บทที่ 492 เฉือนเนื้อไม่ให้ถึงกระดูก
เหวินเต้าเทียนหรี่สายตาลงด้วยความสงสัยเมื่อเห็นถึงรอยยิ้มของอีกฝ่าย มันไม่สามารถหาเหตุผลได้เลยว่าทำไมคนที่กำลังเผชิญหน้ากับความตายถึงได้แสดงรอยยิ้มเช่นนี้ออกมาได้ “นอกเสียจากว่า ผู้ที่จะตายไม่ใช่ตัวมัน!!” เมื่อคิดได้เช่นนั้นเหวินเต้าเทียนเฝ้าระวังทุกอย่างเพื่อไม่ให้เกิดความผิดไม่พลาดใดๆ มันมั่นใจว่า...