จอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 594
บทที่ 594: การฟาร์มซอมบี้อย่างไม่จำกัด
เขานั้นจะต้องห้ามพลาดเลยสักนิด ซึ่งรอบๆของกล่องสมบัติก็ดูเหมือนจะไม่มีตัวอะไรอยู่ แต่เขาก็พอรู้อยู่ว่าในกล่องนั้นไม่ได้มีไอเท็มพิเศษๆอะไรหรอก
นอกเหนือจากผ้าพันแผลแล้ว ก็มีคงจะแค่เศษเซรามิกไร้ค่า แน่นอนว่าหากเขาโชคดีพอ เขาก็อาจจะได้รับอุปกรณ์ของฮีลเลอร์มาก็ได้
ลูหลี่ขยับเข้าไปใกล้กับบริเวณของกล่องสมบัติ ก่อนที่เขาจะก้มลงไป เพื่อเปิดมันขึ้นมา ทันใดนั้นเองหมอผีซุมราห์ก็ได้หันหน้ามา
ลูหลี่ไม่ใช้ทักษะเพิ่มความเร็วเพื่อหนีเลย เขาแค่ใช้ทักษะล่องหนก็พอแล้ว หมอผีซุมราห์ได้แต่มองดูโจรขโมยของเขาๆไปและหายไปอย่างไร้ร่องรอย เขาคำรามออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว ก่อนที่จะกลับไปยังตำแหน่งเดิม
"ลูหลี่ นายโอเคไหม?"อาเซอร์ซีบรีสมองลูหลี่จากกำแพงและก็ได้ยิ้มออกมา
ผู้เล่นอาชีพระยะใกล้ไม่สามารถขยับไปไหนได้เลย ด้วยความที่ๆพวกเขาจะต้องสร้างพื้นที่ว่างให้ผู้เล่นสายอาชีพระยะไกลเขามา พวกเขาจึงต้องทำให้มันกว้างมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ผู้เล่นที่สวมเกราะแผ่นเองก็ต้องถอดเกราะของพวกเขาออก ซึ่งมันดูอึดอัดมากๆเลย
"หุบปาก" ลูหลี่ยังคงนิ่งอยู่
หลังจากหมอผีซุมราห์กลับไปยังตำแหน่งเดิม เขาก็เริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้ง
หมอผีซุมราห์นั้นไม่ได้ยืนนิ่งอยู่เฉยๆ มันก็มีหน้าที่ของมันด้วย งานของเขาคือการไม่ให้ศพของนักรบทะเลทรายอันแสนโกรธเกรี้ยวไม่ได้ถูกทิ้งขว้างในถิ่นทุรกันดาร
เขาจะห่อศพพวกนั้นด้วยผ้า ก่อนที่จะโรยด้วยผงปริศนา จากนั้นเขาก็จะใช้ทักษะลงบนตัวศพและซอมบี้ตัวใหม่ก็จะโผล่ขึ้นมายืนข้างเขา
จากนั้นพวกมันก็จะถูกฝังอยู่ในสุสาน เพื่อรอการเรียกของหมอผีเพื่อช่วยเขาสู้
ลูหลี่รู้ดีว่าเขาคงจะถูกพบแน่ เพราะระดับของเขาต่ำกว่าบอส แต่เขาจะต้องรอจนกว่า หมอผีซุมราห์นั้นลดการป้องกันก่อน เพื่อที่เขาจะเข้าไปใกล้
ปลดล็อคกล่องสมบัติ!
มันเป็นแค่กล่องสมบัติเหล็ก ดังนั้นแล้วมันจึงไม่ใช่เรื่องยากเลยสำหรับลูหลี่
กล่องสมบัติเปิดขึ้นมาพร้อมกับส่งเสียงเบามากและลูหลี่ก็ได้ล้วงเข้าไปข้างใน จากนั้นก็ได้กวาดไอเท็มเข้ากระเป๋าของเขา เขาไม่ได้สนใจเลยว่ามีอะไรอยู่บ้าง เขารีบคว้ามันมาทั้งหมดและจากไปอย่างรวดเร็ว
หมอผีซุมราห์เพิ่งจะห่อศพเสร็จ เขาตบหน้าอกของซอมบี้และดูเหมือนจะพอใจกับผลงานของตัวเขาเองมาก
เขาหันไปเริ่มห่อศพอื่น แต่ก็ได้หยุดลงกลางคัน ทันที่เห็นกล่องสมบัติของเขาที่เต็มไปด้วยเครื่องมือต่างๆกำลังเปิดอยู่และข้างในก็ว่างเปล่า
ใครแตะกล่องสมบัติของข้า!
ดวงตาของเขาทั้งเต็มไปด้วยความโกรธและเบิกกว้างขึ้น เขาจะต้องหาตัวโจรที่มาขโมยของเขา แต่เขาคงจะไม่สามารถทำได้แล้ว
เพราะตอนนี้ลูหลี่ออกไปข้างนอกเรียบร้อย
แน่นอนว่าหมอผีซุมราห์จะไม่ออกจากที่ๆมันอยู่เพียงเพื่อหาใครสักคนหรอกนะ เพราะยังคงมีศพจำนวนมากที่เขาจำเป็นต้องปกป้องและคอยพันผ้าพันแผล
อาเซอร์ซีบรีสและคนอื่นๆต่างก็ตะลึงกับฉากที่พวกเขาเพิ่งจะเห็น
จากนั้น ลูหลี่ก็ได้ก้าวไปยังหลุมศพแบบที่อาเซอร์ซีบรีสเคยทำและเรียกซอมบี้ออกมา อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เกิดขึ้นต่อจากนั้นค่อนข้างที่จะผิดปกติ
อย่างแรกคือ พวกซอมบี้ไม่ได้ออกมาโจมตีลูหลี่ แต่กลับล็อคเป้าไปที่ผู้เล่นที่อยู่ในรอยแตก
อย่างไรก็ตามรอยแตกในผนังเองก็มีขนาดเล็กจนมาก จนพวกมันไม่สามารถเข้าได้ พวกมันได้แต่เกาผนังอยู่ด้านนอก
อย่างที่สองคือ เมื่อตอนที่อาเซอร์ซีบรีสไปเหยียบบนหลุมศพ ซอมบี้ก็จะโผล่ออกมาและข้างในหลุมก็จะว่างเปล่า ในสายตาของผู้เล่น มันก็เหมือนกับสุสานได้หายไปแล้ว
อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้พวกมันกลับไม่หาย
"พวกนายกำลังมองหาอะไรอยู่? รีบโจมตีมันสิ!"การก้าวไปมาระหว่างหลุมศพของลูหลี่ ราวกับว่าเขากำลังผ่อนคลายกับเกมเล่นตีตัวตุ่นอยู่
มีซอมบี้นับโหลยืนอยู่ใกล้ๆกับรอยแยก
ดอกไม้อ้างว้างและลูกชิ้นงาในตอนนี้เป็นผู้เล่นสร้างความเสียหายหลัก ส่วนความฝันที่เหลืออยู่ก็มีทักษะระดมยิง ในขณะที่ฮาชิจังก็มีทักษะที่มีชื่อเรียกว่า พายุเฮอริเคน ดังนั้นแล้วทั้งคู่จึงสามารถสร้างความเสียหายได้ดี ไม่มีใครเลยในทีมที่ไร้ประโยชน์
นอกจากนี้แล้ว พวกเขายังไม่จำเป็นต้องป้องกันรวมถึงรักษาด้วย พวกเขาแค่ใช้ทักษะใส่มอนสเตอร์ จากนั้นพวกเขาก็จะสามารถฟาร์มได้อย่างสบายๆ
ทั้งนักเวทย์และพ่อมดต่างก็มีวิธีเพิ่มมานาของตัวเองทั้งนั้น ดังนั้นแล้วลูหลี่จึงไม่ต้องกังวลอะไรเกี่ยวกับดอกไม้อ้างว้างและลูกชิ้นงาเลย ส่วนด้านของความฝันที่เหลืออยู่และฮาชิจัง ปกติเขาก็ไม่ได้สนใจอะไรอยู่แล้ว
เมื่อมอนสเตอร์เพิ่มจำนวนมากขึ้นมารวมกันที่ด้านนอกของรอยแตก ลูหลี่ก็ต้องหยุดรอพักชั่วคราว
เขาไม่สามารถโจมตีพวกมอนสเตอร์จากด้านนอกได้และเขายังต้องระวังการสร้างความเสียหายของมอนสเตอร์อีก นั้นจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาจึงต้องระมัดระวังกับการเปิดกล่องสมบัติมาก
ถ้าเขาล้มเหลวในการเปิดกล่องสมบัติ เขาจะต้องเผชิญหน้ากับซุมราห์อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แน่นอนว่าหากเขาโจมตีใส่มอนสเตอร์ตัวใดก็ตาม พวกมันทั้งหมดจะล็อคเป้ามาที่เขาแน่
ไม่มีใครรู้ว่าใครเป็นคนคิดเรื่องแบบนี้ขึ้นมาได้ แต่ยังไงก็ไม่ต้องสนใจหรอกเนาะ เพราะยังไงโลกใบนี้ก็มีคนแปลกๆอยู่ตั้งเยอะแยะอยู่แล้ว
"ว้าว ค่าประสบการณ์ดีชะมัด" อาเซอร์ซีบรีสสูดลมหายใจลึกๆและตะโกนออกมา
ซอมบี้ระดับ 38 พวกนี้ไม่ได้ให้โบนัสค่าประสบการณ์เพิ่ม แต่แค่ค่าประสบการณ์เพียวๆของพวกมันก็มากกว่ามอนสเตอร์ระดับหัวหน้าถึง 3-4 เท่าแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะเรื่องที่ฆ่ายากไปหน่อย มันคงจะเป็นสวรรค์สำหรับการเพิ่มระดับแล้ว
ไอเท็มที่พวกมอนสเตอร์ดรอบก็อยู่แถบๆข้างใน แต่ลูหลี่ก็ไม่กล้าที่จะเข้าไปหยิบ เพราะเขาไม่มีทางที่จะเดินผ่าพวกมอนสเตอร์พวกนี้ได้แน่ๆ
หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง ซอมบี้พวกนั้นก็ได้ตายลงไปและไอเท็มก็ดรอบลงมา เมื่อลูหลี่กำลังจะก้าวไปที่หลุมศพอื่นอีก เขาก็เห็นว่าค่าประสบการณ์ของเขาเลื่อนไป 11% โดยปกติแล้วจะต้องใช้เวลาอย่างน้อยสามชั่วโมง แม้ว่าจะมีนักเวทย์อีกสี่คนมาช่วยก็ตาม
ความฝันที่เหลืออยู่ที่เป็นผู้เล่นระดับต่ำสุดก็เลื่อนระดับเป็น 36 แล้ว
เธอมักจะดูแลสัตว์เลี้ยงและไม่ค่อยมีเวลาไปฟาร์มเสมอ โชคดีที่สแควรูทสามต้องการรักษาความแข็งแกร่งของทีมทหารรับจ้างทีมนี้ นั้นทำให้เขาส่งคนไปช่วยเธอเพิ่มระดับ
ด้วยความที่เธอเป็นผู้เล่นระดับ 36 ที่ได้รับค่าประสบการณ์จากมอนสเตอร์ระดับ 38 มันจึงทำให้เธอได้รับค่าประสบการณ์มากกว่าคนอื่นๆในทีม
"เฮ้ย เลิกผลักสักที ไอ้พเนจร!"แม้ว่าอาเซอร์ซีบรีสจะรู้สึกเจ็บปวด แต่ในใจของเขาตอนนี้ก็เต็มไปด้วยความสุข" ลูหลี่ ฉันขอออกไปอยู่ข้างนอกกับนายได้ไหม?"
"อยู่ตรงนั่นแหละ มีคนเดียวอยู่ข้างนอกก็พอแล้ว "ลูหลี่กล่าวขณะที่เขาเดินไปรอบๆกำแพงอย่างรอบคอบและคองมองดูกลุ่มเพื่อนของตัวเองที่แออัดเป็นปลากระป๋องภายในรอยแตก
"ทำไมนายถึงไม่อยากให้ฉันอยู่ข้างนอกกันล่ะ?"อาเซอร์ซีบรีสเป็นคนช่างพูดเหมือนปกติ
"นายรู้วิธีปลดล็อคกล่องสมบัติไหม?"ลูหลี่ถาม
นักรบอย่างเขาก็ได้แต่ตะลึงในคำถาม จนเขาได้แต่สงสัยว่าทำไมตัวเองถึงเลือกมาเลยนักรบกันนะ