บทที่ 487 ท่านปู่
“ในที่สุดพวกเจ้าก็มาถึงแล้ว” เสียงทุ้มต่ำของเค่อหมานลู่ดังขึ้นพร้อมๆกับการหันมองไปยังทั้งสองคน เห็นเช่นนั้นเฉินไป๋จ้องมองไปด้วยความไม่แน่ใจ “ผู้อาวุโสเค่อ เป็นท่านจริง?” เค่อหมานลู่ส่ายหน้าด้วยรอยยิ้ม “เฉินไป๋ เจ้าไม่ยอมรับความพ่ายแพ้หรือ?” “ไม่ใช่!! เพียงแต่ตลอดทางมา ข้าไม่เห็นท่านแม้แต่ เงา จึงเป็...