่งด่วน ในบรรทัดหมายเหตุเขียนมาว่า : ตอนนี้กำลังหิวมากๆ รีบๆ หน่อย นี่ใกล้จะอดตายแล้ว
ลูกค้าคนนี้.. ก็ดูน่ารักไม่น้อย
วันนี้ หลินฟาน ไม่ได้ขับจักรยานไฟฟ้าออกมา และมันก็ดูเสียเวลาเกินไปที่จะกลับไปเปลี่ยนเอารถจักรยานไฟฟ้า ดังนั้นเขาจึงขับรถ Bugatti เพื่อไปส่งอาหาร..
ขับรถซุปเปอร์คาร์ระดับชั้นนำของโลก เพื่อไปส่งอาหาร!
เพื่อนร่วมงานของเขาต่างพากันตกตะลึง หากไม่ได้มาเห็นกับตา คงไม่เชื่อ.. ว่ามัน เป็นเรื่องจริง!
นายหญิงได้ยิ้มออกมาอย่างสดใส : “เสี่ยวฟาน ขับช้าๆ นะ ถ้าคุณต้องการอะไรก็รีบโทรกลับมาได้ทุกเมื่อเลย ฉันจะรออยู่ที่นี่!”
หลังจากที่ หลินฟาน จากไปแล้ว..
พนักงานกลุ่มหนึ่งก็ยังคงยุ่งอยู่กับการพูดคุยกันในโลกออนไลน์ พวกเขาเองก็เพิ่งสร้างความโกลาหลออกไปในกลุ่มคนส่งอาหาร จากนั้นก็ได้มีความคิดใหม่ขึ้น และวางแผนที่จะอวด กับคนในกลุ่มเพื่อนร่วมงาน ในช่วงเวลานี้..
เมื่อเห็นสิ่งนี้ นายหญิง ก็ได้ตะโกนเสียงดังขึ้นว่า “พวกแกกำลังทำบ้าอะไรอยู่! รีบออกไปทำงานให้หญิงชราผู้นี้ซะ! หรือพวกแกยังคิดว่าตัวเองเป็นเหมือนกับ เสี่ยวฟาน หรือยังไง!? และรู้เอาไว้ซะ หญิงชราอย่างฉัน จะแสดงความอ่อนโยนนี้ ให้สำหรับ เสี่ยวฟาน เพียงเท่านั้น และพวกแกก็รีบออกไปเลยนะ ออกไป!”
กลุ่มพนักงานที่ยังอยู่ ต่างถูกดุด่าอย่างหนัก และดูราวกับนกแตกรัง ทั้งหมดก็ได้รีบแยกย้ายกันออกไป ในทันที..
เมื่อเห็นเช่นนี้ ผู้ดูแลก็ได้ยิ้มแหยะๆ ออกมา ตอนนี้ นายหญิง ก็ได้ปฏิบัติต่อ หลินฟาน ราวกับเป็นสมบัติ แต่เขากลับรู้สึกปวดหัวขึ้นมาเล็กน้อย.. แล้วที่นี่เขาจะไปต่อสู้กับสำนักงานใหญ่เพื่อรักษา หลินฟาน เอาไว้ได้อย่างไรดี?
โรงแรมหยุนเฉิง แกรนด์..
ตามปกติแล้ว ที่นี่ก็มีเหล่าพี่ชายส่งอาหารจำนวนมาก ที่มารอรับอาหาร
แต่วันนี้.. บรรยากาศมันช่างแตกต่างออกไปจากปกติ สิ่งที่แตกต่างจากปกติก็คือพวกเขาทั้งหมด กำลังถกเถียงกันอย่างกระตือรือร้นเกี่ยวกับผู้ชายคนหนึ่ง และนั่นก็คือ ..หลินฟาน
“หลินฟาน เป็นมหาเศรษฐีจริงๆ เหรอ!”
“เด็กคนนี้ซ่อนมันเอาไว้ลึกมากจริงๆ หากว่าไปตามปกติ คงไม่มีใครมองออก!”
“ไม่มั้ง! ฉันเพียงแค่รู้สึกว่านี้มันไม่ใช่เรื่องจริง และบางทีเขาอาจมีชื่อ และนามสกุลเหมือนกันก็ได้!”
“รู้สึกเหมือนเป็นการคุยโม้มากกว่าวะ! ใครในนี้เคยได้เห็นหรือยัง? แล้วนี่พวกเราจะไปเชื่อได้ยังไง?”
และในขณะนี้ก็ได้ยินเสียงคำรามของ Bugatti ดังเข้ามา และก็ได้หยุดอยู่ต่อหน้าต่อตาของพวกเขา และหลินฟาน ก็ได้ปรากฏตัวขึ้น
ผู้ชมต่างพากันเดือด!
“อะไรวะเนี่ย! หลินฟาน นั่นคุณจริงๆ!!”
“แกไปเรียก หลินฟาน ได้ยังไง ต้องเรียก พี่ฟาน!”
“พี่ฟาน ฉันผิดเอง ฉันขอโทษด้วยพี่!”
“พี่ฟาน วันนี้คุณหล่อมาก!”
คาดไม่ถึงจริงๆ ว่าจะมีคนขับรถซูเปอร์คาร์ มาส่งอาหาร!
พนักงานของร้านอาหารพากันวิ่งออกมามุงดู ทุกคนเองก็ประหลาดใจ และต่างพากันทึ่งกับฉากตรงหน้านี้
และนอกจากนี้ยังมีกลุ่มคนที่เดินผ่านไปมา ซึ่งก็ได้วิ่งมาดูด้วยความสนุก..
ฉากแบบนี้อธิบายไม่ได้ ถ้าไม่ได้แกล้งทำเป็นบังคับ!
หลินฟาน ได้กระแอมไอในลำคอ และพูดเสียงดังขึ้นว่า : “ทุกคน อย่าสนใจรูปลักษณ์ที่หล่อเหลาของฉัน และอย่าสนใจทรัพย์สินหลายร้อยล้านของฉัน ตอนนี้ฉัน หลินฟาน เป็นแค่คนส่งอาหาร ไม่ว่าจะขับรถซุปเปอร์คาร์ หรือรถไฟฟ้า จุดประสงค์ของฉันมีเพียงอย่างเดียวเท่านั้น นั่นก็คือ การให้บริการลูกค้า!”
ผู้ชมต่างพากันปรบมือ และพากันตะโกนชมเชย..
“พูดดีมาก!”
“ทำได้ดีมาก พ่อหนุ่ม นี่มันเต็มไปด้วยพลังบวก!”
“เขาทั้งรวย และก็ถ่อมตัวมาก นี่ยังไม่นับเรื่องที่เขาหล่อเอามากๆ ด้วย!”
สาวๆ ในร้านอาหารกลายมาเป็นแฟนคลับของ หลินฟาน ไปในชั่วขณะหนึ่ง.. .
ท่ามกลางเสียงชื่นชม หลินฟาน ก็ได้รับอาหารของเขา และขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว และเหลือทิ้งไว้เพียงแค่ความหล่อเหลาของเขา ..ที่อยู่เบื้องหลัง
ทุกคนเฝ้ามอง Bugatti ที่อยู่ห่างออกไปไกลๆ แล้ว ทั้งยังไม่สามารถสงบนิ่งได้เป็นเวลานาน ฉากในวันนี้.. พอที่จะให้พวกเขากลับไปโอ้อวดกันได้อีก ยาวๆ..
ระหว่างทางไปชุมชนลี่จิง อากาศไม่ค่อยดีนัก จู่ๆ ก็มีฝนตกลงมาอย่างหนัก..
ถ้าเปลี่ยนเป็นวันธรรมดาตามปกติ หลินฟาน ที่ขับรถไฟฟ้า คงจะต้องหาที่หลบฝนอย่างทุลักทุเล แต่ตอนนี้ หลินฟาน นั่งอยู่บนเบาะคนขับ โดยไม่สนใจลม และฝน ทั้งเสียงคำรามของ Bugatti ในตอนนี้ มันก็ได้ทำให้เขาพุ่งทะยานผ่านทุกอย่างไป ท่ามกลางสายฝน..
ความรู้สึกนี้ มันดีเอามากๆ!
เมื่อเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของชุมชนลี่จิง เห็นรถสปอร์ตเท่ๆ ขับเข้ามา.. และไม่คิดถามอะไรให้มากความอีก พวกเขาได้เปิดประตูทันทีโดยไม่ถามอะไร และรีบวิ่งออกมาจากบูธรักษาความปลอดภัยท่ามกลางสายฝน และกล่าวทักทาย หลินฟาน..
คนที่ขับรถแบบนี้ได้ ไม่ว่าเขาจะรวยหรือแพง เพียงมองในแวบแรก พวกเขาก็ไม่กล้าที่จะละเลยแม้แต่น้อย..
สิ่งนี้ทำให้ หลินฟาน นึกถึงสมัยก่อนตอนที่เขาขี่จักรยานไฟฟ้า และจากประสบการณ์ที่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทำสิ่งต่างๆ ให้มันดูยุ่งยาก.. มันช่างแตกต่างกันมากจริงๆ
รู้สึกดีจริงๆ ที่กลายมาเป็นคนรวย!
รถสปอร์ตได้ขับเข้าไปในชุมชน โดยไม่มีสิ่งกีดขวางใดๆ และเข้าไปจอดรถในลานจอดรถกลางแจ้ง..
หลินฟาน ได้ถืออาหาร และนำอาหารไปตามที่อยู่ในใบรายการสั่งซื้อ และเขาได้ไปที่อาคาร 4 ของชุมชน แล้วขึ้นลิฟต์ไปที่ชั้น 6..
ห้อง 603
หลินฟาน ได้เคาะประตู : “สวัสดีครับ คุณเฉิน อาหารที่คุณสั่งมาถึงแล้วครับ!”
เสียงของผู้หญิงได้ดังขึ้นมาจากด้านใน : “มาแล้วค่ะ!”
เสียงฝีเท้าที่ดูเร่งรีบ ได้เดินเข้ามา และประตูก็ถูกเปิดออก
ผู้หญิงคนนี้ดูน่ารักมาก, ช่างน่ารักกว่าที่ หลินฝาน ได้คิดไว้มากจริงๆ และอายุของเธอก็น่าจะอยู่ประมาณ 20 ปี ใบหน้ากลมมน มัดผมหางม้า และอยู่ในชุดสีเหลืองอ่อนๆ เหมือนสาวสองมิติที่หลุดออกมาจากการ์ตูน.. คะแนนความน่ารัก บวกกับภาพรวม อย่างน้อยๆ ก็ต้องมากกว่า 90 คะแนนขึ้นไป!
หลินฟาน ได้ยื่นถุงอาหารส่งไปให้ : “อาหารที่คุณสั่งครับ โปรดรับไปด้วยครับ”
วินาทีที่หญิงสาว ได้เห็นใบหน้าของ หลินฟาน เธอก็ได้หน้าแดง และหัวใจของเธอก็ได้เต้นเร็วขึ้น ว้าว! พี่ชายส่งอาหารคนนี้หล่อมาก ทำไมถึงมีพี่ชายส่งอาหารที่หล่อเหลาแบบนี้ได้นะ? นี่มันช่างน่าประหลาดใจอะไรขนาดนั้น!
หลินฟาน หล่อจริงๆ ต้องบอกว่า เงิน คือความมั่นใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุด เนื่องจากระบบให้รางวัลเป็นเงินสดหลายแสนล้าน ความมั่นใจของเขา จึงหลั่งไหลออกมาตามธรรมชาติ ซึ่งทำให้ค่าเสน่ห์ของเขาพุ่งทะยานขึ้นมา เป็นเท่าทวีคูณ..
และนั่นมันก็ทำให้หญิงสาวทั้งหลาย ตกลงไปในเสน่ห์ของเขา และนี่มันก็ไม่ใช่ความฝันแต่อย่างใด
หญิงสาวหยิบถุงอาหาร อย่างเขินอาย : “ขอบคุณค่ะ”
หลินฟาน ได้พยักหน้า และหันหลังกลับ พร้อมที่จะเดินจากไป..
“เอ่อ... พี่ชาย ฉันขอร้องอะไรหน่อยได้ไหม?” ทันใดนั้น หญิงสาวก็ได้ร้องหยุด หลินฟาน และใบหน้าของเธอก็แดงก่ำขึ้นมา ราวกับว่าเธอได้พยายามรวบรวมความกล้าหาญอย่างมาก
หลินฟาน กล่าวถามไปว่า “มีอะไรเหรอ?”
หญิงสาวได้กัดริมฝีปากของเธอ แล้วพูดว่า “คือ.. มันเป็นอย่างนี้ ฉันเองเพิ่งย้ายมาที่นี่ และพยายามจะประกอบเตียง แต่ฉันก็ทำมันไม่ได้มาเกือบครึ่งวันแล้ว ช่วยฉันหน่อยได้ไหม?”
พนักงานส่งอาหาร ทุกคนก็แทบจะกลายเป็นนักกรีฑาอยู่แล้ว และพวกเขาทุกคนก็ต้องมีความสามารถรอบด้าน หากพวกเขาไม่สามารถผ่านท่อระบายน้ำได้ ไอ..แฮ่มๆ .. พวกเขาไม่สามารถประกอบเตียงได้? พวกเขาเองก็มักที่จะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อตอบสนองความต้องการพิเศษของลูกค้า..
แต่มันก็มีข้อยกเว้น สำหรับ หลินฟาน เขาแค่ส่งอาหารเท่านั้น ดังนั้นเขาจึงได้ปฏิเสธอย่างเย็นชาออกไป : “ขออภัย คุณผู้หญิง คุณสามารถไปหาช่างมาติดตั้งมันได้ ผมเป็นแค่คนส่งอาหาร และนี่มันก็ไม่ได้อยู่ในขอบเขตการให้บริการของผม”
หญิงสาว พูดด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ ออกไปว่า “ฉันได้โทรไปเรียกแล้ว แต่พวกเขาบอกว่าฝนมันตก และกว่าจะมาก็พรุ่งนี้ แต่ฉันง่วงนอนมากๆ อยากนอนแล้ว พี่ชาย พี่ช่วยหน่อยได้มั้ยค่ะ?”
ผู้หญิงคนนี้มีทัศนคติที่ดี พูดจาพยายามอ้อนวอนเบาๆ อยู่ตลอดเวลา.. หลินฟาน เองเป็นคนที่ชอบความนุ่มนวล และต้องไม่ได้ดูแข็งกระด้างมากเกินไป : “โอเค งั้นผมจะช่วยคุณดูสักหน่อย”
หญิงสาว ดูมีความสุขขึ้นมาทันที : “เยี่ยมไปเลย! พี่ชาย เข้ามาก่อนสิค่ะ”
หลินฟาน ได้เดินตามหญิงสาว เข้าไปในบ้านของเธอ แน่นอนว่า บ้านหลังนี้ได้ถูกตกแต่งใหม่ ด้วยเฟอร์นิเจอร์ไม่กี่ชิ้น และบนพื้นก็ได้มีกระเป๋าเดินทางที่ยังไม่ได้เปิดตั้งกองกันอยู่..
มีชิ้นส่วนของเตียงนอนกองอยู่ในห้อง และดูถูกประกอบแบบมั่วๆ และนี่จะเห็นได้ชัดว่า หญิงสาวได้พยายามอย่างดีที่สุดแล้ว แต่มันกลับดูไม่ได้ออกมาดี
และนี่มันก็ไม่ใช่เรื่องยากสําหรับ หลินฟาน หลินฟาน ได้หยิบเครื่องมือ และก็เริ่มลงมือประกอบมัน..
หญิงสาวได้มองไปที่การเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วของ หลินฟาน ทั้งในดวงตาของ หญิงสาว มันก็เต็มไปด้วยดวงดาวดวงเล็กๆ ดวงน้อยๆ เต็มไปหมด
หน้าตาที่ดูจริงจังของผู้ชาย ช่างมีเสน่ห์จริงๆ โดยเฉพาะพี่ชายคนนี้ ที่เขาดูหล่อเหลาเอามากๆ วู้ วู้ วู้ เขาหล่อมากๆ จริงๆ!
หญิงสาว ได้รวบรวมความกล้าของเธอ และพูดออกมาว่า : “ใช่แล้ว.. ฉันชื่อ เฉิน หลิงหลิง พี่ชาย คุณชื่ออะไร?”
“หลินฟาน”
เฉิน หลิงหลิง ได้กล่าวออกไปด้วยรอยยิ้มอ่อนหวานว่า : “พี่หลิน... ขอบคุณที่ช่วยฉันนะ”
หลินฟาน ยิ้มเล็กน้อย : “ด้วยความยินดี อีกสักพักคงจะเสร็จแล้ว คุณไปกินข้าวก่อนเถอะ คุณเองไม่ได้บอกหรือว่าคุณกำลังหิวมากๆ นี่ใกล้จะอดตายแล้ว!”
เฉิน หลิงหลิง ได้หน้าแดงขึ้นมา : “ฉันแค่เขียนมันมั่วๆ อืมม.. งั้นฉันไปทานข้าวก่อนนะ ลำบากพี่ชายแล้ว”
หลังจากพูดจบ เฉิน หลิงหลิง ก็ได้วิ่งออกไปกินข้าว เธอหิวมากจริงๆ
เธอเป็นผู้หญิงที่มีความอยากอาหารน้อยมาก และใช้เวลาไปเพียงไม่นานเธอก็อิ่มแล้ว และหลังจากที่เธออิ่ม เธอก็ได้เดินกลับมาที่ห้องของเธอ และก็เห็นว่า หลินฟาน ประกอบเตียงชุดเสร็จแล้ว!
เฉิน หลิงหลิง รู้สึกประหลาดใจมาก : “พี่ชาย คุณเก่งมากเลย!”
หลินฟาน ได้มองย้อนกลับไปที่เธอ : “คุณอยากขึ้นไปลองไหม?”
