จอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 396
บทที่ 396: คลังแสงสีแดง
"ฉันรู้ว่านายหมายถึงอะไร ถ้าหากเราไม่ได้การเคลียร์ครั้งแรกตลอด แต่นั้นมันก็ไม่ได้ทำให้พวกเขาตามทันเราได้ ที่ฉันจะพูดคือ ฉันจะต้องหยุดและให้โอกาสพวกเขาจริงๆใช่ไหม?"ลูหลี่กล่าวในขณะที่ยังคงหมกมุ่นอยู่กับโลกส่วนตัวของตัวเองอยู่
เมื่ออาเซอร์ซีบรีสได้กล่าวถึงเรื่องนี้กับเขาก่อนหน้านี้ เขานั้นไม่ค่อยจะสนใจมันเท่าไหร่ แต่เขาเองก็ไม่ค่อยที่จะแน่ใจเกี่ยวกับสถานการณ์ทั้งหมด
เมื่อมองจากอีกทางหนึ่ง ถ้ามีสมาคมอื่นที่ได้รับการเคลียร์ครั้งแรกตลอด เขาเองก็คงจะหาทุกๆทางในการทำลายพวกเขา
"ไม่นั้นมันเป็นความคิดที่แย่มาก" สแควร์รูทสามอธิบาย "ไม่มีการซุ่มโจมตีอยู่รอบนอกหรอก เอลฟ์เว่นอาจจะวิ่งเข้าไปหาพวกนายโดยบังเอิญและคงคิดว่านี้เป็นโอกาสของเขา แต่เขาก็ตาย แม้ว่าสมาคมใหญ่ๆจะไม่ชอบเรา แต่นายก็ประเมินคุณค่าของชื่อเสียงของพวกเขาผิดไป ยิ่งพวกเขามีชื่อเสียงมากเท่าไหร่ พวกเขาก็จะต้องกังวลกับมันมากขึ้นเท่านั้น ถ้าคนอื่นรู้ว่าพวกเขาพยายามที่จะรวมกลุ่มและฆ่าพวกนายทุกคน เพราะไม่สามารถเอาชนะนายได้ในเรื่องของการเคลียร์ดันเจี้ยน นายคิดว่าพวกเขาจะสามารถอยู่ในวงการนี้ได้อีกงั้นเหรอ?"
ลูหลี่นั้นไม่ได้เป็นคนใหญ่คนโต นอกไปจากนี้ ต้นตระกูลของเขาคือชาวนา ดังนั้นแล้ว มันจึงเป็นเรื่องยากสำหรับเขาที่จะเข้าใจว่าชื่อเสียงของคนดังๆนั้นมีคุณค่าแค่ไหน
"อย่างไรก็ตาม เราไม่สามารถเชื่อได้ว่าเป้าหมายของพวกเขาจะไม่ใช่เรา ตราบเท่าที่พวกเขายังไม่ทำอะไร มันก็เป็นเรื่องยากที่จะรู้ "สแควร์รูทสามกล่าว" ครั้งต่อไปที่พวกนายจะทำอะไรแบบนี้ ระวังตัวด้วย มีโอกาสที่จะเกิดเรื่องไม่คาดฝันได้เสมอ "
ลูหลี่ตอบกลับไปสั้นๆและจบการสนทนาที่ไร้ความหมายลง
เขาวิ่งออกไปก่อน เพื่อที่จะฆ่าพาลาดินสีแดง เพื่อที่จะให้ทีมได้รับบัพจากลำแสงสีแดง
จากนั้นเอง การเคลียร์คลังแสงสีแดงก็เริ่มขึ้น
คลังแสงนั้นมีระดับที่สูงกว่าดันเจี้ยนสองดันเจี้ยนก่อนหน้านี้เล็กน้อย มอนสเตอร์มีระดับอย่างน้อย 30 และมีมอนเตอร์หัวหน้าระดับ 32 อยู่รอบๆ ถ้าระดับเฉลี่ยของทีมไม่ได้อยู่ที่ระดับ 30 แล้ว การเคลียร์ดันเจี้ยนจะกลายเป็นเรื่องที่ยากมาก
"ลองสังเกตุด้วยตัวพวกนายสักหน่อย เจออะไรบ้างไหม?"ลูหลี่ถามขณะที่ชี้ไปที่ทางเดินยาว
เขาต้องการฝึกฝนทักษะการสังเกตและกระบวนการคิดของสมาชิกในทีมของเขาเอง แม้ว่าเขาจะมีเทคนิค แต่ลูหลี่ไม่เคยได้ให้บดทดสอบความแข็งแกร่งในเรื่องพวกนี้แก่ทีมของเขาเลย
"มีอยู่ห้าตัวในกลุ่ม หนึ่งในนั้นดูตัวใหญ่มาก มันดูเหมือนว่าจะจัดการยากน่าดู "อาเซอร์ซีบรีสกล่าว
"มีอะไรอีก?"ลูหลี่ส่ายหัว
ใครขอให้เขานับตัวเลขกัน? คนอื่นๆก็บอกแบบนี้ได้ ขอแค่มองเท่านั้น
"อาชีพของพวกมันนั้นดูน่าสนใจมาก มันมีนักบวชอยู่" แน่นอน อาเซอร์ซีบรีสนั้นไม่ได้โง่ แม้ว่าเขาจะไม่มีพรสวรรค์ในการ PVP แต่เขาก็มีชื่อของแท๊งค์อันดับ 1 ของการ PVE อยู่
"เป็นเรื่องปกติที่มันจะมีนักบวช ใครสร้างกฏว่ามอนเตอร์ไม่สามารถมีอาชีพเหมือนกับของผู้เล่นได้?"ลูหลี่ตอบกลับแล้วก็ถามออกมาอย่างหมดหนทาง" พวกนายไม่สังเกตเห็น 110 งั้นเหรอ?"
'110' เป็นชุดตัวเลขที่ยืมมาจากองค์กรหนึ่งๆ มันเอาไว้ใช้เรียกมอนเตอร์ลาดตระเวน
มอนสเตอร์พวกนี้มักจะเดินแบบพิลึกๆ พวกมันอาจจะกำลังลาดตระเวนหรือจะเดินแบบสุ่มก็ได้ ถ้าพวกเขาไม่ได้จัดการมัน พวกมันอาจจะทำให้การเคลียร์ดันเจี้ยนยากขึ้นก็เป็นไปได้
เมื่อพวกมันค้นพบศัตรู พวกมันจะรายงานเรื่องนี้ให้แก่เพื่อนของพวกมัน
110 ในคลังสีแดงมีการตั้งค่าในรูปแบบนี้
ในขณะที่พวกมันต่อสู้กับผู้เล่น มีโอกาสที่ 110 พวกนี้จะเป่านกหวีดของพวกมันเอง เมื่อเป็นแบบนั้นแล้ว จากมอนเตอร์ 3-5 ตัว จะกลายเป็นมอนเตอร์มากมายมารุมล้อม ซึ่งจำนวนมอนสเตอร์ที่เข้ามาเอง ก็จะขึ้นอยู่กับสภาพแวดล้อมโดยรอบ
"มี 110 มากเกินไปแล้ว" อาเซอร์ซีบรีสมองไปรอบตัวและการแสดงออกของเขาก็ดูจริงจังขึ้นมา
"มอนสเตอร์บางตัวในที่นี้ก็อาจจะเป็น 110 ก็เป็นไปได้ ดังนั้นแล้ว การจัดการกับมอนเตอร์พวกนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ไม่เพียงแต่เราต้องจัดการมัน แต่เรายังต้องรีบฆ่า 110 ให้เร็วที่สุด ซึ่งถ้าหาก 110 มันปรากฏตัวออกมา ฉันจะไปสตันมันเอง ดอกไม้และข้าวลูกชิ้นงา พวกนายต้องโจมตีมันให้ไวที่สุด เราสามคนต้องจัดการกันเอง ถ้าอีก 110 สองตัวปรากฏขึ้นมา มูนไลท์จะต้องไปสตันมันในขณะที่คนอื่นๆก็ต้องช่วยเขา เข้าใจไหม?"
ด้วยคำแนะนำของลูหลี่ พวกเขาจึงไม่ต้องถูกกวาดล้างหลายครั้ง เพื่อที่จะรู้ความลับของยามในคลังแสง
อาเซอร์ซีบรีสพุ่งเข้าไปเพื่อรับความเสียหายทั้งหมดในขณะที่คนอื่นๆที่ตามหลังเขามาก็ช่วยโจมตี เมื่อพวกเขาพบกับ 110 ทุกๆคนก็สามารถทำทุกอย่างได้เป็นอย่างดี ตอนที่อันตรายที่สุด คือตอนที่พวกมันเรียกมอนเตอร์ 3 ฝูงเข้ามาและมันก็มีมอนเตอร์จำนวนมากเลยทีเดียว โชคดีที่มีเพียงดอกไม้อ้างว้างคนเดียวที่ตายและทั้งทีมก็ไม่ได้ถูกกวาดล้างไป
ในเวลานี้เอง ตัวของลูหลี่นั้นมีประโยชน์อย่างยิ่ง ด้วยการสตันของเขาเอง มันทำให้ 110 ไม่สามารถส่งสัญญาณหรือเรียกเพื่อนได้เลย
หลังจากที่พวกเขาเข้าไปในตัวอาคารแล้ว พวกเขาก็พบเข้ากับปัญหาใหม่ ปืนใหญ่
ปืนสี่กระบอกได้ถูกวางไว้เป็นแถวโดยมีหัวหน้าสีแดงกำลังควบคุมพวกมันอยู่ พวกมันจะโจมตีในทันทีที่มีอะไรก็ตามอยู่ในระยะ
ปืนใหญ่พวกนี้มีกระสุนปืนใหญ่ที่ค่อนข้างแตกต่างกันทั้งหมด แม้ว่ากระสุนจะไม่สร้างความเสียหายเป็นกลุ่ม แต่มันก็สร้างความเสียหายให้แก่เป้าหมายเดียวอย่างมาก นอกจากนี้แล้ว พวกมันยังมีดีบัพ บาดเจ็บหนัก เผาไหม้ ติดสตัน เป็นต้น
หากถูกมันโจมตีโดน เลือดกว่าครึ่งจะหายไปในพริบตา ขอแค่โดนหนึ่งหรือสองนัด มันก็เพียงพอที่ใครคนหนึ่งจะตายแล้ว
"เมื่อกระสุนปืนได้ยิงออกไป พวกมันจะทำให้พื้นเป็นรูและเกิดเอฟเฟคความร้อนขึ้น มันเป็นเวลาเพียงแค่ 5 วินาทีเท่านั้น จากนั้นเอฟเฟคของมันก็จะหายไป "ลูหลี่อธิบาย" สิ่งที่เราต้องทำนั้นก็ง่ายมาก เราจำเป็นที่จะต้องเดินตามรอยดำพวกนี้ เพื่อที่จะไม่โดนระเบิด ถ้าหากนายสังเกตุดีๆ นายจะพบว่าหลังจากที่กระสุนปืนใหญ่ได้พุ่งไปยังจุดหนึ่งแล้ว มันจะมีเวลา 20 วินาทีในการใส่กระสุนเข้าใหม่ ซึ่ง 20 วินาทีมันก็เพียงพอแล้วสำหรับเราที่จะไปยังจุดต่อไป "
"ว้าว นี้มันเหมือนกับการผจญภัยสุสานในหนังเลย!"ดวงตาของความฝันที่เหลืออยู่เป็นประกาย
ในการต่อสู้ ปฏิกิริยาการตอบสนองของเธอค่อนข้างที่จะเป็นปัญหา เธอนั้นมักจะหลงตำแหน่งของตัวเองอยู่เสมอๆ แต่เมื่อมันมาถึงมินิเกม เธอก็ทำได้ดีเลยทีเดียว
เด็กผู้หญิงล้วนแล้วแต่เป็นสัตว์ประหลาด เด็กสาวตัวน้อยคนนี้ก็ไม่มีข้อยกเว้น
"อย่าตกใจถ้าโดนระเบิดกัน มันจะสตันแค่เพียง 3 วินาที ตราบเท่าที่นายไม่ตื่นตระหนกจนเกินไปและหาจุดสีดำตามคำแนะนำของฉัน พวกนายก็ไม่ต้องกังวลว่าจะโดนระเบิดเป็นครั้งที่สองเลย "ลูหลี่กล่าวอย่างมั่นใจก่อนที่จะถามอย่างสงสัยว่า" ใครมีคำถามไหม?"
จากนั้นเอง ลูหลี่ก็ได้แสดงให้ทุกคนเห็นถึงตำแหน่งต่างๆด้วยตัวเองก่อนเลย
"สนุก! นี้ต้องสนุกมากแน่!"สาวน้อยทั้งสองคนต่างรู้สนใจเป็นอย่างมาก
ซึ่งพวกเธอเป็นคนที่น่าห่วงมากที่สุด ถ้าพวกเธอไม่มีปัญหาอะไร คนอื่นๆก็ควรที่จะไม่มีปัญหาอะไรด้วย
ความฝันที่เหลืออยู่และฮาชิจังเป็นเพียงนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้นเท่านั้น เป็นเรื่องบังเอิญอย่างมากที่พวกเธอได้เข้ากลุ่มทหารรับจ้างซินซินในเกม
หากมีใครบางคนที่จะบอกว่าอะไรเป็นตัวฉุดรั้งทีมไว้ แน่นอนว่าต้องเป็นหนึ่งในสองสาวคนนี้อย่างแน่นอน
เมื่อพวกเขาได้ผ่านด่านปืนใหญ่ไปและเข้าใกล้กับหัวหน้ามือปืนแล้ว นั่นก็จะเป็นจุดสิ้นสุดของเส้นทางนี้ ไม่ว่าพวกมันจะโจมตีระยะไกลได้ดีแค่ไหน แต่หากพวกมันได้ต่อสู้กันในระยะใกล้ พวกเขานั้นก็เป็นเพียงแค่ขนมเค้ก
กลุ่มทหารรับจ้างซินซินได้เดินทางต่อไปและเป็นเวลาไม่นานนัก พวกเขาก็ได้มาถึง ห้องโถงนักรบ
