การหวนคืนของจอมพลคนสุดท้าย ตอนที่ 89 ฐานะตัวแทนขององค์ จักรพรรดิสวรรค์

ตอนที่ 89  ฐานะตัวแทนขององค์ จักรพรรดิสวรรค์

หลังพูดออกมาแบบนั้น อัครเสนาบดี ไอรอน ก็เดินตรงเข้ามาหาผมด้วยใบหน้าไม่พอใจเท่าไหร่ แต่! ไม่คิดเลยว่าเขาคนนี้จะมาที่นี่ ถ้าเกิดอัครเสนาบดี ไอรอน ปรากฏตัวออกมาแบบนี้ มันก็คงไม่พ้นคำสั่งขององค์ จักรพรรดิสวรรค์ แน่นอน และจากที่ดูเขาก็คงไม่ได้มาเพื่อประมูลช็อกโกแลตไปให้องค์ จักรพรรดิสวรรค์ แน่ๆ เพราะตั้งแต่วันนั้นผมก็ส่งไปให้วันละ 10 ชิ้น ทุกวัน

“ตัวแทนก็เป็นเพียงตัวแทน ท่านทำแบบนี้มันก็มากเกินไปแกรนด์ดยุก วอเตอร์”

“ข้าไม่คิดเช่นนั้น ท่านก็น่าจะรู้ว่าพวกนี้ทั้งสองไม่ยอมไปงานวันเกิดน้องสาวของข้า ถ้าเป็นงานปกติข้าก็จะไม่ถือโทษอะไร แต่นี่มันวันเกิดอายุ 16 ปี การที่ตัวแทนตระกูลทั้งสองทำแบบนี้ก็เหมือนแสดงความรู้สึกของตระกูลตัวเองออกมา ข้าไม่คิดว่าเรื่องนี้จะเป็นเรื่องเข้าใจผิด หรือเป็นเรื่องที่เกินไปเลยแม้แต่น้อย”

ตอนแรกผมก็คิดว่าจะไม่ใส่ใจเรื่องพวกนี้ แล้วเล่นงานพวกมันนิดหน่อยเท่านั้น แต่ในเมื่ออัครเสนาบดี ไอรอน ออกตัวมาแบบนี้ก็คงต้องเอาเรื่องแล้วละ ใบหน้าของอัครเสนาบดี ไอรอน ขมวดแน่นทันทีหลังผมพูดออกไป เรื่องเข้าใจผิดมันเป็นไปไม่ได้แน่นอน และเหตุผลที่พวกมันเป็นเพียงตัวแทนก็ใช่ไม่ได้เช่นกัน ถ้าให้เดา องค์ จักรพรรดิสวรรค์ ต้องส่งอัครเสนาบดี ไอรอน มาหยุดเรื่องครั้งนี้แน่นอน ถ้าไม่งั้นก็คงไม่ปรากฏตัวออกมาในเวลาแบบนี้ …ดูเหมือนองค์ จักรพรรดิสวรรค์ จะกังวลเรื่องสงครามจริงๆ

“เช่นนั้นไม่ลองถามเจ้าตัวดูละ”

ผมยังไม่ทันตอบอะไร อัครเสนาบดี ไอรอน ก็หันมองไปทาง อลิส

“เจ้าคิดว่าเรื่องครั้งนี้สามารถให้อภัยได้ไหม อลิส?”

“นั่น….”

อลิส อ้ำอึ้งระหว่างทำแบบนั้นก็มองมาทางผม เธอคงกำลังลังเลอยู่นั่นแหละว่าต้องตอบแบบไหน ถ้าตอบเอาเรื่องก็เท่ากับว่าตระกูล วอเตอร์ ต้องมีปัญหากับตระกูลแกรนด์ดยุกทั้งสอง แต่ถ้าตอบไม่เอาเรื่อง ก็เท่ากับว่าจะกลายเป็นตระกูล วอเตอร์ ที่ผิดคำพูดของตัวเอง ถึงเธอจะไม่ค่อยถนัดเรื่องการเมืองสักเท่าไหร่ แต่เรื่องเพียงเท่านี้ น้องสาวของผมสามารถคิดได้แน่นอน ถ้าไม่อย่างงั้นเธอคงตอบไม่เอาเรื่องไปแล้ว

อลิส ลังเลอยู่สักพัก ผมก็หยักหน้าให้กับเธอเพื่อเป็นการให้เธอยอมรับ

วิธีแบบนี้มันทำให้ชื่อเสียงของผมเสียหายก็จริง แต่ว่า คำพูดของอัครเสนาบดี ไอรอน ในตอนนี้มันก็ไม่ได้ต่างจากคำพูดที่องค์ จักรพรรดิสวรรค์ ต้องการนักหรอก เพราะงั้นอะไรที่สามารถยอมได้เวลานี้ก็คงต้องยอมให้พวกนี้ไปก่อน

“ค่ะ ถ้ามันจะหยุดปัญหาได้ข้าก็ไม่คิดเอาเรื่องอะไร”

“เห็นไหมแกรนด์ดยุก วอเตอร์ น้องสาวของเจ้าพูดออกมาแบบนั้นแล้ว ได้ยินแบบนั้นเจ้าคิดจะสร้างปัญหาให้กับจักรวรรดิอยู่อีกหรือไง?”

“หึหึ! ท่านอัครเสนาบดีก็พูดเกินไป ข้าไม่ได้คิดจะสร้างปัญหาอะไรแบบนั้นเลย ที่ข้าต้องทำแบบนั้นก็เพื่อเรียกหาความรับผิดชอบจากตระกูลระดับสูง อย่างตระกูลแกรนด์ดยุกแห่งจักรวรรดิเท่านั้น ถ้าหากน้องสาวของข้าไม่เอาเรื่อง ข้าก็ยินดียกโทษให้ตระกูลทั้งสอง และให้เข้าโรงประมูลได้”

“เช่นนั้นก็ดี”

อัครเสนาบดี ไอรอน หันไปหาพวกตัวแทนตระกูลทั้งสองต่อทันที

“ยังไม่รีบขอบคุณในความใจกว้างครั้งนี้อีก!!!”

“ขอบคุณครับ”

“ขอบคุณท่านมาก ท่านแกรนด์ดยุก…”

ตัวแทนตระกูล เจสเปอร์ และตระกูล ลาเชีย พูดตามคำสั่งทันทีด้วยน้ำเสียงที่ไม่เต็มใจเท่าไหร่นัก พวกมันทั้งสองอายุมากกว่าผมราวๆ สิบปีกันทั้งครู่ การที่ผู้นำตระกูลคนต่อไปของตระกูลแกรนด์ดยุก มาพูดขอโทษแบบไร้ศักดิ์ศรีกันแบบนี้ คงเป็นเรื่องที่ทำให้พวกมันโดนนินทาไปตลอดชีวิตแน่ๆ หึหึ! หาเรื่องใส่ตัวกันเองแท้ๆ

“อ่า ข้าไม่ใส่ใจมันแล้ว แต่ว่า!!”

ผมหันไปมองเหล่าขุนนางที่ยืนมองเหตุการณ์ด้านหลัง ขุนนางพวกนั้นคือพวกฉากหลังที่พวกมันทั้งสองเอาติดตามมาด้วย เมื่อจัดการหัวเรียบร้อยแล้วต่อไปก็ต้องจัดการพวกหางต่อ

“ข้าคงให้อภัยกับตระกูลอื่นๆ นอกจากสองตระกูลไม่ได้ ท่านอัครเสนาบดีโปรดเข้าใจในเรื่องนี้ด้วย ถ้าเป็นตระกูลแกรนด์ดยุกที่มีอำนาจจุดเกือบสูงสุดในจักรวรรดิ ข้าสามารถให้อภัยได้ แต่ว่า พวกขุนนางตระกูลเล็กๆ พวกมันไม่ยอมมางานน้องสาวของข้า ข้าคงยอมรับเรื่องแบบนั้นไม่ได้”

อัครเสนาบดี ไอรอน หันมองไปทางขุนนางเหล่านั้นทันที หลังจากการกวาดสายตามองสักพักก็พูดขึ้น

“ไม่มีปัญหาอะไร ขุนนางเหล่านั้นทำผิดที่หาญกล้าปฏิเสธคำเชิญของแกรนด์ดยุก โทษเพียงเท่านี้มันยังน้อยไปด้วยซ้ำ ...พวกเจ้าทั้งสองคนไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหม!! ตัวแทนตระกูล เจสเปอร์ ตัวแทน ตระกูล ลาเชีย”

“ขะ ข้าในฐานะตัวแทนตระกูล เจสเปอร์ เห็นด้วยครับ”

“ข้าเองก็เช่นกัน”

ทั้งสองตอบรับคำถามของอัครเสนาบดี ไอรอน ในทันที อีกด้าน เหล่าขุนนางที่โดนพวกมันทั้งสองทรยศก็เริ่มแสดงใบหน้าที่มีความโกรธออกมา ถ้าให้เดา พวกมันคงโดนเจ้าสองคนนี่เสนอว่าจะปกป้องกันแน่ๆ ถ้าไม่ตอบรับคำเชิญของตระกูล วอเตอร์ แต่ว่า ผมยังไม่ได้ทำอะไรพวกมันก็โดนทิ้งสะแล้ว การจะโกรธแบบนั้นมันเป็นเรื่องปกติ แต่ในตอนนี้อัครเสนาบดี ไอรอน กำลังอยู่ด้วย ขุนนางพวกนั้นเลยไม่มีใครกล้าพูดอะไรออกมากันสักคน แต่แบบนั้นถือว่าเป็นการตัดสินใจที่ดี เพราะถ้าพวกมันเอ่ยอะไรขึ้นมาตอนนี้คงหนีไม่พ้นการลงโทษที่หนักกว่านี้แน่ หึหึ!

ส่วนเหตุผลที่อัครเสนาบดี ไอรอน อนุญาต มันก็เป็นเรื่องที่สามารถเข้าใจได้ง่ายๆ จากที่เขากวาดสายตาดูเมื่อกี้ก็คงเป็นการกวาดสายตาดูว่ามีตระกูลทรงอำนาจในนั้นหรือไม่ ทรงอำนาจ! คำว่าทรงอำนาจที่ผมกำลังพูดถึงมันไม่จำเป็นต้องเป็นตระกูล แกรนด์ดยุก ทั้งสี่เสมอไป ยกตัวอย่างก็ประมาณตระกูล ไอร์แลนด์ ที่พวกนั้นมีสมบัติจำนวนมากมายและมีอำนาจด้านการค้าอาวุธ หรืออาจจะเป็นตระกูลที่มีอำนาจในด้านทหารและเรื่องต่างๆ ทรงอำนาจ มันสามารถแบ่งออกไปได้หลายอย่าง

แต่ว่า ในกลุ่มพวกนั้นไม่มีตระกูลที่เป็นแบบนั้นอยู่ ที่อัครเสนาบดี ไอรอน อนุญาตมันก็ไม่ใช่เรื่องแปลก อีกย่าง การถามตัวแทนตระกูล เจสเปอร์ กับ ตัวแทนตระกูล ลาเชีย แบบนั้นก็เหมือนกับว่าเป็นการขอโทษผมแบบนัยๆ ด้วยเช่นกัน

‘ พวกเจ้าทั้งสองไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหม ‘

คำพูดแบบนั้นมันเป็นการกดดันตัวแทนจากตระกูลทั้งสองอย่างแท้จริง ถ้าเกิดตอบว่ามีปัญหาและพยามช่วยพวกขุนนางเหล่านั้น คนที่จะซวยก็คือตระกูลที่ยื่นมือเข้าไปยุ่ง แล้วพวกนั้นก็รู้ดีว่าถ้าพูดอะไรที่ทำให้อัครเสนาบดี ไอรอน ไม่พอใจ มันก็ไม่ต่างจากการทำให้องค์ จักรพรรดิสวรรค์ ไม่พอใจ เพราะแบบนั้น มันทั้งสองเลยเลือกทรยศขุนนางเหล่านั้นเพื่อเอาตัวรอด และจากนี้ต่อไปขุนนางเหล่านั้นก็คงไม่มีทางร่วมมือกับตระกูล เจสเปอร์ และ ตระกูล ลาเชีย อีกแน่นอน

เหมือนทุกอย่างจะไหลไปแบบธรรมชาติก็จริง แต่ว่า ทุกอย่างมันเป็นแผนที่คิดออกมาทั้งหมด หึหึ! สมแล้วที่ได้ชื่อว่า มันสมองแห่งจักรวรรดิ

เมื่อรู้ว่าทุกอย่างเรียบร้อยผมก็หันไปทาง ไคเซอร์และเหล่าอัศวินด้านหลัง

“เอาทั้งสามกล่องไปให้ซาอุสสะ บอกเจ้านั่นด้วยว่าให้จัดที่นั่งธรรมดาให้ตัวแทนแกรนด์ดยุก เจสเปอร์ และ ตัวแทนแกรนด์ดยุก ลาเชีย เพิ่มด้วย”

“ครับ???”

ผมไม่ได้สนใจการตอบรับหน้าตาสงสัยของ ไคเซอร์ และหันไปทางตัวแทนแกรนด์ดยุกทั้งสอง

“เรื่องที่นั่งข้าต้องขอโทษด้วยที่ต้องจัดที่นั่งธรรมดาให้ ที่นั่ง Vip มันได้เต็มหมดแล้ว จะให้ข้าไปไล่แขกจากที่นั่งแบบนั้นข้าก็คงทำไม่ได้ เพราะแบบนั้น พวกเจ้าทั้งสองคนต้องนั่งแบบธรรมดาไปก่อน”

ใบหน้าของพวกมันทั้งสองบิดเบี้ยวกันทันที ตั้งแต่เกิดมาพวกมันคงได้รับการปฏิบัติแบบพิเศษมาตลอด และแน่นอน พวกที่พิเศษก็จะได้รับห้อง Vip กันทุกคน การที่ได้นั่งที่นั่งธรรมดาแบบนี้พวกมันคงรู้สึกโมโหกันมากๆ แต่ความจริงห้องมันก็เหลืออยู่นั่นแหละ หึหึ!  …นี่เป็นเพียงการสั่งสอนอีกนิดหน่อยเท่านั้น ถ้าอัครเสนาบดี ไอรอน ไม่ปรากฏตัวออกมา พวกแกทั้งสองไม่ได้เหยียบเข้าไปหรอก

“หากพวกเจ้าไม่พอใจ ข้าก็ขอแนะนำให้มาครั้งหน้ากันดีกว่าเพราะการประมูลครั้งนี้มีอาวุธที่สร้างจากแร่เหล็กสวรรค์เพียงสามชิ้นเท่านั้น แต่ว่า ครั้งหน้าจะนำออกมาประมูลตอนไหนอีก ข้าเองก็ไม่สามารถบอกเรื่องนั้นได้เช่นกัน”

ระหว่างที่ผมกำลังพูดอยู่ พวกอัศวินตระกูล วอเตอร์ ก็เอากล่องทั้งสามลงมาจากรถม้าของตระกูลตามคำสั่ง กล่องที่เอาลงมามีกล่องเล็ก 2 กล่อง และกล่องขนาดใหญ่ 1 กล่อง เมื่อเห็นกล่องทั้งสามโดนยกออกมาทุกสายตาต่างจ้องมองไปที่พวกมันเป็นตาเดียวกัน ไม่เว้นแม้แต่อัครเสนาบดี ไอรอน

“ข้าไม่ขัดอะไร”

ตัวแทนตระกูล ลาเชีย พูดออกมาก่อนด้วยสีหน้าจริงจัง สำหรับมันแล้วชื่อเสียงคงไม่จำเป็นเท่าไหร่หรอกเพราะพวกที่ชอบใช้สมองในการต่อสู้ไม่ค่อยสนใจเรื่องนั้นอยู่แล้ว สำหรับคนประเภทแบบมัน อะไรที่ทำให้ตัวเองได้ผลประโยชน์ก็จะยอมทำทั้งหมด

“ข้าเองก็จะเข้าร่วมประมูลด้วยเช่นกัน”

หลังจากนั้นไม่นานนัก ตัวแทนตระกูล เจสเปอร์ ก็พูดออกมาอีกคน ทว่า ระหว่างที่มันพูดออกมา ดวงตาของมันทั้งสองก็มองไปยังกล่องสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่ ที่เหล่าอัศวินกำลังยกลงมากันอยู่ สำหรับพวกที่ชอบชุดเกราะแบบมัน ก็คงเข้าใจได้ทันทีว่าของในกล่องนั่นเป็นสิ่งที่มันต้องการแน่นอน

คนที่หนึ่ง ผลประโยชน์

คนที่สอง ความอยากได้

เพียงแค่เรื่องพวกนี้ ก็ทำให้พวกมันทั้งสองละทิ้งศักดิ์ศรีในฐานะแกรนด์ดยุกกันได้แล้ว ผมคงไม่ต้องอธิบายอะไรมาก ว่าชื่อเสียงของแร่เหล็กสวรรค์ตอนนี้มันดังขนาดไหน หึหึ!