จอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 420

บทที่ 420: เพิ่มระดับ

ไม่เพียงแต่จะมีศัลยแพทย์ที่โด่งดังที่สุดในประเทศเท่านั้น แต่ยังมีผู้เชี่ยวชาญอีกหลายคนด้วย ไม่ว่าจะมีปัญหาอะไรเกิดขึ้น มันจะต้องแก้ไขได้อย่างแน่นอน

สำหรับเรื่องนี้แล้ว ลูหลี่จ่ายเงินไปถึงสองล้านเหรียญดอลลาร์และนี่เป็นเพียงราคาของการผ่าตัดเท่านั้น คงจะมีเฉพาะมหาเศรษฐีเท่านั้นที่จะทำอะไรแบบนี้ได้

ซึ่งลูหลี่เองก็ไม่ใช่มหาเศรษฐี แต่เขาแค่จ่ายเงินเพื่อน้องสาวของเขาเท่านั้น

ลูซินมอบหมวกเกมของเธอ แล้วจากนั้น ลูหลี่ก็พาเธอออกไปกินข้าว

ในตอนที่เขาเริ่มเก็บหากล่องสมบัติในเกม เขาไม่ได้มีเวลาให้กับน้องสาวของเขาเลย ซึ่งเวลานี้เขาก็ว่างพอแล้ว สามสาวเจ้าของบ้านก็ไม่ได้มารบกวนเวลาที่เขาอยู่กับน้องสาวเลยสักนิด

จากนั้นเอง เขาก็ได้รับข้อความจากโทรศัพท์ของเขาเอง ธนาคารได้แจ้งให้เขาทราบว่า มีการโอนเงินผ่านธนาคารเข้าบัญชีของเขา

มันอาจจะเป็นเงินที่โอนมาจากแฟรี่น้ำ เธอเป็นคนที่รักษาสัญญาของเธอเสมอ

วันต่อมาในตอนที่เขาเข้าสู่ระบบ ลูหลี่ก็ได้เดินออกมาจากห้องของโรงแรมและมายังบาร์ที่ชั้นล่าง

"มันดีนะที่เจ้ายังหนุ่มอยู่ มันเป็นเรื่องยากสำหรับคนแก่ๆอย่างข้าที่จะสามารถทำตามฝันของตัวเองได้ "

มีคนไม่มากในโรงแรม ดังนั้นแล้ว เจ้าของร้านไคลิจึงมีเวลาว่างพอที่จะทักทายลูหลี่

"สวัสดี ได้โปรดเอาไวน์ให้ข้าด้วยหนึ่งแก้ว "ลูหลี่ไปที่มุมห้องแล้วนั่งลงตามปกติ

มันเป็นมุมที่มืดและถูกบดบังไปโดยบันไดที่อยู่เหนือหัวของมัน บางครั้ง เมื่อมีคนเดินอยู่บนบันได ก็จะมีฝุ่นตกลงมาด้วย ดังนั้นแล้ว ลูกค้าทั่วไปคงจะไม่เลือกที่นั่งแบบนี้

"เอาไวน์ไปให้โต๊ะข้างซ้ายที และเอาชีสแบบพิเศษให้เขาด้วย" ไคลิตะโกนออกมา

พนักงานเสิร์ฟออกมาอย่างรวดเร็วพร้อมกับจานในมือของเธอ

"นี้ไวน์ของท่านค่ะ ส่วนนี้คือเนยจากท่านไคลิ"พนักงานเสิร์ฟสาวนำจานลงและวางไวน์พร้อมกับชีสไว้ตรงหน้าลูหลี่

ซึ่งลูหลี่ก็ได้วางสัญลักษณ์และเหรียญเงินไว้ที่จาน

ระบบได้แจ้งให้เขาทราบว่า เขาได้ทำภารกิจเสร็จสิ้นแล้ว รางวัลของเขาเป็นค่าชื่อเสียง ค่าประสบการณ์และกางเกงเงินระดับ 30 ของโจร กางเกงนี้ไม่ได้ดีเท่าอันที่ลูหลี่กำลังสวมอยู่ แต่มันก็มีค่าสถานะที่ดีพอสมควร มันน่าจะเป็นข่าวดีสำหรับโจรที่อยู่ในสมาคมของเขา

ประสบการณ์ที่ได้เป็นรางวัลนั้นใจกว้างเป็นอย่างมาก แต่เดิมลูหลี่มีค่าประสบการณ์อยู่ที่ 14% จากการเพิ่มระดับ ซึ่งตอนนี้เขาได้รับค่าประสบการณ์เพิ่มขึ้นอีก 4%

ค่าประสบการณ์ 4% มันถือว่าเป็นจำนวนที่มากเลยทีเดียว สำหรับระดับปัจจุนบันของเขาเอง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อต้องคิดเรื่องที่เขาต้องฆ่ามอนเตอร์เป็นโหล ถึงจะสามารถเพิ่มค่าประสบการณ์ได้ถึงเท่านี้ เควสจากองค์กรเล็กๆนี้มักจะดีเสมอเลย

"ลูหลี่ นั่นเป็นค่าประสบการณ์ที่เยอะเลยนะ"

แฟรี่น้ำดูเหมือนจะได้รับรางวัลด้วยเหมือนกัน เธอส่งข้อความไปหาเขาในทันที

ในเกมรุ่งอรุณ รางวัลของเควสที่จะแบ่งให้ผู้ช่วยทำเควสด้วย แฟรี่น้ำไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของคฤหาสน์เรเวนฮอล์ ดังนั้นแล้ว เธอจึงไม่ได้รับค่าชื่อเสียงหรืออุปกรณ์อะไรเลย แต่เธอก็ยังได้รับค่าประสบการณ์อยู่

ซึ่งค่าประสบการณ์ที่ทั้งสองคนได้ เกิดจากการเอาค่าประสบการณ์ทั้งหมดมาแบ่งกัน

"ถ้าเธอเข้าร่วมกับองค์กรเล็กๆในอนาคต เธอก็จะสามารถได้รับเควสแบบนี้มาเหมือนกัน" ลูหลี่กล่าว

"ฉันได้ส่งคนไปสอดแนมแล้ว เมื่อพวกเขาพบกับคนที่น่าสงสัย ฉันจะแจ้งให้นายทราบเลย "แฟรี่น้ำตอบกลับไป ก่อนที่จะหยุดอยู่ครู่หนึ่ง พร้อมกับพูดต่ออย่างไร้ความปราณีว่า" ถ้าใครกล้าที่จะใช้สัญลักษณ์ของฉัน ฉันจะฆ่าพวกเขาเอง"

เธอกำลังจะไปขโมยไอเท็มของคนอื่นนะ

ซึ่งลูหลี่ก็ไม่ได้พูดอะไร เขาฉลาดพอที่จะปิดปากเงียบ

เขาดึงโน้ตจากด้านล่างของแก้วไวน์ด้วยมืออีกข้างหนึ่ง จากนั้นก็ดื่มไวน์ในครั้งเดียวและออกไปจากบาร์

เควส: หาคน

เป้าหมาย: พาเมล่า เร็ดแพท

คำอธิบาย: เจสสิก้า เร็ดแพทจาก อีเวนลุคแห่งวินเทอร์สปิง ได้ส่งภารกิจนี้มาให้เรา (สมาคมนักฆ่า)

เคยมีนักฆ่าเจ็ดดาวของเราอยู่ในตระกูลของเร็ดแพท เราไม่สามารถละเลยคำขอจากลูกหลานของเขาได้เลย เควสนี้จะต้องมอบให้กับคนที่เชื่อถือได้เท่านั้น

ตามรายงานที่เราได้รับมา ลอร์ดเดเรียนกำลังได้รับผลกระทบจากโรคระบาด ก่อนที่โรคระบาดจะทำให้เมืองแห่งนั้นกลายเป็นซากปรักหักพัง เจสสิก้า เร็ดแพทก็โชคดีพอที่จะหลบหนีออกมา แต่ครอบครัวของเธอนั้นไม่ได้โชคดีด้วยเท่าไร

เรากังวลว่าสมาชิกในครอบครัวของเธอจะเสียชีวิตไปทั้งหมดแล้ว ในช่วงสงครามแห่งดาโรว์เชีย

ดาโรว์เชีย ตั้งอยู่ทางใต้ของเทือกเขาตะวันออกในดินแดนภัยพิบัติ มือใหม่ จงไปและตามหาครอบครังของเธอ โดยเฉพาะน้องสาวของเธอ พาเมล่า

ความต้องการเควส: ค้นหาพาเมล่า ต้องทำด้วยตัวเอง

การส่งเควส: ผู้ติดต่อของคุณเอง

รางวัลเควส: ค่าประสบการณ์ ค่าชื่อเสียงและอุปกรณ์

ดูเหมือนว่าจะมีแค่บางช่วงเท่านั้นที่ลูหลี่จะสามารถโกงระบบได้ ซึ่งไม่ว่าพนักงานเสิร์ฟสาวจะใจดีกับเขามากขนาดไหน เควสจากองค์กรก็คงจะไม่ง่ายไปอีกแล้ว

เควสนี้ทำได้ยากยิ่งกว่า เควสก่อนหน้านี้เสียอีก

ดินแดนภัยพิบัติทางตะวันออกไม่ได้เป็นพื้นที่ของมอนสเตอร์ระดับต่ำเลย ลูหลี่เคยอยู่ไปที่นั่นเพียงครั้งเดียวและเขายังคงกลัวมันอยู่ ระดับรวมของมอนสเตอร์ในดินแดนภัยพิบัติต่ำกว่ามอนสเตอร์ที่อยู่ในส่วนกลางของดินแดนภัยพิบัติ แต่ก็ไม่ได้แตกต่างมากนัก แน่นอนว่าที่นั้นจะต้องมีมอนเตอร์ระดับ 35 และมีความเป็นไปได้ที่จะมีมอนเตอร์ณะดับ 38 ด้วย

ที่สำคัญที่สุดคือ เควสนี้ต้องทำคนเดียว

มันเป็นการดีที่สุดที่จะไม่พยายามโกงระบบ หากระบบระบุว่า เควสต้องทำคนเดียว การทำเควสด้วยตัวคุณเองก็คงจะเป็นวิธีที่ดีที่สุด

ถ้าลูหลี่ส่งคนออกไปกวาดล้างมอนสเตอร์ที่นั่นและเข้าไปที่นั่นในภายหลัง ระบบก็จะจัดเขาว่าเขากำลังโกงอยู่ ซึ่งบทลงโทษของการโกงนั้นรุนแรงมาก

แต่ก่อนหน้าที่จะทำเควสนี้ เขาต้องระดับ 32 และเปลี่ยนอาวุธของเขาก่อน

เขาจำได้ว่า เขาได้ให้สัญญาน้ำกับแฟรี่น้ำจะไปเพิ่มระดับด้วยกัน ดังนั้นแล้ว เขาจึงไปหาเสบียงและมุ่งหน้าตรงไปยังบึงแห่งฝุ่น

บึงแห่งฝุ่นเชื่อมต่อกับทะเลที่ยิ่งใหญ่ทางตะวันออกและดินแดนแห้งแล้งทางตะวันตกเฉียงเหนือ ส่วนด้านใต้ของบึงก็เป็นป่าศิลาเข็ม แต่ก็มีเทือกเขาที่ขวางกั้นอยู่ระหว่างสองฝั่ง ซึ่งนั้นทำให้ไม่มีทางลัดที่จะสามารถไปถึงได้เลย

ลูหลี่ไม่ได้มีความกล้าที่จะเทเลพอร์ตไปที่เมืองหวายเลย ดังนั้นแล้ว เขาจึงใช้เวลาสักพักในการไปยังที่นั่น

"นายจะมาถึงเมื่อไหร่?"แฟรี่ได้เร่งลูหลี่มาสองสามครั้งแล้ว

"ฉันอยู่นี่แล้ว"

ลูหลี่บินขึ้นไปมาบนท้องฟ้า ซึ่งมันก็มีความเสี่ยงที่จะถูกมอนเตอร์บินได้โจมตีอยู่

จากมุมมองบนท้องฟ้าแล้ว บึงแห่งฝุ่นก็เป็นเหมือนชื่อของมัน มันคือบึงขนาดใหญ่ที่มีกลิ่นเหม็นๆ

แม้ว่าลูหลี่จะยังบินอยู่ในอากาศ แต่เขาก็ยังสามารถรู้สึกถึงความร้อนและความชื้นที่เกิดขึ้นมาจากตัวของระบบเอง

ที่แบบนี้เป็นที่ๆแปลกประหลาดมาก

มันเป็นเรื่องยากที่เขาจะสามารถจินตนาการได้ว่า แฟรี่น้ำกล้ามาเพิ่มระดับในที่แบบนี้ เธอเต็มใจที่จะยอมแพ้ในเรื่องภาพลักษณ์ของเธอ เพื่อเก็บค่าประสบการณ์งั้นเหรอ

เมื่อลูหลี่ได้มาถึง เขาก็พบว่าแฟรี่น้ำไม่สามารถฆ่ามอนเตอร์โคลนด้วยตัวเธอเองได้ ทั้งหมดที่เธอทำได้ ก้คือการฆ่าจระเข้ที่อยู่ใกล้ๆ

จระเข้มี HP ที่มากและมีพลังป้องกันรวมถึงพลังโจมตีที่สูง ดังนั้นแล้ว เธอจึงต้องใช้ความพยายามเป็นอย่างมากในการฆ่าพวกมัน

"มาช่วยฉันที"แฟรี่น้ำดื่มโพชั่นในขณะที่เธอถูกผลักกลับมาโดยจระเข้

ลูหลี่เข้าไปช่วยเธอโจมตีกับมอนเตอร์ จากนั้นเอง จระเข้หัวหน้าระดับ 35 ก็ตายลงไป ค่าประสบการณ์ที่ได้รับมานั้นน่าประทับใจพอสมควร

"มันน่าเสียดายที่มีจระเข้ไม่มากพอ ไม่อย่างนั้นแล้ว ... " แฟรี่น้ำมองไปที่จระเข้ซึ่งสะอาดมาก เมื่อเทียบกับมอนสเตอร์โคลนที่กำลังคลุกอยู่ในบึง

"เพียงแค่ปิดเซ็นเซอร์กลิ่นและรสของเธอก็พอนี้" ลูหลี่ไม่ได้สนใจอะไรเลย เพราะเขาได้ปิดใช้งานระบบเซ็นเซอร์ของตัวเองอยู่แล้ว

"ฉันได้ปิดพวกมันแล้ว แต่นี่ก็ยังคงเลวร้ายมากอยู่ดี" แฟรี่น้ำกล่าวออกมาพร้อมกับขมวดคิ้ว

มอนเตอร์โคลน เป็นมอนเตอร์หัวหน้าระดับ 35 ดังนั้นแล้ว ลูกธนูที่ลูหลี่ยิงไปจึงสร้างความเสียหายให้แก่มันเพียงแค่ 20 จุด ซึ่งมันก็ไม่ได้ดูเหมือนกับเป็นความเสียหายที่เขาสร้างเลย

"ฉันยังไม่ได้มีธนูดีๆเลย เราจะต้องใช้สิ่งนี้เพื่อดึงดูดความสนใจของมอนเตอร์ ทำไมเธอถึงจ้องมาที่ฉันแบบนี้?"

"เรามาลองวัดกันดูไหมว่าใครจะสร้างความเสียหายได้สูงกว่ากัน เราจะเดิมพันได้กันเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมง ของเดิมพันก็คืออุปกรณ์เงินระดับ 30 เอาไง?"แฟรี่น้ำพูดเสนอออกมา

"ได้สิ อย่างกับฉันจะปอดแหกที่จะปฏิเสธ!"ลูหลี่ไม่เชื่อเลยว่า แฟรี่น้ำจะสามารถสร้างความเสียหายได้มากกว่าเขา