29 - มันเข้าไปในสถานที่ที่ไม่ควรเข้าไป

29 - มันเข้าไปในสถานที่ที่ไม่ควรเข้าไป

เสียงรถพยาบาลดังขึ้นข้างนอก

วี้หว่อ! วี้หว่อ! วี้หว่อ!

ผอ.ฮ่าวขอให้สั่งให้หัวหน้าทีมรักษาความปลอดภัยติดตั้งหลอดไฟกลับเข้าไป

"ใจเย็นๆ ไปนอนซะ"

"โอ้!"

หลินฟ่านกับผู้เฒ่าจางนอนลงอย่างเชื่อฟัง

ทุกคนออกจากห้องและปิดประตู

เสียงล้อเลื่อนของเปลฉุกเฉินสองตัวดังขึ้น และคนในเสื้อคลุมสีขาวหลายคนก็รีบวิ่งเข้ามา

“ผู้บาดเจ็บอยู่ที่ไหน”

จริงๆคำถามนี้ไม่ต้องถามด้วยซ้ำ พวกเขาก็แค่ถามพอเป็นพิธี

“คุณเป็นคนเรียกรถพยาบาลเหรอ? ทำดีมาก” ผอ.ฮ่าวตบไหล่หัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยแล้วหันหลังเดินจากไป

หัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยมองไปที่หลังผอ.ด้วยปากที่เปิดกว้าง พยายามจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ไม่รู้จะพูดอย่างไร

“แล้วคนไข้ล่ะ คุณคงไม่โทรเรียกเรามาเล่นๆหรอกนะ รู้เปล่าว่ามันผิดกฎหมาย” เมื่อเห็นว่าหมอไม่ได้บอกว่าคนไข้อยู่ที่ไหน เขาก็อดไม่ได้ที่จะร้อนรน

หัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยมองไปรอบๆ เพื่อนร่วมงานของเขา จากนั้นชี้ไปที่หลี่อั้งและพูดว่า

"เขาเป็นคนไข้และต้องไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจสุขภาพ"

“หัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัย ผมไม่ป่วย” หลี่อั้งประท้วง

หมอโบกมือและเพื่อนร่วมงานหลายคนก็คว้าหลี่อั้ง "คุณป่วยหรือไม่พวกเราสามารถวินิจฉัยเอง"

“ผมไม่ได้ป่วย ผมไม่ไปโรงพยาบาล ผมไม่ได้ป่วยจริงๆ”

หลี่อั้งดิ้นรนและคำรามจนสร้างความตกตะลึงให้กับหมอและพยาบาลจากโรงพยาบาลกลางเป็นอย่างมาก

หมอถามหัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยว่า

“เขาป่วยจริงหรือ?”

หัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยครุ่นคิดครู่หนึ่งแล้วพูดอย่างหนักแน่น: “ใช่”

“พวกคุณเป็นผู้เชี่ยวชาญในด้านจิตเวชอยู่แล้ว ถ้าคุณบอกว่าใช่ มันก็คงใช่จริงๆนั่นแหละ” หมอคนนั้นพยักหน้า

อย่างรวดเร็ว.

แพทย์ก็ผลักเปลฉุกเฉินออกไป

"ฉันไม่ได้ป่วย"

"ปล่อยฉันไป"

“ฉันไม่ได้ป่วยจริงๆ”

วี้หว่อ!

วี้หว่อ!

เสียงรถพยาบาลหายไปจากโรงพยาบาลจิตเวช

หลังจากที่ผอ.ฮ่าวออกจากห้อง 666 แล้ว เขาก็ออกมายืนข้างนอกและเดินบนพื้นหญ้าของโรงพยาบาลจิตเวช หลังจากค้นหาอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุดเขาก็พบฉากที่เขาคิด

มันลักลอบมาจากท่อระบายน้ำจริงๆ!

ฝาท่อระบายน้ำยังคงหงายอยู่ข้างๆ

“นี่เป็นเรื่องที่มหัศจรรย์มาก”

ผอ.ฮ่าว ค่อยๆหายไปในความมืด

ข้างในบ้านพักของเขา

ผอ.ฮ่าวหยิบฟันออกมาจากกระเป๋าเสื้อ ภายใต้แสงนั้น ฟันเขี้ยวยังคงแหลมคมและดูน่ากลัวเป็นอย่างมาก

"นี่ไม่ใช่ฟันสุนัขธรรมดา"

เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา กดหมายเลข เสียบหู แล้วไม่นานก็มีเสียงตอบรับ

"มีอะไร?"

“ผมมีบางอย่างที่คุณอาจจะสนใจมาก แต่ดูเหมือนว่าคุณยังไม่ว่าง วางสายไปเถอะ”

“ไม่ใช่ว่าไม่สนใจ แต่พบศพแล้ว พวกเขายังเด็กและเสียชีวิตในเมือง เรื่องนี้พวกเราไม่สามารถปิดข่าวได้”

“รีบมาหาผมที่นี่ผมมีบางอย่างจะให้คุณดู”

“โอเค ผมจะรีบไป”

หลังจากนั้นเสียงโทรศัพท์ก็ตัดไป

ผอ.ฮ่าวศึกษาฟันนี้ต่อ เขาใช้มันเกาขอบโต๊ะ มันคมมาก เพียงขีดลงไปเบาๆก็ทำให้ไม้เนื้อแข็งแยกออกจากกันเล็กน้อย

รับรองว่าเลือดเนื้อไม่สามารถทนต่อคมเขี้ยวนี้ได้อย่างแน่นอน!

"สติปัญญาของปีศาจพัฒนาขึ้นอีกแล้ว"

ก่อนกลับมาที่บ้าน ผอ.ฮ่าว ได้เข้าไปดูกล้องวงจรปิดในห้องควบคุมแล้ว

สุนัขคร่ำครวญระดับ 2 ตัวนั้นไม่ได้เข้ามาในโรงพยาบาลบ้าด้วยรูปลักษณ์ของสุนัขปีศาจ มันปลอมตัวเป็นสุนัขตัวน้อยน่ารักที่ไม่สะดุดตาผู้คน

“ฉันไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไรกับแกดี โรงพยาบาลออกจากว้างขนาดนี้ แต่แกดันเดินเข้าไปในวอร์ด 666 ดูเหมือนว่าสวรรค์จะกำหนดให้แกตายตั้งแต่แรกแล้ว”

สำหรับผอ.ฮ่าวสถานที่ที่อันตรายที่สุดในโรงพยาบาลจิตเวชคือ วอร์ด 666

หลังจากผ่านไปนาน

มีการเคลื่อนไหวที่ประตู และอีกฝ่ายหนึ่งบุกเข้ามาโดยไม่เคาะ

“สัตว์ประหลาดตาเดียว คุณยังคงหยาบคายเหมือนเมื่อก่อนเลยนะ” ผอ.ฮ่าวกล่าวโดยไม่เงยหน้าขึ้นมอง

สัตว์ประหลาดตาเดียวที่มีผ้าปิดตาสีดำทำให้ใบหน้าของเขาเย็นชากว่าปกติ

“มีเรื่องอะไรกันแน่”

เขาไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระกับผอ.ฮ่าว ช่วงนี้หลายสิ่งหลายอย่างถาโถมเข้ามาหาเขา ทำให้เขาค่อนข้างมีความเครียดสะสม

ผอ.ฮ่าวโยนฟันสุนัขให้กับฝ่ายตรงข้ามโดยตรง

"ดูสิ"

สัตว์ประหลาดตาเดียวหยิบฟันเขี้ยวแล้วมองมันอย่างใกล้ชิด เขาสัมผัสได้ถึงความหนาวเย็น เขาหยิบกล่องเหล็กขนาดเท่าฝ่ามือออกจากกระเป๋าพร้อมกับใส่ฟันซี่นั้นเข้าไป

นี่คือผลิตภัณฑ์ไฮเทค

นักวิทยาศาสตร์กลุ่มหนึ่งได้ทำงานอย่างหนักทั้งกลางวันและกลางคืนเพื่อค้นคว้าผลิตภัณฑ์สำเร็จรูปในการต่อต้านสิ่งชั่วร้าย ของสิ่งนี้ก็คือหนึ่งในผลิตภัณฑ์พวกนั้น

หลังจากนั้นไม่นานกล่องก็ฉายภาพโฮโลแกรมของสุนัขตัวหนึ่งขึ้นมา

"สิ่งชั่วร้ายระดับสอง สุนัขคร่ำครวญ"

ชายตาเดียวขมวดคิ้ว มือปราบของเขาสี่คนก็อยู่ในระดับที่สอง ตามหลักเหตุผลสุนัขคร่ำครวญไม่น่าจะฆ่าพวกเขาได้ทั้งหมด

แต่โลกนี้มีสิ่งที่ไม่คาดคิดมากมาย บางทีมันอาจจะเกิดความเปลี่ยนแปลงบางอย่างจนเขาคาดไม่ถึง

“ศพอยู่ไหน?” ชายตาเดียวถาม

ผอ.ฮ่าว กล่าวว่า "ผมรู้อยู่แล้วว่าคุณจะถามแบบนี้ แต่ต่อให้บอกไปคุณก็คงไม่เชื่อ ก่อนพูดถึงเรื่องนี้ ผมคิดว่าคุณควรดูกล้องวงจรปิดก่อน"

เขาคัดลอกวิดีโอจากกล้องวงจรปิดลงโทรศัพท์แล้วส่งให้สัตว์ประหลาดตาเดียว

"ดูก่อนสิ"

เมื่อมองดูสิ่งที่เกิดขึ้น สัตว์ประหลาดตาเดียวก็ค่อยๆขมวดคิ้ว

ผอ.ฮ่าวจิบชาวูลฟ์เบอร์รี่และอินทผลัมจีนก่อนจะกล่าวว่า

“อย่างที่คุณเห็น IQ ของปีศาจพวกนี้พัฒนาขึ้นอย่างต่อเนื่อง พวกมันสามารถปรับให้เข้ากับกฎของโลกมนุษย์ ในขณะที่เราวิเคราะห์พวกมัน พวกมันก็พยายามทำตัวให้กลมกลืนกับพวกเราเช่นกัน”

"นี่เป็นสถานการณ์ที่แย่มาก"

"หากพวกมันแปลงร่างเป็นมนุษย์คนธรรมดาจะไม่สามารถแยกพวกมันออกได้"

หลังจากดูวิดีโอ ชายตาเดียวก็มีสีหน้าจริงจังและถามว่า

"ศพมันอยู่ไหน"

"ถูกกินไปแล้ว" ผอ.ฮ่าวกล่าว

บรรยากาศในบ้านเงียบสนิททันที

ทั้งสองมองกันและกันก่อนที่ชายตาเดียวจะถามว่า

"ฝีมือคุณ?" ชายตาเดียวถาม

"ที่นี่ที่ไหน"

"โรงพยาบาลจิตเวช"

“คุณพูดถูก มันเดินเข้าไปในที่ที่ไม่สมควรเข้าไป สุดท้ายมันก็เหลือเพียงฟันซี่เดียว” ผอ.ฮ่าวถอนหายใจ