จอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 477
บทที่ 477: ที่กักเก็บเขี้ยวแห่งความมืด
รีเทลกอเป็นมนุษย์หมป่าที่ดูดุร้าย แล้วคุณจะบอกแบบนั้นได้ยังไงกัน? เพราะมนุษย์หมาป่านั้นเหมือนๆกันหมด แต่จริงๆแล้วคุณสามารถรู้ได้ ด้วยการสัมผัสถึงความตายจากกรงเล็บอันใหญ่ยักษ์ของเขา
มีหมาป่าพาหนะสีเทาสองตัวและมนุษย์หมาป่าสีขาวที่ยืนอยู่ข้างๆเขา
ลูหลี่ระมัดระวังตัวมาก เขานำธนูของผู้พิทักษ์คริสตัลออกมาและยิงลูกธนูลงไปบนพื้นหญ้าที่อยู่ไกลจากตัวรีเทลกอ
มีหมาป่าสีเทาเพียงตัวเดียวเท่านั้นที่ตื่นตระหนก
หัวของมันงออย่างสับสนและทำการดมธนู ทันใดนั้นเอง มันก็ได้สัมผัสถึงกลิ่นของเลือดและพุ่งตรงไปหาลูหลี่
ทันทีที่หมาป่าสีเทาตัวหนึ่งขยับ อีกตัวหนึ่งก็ขยับด้วย
ตราบเท่าที่ผู้เล่นไม่ได้โจมตีใส่มอนเตอร์โดยตรง มอนเตอร์ในรุ่งอรุณก็สามารถถูกดึงดูดความสนใจได้ด้วยวิธีนี้ ลูหลี่ทำตามสิ่งที่เขาคิดได้สำเร็จ เพราะบอสนั้นไม่ได้ตามมาด้วย
หมาป่าสีเทาสองตัวไม่สร้างปัญหาอะไรให้ลูหลี่ได้มากนัก
ลูหลี่ได้ใช้กลยุทธ์แบบนี้ไปเรื่อยๆ จนทำให้เขาจัดการกับมอนเตอร์ทั้งหมดและเหลือแค่รีเทลกอนเท่านั้น
ซึ่งลูหลี่ก็ไม่ได้รีบโจมตีใส่บอสทันที เนื่องจากมีมอนสเตอร์ที่ซ่อนอยู่ฝั่งซ้ายของบันไดและคนส่วนใหญ่ก็ไม่ค่อยสังเกตุกัน หากคุณเลือกโจมตีใส่บอสเลย คุณก็จะต้องรับมือกับงานหนักอย่างแน่นอน
ตราบเท่าที่ทำทุกอย่างถูกต้อง การรับมือกับรีเทลกอนก็ค่อนข้างที่จะง่าย
ลูหลี่ได้จัดการกับเขาโดยเหลือเลือดเพียงครึ่งหนึ่ง ซึ่งที่เขาทำอย่างนี้ได้เพราะบอสนั้นมี HP 25,000 และเขาก็ยังมีระดับมากกว่า 4 ระดับด้วย
ถ้าลูหลี่มีอุปกรณ์ที่ดูดเลือดได้ การต่อสู้คงจะง่ายมากกว่านี้
น่าเสียดายที่แหวนซูพรีมของเขาได้สูญเสียเอฟเฟคนั้นไปแล้วในระหว่าการอัพเกรด ซึ่งไม่มีอะไรรับประกันได้เลยว่าเขาจะหาเอฟเฟคแบบนั้นมาได้อีก บางที เขาน่าจะไปลองถามผู้ดูแลป่าว่าเขาจะสามารถใช้วัสดุหายากลงไปในแหวนได้หรือเปล่า
จากสิ่งที่เรมูลัสผู้ดูแลแห่งป่าได้บอกเขามา การอัพเกรดแหวนนั้นไม่ได้เป็นไปตามขั้นตอน
มัลฟูเรียนในตอนนี้กำลังเดินทางอยู่ในฐานะของดรูอิด แต่ลูหลี่นั้นรู้เรื่องในอนาคตดี เขาคงจะวางแผนที่กลายเป็นราชาแห่งเงาต่างหาก
ผลลัพธ์จากการทำงานอย่างหนักได้ออกมาแล้ว ลูหลี่ไม่เคยที่จะเป็นคนโชคดีกับเขาเลย รีเทลกอนดรอบอุปกรณ์ระดับ 30 หนึ่งชิ้นและอีกสองชิ้นเป็นอุปกรณ์ระดับเหล็ก
ค่าสถานะของมันก็ค่อนข้างต่ำ ผู้เล่นหลายคนจึงไม่ค่อยที่จะสนใจมันกัน
ซึ่งบอสตัวหนึ่งดรอบเงินหนึ่งจุดห้าเหรียญทอง ซึ่งก็ค่อนข้างเป็นเรื่องที่น่าแปลกใจเลยทีเดียว นั้นทำให้มีนักล่าหลายคนได้พาสัตว์เลี้ยงที่มีค่าพลังป้องกันดีๆมาฟาร์มเงินที่นี้ จำนวนเหรียญทองที่ดรอบลงในดันเจี้ยนนี้ ก็พอที่จะทำให้พวกเขาประทังชีวิตอยู่ได้
จากนั้นเอง ลูหลี่ก็ได้เห็นห้องขังสองห้องที่อยู่ข้างหน้าเขา หนึ่งในคนที่อยู่ห้องขังคือฝ่ายพันธมิตร ส่วนอีกห้องเป็นฝ่ายเผ่าพันธุ์ ...
ส่วนที่เหลือของดันเจี้ยนต่อจากนี้ค่อนข้างที่จะธรรมดาเลย หากผู้เล่นเป็นฝ่ายเผ่าพันธุ์แล้ว พวกเขาคงจะต้องเผชิญหน้ากับเชลยฝ่ายพันธมิตรจำนวนมาก แต่ด้วยความที่ลูหลี่เป็นฝ่ายพันธมิตร เรื่องต่างๆก็ธรรมดานั้นแหละนะ
ซึ่งลูหลี่ก็ไม่มีปัญหาเลยที่จะต่อสู้กับเชลยฝ่ายเผ่าพันธุ์ ว่าแต่เขาจะทำแบบนั้นไปทำไมกันล่ะ ผู้เล่นมืออาชีพหลายคนคงจะไม่ทำเรื่องที่ไม่มีความหมายกัน
หลังจากที่เขากดปุ่มบนผนังแล้ว ประตูห้องขังก็เปิดออกและเชลยฝ่ายพันธมิตรก็ถูกปล่อยออกมา
"ข้าไม่เชื่อเลยว่าข้าจะถูกปล่อยมาในวันนี้ ขอบคุณมากท่านเอลฟ์ ทางข้างหน้าเต็มไปด้วยอันตรายที่มากมาย ท่านยังคงต้องการที่จะไปต่ออีกงั้นเหรอ?"เชลยฝ่ายพันธมิตรถามขณะที่เขาเดินออกจากห้องขัง
"แน่นอนสิ ไม่ว่าทางข้างหน้าจะอันตรายหรือไม่ก็ตาม ข้ายังคงต้องไปต่อ "ลูหลี่ตอบ
นี่คือคำพูดมาตรฐานที่จะต้องพูดเลย ถ้าลูหลี่ตัดสินใจถอยกลับไป ดันเจี้ยนก็จะจบลงที่นี้ ตราบเท่าที่คำตอบดูเหมือนจะถูกต้อง เหล่าเชลยจะช่วยคุณเปิดประตูของดันเจี้ยนให้
"ขอให้แสงศักดิ์สิทธิ์อยู่กับท่าน"เชลยกล่าวพร้อมกับถอยไปสองก้าวและหายไปในความมืดต่อหน้าลูหลี่
อีกด้านหนึ่งของประตูก็เป็นทุ่งโล่งเปิดกว้างที่ล้อมรอบด้วยรั้ว มีมอนสเตอร์ที่ถูกจับมาให้อยู่ด้วยกันหลายตัวเลยในที่นี้
ลูหลี่ไม่ได้คิดที่จะจัดการกับมอนสเตอร์พวกนี้เลย นั้นทำให้เขาเข้าสู่สถานะล่องหนและย่องไปทางข้างหลังของสวน
ที่นั้นมีม้าระดับหัวหน้าอยู่สามตัว
พวกนี้ไม่ใช่มอนเตอร์ที่จะโจมตีคุณในทันที คุณทำได้แค่ฆ่ามันทีละตัวอย่างช้าๆ
บางคนบอกว่าม้าพวกนี้อาจจะเป็นพาหนะก็ได้ แต่มันก็แค่เรื่องเล่านะ ลูหลี่ไม่คิดที่จะเชื่อและไม่พยายามทำอะไรนอกลู่นอกทาง เป้าหมายของเขาคือกล่องสมบัติภายในคอกม้า
ก่อนหน้านี้ ลูหลี่ได้หนังสือทักษะฟรอสโนวาที่เมืองเริ่มต้น
หลังจากที่จัดการมอนสเตอร์ทั้งหมดแล้ว ลูหลี่ก็ได้เปิดกล่องสมบัติอย่างระมัดระวังและเจอกับของข้างในสองชิ้น
ใยแมงมุม ...
แม้ว่าจะเป็นวัสดุที่หายาก แต่มันก็ค่อนข้างที่จะธรรมดาเกินไปในตอนนี้
ไอเท็มชิ้นที่สองคืออุปกรณ์เหล็กระดับ 25 ลูหลี่ลังเลใจเล็กน้อย แต่ก็ยังคงเอามันใส่ในประเป๋าของเขา ไม่ว่าจะเลวร้ายแค่ไหน มันก็ยังขายเป็นเงินได้บ้าง ตราบเท่าที่เขามีพื้นที่ในกระเป๋าของเขา เขาก็ควรที่จะใช้ทุกช่องเก็บของให้เป็นประโยชน์ในฐานะผู้เชี่ยวชาญ
ในตอนนี้ ลูหลี่สามารถเลือกที่จะขึ้นไปหรือเข้าไปยังห้องครัวก็ได้ ซึ่งหากเขาขึ้นไป เขาก็จะต้องต่อสู้กับมอนเตอร์สองตัว
ลูหลี่นั้นเลือกที่จะเข้าไปยังห้องครัว
มนุษย์หมาป่าทุกๆตัวในดันเจี้ยนแห่งนี้มีโอกาสที่จะดรอบเขี้ยวหมาป่าขาว ลูหลี่ไม่คิดที่จะยอมแพ้เลย แม้ว่าโอกาสมันจะนิดเดียวก็ตาม
ซึ่งเหตุผลที่เขาไปยังห้องครัวก็เพราะ ไอเท็มที่สับเนื้อของคนขายเนื้อ อาวุธนี้ดรอบลงมาจากคนขายเนื้อเรเซอครอพ ไอเท็มชิ้นนี้ค่อนข้างที่จะดีและคงจะมีหลายคนที่สนใจจะชื้อมันไปใช้
มีหมูแขวนอยู่ตามกำแพงและเมล็ดข้าวเกลื่อนกลาดเต็มพื้นไปหมด มันจึงทำให้เกิดกลิ่นฉุนแปลกๆขึ้น
ผู้เล่นส่วนใหญ่ไม่ชอบที่จะใช้เส้นทางนี้กัน เนื่องจากสภาพแวดล้อมพวกนี้
ลูหลี่เข้าสู่การล่องหนและเข้าไปข้างหลังวิญญาณของมนุษย์ เขาต้องฆ่าทาสวิญญาณสองตัวในห้องครัวก่อน การที่จะเคลียร์ดันเจี้ยนนี้ง่ายๆ จำเป็นเลยที่จะต้องจัดการกับปัญหาเล็กๆ
วิญญาณมอนเตอร์พวกนี้มีค่าต้านทานเวทย์มนต์สูงมาก แต่มันก็ไม่ได้แตกต่างอะไรกับค่าต้านทานกายภาพสำหรับอาชีพโจรอย่างลูหลี่
หลังจากที่เขาฆ่ามอนสเตอร์ไปแล้ว ลูหลี่ก็ต้องใช้เวลาฟื้นตัวสักครู่หนึ่งในการที่จะไปสู้กับบอส
คนขายเนื้อเรเซอครอพไม่ใช่บอสที่ยากนัก แต่เขามีเวทมนตร์ที่น่าขยะแขยงอย่างมาก คว้านทอง คว้านท้องนี้เป็นทักษะที่แตกต่างจากคว้านทองของโจรที่สามารถเรียนรู้ได้ มันเป็นทักษะที่ทำให้เลือดออกและสร้างความเสียหายได้สูงมาก
ลูหลี่เตรียมพร้อมที่จะสู้แล้ว เขาพร้อมที่จะใช้ทักษะลดความเสียหายในทันทีที่เขาติดสถานะเลือดออก
ซึ่งเมื่อการต่อสู้จบลง ทั้งค่าประสบการณ์ อุปกรณ์ดีๆและแม้แต่วัสดุหายากก็แทบจะไม่มีเลย ลูหลี่ทั้งเสียเวลาทั้งผิดหวัง เขารีบหยิบของที่มอนสเตอร์ตัวนี้ดรอบขึ้นมาและมุ่งหน้าไปต่อ
ถ้าดันเจี้ยนที่กักเก็บเขี้ยวแห่งความมืดมีอัตราการดรอบที่ดีกว่านี้ ผู้เล่นคนอื่นๆคงจะมากันแล้ว
มีบอสหลายตัวมากในดันเจี้ยนแห่งนี้ แต่ส่วนใหญ่แล้วมันไม่แข็งแกร่งกัน
คงจะมีแต่คนที่อยากเลื่อนระดับไวๆเท่านั้นแหละ ถึงจะชื้อคัมภีร์ดันเจี้ยนที่กักเก็บเขี้ยวแห่งความมืดกันมา จากนั้นคนพวกนั้นคงจะหาคนมาช่วยเคลียร์ดันเจี้ยนพวกนี้ให้แก่พวกเขา
ด้านหลังของห้องครัว ก็เป็นห้องอาหาร ซึ่งมันเหมือนกับภัตรคานในดันเจี้ยนเลย