การหวนคืนของจอมพลคนสุดท้าย ตอนที่ 80 อย่าล้ำเส้นจนมากเกินไป

ตอนที่ 80  อย่าล้ำเส้นจนมากเกินไป

“องค์หญิง เนร่า เป็นยังไงบ้าง หลังจากเรื่องในวันฟ้องร้องวันนั้นข้าก็ได้ข่าวว่าท่านเล่นสนุกกับเธอโดยการกลั่นแกล้งไปหลายอย่างเลยใช่ไหม”

“นะ นี่หรือว่าท่าน-”

“อย่าเข้าใจอะไรผิดไป!! ที่ข้าถามไม่ใช่ข้าเป็นห่วงเธอแต่ข้ากำลังเป็นห่วงท่านอยู่ต่างหาก”

หลังจากเรื่องวันนั้นที่ยัยร่านพยามดึงองค์ชาย ซิคฟรีส เข้ามาร่วมวงในการกดดันให้ผิดใจกับผม ตามที่ผมได้รับรายงานมาจากสิ่งที่ไกอาเอามาให้ ยัยร่าน เนร่า โดนกลั่นแกล้งทุกทาง เรื่องการเงิน! เรื่องการออกงาน! เรื่องพื้นที่ในการใช้ชีวิต! เรียกได้ว่าตอนนี้เธอโดนกักทางเอาไว้ทั้งหมดไม่ว่าจะทำอะไรก็ไม่ได้ และคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมดก็คิดเป็นคนอื่นไม่ได้หรอก แต่จะว่าสะใจมันก็สะใจอยู่ ทว่า ถ้ายังทำแบบนั้นต่อไปคนที่จะซวยก็คือตัวองค์ชาย ซิคฟรีส เอง

ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไปภาพลักษณ์องค์หญิงผู้น่าสงสารที่ยัยนั่นพยามสร้าง มันคงได้เกิดขึ้นจริงๆ

“ท่านกำลังพูดเรื่องอะไรท่านแกรนด์ดยุก ท่านเองก็เกลียดเธอไม่ใช่หรือไง!!”

น้ำเสียงที่ถามออกมาครั้งนี้ขององค์ชาย ซิคฟรีส ใสอารมณ์อย่างชัดเจน ตอนนี้หมอนั่นคงกำลังคิดว่าผมพยามจะปกป้องยัยร่านอยู่แน่ เหอๆ ช่างตามเกมส์ยัยนั่นไม่ทันจริงๆ แต่สำหรับองค์ชาย ซิคฟรีส การได้กดหัวยัยร่านที่เป็นปัญหามาหลายปีคงเป็นเรื่องที่อดใจเอาไว้ได้ยากนั่นแหละ

อย่างที่บอกไป ราชวงศ์ถึงจะเป็นเหมือนครอบครัวแต่ก็เป็นเหมือนสนามรบในเวลาเดียวกัน และยัยร่านที่มีตระกูล วอเตอร์ และตำแหน่งว่าที่ แกรนด์ดัชเชสแก่งตระกูล วอเตอร์ สนับสนุนมาหลายปี ก็คงเป็นปัญหามาอย่างยาวนานในการขยายอำนาจขององค์ชาย ซิคฟรีส เพราะงั้นเมื่อโอกาสมาเลยจัดสะเต็มที่อย่างที่เป็นอยู่ แต่ว่า นั่นมันมากเกินไป

“ท่านต้องใจเย็นก่อนองค์ชาย ข้าไม่ได้ที่ต้องการปกป้องนางแต่ตอนนี้ท่านกำลังทำเกินไป”

“เกินไป! ท่านพูดอะไรตอนนี้เรื่องเพียงเท่านั้นมันยังน้อยไปด้วยซ้ำ!! ท่านคงไม่รู้หรอกว่ายัยนั่นมันทำอะไรกับอาเลียน้องสาวของข้าเอาไว้บ้าง นี่ถ้าไม่มีตำแหน่งองค์หญิงอยู่ข้าคงสังหารยัยนั่นไปนานแล้ว”

องค์หญิง อาเลีย น้องสาวที่เกิดจากแม่เดียวกันกับองค์ชาย ซิคฟรีส ตามความทรงจำของผมเหมือนกับว่าเธอจะโดนยัยร่านทำอะไรบางอย่างจนตอนนี้กลายเป็นคนไม่กล้าเข้าสังคมไปแล้ว ส่วนเรื่องนั้นมันเป็นเรื่องอะไรต่อให้มีตำแหน่งแกรนด์ดยุกอย่างผม ก็ไม่รู้เหมือนกันเพราะทางองค์ จักรพรรดิสวรรค์ สั่งห้ามไม่ให้ใครพูดเรื่องที่เกิดขึ้นอย่างเด็ดขาด การที่องค์ชาย ซิคฟรีส เอ่ยออกมาแบบนี้ก็ถือว่ามีความผิดแล้วเช่นกัน

แต่ว่า ความรู้สึกที่องค์ชายกำลังรู้สึกนะผมเข้าใจดีเลยละ ในช่วงยุคตกต่ำของชีวิตผมก็คิดตลอดเวลาว่าถ้าฆ่ายัยร่านได้ต่อให้ตายผมก็ไม่เสียดายชีวิตตัวเอง แต่!! เมื่อได้รู้ว่ายัยร่านตายเพราะการโจมตีของเผ่าเทพและปีศาจที่บุกมาเมื่อหลวงผมก็รู้สึกสะใจ ทว่า อีกใจก็รู้สึกเสียดายเหมือนกันที่ไม่ได้ฆ่าด้วยมือตัวเอง ถึงตอนนี้ผมจะไม่รู้ว่าองค์ชาย ซิคฟรีส โกรธหรือแค้นยัยร่านมากขนาดไหนก็ตาม แต่ผมก็พูดได้อย่างเต็มปากว่าผมมีความแค้นต่อยัยร่านมากกว่าแน่นอน

“ข้ารู้ว่าท่านโกรธอยู่องค์ชาย ถ้าเป็นไปได้ข้าเองก็อยากฆ่าให้มันจบๆ แต่ว่า ท่านเคยเห็นพวกสัตว์ป่าไหมว่าขนาดพวกมันยังรักลูกของตัวเอง ท่านไม่คิดหรือไงว่าถ้าท่านกดดันองค์หญิง เนร่า มากเกินไปจะมีสิ่งที่ท่านไม่สามารถรับมือได้ตามมา”

“หึ! ท่านประเมินประเทศ เมเบอร์ มากเกินไปหรือเปล่าท่านแกรนด์ดยุก พวกนั้นมันแค่ประเทศเล็กๆ ที่มีธรรมชาติเป็นป้อมปราการเท่านั้น พวกมันไม่กล้าส่งกองทัพเข้ามาในจักรวรรดิ หรือเรียกร้องอะไรจากพวกเราอีกหรอก การที่องค์ จักรพรรดิสวรรค์ รับแม่ของยัยนั่นมามันก็มากเกินไปแล้ว”

“เฮ้อ~”

ผมถอนหายใจลากยาวหลังได้รับคำตอบจากองค์ชาย ซิคฟรีส เรื่องประเทศ เมเบอร์ แลแเม่ของยัยร่านมันไม่เคยอยู่ในหัวของผมอยู่แล้ว แต่ว่า

“ข้าบอกท่านต่อไหนว่าภัยที่จะเล่นงานท่านมาจากประเทศ เมเบอร์ หรือแม่ขององค์หญิง เนร่า”

“นี่….”

ใบหน้าที่กำลังเหมือนโมโหขององค์ชาย ซิคฟรีส สงบลงทันที พูดออกไปขนาดนั้นคงเข้าใจแล้วละว่าผมต้องการจะบอกอะไร พ่อ! แม่! ถึงแม้ว่าแม่ของยัยร่านจะไม่มีอำนาจอะไรในจักรวรรดิเลยก็ตาม แต่ยังไงสะยัยร่านก็ยังมีพ่อเป็นถึงผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในจักรวรรดิ องค์ จักรพรรดิสวรรค์! หากพระองค์เริ่มเคลื่อนไหวต่อให้เป็นองค์ชายซิคฟรีสก็คงรับความโกรธไม่ไหวหรอก

“ท่านแกรนด์ดยุก ข้าว่าท่านกำลังคิดมากเกินไปแล้ว…”

“หึหึ! องค์ชาย”

ผมส่ายหน้าไปมาพร้อมรอยยิ้มอ่อนๆ ไม่แปลกที่องค์ชาย ซิคฟรีส จะถามกลับมาแบบนี้ เพราะยัยร่านไม่ได้เป็นที่โปรดปรานขององค์ จักรพรรดิสวรรค์ ขนาดนั้น ส่วนเรื่องการให้อัศวิน 100 นาย เพื่อไปปกป้องแม่ของยัยร่านก็ทำเพราะเป็นเหตุจำเป็นเท่านั้น แต่มันไม่ใช่แบบนั้นหรอก

“…ท่านกำลังเข้าใจผิดอยู่ต่างหาก ก็จริงอยู่ที่องค์หญิง เนร่า ไม่ใช่ลูกรักอะไรขนาดนั้นขององค์ จักรพรรดิสวรรค์ แต่ว่า!! บนโลกนี้ไม่มีพ่อหรือแม่ที่ไม่รักลูกตัวเองหรอก ยกตัวอย่างง่ายๆ ถ้าท่านรู้ว่าองค์หญิง อาเลีย ทำเรื่องผิดจนต้องโดนประหารชีวิต และท่านก็ต้องเป็นคนสั่งลงโทษด้วยตัวเอง เป็นแบบนั้นแล้วท่านจะสามารถสั่งลงโทษองค์หญิงที่เป็นน้องสาวที่ท่านรักได้ไหม?”

“เรื่องนั้น…”

ไม่ต้องตอบออกมาก็รู้แล้วว่าต่อให้เป็นองค์ชาย ซิคฟรีส ก็สั่งให้ทำเรื่องแบบนั้นไม่ได้แน่นอน นี่ขนาดเป็นน้องสาวเท่านั้นแต่ยัยร่านเป็นถึง ลูก! ตัวองค์ จักรพรรดิสวรรค์ ต้องมีความรักให้ไม่มากก็น้อยแน่นอน และนี้ก็เป็นเหตุผลที่ผมไม่กล้าทำอะไรรุนแรงเกินไปเช่นกัน

“ขนาดท่านยังรักน้องสาวของตัวเองมากขนานนั้นท่านไม่คิดหรือไง ว่าถึงแม้ว่าองค์ จักรพรรดิสวรรค์ จะแสดงท่าทางไม่ชอบองค์หญิง เนร่า ออกมา แต่ใจจริงๆ พระองค์ก็ไม่ได้เกลียดหรืออยากฆ่าให้ตาย”

“อ่า ข้าเข้าใจสิ่งที่ท่านต้องการจะบอกแล้ว หลังจากวันนี้ข้าจะลดเรื่องการกลั่นแกล้งของนางลงก็แล้วกัน เพราะถ้าเกิดองค์ จักรพรรดิสวรรค์ เกิดไม่พอใจขึ้นมาจริงๆ ต่อให้เป็นข้าก็คงรับความโกรธแบบนั้นไม่ไหว”

“ครับ! ข้าดีใจที่ท่านยอมเข้าใจแบบนะ-”

ติ้ง!

[ ภารกิจ : รากฐานแห่งสงคราม ]

[ ท่านต้องชนะการดวลดาบทั้งหมดสามร้าน ร้านม้าเหล็กดำ! ร้านเหล็กกล้า! ร้านเหล็กเก้าชั้น! และต้องทำให้บารอน ไอร์แลนด์ ยอมรับในตัวของท่านให้ได้ ]

[ ของรางวัล: โอสถกระดูกมังกร หรือ โอสถเพิ่มความแข็งแกร่งจิตใจ หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจท่านสามารถเลือกได้ 1 อย่าง ]

[ บทลงโทษ -100 แต้ม หากไม่สามารถทำสำเร็จได้ ]

อยู่ๆ ก็ปรากฏข้อความของระบบขึ้นด้านหน้าของผมจำนวนมาก ตั้งแต่กลับมาจากเส้นทะเลลมปราณก็ไม่เห็นพวกมันเลยผมก็สงสัยอยู่เหมือนกันว่ามันเกิดอะไรขึ้น เรื่องการฟ้องร้อง! เรื่องผลิตดาบเหล็กสวรรค์! เรื่องพวกนั้นระบบสมควรให้รางวัลผมแท้ๆ เพราะมันสร้างความเปลี่ยนแปลงให้ชีวิตของผมอย่างมาก ทว่า มันก็ไม่ได้ปรากฏแล้วให้รางวัลอะไรออกมาสักอย่าง

อีกอย่าง รางวัลครั้งนี้มันก็แบบแปลกๆ [โอสถกระดูกมังกร] และ [โอสถเพิ่มความแข็งแกร่งจิตใจ] รางวัลให้มาเป็นแบบเลือกสองสิ่ง ซึ่ง!! ก็แปลว่าระบบให้รางวัลแบบนี้ตามสถานการณ์ของผมนั่นเอง เรื่องของโอสถกระดูกมังกร มันเป็นโอสถระดับสูงมากเพราะต้องใช้วัตถุดิบแต่ละชนิดที่อายุไม่ต่ำกว่า 100 ปี หลายสิบชนิดในการปรุงมันออกมา แล้วเรื่องผลลัพธ์ก็ไม่ต้องห่วงเพราะมันทำให้ร่างกายโดยเฉพาะส่วนกระดูกแข็งแกร่งขึ้นได้อย่างแน่นอน

พูดง่ายๆ การได้รับมันจะช่วยให้ผมใช้เคล็ดวิชาดูดกลืนลมปราณได้ดีขึ้น และไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องร่างกายไปได้สักพักใหญ่ ถ้าได้โอสถนั่นมาดูดซับ ทว่า เรื่องของโอสถเพิ่มความแข็งแกร่งจิตใจก็น่าสนใจเหมือนกัน ถ้าเดาไม่ผิด โอสถชนิดนี้ถูกเอาเข้ามาเป็นของรางวัลน่าจะเพื่อองค์หญิง อาเลีย แน่ๆ

จากที่ฟังองค์ชาย ซิคฟรีส พูดออกมาเมื่อครู่ถ้าได้โอสถนี่ไปคงทำให้องค์หญิง อาเลีย หายจากอาการป่วยที่เป็นอยู่ และผมก็จะได้รับความไว้ใจมหาศาลจากองค์ชาย ซิคฟรีส ผู้ที่จะได้ขึ้นเป็นองค์ จักรพรรดิ คนต่อไปของจักรวรรดิ

….ส่วนเรื่อง -100 แต้ม ก็เป็นเพราะผมยังเหลือแต้มอยู่ 113 แต้ม เลยไม่โดนลบออกจากโลกถ้าเกิดทำภารกิจล้มเหลว หึหึ! คงต้องระวังเรื่องใช้แต้มเอาไว้หน่อยแล้วแบบนี้

“ท่านแกรนด์ดยุก ท่านเป็นอะไรไปครับ?”

หลังจากคิดเรื่องของระบบที่ปรากฏขึ้นมาสักพัก เสียงองค์ชาย ซิคฟรีส ก็ดังขึ้นมา

“ไม่มีอะไร ข้าเพียงต้องใช้ความคิดนิดหน่อยเท่านั้น”

“คิด?”

องค์ชาย ซิคฟรีส ขมวดคิ้วทำหน้าสงสัย แต่ผมคงบอกไปตอนนี้ไม่ได้หรอกว่าผมกำลังจะต้องตัดสินใจเลือกระหว่าง โอสถกระดูกมังกร ที่จะเพิ่มความแข็งแกร่งให้ตัวเอง หรือ  โอสถเพิ่มความแข็งแกร่งจิตใจ เพื่อเอาไปรักษาองค์หญิง อาเลีย และทำให้ได้รับความเชื่อใจเพิ่มมากขึ้น เหอๆ …ช่างเป็นน้ำหนักที่เลือกยากจริงๆ

“เรื่องที่ข้าคิดไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร องค์ชายอย่ากังวลไปเลย กลับกัน!”

ระหว่างพูดผมก็มองไปยังแถวที่พวกขุนนางกำลังต่อกันอยู่ จากแถวยาวๆ จนมองไม่เห็นปลายแถวเมื่อครู่มันเหลือเพียงไม่กี่คนเท่านั้น คงถึงเวลาที่ผมต้องออกไปจัดการบารอน ไอร์แลนด์ แล้ว

“ตอนนี้คงถึงเวลาที่ข้าต้องไปจัดการแล้ว ข้าขอตัวก่อนก็แล้วกัน”

“อะ อ่า… เช่นนั้นขอให้ทุกอย่างเป็นไปตามแผนของท่านก็แล้วกัน”

ผมยิ้มมุมปากออกไปเล็กน้อย พร้อมตอบกลับไปว่า

“…เรื่องนั้นท่านไม่ต้องห่วงองค์ชาย หลายเดือนมานี้ท่านเห็นข้าทำพลาดบ้างหรือไง หึหึ!”