จอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 502

บทที่ 502: กวาดล้าง

การเดินทางค่อนข้างที่จะยาวนาน แต่ก็ปลอดภัยดี ซึ่งไม่เพียงแต่พวกเขาจะต้องหลบเลี่ยงพวกซันน็อค แต่พวกเขาต้องคอยระวังพวกหนอนทะเลทรายด้วย

ซึ่งพวกหนอนทะเลทรายนั้นไม่ชอบน้ำ จึงเป็นการยากที่พวกเขาจะพบมันในชายหาดแห่งนี้

เมื่อผู้เล่นเริ่มคุ้นเคยกับแผนที่นี้มากขึ้น ก็จะไม่มีใครที่เดินทางไปยังทานาริสแบบตรงๆอีกเลย แต่ก็จะมีบ้างที่ต้องการรับทักษะพิเศษ ซึ่งการจะได้ทักษะพิเศษพวกนั้นจะต้องผ่านฝูงจระเข้พวกนี้ไป จระเข้บนชายหาดนั้นดุร้ายมาก ไม่มีใครรู้ว่าทำไมพวกมันถึงออกมาจากบึงและตัดสินใจที่จะอยู่ใกล้กับทะเล

"ที่นี่แหละ กว้างพอที่ดีเลย" ลูหลี่สั่งขณะที่มองไปรอบๆ ก่อนที่จะส่งสัญญาณให้ทุกคนหยุดลง

"เรามาทำอะไรที่นี่งั้นเหรอครับ?"มือซ้ายของเคนมึนงงมาก พวกเขาไม่มีแม้แต่รูปแบบทีมที่พอจะสู้กับมอนสเตอร์ได้ พวกเขาไม่มีแม้แต่แท๊งค์เลยด้วยซ้ำ

"เราจะนำผู้เล่นของเรามาที่นี่ ลูกชิ้นงาเปิดประตู "ลูหลี่พูด เขาไม่ได้อธิบายอะไรมากนัก

ซึ่งลูกชิ้นงาก็เป็นคนอธิบายแทน จากนั้นเขาก็ได้เรียกประตูเวทย์มนต์ขนาดใหญ่ขึ้นมาจากทราย ซึ่งผู้เล่นที่เป็นปาร์ตี้ของเขาสามารถถูกอัญเชิญมาโดยประตูนี้ได้ในทันที

มันเร็วมากและไม่มีระยะเวลาคูลดาวน์

เมื่อทักษะนี้ถูกใช้อย่างแพร่หลายแล้ว การเคลื่อนไหวตัวของผู้เล่นก็จะง่ายขึ้นมากๆ

จากนั้นเอง ผู้เล่นระดับสูงของสมาคมก็ได้ออกมาทีละคน พื้นที่แห่งนี้ได้เต็มไปด้วยกลุ่มคนจากสมาคมกฏแห่งดาบอย่างรวดเร็วและแต่ละคนก็มีใบหน้าที่ดูจะมึนงงด้วย

"ที่นี้มันที่ไหนกันนะ?"

"ฉันก็ไม่รู้ เราถูกเรียกตัวมาที่นี่โดยเจ้านาย มันก็ต้องมีอะไรสักอย่างเกิดขึ้นนั้นแหละ "

"พวกนายสนใจเรื่องที่เรามาที่นี้ทำไมด้วยงั้นเหรอ? ทันทีที่ระบบบอกว่าฉันจะถูกอัญเชิญด้วยลูกชิ้นงา ฉันก็ถูกอัญเชิญมาที่นี้ทันทีที่ฉันยอมรับข้อความนั้น"

"ลูกชิ้นงาเป็นถึงพ่อมดอันดับ 1 ของสมาคมเรา เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญจริงๆนั้นแหละ แต่ทักษะนี้มันจะทรงพลังเกินไปแล้วนะ "

"มีผู้เล่นจำนวนมากมาอยู่ที่นี่กัน สงสัยว่าจะต้องมีงานใหญ่แน่ นี่เป็นครั้งแรกที่สมาคมของเราได้รวบรวมผู้เล่นจำนวนมากขนาดนี้ แต่ไม่มีใครรู้เลยเหรอว่าเจ้านายของเราอยากให้ทำอะไรกัน?"

"คาลิมดอร์ ทานาริส อ่าวโลสริกเกอร์ ... พวกเราอยู่ที่ทานาริสจริงๆล่ะเห้ย ฮ่าฮ่า ดูเหมือนว่าเราจะเป็นคนแรกๆเลยที่มาสำรวจแผนที่อันรกร้างแห่งนี้ ดูเหมือนว่าเราคงจะได้มาสู้กับบอสล่ะมั้ง "

ในขณะที่ผู้เล่นคนอื่นๆต่างเริ่มคาดเดาถึงสาเหตุของการถูกอัญเชิญมา พวกเขาทุกคนก็เริ่มที่จะเคร่งเครียดขึ้นมา

ปัจจุบันสมาคมกฏแห่งดาบเติบโตช้ามาก ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่สามารถเร่งให้มันเร็วได้ แต่กลัวว่าจะต้องเสียค่าใช้จ่ายไปในระยะยาว ซึ่งสมาคมอื่นๆก็ไม่ต้องการให้พวกเขาพัฒนาไปอย่างรวดเร็วเหมือนกัน นั้นหมายความว่าหากพวกเขาพยายามจะทำอะไรล่ะก็ พวกเขาจะต้องโดนขัดขวางแน่

กิจกรรมต่างๆของสมาคมกฏแห่งดาบนั้นลึกลับมาก ส่วนใหญ่พวกเขาจะอยู่กันแค่ภายในสนามรบหรือไม่ก็ในดันเจี้ยน

ด้วยความที่สมาคมนี้เป็นแบบนี้ สายสืบจากสมาคมใหญ่ๆก็ไม่รู้เลยว่าจะทำไงต่อดี

นอกจากนี้แล้วลูหลี่ยังแบ่งทีมต่างๆด้วย มีผู้เล่นทั้งหมด 110 คนที่ได้เข้าร่วมทีม 11 ทีม ทีมหลักก็คือทีมพวกนี้ทั้ง 11 ทีม ส่วนที่เหลือก็จะเป็นอีก 10 ทีมที่เป็นผู้เล่นระดับสูงของสมาคม

ซึ่งผู้เล่นที่ถูกแบ่งออกเป็นทีมก็จะมีหัวหน้าปาร์ตี้ด้วย เอาล่ะเรามาเลิกพูดถึงเรื่องนี้กันดีกว่า ตอนนี้พวกเขาทั้งหมดเริ่มที่จะกวาดล้างมอนสเตอร์ที่อยู่รอบๆกันแล้ว

ตามคำสั่งของลูหลี่นั้น ถ้าพวกเขาพบกับโจรสลัดล่ะก็ ห้ามให้พวกเขาปล่อยมันหนีไปและจัดการมันในทันที

มันเป็นความท้าทายมากที่จะต้องสู้กับมอนสเตอร์ระดับ 40 แต่โชคดีหน่อย พวกเขาไม่ได้ต่อสู้แบบเดี่ยวๆ พวกเขาได้ทำการล้อมรอบมอนสเตอร์ไว้และใช้เวลาแค่ไม่กี่วินาทีเท่านั้นในการจัดการมัน

ซึ่งนี้ก็เป็นเหตุผลส่วนหนึ่งที่เกมรุ่งอรุณถูกกล่าวว่าไม่ใช่เกมสำหรับคนเล่นคนเดียว

เมื่อลูหลี่มาถึงที่นี้เป็นครั้งแรก เขากลัวที่จะต้องสู้กับมอนสเตอร์ธรรมดาและหลีกเลี่ยงพวกมอนสเตอร์ระดับหัวหน้าด้วย แต่ตอนนี้พวกเขามีจำนวนที่เยอะและมอนสเตอร์พวกนี้ก็ไม่สามารถต่อกรกับพวกเขาได้เลย พลังโจมตีที่สูงของพวกมันไม่มีโอกาสที่จะฆ่าแท๊งค์หลักที่ถูกรักษาโดยฮีลเลอร์ได้เลย ซึ่งด้วยความที่ทีมๆหนึ่งมีคนสร้างความเสียหาย 6-7 คน การจัดการกับพวกมันก็เลยเป็นเรื่องง่ายมากๆ

เมื่อผู้เล่นหนึ่งร้อยคนได้มารวมกันครบแล้ว ลูหลี่ก็ได้พูดในช่องแชท

"เป้าหมายของเราในวันนี้คือการได้รับเคลียร์ครั้งแรกของบอสระดับ 40+ มันน่าจะดรอบไอเท็มดีๆมานั้นแหละ "ลูหลี่หยุดพูดชั่วคราว ก่อนที่จะพูดต่อ" ฉันรู้ว่าพวกนายบางคนคงจะรายงานเรื่องนี้ให้กับสมาคมใหญ่ๆ เพราะคิดว่าไม่มีใครที่สามารถตรวจสอบพวกนายดู นอกจากนี้แล้ว ข่าวนี้ข่าวเดียวก็อาจจะสร้างเงินให้ถึง 12,000 ดอลลาร์ ซึ่งมันก็น่าจะทำให้คนๆนั้นอยู่ได้พักๆหนึ่งเลย"

"แต่นายคิดว่านายมีมูลค่าเพียงแค่หนึ่งหมื่นถึงสองหมื่นงั้นเหรอ?"ลูหลี่นั้นไม่ใช่คนที่ชอบการพูดสุนทรพจน์อะไรนักในสมาคม นี่จึงเป็นภาพที่หาได้ยากเลย ผู้เล่นทุกคนในตอนนี้ก็จริงจังมาก บรรยากาศที่ดูสนุกสนานและทุกสิ่งทุกอย่างที่ดูเหมือนกับการเล่นเมื่อกี้ได้หายไปหมด

"นายคิดว่านายเกิดมาผิดยุค หรือว่านายไม่ตระหนักถึงศักยภาพของตัวเองกัน หรือว่าโลกนั้นมันกำลังต่อสู้กับนายอยู่? แต่นายกลับต้องทำงานอย่างหนักเพื่อให้ได้มันมา ... "

"สมาคมนี้ไม่ได้เป็นของฉันแค่คนเดียว มันเป็นของทุกคน ถ้านายขายข่าวนี้เป็นเงิน 10,000-20,000 ดอลลาร์ แล้วนายคิดว่าสมาคมสำหรับตัวนายเป็นอะไรกัน? นายคิดว่าตัวเองเป็นยังไงงั้นเหรอ?"

ลูหลี่มั่นใจอย่างแน่นอนว่าคนในกลุ่มระดับสูงของเขาจะต้องขายข้อมูลออกไปให้กับสมาคมใหญ่ๆ

ในความเป็นจริงแล้ว มันไม่ได้จำกัดแค่สมาคมกฏแห่งดาบ แต่มันเป็นทุกๆสมาคมใหญ่เลยต่างหากที่มีสายลับ

มีพวกคนประเภทหนึ่งที่คิดว่าตนเองชาญฉลาดและขายข้อมูลของพวกเขาออกไปเพื่อเงิน สมาคมใหญ่ๆเองก็ไม่ได้ติดต่อพวกเขาโดยตรง เพราะมันอาจจะทำให้ความลับของพวกเขารั่วไหลออกมา

ข้อมูลที่เกี่ยวกับการต่อสู้บอสป่านั้นจะมีมูลค่าอย่างน้อย 10,000-20,000 ดอลลาร์

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในตอนนี้สมาคมกฏแห่งดาบกำลังจะมาสู้กับบอส หากผู้ที่ชื้อข้อมูลเป็นสมาคมใหญ่และรวยมาก ข้อมูลนี้ก็จะมีมูลค่าอย่างต่ำเลย 20,000 ดอลลาร์

เงิน 20,000 ดอลลาร์เป็นเงินเดือนที่มากกว่าพนักงานออฟฟิศในเมืองเสียอีก

หากคุณยังเป็นนักเรียนอยู่ นี้เป็นเงินที่พอจะจ่ายค่าเทอมได้หนึ่งหรือสองเทอมเลย

ช่องแชทเงียบไปอยู่ครู่หนึ่ง หลังจากที่ลูหลี่ได้พูดเสร็จแล้ว จากนั้นเอง ก็ได้มีเสียงผู้เล่นพูดซ้อนกันมากมาย ไม่ว่าจะเป็นการประกาศความบริสุทธิ์และความภักดีของพวกเขาเอง

พวกเขาทั้งหมดเข้าใจว่ามันไม่มีทางออกอะไรเลยสำหรับปัญหานี้ กุญแจสำคัญคือการจัดการอย่างจริงจัง

อย่างไรก็ตาม คำปราศรัยของลูหลี่ไม่ใช่เรื่องไร้สาระอะไรเลย

มีผู้เล่นหลายคนที่เห็นด้วยกับคำพูดของเขา ลูหลี่นั้นได้บอกว่าสมาคมเป็นของทุกคน และทุกๆคนก็จะจำเป็นที่จะต้องมีส่วนร่วมเพื่อช่วยพัฒนาเกียรติยศของสมาคมนี้ให้รุ่งเรืองขึ้นไปอีก

มันทำให้เกิดความรู้สึกของการเป็นสมาชิกสมาคมนี้ฝังอยู่ในใจลึกๆของตนเอง

"ไปตามชายหาดและฆ่ามอนสเตอร์ทั้งหมดซะ ไอเท็มที่ดรอบลงมาจะให้หัวหน้าปาร์ตี้เป็นคนตัดสินใจ ซึ่งผู้เล่นในปาร์ตี้สามารถแข่งกันเอาไอเท็มได้เลย แต่ถ้าตัดสินใจกันไม่ได้ ไอเท็มจะอยู่ในคลังของสมาคม "

ลูหลี่ไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก เขาไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่ดีพอในวันนี้ และเขาก็ได้กล่าวมากกว่าที่เขาต้องการไปแล้ว

ในความเป็นจริง แม้ว่าคนอื่นจะทำข้อมูลรั่วไหล ลูหลี่ก็ไม่ต้องห่วงมากนัก

ส่วนหนึ่งเพราะเขาอยากให้คนพวกนั้นมาหาเขา ยิ่งมากยิ่งดี ทะเลทรายทานาริสจะทำให้ผู้เล่นพวกนี้ได้รับบทเรียนอันแสนเจ็บปวดแน่นอน