การหวนคืนของจอมพลคนสุดท้าย ตอนที่ 71+72+ 73 ร่างในตำนาน

จากนักเขียน เนิ่องจากปัญหาหลายๆ อย่าง ผู้อ่านคิดว่าตอนนี้เป็นตอนี้ 71 72 และ 73 ได้เลยครับ

ตอนที่ 73  ร่างในตำนาน

ระดับราชานักรบ!

ใช่แล้ว! ตอนนี้พลังที่ผมสัมผัสได้จากร่างกายของอลิสมันคือพลังบ่มเพาะ ระดับราชานักรบ ถึงมันจะเป็นเพียงระดับต้นๆ ของขั้นราชานักรบก็ตามที แต่ผมก็แน่ใจแน่นอนว่าตอนนี้ไม่ได้เข้าใจผิดเรื่องพลังของเธอ เรื่องแบบนี้มันไม่น่าเป็นไปได้เลยสักนิด เธอขาพิการมาตั้งแต่เด็ก ส่วนเรื่องฝึกกำลังภายในก็ไม่ต้องพูดถึงเพราะขาเธอเป็นแบบนั้นเส้นลมปราณก็พิการไปด้วย เพราะงั้นมันแทบเป็นไปไม่ได้เลยที่เธอจะมีพลังระดับนี้

แต่ว่า ก็ไม่ใช่ไม่มีทางจะทีเดียว…

“ท่านพี่ท่านเป็นอะไรไป???”

“ท่านรู้ตัวเหมือนกันสินะครับท่านแกรนด์ดยุก!”

เซบาส พูดขึ้นมาด้วยสีหน้าจริงจัง ระหว่างพูดออกมาหมอนั่นก็มองไปทางซาอุสด้านหลังของผม  เห็นแบบนั้นผมก็เข้าใจทันทีว่าเซบาสต้องการอะไรจะบอกอะไรออกมา เรื่องที่จะคุยหลังจากนี้คงต้องให้คนรู้น้อยที่สุดไม่เช่นนั้นมันอาจจะกลายเป็นปัญหาใหญ่ได้ รู้แบบนั้นผมเลยพูดออกไปว่า

“ให้คนรับใช้พาแขกไปที่ห้องรับแขกก่อน”

“ครับท่าน”

“เอ่ะ!?!?!?”

อลิส ทำเสียงตกใจแล้วเอามือออกจากร่างกายของผม เธอทำหน้าแดงหน่อยๆ มองไปทางซาอุสที่ยืนยิ้มอยู่ด้านหลัง คงอายนั่นแหละเพราะเมื่อกี้ก็อดเข้าไปสะเต็มที่เลย เหอๆ ตอนหน้าที่เธอเป็นแบบนี้น่ารักจริงๆ หุหุ

“ทะ ท่านไม่บอกข้ามีว่าแขก….”

“หึหึ! น้องไม่ถามพี่ก่อนเอง แถมอยู่ๆ ก็วิ่งมากอดกันแบบนั้นอีก”

“ท่านก็…”

หลังจากผมคุยกับอลิสเล่นๆ กันไม่กี่คำ พ่อบ้านก็พาตัวซาอุสเดินออกไปพ้นสายตัวของพวกเราทั้งสอง และคนรับใช้คนอื่นๆ นอกจากเซบาสก็เดินออกไปกันจนหมด เซบาส คงเตรียมสถานการณ์แบบนี้เอาไว้แล้วนั่นแหละ เห็นแบบนั้นผมก็ทำหน้าจริงจังแล้วสัมผัสไหล่ทั้งสองข้างของอลิส

“น้องรู้ตัวไหมว่าตอนนี้พลังบ่มเพาะของตัวเองอยู่ใน ระดับราชานักรบ!”

“เอ่?!?”

หน้าตาอลิสจากยิ้มดีใจเมื่อครู่เต็มไปด้วยสีหน้าตกใจเข้ามาแทนอย่างฉับพลัน ถึงแม้ว่าเธอจะพิการและไปไหนไม่ได้ก็ตาม แต่ว่า เธอก็ได้รับการศึกษาเกือบเท่าพวกขุนนางทั่วไปที่ได้เรียนกัน เรื่องระดับพลังการบ่มเพาะที่ผมพูดไปเธอต้องรู้แน่นอนว่ามันหมายถึงอะไร แล้วมันอยู่ระดับสูงขนาดไหนถ้าเทียบกับคนปกติ

“ทะ ท่านกำลังพูดเรื่องอะไรคะ …ขะ ข้าไม่เคยฝึกกำลังภายในสักหน่อย แล้วพลังบ่มเพาะ ระดับราชานักรบ พลังระดับนั่นตั้งแต่ยังไม่เริ่มฝึกข้าไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย”

“ท่านแกรนด์ดยุกพูดไม่ผิดหรอกครับ ท่านอลิสมีพลังระดับนั้นจริงๆ”

“เซบาส!! นี่เจ้าก็เป็นอีกคนหรือไง ข้าไม่เคยฝึกเลยสักครั้งพลังของข้าจะไปอยู่ระดับนั้นได้ยังไง!!”

รอบนี้อลิสขึ้นเสียงไม่พอใจไปทางเซบาสอย่างชัดเจน มันเป็นเรื่องที่แทบเป็นไปไม่ได้แบบที่เธอบอกออกมาจริงๆ ระดับราชานักรบ! ขนาดผมที่มีเคล็ดวิชาดูดกลืนลมปราณกว่าจะไปถึงขั้นนั้นได้ยังต้องดูดซับพลังปราณของคนนับพัน แถมยังต้องใช้โอสถจำนวนมากกว่าจะขึ้นไปถึง ทว่า อลิสกับสามารถเข้าถึงได้โดยไม่ฝึกอะไรทั้งนั้น

ส่วนเรื่องร่างกายพัฒนาจากโอสถเก่าที่ตกค้างมันเป็นไปไม่ได้แน่นๆ เรื่องที่ร่างกายพลังเพิ่มขึ้นเพราะโอสถที่กินลงไปตอนป่วยผมแต่งขึ้นมาแล้วเอาไปพูดให้คนเชื่อกันเท่านั้น ในความเป็นจริงแล้วเรื่องแบบนั้นมันเป็นไปไม่ได้หรอก โอสถรักษา และ โอสถฝึกฝน โอสถทั้งสองอย่างมันไม่แตกต่างกันเรื่องวัตถุดิบเท่าไหร่นักก็จริง แต่ในเรื่องการให้ผลลัพธ์กับร่างกายมันส่งผลอย่างชัดเจน เรื่องที่พวกมันช่วยทำให้ระดับบ่มเพาะพัฒนาขึ้นมาแบบนั้น มันเป็นไปไม่ได้หรอก! เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด!! เพราะงั้นตอนนี้ก็เหลือทางเดียว ร่างบ่มเพาะ!

ตอนนี้มันคิดได้เพียงแค่เรื่องนั้นอย่างเดียว ร่างบ่มเพาะ! ร่างนี้เป็นตำนานที่เกิดขึ้นในทวีปของมนุษย์เมื่อนานมาแล้ว ว่ากันว่า คนที่มีร่างนี้ในสมัยก่อนสามารถปกครองทวีปได้ทั้งทวีปเพาะระดับพลังบ่มเพาะสูงจนคนอื่นๆ ไม่กล้าท้าทาย จากที่ผมเคยอ่านผ่านตามาเหมือนกับว่าร่างบ่มเพาะจะสามารถดูดซับพลังปราณจากธรรมชาติได้ดีกว่าคนทั่วไปหลายสิบเท่า และตั้งแต่เกิดระดับพลังบ่มเพาะก็อยู่ระดับสูงทันทีต่างจากคนทั่วไป

ในกรณีของอลิสก็เป็นเหมือนกับเรื่องที่ผมอ่านมานิดหน่อย ถึงจะไม่ได้พลังเพิ่มขึ้นตั้งแต่เกิดแบบบันทึก แต่ว่า ตอนเกิดเป็นเพราะเส้นลมปราณของเธอพิการเลยไม่มีใครรู้ว่าเธอมีความสามารถแบบนี้อยู่ สรุปง่ายๆ ผมคิดว่า 99% อลิส มีร่างบ่มเพาะแบบที่ในตำนานกล่าวเอาไว้

“ร่างบ่มเพาะ…”

“ค่ะ? ท่านพูดอะไรออกมาท่านพี่ ร่างอะไรนะ?”

เซบาส ที่ยืนฟังพยักหน้าขึ้นลง

“ถูกต้องแล้วครับท่านแกรนด์ดยุก ข้าก็คิดเหมือนกับท่าน พลังมหาศาลที่เพิ่มขึ้นมาในร่างกายของท่านอลิส มันต้องเป็นเพราะร่างบ่มเพาะแน่นอนครับ ถ้าไม่เช่นนั้นมันเป็นไปไม่ได้เลยที่อยู่ๆ พลังบ่มเพาะจะเข้าสู่ ระดับราชานักรบ ได้เช่นนี้”

“อะไรกัน? นี่พวกท่านกำลังพูดเรื่องอะไรอยู่!!”

อลิส ถามออกมาด้วยสีหน้าสงสัยอีกครั้ง แต่ว่า พูดอะไรไปกับเธอตอนนี้ก็คงไม่เชื่ออยู่ดี ทางที่ดีที่สุดตอนนี้คงต้องให้เธอลองบ่มเพาะดูก่อนว่าสิ่งที่ผมและเซบาสคิดมันเป็นเรื่องจริงไหม ถ้ามันเกิดเป็นเรื่องจริงขึ้นมาผมคิดว่าอลิสต้องเป็นคนที่ยิ่งใหญ่มากในอนาคตแน่นอน ดีไม่ดี ถ้าเธอเข้าถึงระดับบ่มเพาะสูงสุดที่มนุษย์เคยรู้จัก และเธออาจจะเข้าถึงระดับบ่มเพราะที่ผู้มีร่างบ่มเพาะคนก่อนทำเอาไว้ก็ได้ ยิ่งไปกว่านั้นถ้าได้ความรู้ด้านการบ่มเพาะของผมเธออาจจะขึ้นไปเหนือกว่านั้นได้อีก หึหึ! ไม่คิดเลยว่าน้องส่วนของเราจะเป็นคนที่สุดยอดเช่นนี้

“ตอนนี้น้องอย่าพึ่งสนใจมันเลย”

ผมตอบพร้อมรอยยิ้มกับอลิส และหันไปหาเซบาสต่อ

“เจ้าพาอลิสไปฝึกฝนดู ให้ใช้ทรัพยากรในตระกูลได้เต็มที่ไม่ต้องกังวลอะไรทั้งนั้น แล้วก็ส่งคนของตระกูลออกไปตามร้านโอสถและโรงประมูลทั่วเมืองหลวง ถ้ามีโอสถหรือสมุนไพรอะไรช่วยยกระดับพลังของเธอได้ ก็ให้ซื้อมันมาทันที ข้าไม่สนว่ามันราคาเท่าไหร่หรือใครต้องการมัน ถ้าหากเห็นมีค่าต่อการฝึกฝนของน้องสาวของข้าก็ซื้อมันมาได้เลย ไม่ต้องกังวลกับผลที่จะตามมา”

ที่ผมต้องพูดออกไปแบบนั้นก็เพราะป้องกันเอาไว้ ถ้าหากเป็นร้านขายโอสถธรรมดามันไม่มีปัญหาอะไรหรอก ทว่า ถ้าเป็นโรงประมูลก็จะมีการเสนอราคาแข่งกันและคนที่ผมส่งไปอาจจะเกรงใจขุนนางหรือพวกคนรวยจนไม่กล้าประมูลแข่ง และเมื่อเป็นแบบนั้นตระกูล วอเตอร์ ก็จะเสียโอกาสได้ของดีมาครอบครอง เพราะงั้นการบอกว่า ‘ไม่ต้องกังวลกับผลที่จะตามมา’ มันก็จะเป็นใบเปิดทางชั้นดี

“ครับท่าน”

ผมหันไปทางอลิสต่ออีกครั้ง หลังสั่งเซบาสเรียบร้อย

“ตอนนี้พี่เองก็ยังไม่มั่นใจว่าเรื่องที่พี่คิดมันเป็นเรื่องจริงไหม แต่ว่า ถ้ามันเป็นเรื่องจริงน้องต้องเป็นคนที่มีพลังบ่มเพาะมากสุดในทวีป… ไม่สิ! อาจจะมากที่สุดในโลกนี้เลยด้วยซ้ำ และน้องอาจเป็นความหวังก็ได้…”

“ความหวัง….?”

อลิส ยังคงตอบเสียงอ่อนๆ แบบคนไม่เข้าใจ ทว่าไม่นานเธอก็ทำหน้าจริงจังออกมา

“ค่ะ! ข้าเชื่อใจท่าน ถ้าท่านอยากให้ข้าฝึกข้าก็จะลองฝึก”

นี่แหละอลิส ถึงเธอจะไม่เข้าใจว่าผมกำลังพูดถึงเรื่องอะไรอยู่ก็ตาม แต่เธอก็ตอบรับด้วยความตั้งใจและไม่ถามอะไรออกมามากมาย แต่หลังจากนี้เธอก็คงต้องเค้นถามเอากับเซบาสเองนั่นแหละ เหอๆ แต่ว่า เรื่องที่ผมพูดออกไปเมื่อกี้มันก็เป็นเรื่องจริง อย่าว่าแต่พลังบ่มเพาะขององค์ จักรพรรดิสวรรค์ เลย ถ้าเกิดว่าเธอมีร่างบ่มเพาะจริงๆ เธออาจจะสามารถสู้กับซาตานและมิคาเอลที่เป็นผู้นำสูงสุดของเผ่าเทพ และเผ่าปีศาจได้เลยก็ได้

ในชาติก่อนผมไม่เคยเห็นพวกมันทั้งสองเลยสักครั้ง แต่ว่า พอพวกแม่ทัพเผ่าเทพหรือเผ่าปีศาจกำลังจะตายก็ชอบพูดถึงชื่อ ซาตาน และ มิคาเอล ออกมาบ่อยๆ และสิ่งที่พวกมันชอบพูดออกมาก็คือ ‘มนุษย์เช่นเจ้าอยู่ต่อหน้าท่านผู้นำก็เป็นแค่แมลงเท่านั้น’ คำพูดแบบนี้ผมได้ยินบ่อยมากก่อนที่จะฆ่าแม่ทัพฝ่ายศัตรู ทว่า พวกมันก็ไม่เคยพูดออกมาเลยสักครั้งว่าผู้นำของพวกมันมีพลังบ่มเพาะอยู่ระดับไหน

….คิดแล้วก็ปวดหัวจริงๆ ถ้าเกิดจะจัดการกับพวกเผ่าเทพและเผ่าปีศาจสักวันผมก็ต้องไปเผชิญหน้ากับพวกมันทั้งแน่ๆ การไม่รู้อะไรเกี่ยวกับพวกมันสักอย่างแบบนี้ มันทำให้รู้สึกเสียเปรียบอย่างมากจริงๆ เฮ้อ~

…….

ณ ห้องรับแขก

“ฮาฮาฮา ยินดีด้วยจริงๆ นะครับท่านแกรนด์ดยุก ข้าได้ยินมาว่าท่าน อลิส วอเตอร์ ไม่สามารถเดินได้ตั้งแต่เด็กแต่ไม่คิดเลยว่าวันนี้ท่านจะสามารถรักษาข้าของเธอได้แล้ว แถมเธอยังมีหน้าตาที่งดงามขนาดนั้นอีก ข้าว่าหลังจากนี้ตระกูล วอเตอร์ คงโดนขุนนางหลายตระกูลต้องการเป็นดองด้วยกันแน่ๆ”

ซาอุส เดอุส พูดออกมาด้วยใบหน้ายิ้มอย่างชอบใจ สิ่งที่หมอนี่พูดออกมามันก็เป็นแบบที่ผมคิดเอาไว้นั่นแหละ ด้วยหน้าตาสวยมากที่เหมือนกับท่านแม่ ผมคิดว่าหลังจากนี้คงมีพวกสนใจเธอมากแน่นอน แต่ว่า ก็โล่งใจเหมือนกันที่หมอนี่ยังไม่สังเกตเห็นพลังบ่มเพาะในร่างกายของอลิส หึหึ!

ผมปั้นหน้ายิ้ม แล้วตอบไปว่า

“ข้าก็คิดเช่นนั้นเหมือนกัน แต่ว่า!! ถ้าพวกมันกล้าคิดแบบนั้นก็คงต้องเดินตามรอยตระกูลดยุก …บางตระกูลนั่นแหละ ร่วมถึงคนที่เอาเรื่องนี้ไปพูดด้วย”

“ขะ ข้าแค่พูดเล่นเท่านั้นเองครับ…”

ซาอุส เข้าใจทันทีว่าผมต้องการจะสื่ออะไร สีหน้าของหมอนั่นซีดลงทันทีหลังได้ฟัง สิ่งที่ผมต้องการจะสื่อให้เข้าใจเมื่อกี้ก็คือ ‘ถ้าพวกมันกล้ามายุ่งกับน้องสาวข้าตระกูลพวกมันต้องเป็นแบบตระกูลมอแกน และถ้าเจ้าเอาไปพูดก็ต้องโดนด้วยเช่นกัน’ ต้องการจะพูดตรงๆ ออกไปเหมือนกัน แต่แบบนั้นคงดูไม่ดีเท่าไหร่แถมซาอุสก็เข้าใจเรื่องที่ผมต้องการจะบอกแล้วด้วย หึหึ! …คุยกับคนฉลาดมันก็แบบนี้แหละ

“เอาเถอะ เรื่องน้องสาวของข้าอย่าพูดถึงกันเลยดีกว่า ตอนนี้เจ้าลองบอกมาหน่อยว่าเจ้าคิดวิธีในการขายช็อกโกแลต และดาบเหล็กสวรรค์เอาไว้แบบไหนบ้าง?”