จอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 562
บทที่ 562: ขวดแก้วที่ลอยมา
ส่วนวิธีได้รับเควสของหัวเราะไปยังสวรรค์ก็ไม่ได้ยากนัก เมื่อฆ่าโจรสลัดเรือสีเลือดสำเร็จในแถวๆหุบเขาเสตร็งเลทฮอน ก็จะมีโอกาสที่จะเจอขวดแก้วถูกฝังอยู่บนทรายครึ่งหนึ่ง
บางทีผู้เล่นบางคนก็เดินผ่านมันไปโดยไม่สนใจขวดแก้วพวกนี้เลย
แม้ว่าหัวเราะไปยังสวรรค์จะดูเหมือนยักษ์ที่คิดแค่เรื่องเงิน แต่เขาก็ยังสามารถคว้าโอกาสบางอย่างได้ ด้วยการที่เขาเปิดขวดแก้วและก็พบเข้ากับกระดาษที่อยู่ข้างในนั้น
เรื่องเล่าเกี่ยวกับขวดแก้วนั้นมักจะพบได้ตามนิทานต่างๆ พวกมันอาจจะเป็นข้อความเกี่ยวกับสมบัติ เรื่องราวของความรักหรือแม้กระทั่งปีศาจที่อาศัยอยู่ในขวดแก้ว
เมื่อหัวเราะไปยังสวรรค์พบขวดแก้ง เขาก็รู้สึกตื่นเต้นมาก จนเขาเผลอคิดไปเลยว่าจะได้มีโอกาสแต่งงานกับเจ้าหญิง
ซึ่งมันก็เป็นจดหมายจากเจ้าหญิงจริงๆ ลายมือในกระดาษก็ดูจะเหมือนกับเจ้าหญิง แต่เนื้อหาข้างในก็ไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกับความรักเลย
ถึงใครก็ตามที่ช่วยข้าได้: ข้าต้องการความช่วยเหลืออย่างยิ่ง กอริลลายักษ์สกายมานีได้จับข้าและขังข้าไว้บนเกาะตามแนวชายฝั่งทางใต้ มันคงคิดว่าข้าน่ารักและต้องการให้ข้าเป็นสัตว์เลี้ยง เจ้าหญิงจากราชวงศ์ครีโกจะไปเป็นสัตว์เลี้ยงของใครได้ยังไง? ไม่ต้องพูดถึงการเป็นสัตว์เลี้ยงของกอริลลาน่าเกลียดตัวนี้เลย ข้าต้องการผู้กล้ามาช่วยเหลือข้า แต่ข้าไม่แน่ใจว่าข้าอยู่ที่ไหน สิ่งที่ข้าทำได้ก็มีเพียงอธิบายถึงสิ่งที่ข้าเห็นเท่านั้น
มุมมองตอนกลางคืนของสถานที่แห่งนี้นั้นแตกต่างจากตอนกลางคืนของที่อื่นๆที่ข้าเคยเห็นมาก่อนในชีวิตของข้า เกาะแห่งนี้เต็มไปด้วยต้นไม้หนาทึบ แต่บรรยากาศของมันก็ดีมากและข้าก็ยังสามารถมองเห็นชายฝั่งในทางตะวันตกเฉียงเหนือได้ นอกจากนี้ก็ยังมีเรือจำนวนหนึ่งแล่นไปทางตะวันออกเฉียงใต้ด้วย
เมื่อลูหลี่เห็นกระดาษแผ่นนี้ เขาก็รู้สึกถึงความคิดของหัวเราะไปยังสวรรค์ดีเลย
ผู้ชายคนนี้คงอยากจะช่วยเจ้าหญิงโนมที่ถูกกอริลลาจับไว้บนเกาะด้วยความเห็นอกเห็นใจสินะ
ใช่แล้ว เธอคือ เจ้าหญิงโนม ครีโกเป็นราชวงศ์ของเมืองไอรอนฟอชและก็ยังมีชื่อเสียงมากในหมู่โนมอีก
เจ้าหญิงผู้ถูกคุมขังคงทุ่มความหวังทั้งหมดไว้ในขวดแก้วเล็กๆใบนี้ ผู้เล่นจะไม่กล้าไปช่วยเธอได้ยังไงกัน?
ดังนั้นลูหลี่และหัวเราะไปยังสวรรค์จึงได้กลับมาที่อ่าวโจรในหุบเขาเสตร็งเลทฮอน
อ่าวโจร เป็นเมืองท่าที่มีเจ้าของคือ โจรสลัดทะเลดำ บารอนรีวิเกรช เขาเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มทะเลทรายเดือดและศัตรูที่เลวร้ายที่สุดของพวกเขาคือ กลุ่มโจรสลัดเรือสีเลือด
แม้ว่าพวกเขาจะเป็นโจรสลัด แต่พวกเขาก็ยังถือว่าเป็นฝ่ายกลาง [ไม่ได้อยู่ในฝ่ายเผ่าพันธุ์และฝ่ายพันธมิตร]
พวกเขาเดินไปตามทางของอ่าวโจรทางเหนือ จากนั้นหัวเราะไปยังสวรรค์ก็ชี้ไปที่ชายหาดด้านหนึ่งและกล่าวออกมาว่า "นี่เป็นที่ที่ผมพบขวดนี้"
"ไม่มีใครเจอขวดพวกนี้เลยงั้นเหรอ?"ลูหลี่ตรวจสอบพื้นที่รอบๆและก็ไม่ได้เห็นขวดใบอื่นเลย
"ผมไม่เคยได้ยินเลยว่ามีใครเคยได้รับขวดมาก่อน ผมเพิ่งจะพบมันเมื่อไม่กี่วันเองในขณะที่ผมกำลังฆ่าปูอยู่ ผมชอบขนมปังปูนะ ปูที่นี้เข้ากับขนมปังได้ดีเลยทีเดียว "หัวเราะไปยังสวรรค์อธิบายขณะที่เขาจ้องไปที่ปูตามชายหาดด้วยความสนอกสนใจ
ลูหลี่รีบหยุดเขาในทันที "หยุดเรื่องปูไว้ก่อน นายได้พยายามค้นหารอบๆเกาะแล้วหรือยัง?"
"แน่นอนว่าผมได้พยายามทำแล้ว แต่มอนสเตอร์ในทะเลก็อันตรายจนเกินไป ส่วนกระลาสีเรือในอ่าวโจรแห่งนี้ก็ปฏิเสธที่จะเปลี่ยนเส้นทางในการเดินทางของพวกเขาด้วย ผมจึงไม่พบเกาะอะไรเลย คุณพอจะมีทางออกอะไรบางไหมครับ?"หัวเราะไปยังสวรรค์ถามขึ้นมาขณะที่เขากางมือออก
"เธอบอกว่าเธอเห็นทั้งฝั่งและเรือ บางทีนั้นอาจเป็นภาพลวงตา "ลูหลี่เดา
จากคำอธิบายในใบกระดาษ เขาก็กำลังคิดภาพเจ้าหญิงที่กำลังหลงตัวเองอยู่ บางทีมันก็คงไม่เลวสำหรับเธอที่จะเป็นสัตว์เลี้ยงของกอริลลา ในเรื่องของความสูง เธอก็สูงแค่เอวของมนุษย์โดยค่าเฉลี่ยเท่านั้นเอง คิดๆดูแล้วก็เหมือนว่าทั้งสองจะดูน่ารักดีนะ
"บางทีอาจเป็นเพราะสภาพอากาศก็ได้ สภาพอากาศในหุบเขาเสตร็งฮอนมันดูน่ากลัวและยังมีหมอกปกคลุมอยู่ทุกหนทุกแห่งอีก "ดูเหมือนว่าหัวเราะไปยังสวรรค์จะไม่ชอบสภาพอากาศโดยรอบเอาเสียเลย" เราคงต้องแล่นเรือไปสินะครับ คุณพอจะรู้จักคนที่พาเราไปได้หรือเปล่าครับ?
"ไม่จำเป็นต้องยุ่งยากขนาดนั้นหรอกน่า เราแค่ต้องเตรียมอะไรสักสองอย่างเท่านั้นเอง "ลูหลี่รู้สึกเหมือนกับว่าเขากำลังใช้ประโยชน์จากหัวเราะไปยังสวรรค์อยู่เลย
ภารกิจนี้ไม่เห็นจะยากอะไรเลยสักนิด
"สองสิ่งงั้นเหรอครับ?"หัวเราะไปยังสวรรค์เองก็ลองใช้วิธีต่างๆแล้ว เขาทำแม้กระทั่งนำกลุ่มทหารรับจ้างมาขโมยเรือ แต่โชคร้ายนักที่เขาทำไม่สำเร็จและยังต้องสูญเสียค่าประสบการณ์ไปอีก
"มุ่งหน้าไปยังบาร์หนวดดำในเมืองลมวายุและมองหาคนที่มีผ้าปิดตา เขาดื่มเหล้าอยู่ตลอดเวลานะ "ลูหลี่กล่าว
"แล้วเขาคงไม่ฉี่เลยใช่ไหม?"หัวเราะไปยังสวรรค์ถามขึ้นมา
"อ่า... " ลูหลี่ไม่แน่ใจว่าควรตอบเขายังไงดี หัวเราะไปยังสวรรค์นั้นมีความคิดที่แปลกซะจริงๆเลย แน่นอนว่าคนที่ดื่มน้ำจะต้องไปเข้าห้องน้ำอย่างแน่นอน แต่นี่เป็นเกม มีคนเคยเข้าห้องน้ำด้วยงั้นเหรอ?
ซึ่งลูหลี่ก็ได้หยุดความคิดแปลกๆของเขาในทันที ดูเหมือนว่าสมองของเขาคงจะเป็นอันตรายอย่างแน่นอน หากต้องมาอยู่ใกล้กับคนอย่าง หัวเราะไปยังสวรรค์
"คนที่มีผ้าปิดตาใช่ไหม? ผมจะจำขึ้นใจเลย ถ้าเขาไปห้องน้ำ ผมก็จะรอเขาอยู่ที่บาร์ มีอะไรอีกไหมครับ? เราจะพาเขาไปผจญด้วยอย่างงั้นเหรอ?"หัวเราะไปยังสวรรค์ได้ถามออกมา เพื่อที่จะพยายามในการปกปิดบุคลิกอันแสนโง่เขลาของตัวเอง
"ซื้อกล้องส่องทางไกลจากเขามา นายจะแล่นเรือยังไงถ้าขาดกล้องส่องทางไกล?"ลูหลี่พยายามอธิบายอย่างอดทน
"แล้วคุณล่ะครับ? คุณจะทำอะไรอย่างงั้นเหรอ?"หัวเราะไปยังสวรรค์ถามออกมา ด้วยความที่เขาไม่อยากจะเป็นคนเดียวที่ทำเควสนี้
"ฉันจะต้องไปหาเรือแล้ว" เกมรุ่งอรุณไม่สนับสนุนการสร้างเทคโนโลยี ดังนั้นแล้ว ผู้เล่นจึงไม่สามารถสร้างเรือของตัวเองได้ แม้ว่าจะรู้วิธีทำก็ตาม ซึ่งลูหลี่ก็มีวิธีในการหาเรืออยู่ อย่างการชื้อ การยืมหรือการขุดเรือขึ้นมา
เมื่อพูดถึงการขุดเรือขึ้นมาแล้ว ลูหลี่ก็นึกว่าเรือผุพังที่จมอยู่ในทะเลสาบเฟราเลสเดลมอนด์ได้ในทันที
มันเป็นหนึ่งในวิธีในการได้รับเรือมาโดยใช้ต้นทุนต่ำที่สุด เรือพวกนี้ไม่ได้เป็นของเขา เขาจึงสามารถนำมันขึ้นมาและซ่อมมัน เพื่อใช้งานได้
หลังจากที่พวกเขาลากเรือออกไป เรือพวกนั้นก็จะรีเซ็ตใหม่ บริษัทเกมเองก็ไม่ได้รู้สึกชื่นชมยินดียินร้ายอะไรนักกับเรื่องนี้ นั้นทำให้พวกเขาได้เปลี่ยนเรือพวกนั้นเป็นฉากหนึ่งในทิวทัศน์
"ขอให้โชคดีครับ" หัวเราะไปยังสวรรค์รู้สึกดีขึ้นมาเลยทีเดียว เขาสามารถซื้อกล้องส่องทางไกลได้อย่างง่ายดาย ส่วนที่ยากที่สุดของภารกิจนี้คือการหาเรือ เขามีความสุขที่ลูหลี่ได้ทำอะไรให้เขาอย่างมาก ด้วยวัสดุหายากที่มีราคาถูกๆ
ทั้งสองคนต่างก็มุ่งหน้าไปเตรียมตัวทำภารกิจของตัวเอง ซึ่งลูหลี่เองก็ได้บอกสแควรูทสามด้วยว่าเขาจะไปขโมยเรือตอนกลางคืน
เรือพวกนี้ไม่ใช่แค่กองไม้พื้นๆ พวกมันนั้นมีมูลค่าสูงมาก จึงต้องมีคนปกป้องพวกมันเป็นธรรมดา
ซึ่งสำหรับลูหลี่ที่เป็นโจรระดับสูงแล้ว ใครจะมาตามจับเขาได้?
ที่เฟราเลสเองก็ดูสวยงามธรรมดา ภาพสะท้อนของเรือดูสมจริงมาก แต่หากมองดูอีกด้านหนึ่งมันก็เป็นภาพที่ดูแตกต่างอย่างสิ้นเชิง
ลูหลี่กระโดดลงไปข้างใต้และก็ว่ายน้ำไปหาเรืออย่างช้าๆ
ไม่มีเรือลำใดเลยที่จะอยู่ในสภาพดี หนึ่งในเรือกองพะเนินก็มีอยู่ลำหนึ่งที่กำลังจะจม ส่วนอีกครึ่งหนึ่งก็ต่างจมไปในน้ำครึ่งลำแล้ว แต่ก็ยังมีเรือลำอื่นที่สภาพดีกว่านั้นนิดหน่อย แค่มันไม่เหมาะกับการล่องเรือไปบนน้ำเท่านั้นเอง
ลูหลี่ได้จัดการของในกระเป๋าให้ออกไปหมด ยกเว้นเสียแต่ไอเท็มที่สำคัญๆ
เขาเลือกเรือที่ดูจะมีสภาพดีที่สุด ใบเรือนั้นไม่มีอยู่แล้วและหลังคาของห้องโดยสารก็แตกอีก แต่โครงสร้างส่วนใหญ่ก็ยังใช้การได้อยู่