การหวนคืนของจอมพลคนสุดท้าย ตอนที่ 85 สุดยอดข้อเสนอที่ไม่อาจปฏิเสธ

ตอนที่ 85 สุดยอดข้อเสนอที่ไม่อาจปฏิเสธ

“ตอนแรกข้าก็ว่าจะเสนอเงินเพื่อให้ตระกูล กริฟฟอน นำไปซื้ออาวุธและชุดเกาะเสริมเข้ากองทัพให้แข็งแกร่งขึ้น แต่ในเมื่อตระกูล กริฟฟอน ไม่ได้ขาดแคลนเงินอะไรขนาดนั้นข้าก็คิดว่ามันไม่จำเป็น เพราะงั้น! ถ้าเป็นสูตรการผลิตช็อกโกแลตละ!!”

“นะ นี่ท่านพูดเรื่องจริงใช่ไหม?!”

ท่าทางสงบเงียบของอิเลน่าหายไปทันที เมื่อได้ยินผมพูดสิ่งตอบแทนที่จะให้ออกไป ช็อกโกแลต! ตอนนี้มันไม่ได้จำเป็นอะไรกับแผนการของผมแล้วก็จริง แต่ว่า ในตระกูลอื่นๆ ยังต้องการมันอยู่ เหตุผลก็ง่ายๆ ถ้าตระกูลไหนสามารถผลิตช็อกโกแลตออกมาได้ ก็จะสามารถทำเงินได้จำนวนมหาศาลกันในทันที แล้วนี่แหละที่ผมบอก ซาอุส เดอุส ไปเรื่องระยะเวลาเพียงครึ่งปี ถ้าเกิดตระกูล กริฟฟอน ตกลงในข้อเสนอนี้ผมคงไม่สามารถเก็บสูตรเอาไว้ผลิตคนเดียวได้แน่นอน

กลับกัน ผมก็จะสามารถส่งกำลังทหารของตัวเองเข้าไปยึดครองกลุ่มประเทศทางใต้ได้ การเสียความลับเรื่องช็อกโกแลตไป ก็ถือว่าคุ้มค่ากับสิ่งที่ได้กลับมา ตอนนี้หลายประเทศอาจจะไม่เข้าใจว่ากลุ่มประเทศทางใต้ของทวีปสำคัญขนาดไหนกับทวีปแห่งนี้ หลายๆ ประเทศมองพวกนั้นเป็นเพียงแหล่งผลิตอาหารให้ตัวเองเพียงเท่านั้น แต่ว่า ก็ไม่มีใครเคยคิดมาก่อนว่าถ้ากลุ่มประเทศเหล่านั้น ได้ตกอยู่ในมือของคนแค่คนเดียวมันจะเกิดอะไรขึ้น

ราคาอาหารเพิ่มสูงขึ้น! อาหารจำนวนมากโดนควบคุม! สองสิ่งที่บอกไปเป็นเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้น เพราะถ้าผมสามารถยึดครองกลุ่มประเทศทางใต้ได้สำเร็จ ก็เปรียบเหมือนกับว่าการ ‘ผูกขาด’ ผมจะสามารถส่งอาหารให้มิตรและไม่ส่งอาหารให้ศัตรูได้อย่างอิสระ เมื่อเวลาแบบนั้นมาถึง การร่วมทวีปให้เป็นหนึ่งก็ไม่ใช่เรื่องยากอะไรอีกต่อไป

“ข้าไม่พูดเล่นแน่นอน ส่วนเรื่องราคาเดี๋ยวท่านก็จะได้เห็นในอีกไม่กี่วันในโรงประมูล”

“โรงประมูล? …มันคือโรงประมูลที่พ่อค้าชื่อ ซาอุส เดอุส อะไรนั่นกำลังสร้างอยู่ใช่ไหม”

ผมพยักหน้าให้เป็นคำตอบ ดูเหมือนว่าทางซาอุสจะเดินงานเร็วจริงๆ ผ่านไปเพียงไม่กี่วันก็สามารถทำให้ขุนนางอย่างอิเลน่ารู้เรื่องได้แล้ว คิดเอาไว้ไม่ผิดที่ปล่อยให้หมอนั่นจัดการคนเดียว หึหึ! …โรงประมูลต้องสามารถสร้างเงินได้จำนวนมากแน่

“ถ้างั้นทำไมท่านต้องมอบสูตรที่มีค่าขนาดนั้นให้ข้าด้วย ท่านรู้ไหมว่าตอนนี้ทุกตระกูลต่างก็พยามเรียบแบบช็อกโกแลตของท่านกันไปทั่ว ถ้าข้าได้มาแล้วเอาไปขาย คงทำรายได้ให้ข้ามหา… ไม่สิ! ถึงข้าไม่ขายสูตรออกไป ข้าก็จะทำกำไรจากการผลิตพวกมันได้จำนวนมากแน่นอน”

“หึหึ! เจ้าพูดออกมามันก็ถูก แต่พูดออกมาแบบนี้แปลว่าสูตรผลิตช็อกโกแลต มันคงมีค่าเพียงพอเพื่อเป็นใบผ่านทางกับพวกทหารของข้าแล้วสินะ อีกอย่าง ข้าคิดว่าเจ้าคงไม่มีสิทธิ์ในการตอบตกลงในเรื่องนี้ด้วยตัวเองหรอก …ข้าเข้าใจถูกไหม”

“เฮ้อ~”

อิเลน่า ถอนหายใจยาวแบบคนเหนื่อยใจ

“ทั้งหมดนี้ท่านคงคำนวณมันเอาไว้หมดแล้วสินะ ท่านแกรนด์ดยุก…. มันเป็นเรื่องจริงที่ข้าไม่มีสิทธิ์ที่จะตอบตกลงท่านในทันที เรื่องนี้ข้าต้องไปนำไปปรึกษาท่านพ่อและให้ท่านเป็นคนตัดสินใจ ระหว่างที่รอคำตอบจากข้าท่านก็คงทำกำไรมหาศาลจากโรงประมูลที่จะเปิดขึ้น และถ้าให้เดา ในงานประมูลนั่นคงไม่มีเพียงแค่ช็อกโกแลตแน่นอน”

สมแล้วที่เป็นเธอ สามารถออกแผนของผมออกได้มากกว่า 80% ภายในเวลาการคุยได้ไม่นาน ความสามารถนี่แหละที่ผมไม่อยากให้เข้าไปสู้ในแนวหน้าในสงคราม กลับกัน สงครามแนวหลังอย่างเรื่องการเมืองหรือเรื่องการค้า อิเลน่า เป็นคนที่ฉลาดมาก การที่เธอมองแผนผมออกในเวลาอันสั้นแบบนี้ มันเป็นการยืนยันถึงเรื่องนั้นได้อย่างชัดเจน แต่ว่า เธอยังไม่เข้าใจทั้งหมดหรอกเพราะเป้าหมายจริงๆ ของโรงประมูลที่ผมสร้างขึ้น มันยังมีอีกอย่าง หึหึ!

“เจ้าเข้าใจถูกแล้ว หลังจากคุยกันวันนี้ข้าจะรอคำตอบจากเจ้าโดยห้ามช้ากว่า 6 เดือน และอย่าเร็วกว่า 5 เดือน ถ้าไม่เช่นนั้นข้อตกลงระหว่างเราทั้งสองคนไม่เกิดขึ้น”

“หืม~ ถ้างั้นท่านจะทำยังไงถ้าตระกูล กริฟฟอน ไม่อนุญาตให้ผ่านทาง”

ใบหน้าอิเลน่าเปลี่ยนเป็นใบหน้ากำลังท้าทาย การพูดแบบนั้นผมของก็คือการขู่นั่นแหละ เพราะถึงตระกูล กริฟฟอน จะอนุญาตหรือไม่อนุญาต ผมก็ต้องเอาพื้นที่ทางใต้มาควบคุมเพื่อร่วมทวีปให้เป็นหนึ่ง และเพื่อการนั้น การที่ต้องมีตระกูลแกรนด์ดยุกสักหนึ่งตระกูล ต้องโดนลบออกไปจากจักรวรรดิผมก็คิดว่ามันไม่น่าไม่มีปัญหาอะไร…

แต่ถ้าไม่โดนลบมันก็น่าจะดีกว่า!

“เอาเป็นว่าพวกเราอย่าพูดเรื่องนี้กันเลย ยังไงสะตระกูลของพวกเราทั้งสองก็สนับสนุนองค์ชาย ซิคฟรีส เหมือนกัน ถ้าเป็นไปได้ข้าก็ไม่อยากมีปัญหา”

“เหอ! คนที่พูดออกมาก่อนมันท่านแท้ๆ …แต่ก็เอาเถอะ ตระกูล กริฟฟอน  เองก็ไม่ยากจะไปมีปัญหากับคนเช่นท่านด้วยเหมือนกัน เอาเป็นว่า ข้าไม่ได้ยินเรื่องเมื่อครู่แล้วจะไปแจ้งข้อเสนอที่ท่านเสนอมาให้กับท่านพ่อก็แล้วกัน แต่ว่า ข้าเองให้คำสัญญาไม่ได้ว่าตระกูล กริฟฟอน จะเปิดทางให้ท่าน 100%”

“ฮาฮาฮา เรื่องนั้นเจ้าไม่ต้องเป็นห่วงไปเพราะข้าคิดเอาไว้แล้ว และข้าก็มีแผนต่อไปเช่นกัน”

“เช่นนั้นข้าขอตัวก่อน”

อิเลน่า รีบลุกขึ้นทันทีหลังจากการเจรจาจบลง แต่ผมก็ทำให้เธอหยุดลุกขึ้นเพราะวางม้วนเคล็ดวิชาลงบนโต๊ะด้านหน้า อิเลน่าทำหน้าสงสัยเล็กน้อย ก่อนจะถามออกมา

“ท่านกำลังจะทำอะไรอีกท่านแกรนด์ดยุก???”

ตามจริงการให้เคล็ดวิชาแบบนี้กลับไปอยู่ในมือตระกูล กริฟฟอน มันอาจจะสร้างปัญหาให้ผมในอนาคตก็ได้ แต่ว่า ตอนนี้ผมต้องทำให้อิเลน่าแข็งแกร่งขึ้นให้ได้ก่อน เพราะในอนาคตเธอต้องกลายเป็นนายพลหญิง และนำทหารนับล้านเข้าสู้กับพวกเผ่าปีศาจและพวกเผ่าเทพ การที่เธอได้ฝึกเคล็ดวิชชาร่างอวตารเทพมารฉบับเต็มตอนนี้ มันก็จะช่วยเพิ่มโอกาสชนะให้กับมนุษย์ได้มากขึ้นไปอีก

“ตระกูล กริฟฟอน มีเคล็ดวิชาร่างอวตารเทพมารเป็นวิชาประจำตระกูลใช่ไหม”

“ใช่!”

อิเลน่า ตอบโดยไม่คิดอะไร

“ถ้าเกิดข้าบอกว่าที่เจ้าฝึกอยู่มันไม่ใช่เคล็ดวิชาที่สมบูรณ์ละ แล้วเคล็ดวิชาที่สมบูรณ์จริงๆ ที่จะทำให้เจ้าและคนในตระกูลไปถึงร่างแท้จริงสูงสุดได้ คือเคล็ดวิชาดะ-”

ตุ๊บ!

อิเลน่า ใช้มือทุบลงที่โต๊ะด้านหน้าอย่างสุดแรง ด้วยพลังบ่มเพาะระดับ ราชาแท้จริง ของเธอ ทำให้เสียงที่เกิดขึ้นดังไปทั่วห้อง แถมโต๊ะไม้ด้านหน้ายังหักเป็นสองท่อนอีก …ช่างใจร้อนจริงๆ โดนพูดแบบนั้นคงสงบสติเอาไว้ไม่ได้แล้วสินะ แต่ก็ไม่แปลก อยู่ๆผมก็บอกว่าวิชาประจำตระกูลที่เธอฝึกอยู่และสืบทอดกันมากร้อยหลายร้อยปีเป็นเพียงเคล็ดวิชาไม่สมบูรณ์ มันต้องเป็นเรื่องที่ทำให้โมโหอยู่แล้ว

“เจ้าชักจะมากไปแล้วนะแกรนด์ดยุก วอเตอร์!!”

“เหอ! ข้าแค่พูดความจริงเท่านั้น เจ้ายอมรับเองไม่ได้ไม่ใช่หรือไง ให้ข้าเดาเคล็ดวิชาที่ตระกูล กริฟฟอน มีครอบครองอยู่คงเป็นร่างอวตารเทพมาร ระดับที่ 5 ที่เป็นระดับสูงสุดแล้ว แต่ว่า”

ผมหยิบม้วนเคล็ดวิชาขึ้น

“ในนี้มีไปถึงร่างอวตารเทพมาร ระดับที่ 8 รู้แบบนี้เจ้ายังจะบอกว่าเคล็ดวิชาของตัวเองสมบูรณ์อีกหรือไง”

หมับ!

อิเลน่า คว้าม้วนเคล็ดวิชาไปจากผมทันทีด้วยสีหน้าไม่พอใจเท่าไหร่นัก จากนั้นเธอก็เริ่มกวาดสายตาอ่านมันแบบไม่พูดอะไร ในเวลาไม่นาน ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความโกรธของเธอก็เริ่มแทนที่ด้วยสีหน้าตกใจ สีหน้าแบบนั้นเธอคงพอเข้าใจอะไรบ้างแล้วแน่ๆ

เคล็ดวิชาร่าอวตารเทพมาร! เคล็ดวิชานี้มีความสามารถมากในการโจมตี และบุกทะลวง เท่าที่ผมเคยเห็นมา เหมือนว่าคนระดับพลังราชาแท้จริงจะสามารสู้กับระดับจักรพรรดิได้เลยด้วยซ้ำ หากใช้เคล็ดวิชานี่เข้าสู้ในการเข้าสู้ ทว่า การใช้มันแต่ละครั้งก็ต้องแลกกับพลังลมปราณจำนวนมากในการต่อสู้ เพราะงั้นถึงมันขจะแข็งแกร่งแต่ก็ไม่ได้รับความนิยมนำมาฝึกกันเท่าไหร่

แต่!! ยุคนั่นกับยุคนี้มันต่างกันออกไป ยุคนั่นการจะฝึกเคล็ดวิชาอะไรขอแค่ทหารหรืออัศวินเอ่ยขอ ทางกรมทหารก็สนับสนุนให้ทันที แต่ช่วงเวลานี้มันไม่ใช่ เคล็ดวิชาฉบับเต็มที่อยู่ในมือของเธอตอนนี้ คงทำให้เธอพูดอะไรไม่ออกเลยละ หึหึ!

“ละ เหลือเชื่อ!! การฝึกระดับที่ 1 – 5 เหมือนกับตระกูลข้าเลย ทะ ท่านไปเอามันมาจากไหน?!”

“เรื่องนั้นข้าคงบอกเจ้าไม่ได้ แต่ว่า เคล็ดวิชานั่นคือฉบับสมบูรณ์ของเคล็ดวิชาร่างอวตารเทพมารแน่นอน และข้าก็จะมอบให้เจ้าเอาไปฝึก”

“เอ่ะ? ห่ะ? อะไรนะ???”’

เธอคงไม่เข้าใจนั่นแหละว่าทำไมผมต้องให้อะไรแบบนี้กับเธอ แต่ว่า ถ้าพูดว่าเผ่าเทพและเผ่าปีศาจจะบุกมาผมคงโดนระบบลบทิ้งแบบไม่แจ้งเตือนอะไรแน่ๆ ในครั้งนี้ เพราะงั้นผมคงต้องตอบแบบอื่นไป

“เพราะข้าสนใจไงเจ้าไงละ”

“นั่น…”

ใบหน้าตกใจของเธอเมื่อครู่เริ่มเปลี่ยนเป็นเขินอาย คงกำลังเข้าใจผิดไปไกลอยู่แน่ๆ ก็จริงอยู่ที่เธอสวยอยู่ในระดับสูงถ้านับจากผู้หญิงปกติ แต่ว่า ผู้หญิงที่ผมต้องการนะไม่ใช่เธอคนนี้หรอก

“ดูเหมือนว่าเจ้ากำลังเข้าใจผิด ที่ข้าสนใจเจ้าก็เพราะเจ้าอยู่เพียงแค่ระดับ ราชาแท้จริง แต่สามารถฝึกไปถึงร่างอวตารเทพมารร่างที่ 4 ได้ ข้าสนใจความสามารถตรงนี้ต่างหาก”

ชาติก่อนเธอเป็นคนที่สุดยอดมากๆ ปกติแล้วคนตระกูล กริฟฟอน จะฝึกไม่ถึงระดับสี่กับด้วยซ้ำต่อให้เป็นการฝึกชั่วชีวิตก็ตาม แต่อิเลน่ากลับไปถึงระดับที่ 4 ภายในเวลาที่อายุไม่ถึง 30 ด้วยซ้ำ และในอนาคตเธอก็เคยไปถึงระดับที่ 7 แต่แล้วก็โดนฆ่าตายไปก่อนที่จะฝึกอีกระดับสำเร็จ เอาตามตรงผมเองก็อยากเห็นร่างแท้จริงระดับที่ 8 เหมือนกัน ว่ามันจะเป็นยังไง

“…ชิ…”

เสียงจิปากเบาๆ ดังออกมา

“แบบนั้นท่านก็ไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องการส่งกำลังทหารแล้ว ถ้าข้าเอาสิ่งนี้กลับไปให้ท่านพ่อที่อาณาเขตทางใต้ ท่านพ่อต้องตอบตกลงให้กับท่านทันที”

“อ่า …ข้าจะรอฟังข่าวดี”

พูดจบ อิเลน่า ก็เดินออกไปห้องไปทันทีโดยไม่กล่าวลาออกมาเลยสักคำ แต่ก็ควรเป็นแบบนั้นแหละ  ตอนนี้เธอคงไม่มีเรื่องอื่นอยู่ในหัวนอกจากเอาเคล็ดวิชาฉบับสมบูรณ์กลับไปยังตระกูลของเธอหรอก หึหึ! เท่านี้ก็เรียบร้อยไปอีก 1 เรื่อง อยากให้ถึงวันพรุ่งนี้เร็วๆ สะแล้วสิ ถ้าได้กินโอสถกระดูกมังกรที่เป็นรางวัลจากระบบละก็ เรื่องการพัฒนาระดับพลังหลังจากนี้คะ-

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

“ท่านแกรนด์ดยุก มีคนมาขอพบท่านครับ”

อิเลน่าออกไปได้ไม่นาน เสียงเซบาสก็ดังขึ้นมา แต่ว่า การที่เซบาสพาคนมาพบผมในสถานที่แบบนี้คนที่มาขอพบคงไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอน เฮ้อ~ อยากพักอยู่หรอกเพราะเมื่อกี้ก็พึ่งคุยกับอิเลน่าจบไปแล้วแท้ๆ แต่ก็คงจะปฏิเสธคนที่เซบาสให้ค่าขนาดนั้นไม่ได้ด้วย… รู้แบบนั้น ผมเลยพูดออกไปว่า

“ให้เข้ามาได้!”