จอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 421
บทที่ 421: หอคอยทางเหนือ
แม้ว่าไอเท็มของเขาจะมีค่าคุณสมบัติที่ต่ำ แต่อัตราคริติคอลและความสำเร็จทักษะของลูหลี่ก็ยังสูงอยู่ นอกจากนี้แล้ว มอนเตอร์โคลนพวกนี้ยังอ่อนแอกว่ามอนเตอร์หัวหน้าทั่วไป และด้วยเหตุนี้ พวกเขาจึงไม่ต้องกังวลกับตำแหน่งของพวกเขาและสามารถเน้นไปที่การโจมตีได้เลย
เขาสามารถสร้างความเสียหายได้มากกว่าดอกไม้อ้างว้างในขณะที่คอยสั่งการทีม ซึ่งดอกไม้อ้างว้างก็ถือว่าเป็นนักเวทย์ระดับสูง นั้นทำให้โอกาสชนะของแฟรี่น้ำน้อยมาก
พวกเขาได้เดิมพันกันว่าใครจะสร้างความเสียหายได้มากที่สุด หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมง มอนเตอร์โคลนผู้น่าสงสารได้ถูกจัดการในทันทีที่มันเกิดมา
หนึ่งชั่วโมงได้ผ่านไปอย่างรวดเร็ว ลูหลี่เหลือบไปมองที่สถิติค่าความเสียหายและการแสดงออกของเขาก็ได้เปลี่ยนไป
เขาแพ้ได้ยังไง? แม้ว่ามันจะแตกต่างกันเพียงเล็กน้อย แต่ก็เป็นความจริงที่ปฏิเสธไม่ได้ว่า เขานั้นแพ้แล้ว
"เอามันมานี้เลย"แฟรี่น้ำรู้สึกยินดีมากที่เธอได้เอาชนะลูหลี่
ลูหลี่ยอมรับความพ่ายแพ้และมอบอุปกรณ์ระดับเงินที่เขาพึ่งได้รับมา เขามองไปที่แฟรี่น้ำและถามว่า "เธอใส่อุปกรณ์อะไร? เธอไม่น่าจะใส่อุปกรณ์ระดับเงินครบเซ็ทนิ"
"ใช่แล้ว อุปกรณ์ที่ฉันสวมใส่ทั้งหมดไม่ใช่อุปกรณ์ระดับเงิน แต่พวกมันทั้งหมดเป็นอุปกรณ์สำหรับการ PVP การเคลียร์ดันเจี้ยนและการฟาร์ม ดังนั้น นายจึงไม่มีโอกาสที่จะชนะตั้งแต่ต้นแล้ว "แฟรี่น้ำไม่สนใจรางวัลเล็กๆน้อยๆนี้เลย เธอสนใจที่เธอสามารถเอาชนะลูหลี่ได้มากกว่า
"... ." ในที่สุดลูหลี่ก็ได้ตระหนักว่าการจ่ายเงินเพื่อชนะนั้นหมายถึงอะไร
วิธีการเล่นเกมของเธอไม่ต้องใช้ทั้งความสามารถหรือการโกงเลย ทั้งหมดที่เธอต้องทำคือการจ่ายเงินเพื่อชื้ออุปกรณ์ทรงพลังภายในเกม เธอลงเงินกับเกมไปถึงสองครั้งและมันทำให้เธอมีอุปกรณ์ที่ดีกว่าผู้เล่นสตาร์คนอื่นๆ
"เราจะต่อกันไหม?"แฟรี่น้ำรู้สึกสนุกกับชัยชนะของเธอเอง
"ได้แน่นอน ขอฉันเปลี่ยนอุปกรณ์ของฉันก่อน" ลูหลี่เก็บกริชเงินระดับ 30 กลับเข้าไปในช่องเก็บของของเขาและสวมใส่สะเก็ดมลพิษ
สะเก็ดมลพิษ (ทองดำ): พลังโจมตี 42-56, ความคล่องแคล่ว +20 ความแข็งแกร่ง +12 ช่องว่าง 1 ช่อง (เอนชานท์) เอฟเฟคพิเศษ 1: ความเร็วในการโจมตี + 30% เอฟเฟคพิเศษ 2: มลพิษ ทักษะใช้งาน ลดความเร็วและเกราะของเป้าหมายลง 25% ระยะเวลาคูลดาวน์ 360 วินาที เอฟเฟคพิเศษ 3: การโจมตีที่รุนแรง เมื่อ HP ของเป้าหมายลดลงต่ำกว่า 20% จะมีโอกาสประหารเป้าหมายได้ในทันที ระดับที่ต้องการ 40 (-8) ความทนทาน 120/120
หลังจากที่เขาได้สวมใส่สะเก็ดมลพิษแล้ว พลังโจมตีที่ขึ้นในค่าสถิติก็เพิ่มขึ้นเป็นอย่างมาก
เนื่องจาก พวกเขาได้ฟาร์มกับมอนเตอร์หัวหน้า EXP ที่ได้รับจึงมีมากกว่าประมาณ 7 - 8 เท่าของ EXP ที่ได้รับจากมอนเตอร์ปกติ ซึ่งด้วยค่าประสบการณ์ที่คูณสองด้วย มันจึงทำให้ลูหลี่มีระดับอยู่ที่ 32 แล้ว เขาจึงสามารถสวมใส่กริชเล่มใหม่ของเขาได้
กริชเล่มใหม่ของเขาจะสามารถเพิ่มความเสียหายได้เท่าไหร่นะ?
แฟรี่น้ำเป็นคนแรกที่ได้เห็นพลังของกริชเล่มใหม่ของเขา หลังจากผ่านไปอีก 1 ชั่วโมง ลูหลี่ก็สามารถเอาชนะค่าสถิติความเสียหายของแฟรี่น้ำได้ โดยมากกว่าถึง 5%
ยิ่งเวลาผ่านไปนานเท่าใด ความเสียหายก็ยิ่งแตกต่างมากขึ้นไปเรื่อยๆ
"กริชของนายเร็วมาก!"แฟรี่น้ำมอบไอเท็มกลับไปให้ลูหลี่โดยไม่ลังเลใจ พร้อมกับจ้องมองไปที่กริชเล่มใหม่ของลูหลี่"อยากที่จะขายมันให้ฉันไหม? ฉันรับประกันได้เลยว่าเงินที่นายได้ไปจะต้องมากอย่างแน่นอน "
"ไม่" ลูหลี่ปฏิเสธเธอไปตรงๆ
"ทำไมถึงไม่ล่ะ? แม้ว่านายจะขายกริชให้กับฉัน นายก็ยังคงเก่งกว่าผู้เล่นระดับสูงอยู่ดี"สายตาของแฟรี่น้ำจ้องมองไปที่กริชตลอดเวลาและพยายามที่จะชื้อมันมาให้ได้" ฉันสามารถให้นายยืมมันได้นะ หากนายกำลังจะกังวลเกี่ยวกับการแข่งขันที่กำลังจะมา "
"ไม่ขาย แค่นั้นแหละ "ลูหลี่กล่าวขณะที่ตบศรีษะของเธอเบาๆเหมือนกับที่เขามักจะทำกับน้องสาวของเขา
แฟรี่น้ำรู้สึกตกใจ นับตั้งแต่ที่พ่อและแม่ของเธอหย่ากันไป ไม่มีใครกล้าที่จะแตะศรีษะของเธอเลย เธอไม่อาจที่จะเชื่อได้เลยว่า เธอกำลังถูกใครก็ไม่รู้แตะศรีษะของเธอ
แม้ว่ามันจะเป็นการกระทำที่แสนเล็กน้อย แต่มันก็ทำให้เธอรู้สึกโกรธมาก
หลังจากผ่านวันที่ทั้งทะเลาะและฟาร์มกันไป แฟรี่น้ำก็ได้ไปถึงระดับ 31 และลูหลี่ก็ได้รับค่าประสบการณ์ประมาณ 1-3 ของทั้งหลอด
วันรุ่งขึ้น ทั้งคู่ก็ได้ตัดสินใจที่จะใช้ที่นี้ในการฟาร์มอีกครั้ง
ค่าประสบการณ์ที่ได้รับมาจากการจัดการกับมอนเตอร์โคลนมากยิ่งกว่าการทำเควสสำเร็จเสียอีก
ลูหลี่เพิ่งจะเคลียร์เซ็ตอารามสีแดงไปและเขาก็มุ่งมั่นที่จะเพิ่มระดับ เพื่อที่จะเตรียมพร้อมสำหรับดันเจี้ยนต่อไปที่กำลังจะมาถึง
เขายังคงอยู่ในด้านบนสุดของบอร์ดจัดอันดับ ซึ่งก็ยังมีผู้เล่นอีกหลายคนที่ตามเขามาอย่างใกล้ๆ
นอกจากแฟรี่น้ำแล้ว ก็ยังมี ฉันไม่เข้าใจและบางคนที่มาจากสมาคมเมืองหลวงแห่งเกียรติยศที่ได้มาอยู่ที่ระดับ 31 กันแล้ว ซึ่งก็มีผู้เล่นจากบางสมาคมที่เน้นในการเก็บระดับอย่างเดียว โดยที่ไม่สนใจในการลงดันเจี้ยนหรือ PVP เลย
ลูหลี่รู้ดีว่าการจัดการกับมอนเตอร์นั้นน่าเบื่อมาก ดังนั้นแล้ว เขาจึงต้องไปหาทางอื่นที่สามารถเพิ่มระดับได้เร็วกว่านี้
ซึ่งการที่มาฟาร์มมอนเตอร์โคลนก็มีประสิทธิภาพมากเกินจนทำให้เขารู้สึกประหลาดใจ และการที่ได้มาฟาร์มกับแฟรี่น้ำก็เป็นเรื่องประหลาดใจเหมือนกัน ด้วยเหตุนี้แล้ว เขาจึงเลือกที่จะอยู่ที่นี้อีกสักพัก
ระบบ: หอคอยทางเหนือกำลังถูกโจมตี ผู้เล่นทุกคน ได้โปรดมายังที่นี่และป้องกันพื้นที่แห่งนี้ด้วย
ข้อความแจ้งเตือนจากระบบกระพริบไปมา เพราะมันเป็นเรื่องที่เร่งด่วนมาก ลูหลี่ที่เห็นข้อความแจ้งเตือนจากระบบก็รู้สึกลังเลใจ แม้ว่าอีเวนท์พวกนี้จะน่าตื่นเต้น แต่การเพิ่มระดับก็เป็นเรื่องที่สำคัญ
"จะมีการต่อสู้เกิดขึ้น นายเห็นแจ้งเตือนหรือยัง?"แฟรี่น้ำรู้สึกตื่นเต้นมาก
"ฉันเห็นแล้ว" ลูหลี่ตอบ
"ฉันสงสัยว่ามันคงจะคล้ายกับการป้องกันด่านหน้าเมอิสเนร่านะ"
แฟรี่น้ำเตรียมพร้อมที่จะออกไปแล้ว
"เธอกำลังจะไปและหยุดเก็บระดับแล้วงั้นเหรอ? ผู้เล่นส่วนใหญ่ที่เข้าร่วมอีเวนท์นั้นมีระดับสูงมาก นั้นทำให้มีมอนเตอร์ที่มีระดับ 35 หรือแม้แต่ 40 เลยนะ ... "
มอนสเตอร์ระดับ 40 อาจจะเป็นเรื่องที่ยากเกินไปสำหรับลูหลี่และแฟรี่น้ำ ซึ่งบางทีมันอาจจะสามารถฆ่าพวกเขาเลยก็ได้
ไม่มีการลดค่าประสบการณ์เมื่อตายในดันเจี้ยน อย่างไรก็ตาม ในป่านั้นจะมีบทลงโทษของการตายอยู่ คือการลดค่าประสบการณ์ลงไป 10% ค่าประสบการณ์ที่ลดลงไปนี้เทียบเท่าได้กับเวลาฟาร์มถึง 2-3 ชั่วโมงเลย
"แน่นอนว่าฉันจะไป เราต้องไปปกป้องหอคอยทางเหนือเพื่อฝ่ายพันธมิตรสิ "แฟรี่น้ำกล่าวออกมาอย่างตื่นเต้นที่จะได้ไป แต่ที่จริงแล้ว มันคงจะเป็นเพราะว่าเธอเบื่อกับการฟาร์มมอนเตอร์ต่างหาก
ไม่ใช่ทุกคนที่สามารถฟาร์มมอนเตอร์ได้ทั้งวันโดยไม่เบื่อ
อีกประการหนึ่งก็คือลักษณะของมอนเตอร์ที่พวกเขาฟาร์ม พวกมันดูคล้ายกับด้วงขนาดใหญ่ที่บิดตัวไปมาในกองโคลน
"โอเค แต่ก็ระวังด้วยล่ะ ถ้าเราตายไป ค่าประสบการณ์ 10% ก็ไม่สามารถกลับมได้หรอกนะ "ลูหลี่ตกลงว่าจะไป ด้วยความหวังที่เผื่อจะได้รับไอเท็มอะไรดีๆจากอีเวนท์นี้
ทั้งสองคนได้จัดเตรียมสิ่งของและรักษาตัว ก่อนที่จะไปยังหอคอยทางเหนือ
หอคอยทางเหนือ เป็นแนวป้องกันแรกของฝ่ายพันธมิตรที่ชายแดนของเทเรมอสฟอล
ผู้นำดาร์เรลและจ่าสิบเอกลูคัสนั้นดำรงตำแหน่งอยู่ที่หอคอยทางเหนือ ซึ่งแค่ NPC สองคนนี้ก็เพียงพอแล้วสำหรับป้องกันทุกๆการโจมตีที่มายังแนวป้องกันแห่งนี้
ลูหลี่ได้แต่หวังว่าศัตรูที่เขากำลังจะเจอนั้นจะไม่ยากเกินกว่าที่จะรับมือด้วย