จอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 400

บทที่ 400: เควสดันเจี้ยนสีแดง

ในขณะที่ผู้เล่นคนอื่นๆกำลังฟุ้งซ่านอยู่ ลูหลี่ก็ได้ออกมาจากดันเจี้ยนอย่างรวดเร็วและไปหาลำแสงสีแดงมาเพิ่ม คราวนี้เขาไม่ได้พบเจอกับศัตรูเลยสักคนเดียว ไม่มีใครเห็นเขาเลยด้วยซ้ำ

สมาคมส่วนใหญ่ในตอนนี้กำลังเคลียร์ดันเจี้ยนสีแดงและบางสมาคมก็ประสบความสำเร็จ

ในตอนนี้ ทุกๆคนสามารถเข้าไปในดันเจี้ยนได้แล้ว [ตอนแรกๆมีการปะทะกันอย่างหนักนอกดันเจี้ยน]

แม้ว่าจะไม่สามารถเข้าไปในดันเจี้ยนได้โดยตรง แต่พวกเขาก็สามารถจ่ายเหรียญทองแดงจำนวนหนึ่ง เพื่อที่จะเทเลพอร์ตเข้าไปยังในดันเจี้ยนอย่าง่ายดาย

ก่อนที่พวกเขาจะเริ่มเคลียร์ดันเจี้ยน ก็ได้มีภาพเคลื่อนไหวสั้นๆปรากฏขึ้นมา รอบๆตัวพวกเขานั้นราวกับทะเลทางใต้

มีกลุ่มเด็กที่กำลังสวมบทบาทราวกับเล่นพ่อแม่ลูกกันอยู่

ไซลี่ ไวท์มีน : เจ้าคิดว่านายจะบุกเข้าไปในอารามแห่งแสงนี้และจะออกไปโดยที่ไม่ปล่อยความลับของมันได้เลย? วิเชสสอบปากคำ!

จิมมี่ วิเชสน้อย: ด้วยความยินดี ท่านหญิง!

จิมมี่ วิเชสน้อย: ฮ่าฮ่า บอกข้ามาซะ! บอกข้ามาทุกๆอย่างเลย! ไม่อย่างนั้นแล้ว ข้าจะเป็นคนง้างปากเอาความลับของแกออกมา!

จิมมี่ วิเชสน้อย: เขาปฏิเสธที่จะพูดออกมา ท่านหญิง แต่ข้ารู้ความลับของมันและมันก็ไร้ประโยชน์แล้ว!

ไซลี่ ไวท์มีน: นักรบที่กล้าหาญของข้า จัดการเจ้าสัตว์ประหลาดตัวนี้ซะ!

เรโนลต์ มอแกรน: เราจะจัดการเจ้าสัตว์ประหลาดนี้ให้เอง ท่านหญิง!

เรโนลต์ มอแกรน: อา! ข้าถูกโจมตีอย่างรุนแรง! ข้ามันช่างน่าผิดหวังนัก ...

เรโนลต์ มอแกรนทำราวกับว่าเขาโดนโจมตีอย่างรุนแรงและร่วงลงไปกับพื้น

ไซลี่ ไวท์มีน:มอแกรนตายแล้วงั้นเหรอ? เจ้าจะต้องชดใช้! จงตื่นขึ้นมา นักรบของข้า!

ไซลี่ ไวท์มีนแกล้งทำเป็นว่าชุบชีวิตเรโนลต์

เรโนลต์ มอแกรน: ข้าจะสู้เพื่อท่านอีกครั้ง ท่านหญิง!

ไซลี่ ไวท์มีน: เราจะสู้ด้วยกันตลอดไป!!

เหล่าเด็กๆต่างส่งเสียงร้องออกมา

ไซลี่ ไวท์มีน: เราคือผู้ชนะ !!!

"พวกเขาสามคนคือบอสที่เราจะต้องสู้ คนแรกที่เราจะต้องพบคือ ผู้สอบปากคำวิเชส เขาเป็นเพรชฆาตผู้โหดร้าย ดังนั้นแล้ว พวกเธอควรจะไม่มีเมตตากับบอสนะ "สาวๆในปาร์ตี้ของพวกเขาเริ่มมีความรู้สึกใจอ่อนแก่เหล่าบอส

"แต่พวกเขาก็น่ารักมากเลยนะ เมื่อพวกเขายังเป็นเด็ก!"ซากุระกล่าวประท้วง เธอนั้นไม่เชื่อที่ลูหลี่พูด

ลูหลี่ไม่สนใจพวกเธอและนำทีมไปจัดการกับฝูงมอนเตอร์ข้างหน้า พวกเขาจึงได้ค่อยๆเข้าไปใกล้ๆค่ายทหารสีแดงเข้ม

"มีเลือดไหลอยู่ทั่วพื้นดิน เหม็นชะมัด"อาเซอร์ซีบรีสกล่าวขณะย่นจมูก

"นี่คือห้องโถงสอบปากคำ อาจมีฝูงมอนเตอร์จำนวนมากในขณะที่เราเดินผ่านห้องพวกนี้ไป ซีบรีส เตรียมใช้ทักษะลดความเสียหายล่ะ "ลูหลี่กล่าวเตือน

หากมีฝูงมอนเตอร์มากเกินไป มีความเป็นไปได้ที่พวกเขาจะถูกกวาดล้าง ทุกๆอย่างขึ้นอยู่กับความสามารถในการตอบสนองของแท๊งค์ที่จะต้องรวดเร็วและเหมาะสม

อย่างไรก็ตาม ด้วยคำเตือนลูหลี่ อาเซอร์ซีบรีสก็สามารถทำมันได้อย่างแน่นอน เขาเป็นแท๊งค์ผู้เชี่ยวชาญและพวกเขาก็ได้ผ่านห้องพวกนี้ไป

"ไปกันเถอะ!"ความฝันที่เหลืออยู่หันมาและตะโกนกลับไป

"คนพวกนี้ยังไม่ตาย"

ลูหลี่อยู่ในห้องที่พวกเขาได้จัดการมอนเตอร์ไปแล้ว ซึ่งที่พื้นนั้นมีศพสีเขียวอยู่ มันคล้ายๆกับตัวละครประเภทอันเดตเลยทีเดียว

ร่างกายของเขาถูกล่ามด้วยโซ่และมีแผลพุพองตามผิวหนัง เหมือนกับมันถูกเฆี่ยน เผาและถูกพิษ ...

ในการตรวจดูห้องครั้งแรก ศพนี้ไม่ได้ดูแตกต่างจากศพอื่นที่อยู่รอบๆเลย อย่างไรก็ตาม หน้าอกของมันยังคงเคลื่อนไหวตามจังหวะของหัวใจอยู่ นั้นแสดงว่ามันยังคงมีชีวิตอยู่

"ที่นี้มีเควสด้วยงั้นเหรอ? ฮาชิจังย่นจมูกของเธอและมองเห็นศพที่กำลังกองอยู่กับบ่อน้ำเลือด

"อาจจะ"

ลูหลี่ว่าที่นี้มีภารกิจ แต่เขาไม่สามารถพูดออกไปตรงๆได้

หลังจากนั้นสักพัก ศพก็ได้ลุกขึ้นมาและมองไปรอบๆห้อง มันมองเห็นลูหลี่และคนอื่นๆพร้อมกับพูดอย่างอ่อนแรงว่า "ในที่สุดก็มีคนมาถึง อ่า คนจากฝ่ายพันธมิตร ... "

"มีวิธีใดที่จะช่วยท่านได้หรือเปล่าคะ? พวกเราทุกคนแข็งแกร่งมากๆนะ "ฮาชิจังนั่งลงเพื่อที่จะไม่ให้อันเดตต้องตะโกนออกมา

"ไม่มีอะไรที่จะช่วยได้หรอก เด็กดี"

ในน้ำเสียงของอันเดต รู้ได้เลยว่ามันนั้นต้องเจ็บปวดมากแค่ไหน "แม้ว่าเราจะอยู่ในฝ่ายที่แตกต่างกัน ข้าก็ไม่สามารถรับใช้ราชินีไซวานัสได้แล้ว เพราะพลังชีวิตของข้าได้หมดลงแล้ว"

"ต้องเป็นเพราะวิเชสแน่ สารเลว" ฮาชิจังกล่าวสรุปอย่างรวดเร็วด้วยความเห็นใจอันเดตผู้อ่อนแอคนนี้

แม้ว่าซากุระคิดว่าวิเชสน่ารักในวัยเด็ก แต่การฆาตกรรมและทรมานสิ่งมีชีวิตแบบนี้มันมากเกินไปแล้ว

"ใช่แล้ว ทั้งหมดนี้เป็นเพราะ ผู้สอบปากคำวิเชส เขาทรมานข้าเป็นเวลาหลายสัปดาห์ แต่มันรู้สึกนานราวกับร้อยปี ข้าพยายามที่จะฆ่าตัวตายแล้ว แต่ข้ายังทำไม่ได้ "อันเดตกล่าวยืนยัน

"ท่านต้องการอะไรงั้นเหรอ?"ฮาชิจังถามออกมาด้วยน้ำตา

"วิเชสเอาแหวนแต่งงานของข้าและให้มันกับภรรยาของเขา แนนซี่ คนโง่ที่ถือดีคนนี้มักจะอวดลูกและภรรยาของเขาว่าสวยขนาดไหนอยู่เสมอ เธออาศัยอยู่ในบริเวณใกล้กับทะเลสาบโลโดเมีย ฆ่าเธอและนำแหวนแต่งงานกลับมาให้แก่ภรรยาของข้า โมนิก้า "

"เราจะต้องฆ่าภรรยาของคนๆหนึ่ง ... " ทันใดนั้นฮาชิจังก็ตกอยู่ในสถานการณ์ที่น่าอึดอัดใจ

ถ้าเธอจะฆ่าวิเชส เธอเองก็คงจะไม่ได้มีปัญหาอะไรมัน แต่เควสนี้กลับให้ฆ่าภรรยาของวิเชส

"ผู้หญิงคนนี้เป็นผู้ช่วยของวิเชส และเธอก็โหดร้ายยิ่งกว่าเขาเสียอีก ครึ่งหนึ่งของคนที่ถูกฆ่า ณ ที่นี้ก็เป็นฝีมือเธอ "อันเดตยิ้มอย่างขมและอธิบาย

"โอ้ เราจะช่วยนำแหวนแต่งงานของท่านกลับมาอย่างแน่นอน" ฮาชิจังยอมรับมันในขณะที่ตบหน้าอกของตัวเธอเอง

"ขอบคุณเจ้ามาก ขอให้ราชินีไซวานัสอวยพรเจ้า ยังไงซะ บอกภรรยาของข้าด้วย ว่าข้ารักเธอมาก "อันเดตกล่าวออกมา จากนั้น แสงที่มีประกายในดวงตาของเขาก็เริ่มที่จะหายไป

"เดี๋ยวก่อน โมนิก้าอยู่ที่ไหน?"ฮาชิจังเขย่าตัวของอันเดต เพื่อที่จะไม่เขาตายไปก่อน

"ในบริเวณใกล้ๆกับทาเรนมิล ถ้าเจ้ามีแหวน เธอจะไม่ทำร้ายเจ้า "อันเดตกล่าวในขณะที่แสงไฟในดวงตาหายไปแล้ว

นี่เป็นเควสของปาร์ตี้ ดังนั้นแล้ว ทุกๆคนจะได้รับรางวัล หลังจากที่ทำเควสสำเร็จ เควสนี้ไม่ได้ซับซ้อนอะไรนัก ดังนั้นแล้ว พวกเขาจึงไม่ได้คาดหวังว่ารางวัลจะดีอะไร

น่าเวทนาอะไรขนาดนี้ เพื่อที่จะทำตามความปราถนาครั้งสุดท้ายให้สำเร็จ เขาได้พยายามที่จะมีชีวิตอยู่ต่อ แม้จะโดนทรมานก็ตาม ความฝันที่เหลืออยู่และฮาชิจังค่อนข้างที่จะเศร้าในเรื่องนี้

ขณะที่พวกเขายังคงกวาดล้างฝูงมอนเตอร์ต่อไป พวกเขาก็พบเข้ากับเควสที่สอง

คราวนี้ไม่ใช่คนจากฝ่ายพันธมิตรหรือฝ่ายเผ่าพันธุ์ แต่กลับเป็นคนของสมาคมครูเซเดอร์สีแดงแทน

สำหรับครูเซเดอร์สีแดงแล้ว คนแบบนี้ก็คือผู้ทรยศของพวกเขา

"ข้าชื่อ โจเซฟ"

คนนี้ไม่ได้ถูกทรมานอย่างหนักเหมือนกับอันเดตตัวนั้น แต่เขาเองก็ได้รับบาดเจ็บและถูกขังไว้ในกรง

"ข้าได้รับข้อความมาว่า ผู้ชี้แนะของข้า แฟร์แบงค์ยังคงมีชีวิตอยู่และถูกซ่อนไว้ในที่ไหนสักแห่งในมหาวิหารแห่งนี้ แต่ข้าไม่รู้ว่าที่ไหน ... "

เรื่องราวของเขานั้นก็ไม่ได้ซับซ้อนอะไรนัก ด้วยความที่เขาเป็นนักเวทย์ดั้งเดิมของครูเซเดอร์สีแดง เขาจึงทราบว่าแฟร์แบงค์ยังไม่ตายและถูกขังไว้แทน

ในฐานะที่เป็นลูกมือของแฟร์แบงค์ เขาและเด็กฝึกหัดอีกหลายคนได้แยกตัวเข้าไปตามมหาวิหารอย่างเงียบๆ

อย่างไรก็ตาม ผู้ตรวจสอบไซลี่ ไวท์มีนกลับพบตัวพวกเขาและจับกุมพวกเขา จากนั้นเธอก็ส่งพวกเขาไปให้กับผู้สอบสวน วิเชส

โชคดีที่วิเชสรู้สึกไม่สบายในช่วง 2-3 วันที่ผ่านมานี้ และไม่ได้มีเวลาทำร้ายพวกเขา มิฉะนั้น พวกเขาอาจจะตายไปนานแล้ว

"ข้าหวังว่าเจ้าจะสามารถหา ผู้ชี้แนะของข้าพบ เขาเป็นคนกล้าหาญและชาญฉลาด นอกจากนี้แล้ว เขายังไม่ได้ติดเชื้อด้วย "

ชายคนนั้นกล่าวคำอธิษฐาน ซึ่งทำให้ลูหลี่และคนอื่นๆได้บัพๆหนึ่ง

ค่าสถานะทั้งหมด +5 นี้ถือว่าเป็นบัพที่ดีกว่าไม่มีอะไรอย่างแน่นอน