จอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 361

บทที่ 361: รับกระสุนแทนบอส ราวกับบอดี้การ์ด

ลูหลี่นั่งอยู่บนสุดของต้นไม้และเฝ้าดูผู้เล่นต่อสู้กันในระยะไกล

บางคนกำลังต่อสู้กับราชินีแมงมุมอยู่ ในขณะที่คนอื่นๆกำลังต่อสู้กับผู้เล่นจากสมาคมจากจักรวรรดิวายุอยู่ พวกเขากำลังมุ่งมั่นที่จะฆ่าทุกสิ่งทุกอย่างที่ขวางทางเขาอยู่

"พี่ชายวิญญาณเที่ยงคืน นำกลุ่มคนพวกนี้ไปเลยและรอพวกเราเพียงแปปเดียว พวกเราจะจัดการบอสเอง" ความปรารถนาอันขมขื่นกล่าวออกมาอย่างเด็ดขาด "พี่เอาของที่ดรอบหรือลูทของทั้งหมดไปได้เลย พวกเราขอเพียงแค่ได้ออกทีวีก็พอ"

ในแผนที่ป่า ทุกๆครั้งที่การเคลียร์ครั้งแรกเกิดขึ้น ของที่สำคัญกว่าไอเท็มที่ดรอบลงมา ก็คือการได้ออกทีวี

สมาคมจักรวรรดิวายุต้องการที่จะได้รับเกียรติยศในช่องแชทโลกเช่นกัน นั้นจึงทำให้ต้องกำจัดสมาคมเพ็คทามไดนาสตี้ไปก่อน

วิญญาณเที่ยงคืนคิดเกี่ยวกับข้อเสนอนี้ ก่อนที่เขาจะยอมรับมัน

เขาต้องตัดสินใจอย่างรวดเร็ว มิฉะนั้นผู้เล่นที่กำลังบ้าคลั่งพวกนี้ คงจะไปยุ่งกับบอสอย่างแน่นอน

ปัจจัยที่คาดเดาไม่ได้มากที่สุดในการต่อสู้ ก็คือผู้เล่นจำนวนมากที่กำลังต่อสู้กับบอสตัวเดียวกัน แม้ว่าจะมีผู้เล่นกลุ่มใหญ่จากสมาคมระดับสูง แต่ก็ไม่มีใครรับประกันได้ว่า พวกเขาจะเป็นคนที่ได้โจมตีฮิตสุดท้าย วิธีเดียวที่แน่นอนก็คือ การจัดการผู้เล่นทุกคนที่ไม่เกี่ยวข้องกับสมาคมของพวกเขา

วิญญาณเที่ยงคืนได้นำผู้เล่นจากสมาคมของเขาและผู้เล่นบางคนจากสมาคมจักรวรรดิวายุมา เพื่อสกัดกลุ่มผู้เล่นกระหายเลือดพวกนี้ ออกไปจากสนามรบที่สมาคมจักรวรรดิวายุกำลังสู้กับบอสอยู่

ราชินีแมงมุมไซลิสกำลังจะตายลงแล้ว ดังนั้น เหลือแค่ผู้เล่นไม่กี่คนจากสมาคมจักรวรรดิวายุไว้กับบอส เพื่อจัดการเธอก็พอแล้ว

ผู้เล่นธรรมดาๆพวกนี้จำเป็นที่จะต้องใช้เวลาในการต่อสู้กับทีมระดับสูงนับ 100 นานมาก ความปรารถนาอันขมขื่นได้แต่มุ่งมั่นกับการโจมตีไปที่บอส

ลูหลี่ชะม้อยตามอง เขาเชื่อว่าเขาสามารถขโมยฆ่าบอสตัวนี้ไปได้

เขาค่อยๆกระโดดลงมาจากต้นไม้และค่อยๆเดินเข้าไปในสนามรบขณะที่ล่องหน

ตราบเท่าที่เขาได้โจมตีใส่บอสในการโจมตีครั้งสุดท้าย เขาก็จะได้ EXP 20% นอกจากนี้เขายังสามารถเอาไอเท็มจากสมาคมจักรวรรดิวายุได้

แน่นอนว่าลูหลี่เป็นคนโลภมากและเขาก็ต้องการทุกอย่าง

อย่างไรก็ตาม เขารู้ดีว่าโอกาสที่เขาจะได้ฮิตสุดท้าย จากการโจมตีของผู้เล่นมากขนาดนี้มันยาก

แต่ชีวิตมันจะน่าเบื่อมาก หากไม่ได้หวังอะไรสักหน่อย ลูหลี่เชื่อมั่นในตัวเองและเดิมพันกับอัตราอันน้อยนิดนี้

ดินแดนแห้งแล้ง เป็นแผนที่ของฝ่ายเผ่าพันธุ์ที่มีประชากรมากที่สุดในเกม ดังนั้นแล้ว จึงมีผู้เล่นหลายคนที่กำลังพยายามที่จะทำลายมัน โดยหวังที่จะขโมยฮิตสุดท้ายจากบอสไป

HP ของราชินีแมงมุมได้ตกลงมาต่ำมาก ด้วยแรงกดดันจากกลุ่มระดับสูง เธอคงจะตายในอีกสองสามนาที

ลูหลี่กลั้นลมหายใจและเฝ้าดูแถบ HP ของบอสอย่างใกล้ชิด เขาพร้อมที่จะใช้ทุกๆอย่างของเขา เพื่อสร้างความเสียหายอย่างมากในครั้งๆเดียว

"หยุดได้แล้ว! "ความปรารถนาอันขมขื่นสั่ง

ทีมระดับสูงได้ถูกฝึกอบรมมาเป็นอย่างเดียว พวกเขาหยุดโจมตีในทันที

ลูหลี่แทบจะหัวใจวายตาย เขาเกือบจะใช้ทุกอย่างโจมตีใส่บอสแล้วเชียว

บ้าเอ้ย นายกำลังพยายามจะทำบ้าอะไรฟ่ะ

ในตอนนั้นเอง ผู้เล่นสตาร์จากสมาคมจักรวรรดิวายุ ใบไม้มืดมัวก้าวไปข้างหน้าและเริ่มร่ายสายฟ้าน้ำแข็งในทันที

-264!

นี่เป็นความเสียหายที่มากพอสมควร จากนักเวทย์ระดับสูงอย่างเขา

อย่างไรก็ตาม ราชินีแมงมุมก็ได้ฮีลตัวของเธอเองและเหลือ HP เพียงเล็กน้อยเท่านั้น

ใบไม้มืดมัวยิ้ม เพราะเขารู้ว่า การโจมตีครั้งต่อไปของเขา จะเป็นการจบชีวิตบอสป่าและนั้นทำให้เขารีบร่ายหอกน้ำแข็งออกมาเพื่อฆ่ามัน

หอกน้ำแข็ง เป็นทักษะที่ใช้งานได้ในทันที มันเร็วราวกับกระสุน อย่างไรก็ตาม มันไม่เร็วพอจนไปโดนโจรที่กำลังล่องหนอยู่ [ลูหลี่ตั้งใจรับ]

-179!

ด้วยระดับ 25 ของใบไม้มืดมัว มันควรจะสร้างความเสียหายมากกว่านี้ แก่แขกรับเชิญผู้ลึกลับคนนี้

"ฆ่าเขาซะ! ไม่ เดี๋ยวก่อน! โจมตีใส่บอส!" ความปรารถนาอันขมขื่นกรีดร้องออกมา

แม้คำสั่งของความปรารถนาอันขมขื่นจะเกิดความลังเลขึ้นมา แต่มันก็ได้ทำให้ทีมระดับสูงของสมาคมจักรวรรดวายุทำตามได้แล้ว ซึ่งแค่ความสับสนในเสี้ยววินาที มันก็มากพอสมควรแล้ว กับโจรที่กำลังจะโจมตีใส่ราชินีแมงมุมด้วยกริช

ปฏิกิริยาใบไม้มืดมัวเร็วมากและเขารีบร่ายหอกน้ำแข็งใส่บอสอีกครั้ง

หอกน้ำแข็ง พุ่งไปใส่บอสอย่างรวดเร็วราวกับกระสุน อย่างไรก็ตาม ลูหลี่นั้นอยู่ใกล้กับบอสจนเกินไป ...

ระบบ: ลูหลี่จากสมาคมกฏแห่งดาบเป็นคนแรกที่เอาชนะบอสป่า ราชินีแมงมุม ระดับ 30 ได้สำเร็จ

ลูหลี่!

เขาก้มลงมาและเริ่มหยิบไอเท็มที่ดรอบขึ้นมา แต่ก่อนที่เขาจะได้แตะต้องไอเท็มชิ้นอื่น เขาก็ได้จมอยู่ในกองทักษะมากมายที่กำลังร่ายใส่เขาในทันที

ลูหลี่รีบเปิดใช้เอฟเฟคพิเศษของรองเท้าของเขาในทันที เพื่อหนีออกไป เขาหายตัวไปและโผล่ออกมาในระยะ 10 หลา จากจุดที่เขายืนอยู่

ทันทีที่เขาปรากฏออกมา เขาก็ได้รับความเสียหายมากมายเลย

นี่ไม่ใช่เพราะเขาเชื่องช้า แต่เนื่องจาก มันมีทักษะพื้นที่หลายแบบ ที่โดนเขา แม้ว่าเขาจะวารป์ออกมาก็ตาม

เนื่องจากสมาคมจักรวรรดิวายุมีสมาชิกอยู่รอบๆพื้นที่ พวกเขาจึงได้โจมตีไปตามจุดต่างๆ ที่คิดว่าลูหลี่จะโผล่มา แม้ว่าลูหลี่จะได้รับความเสียหายอย่างต่อเนื่อง แต่มันก็ไม่พอที่จะฆ่าเขาได้

แม้แต่ทักษะฟรอสโนวาของใบไม้มืดมัว ก็ยังไม่โดนเขาเลย

เพื่อที่จะลบดีบัพออกไป ลูหลี่จึงได้ใช้ทักษะก้าววายุ จากนั้นแล้ว เขาก็รีบกลายร่างเป็นเสือเพื่อออกจากที่นี้ในทันที

"อย่าไปไล่เลย" ความปรารถนาอันขมขื่นรั้งตัวของใบไม้มืดมัวและคนอื่นๆที่ต้องการจะไปตามเขาไว้ เขาส่ายหัวและถอนหายใจออกมา "ไม่มีทางที่จะไล่ตามเขาทัน"

เป็นเรื่องยากมาก ที่จะฆ่าโจรในป่าและมันอาจจะเป็นการเสียเวลาเปล่า ในการไล่ตามโจรระดับสูงอย่างลูหลี่

ลูหลี่นั้นมีเวลาหยิบไอเท็มและเขาก็ได้เหลือไอเท็มสองอย่างและหนังสือทักษะไว้

ความปรารถนาอันขมขื่นต้องรักษาคำพูดของเขา ดังนั้นแล้ว ไอเท็มทั้งสามชิ้นจึงได้ถูกมอบให้กับวิญญาณเที่ยงคืน หากไม่มีวัสดุที่หายาก วิญญาณเที่ยงคืนคงจะไม่พอใจ แต่สถานการณ์มันเป็นแบบนี้แล้ว จะให้เขาทำยังไงงั้นเหรอ

ผู้ที่สูญเสียมากที่สุดในตอนนี้คือ สมาคมจักรวรรดิวายุ

พวกเขาเสียผู้เล่นไปจำนวนมากรวมถึง EXP ที่เสียไปจากการตาย

"ทำไมลูหลี่ถึงมาอยู่ที่นี่กัน?"วิญญาณเที่ยงคืนเกาศรีษะของเขา

"ใครจะรู้ล่" ใบหน้าของความปรารถนาอันขมขื่นซีดจางลงขณะที่เขาพูดออกมาด้วยความโกรธ "มันต้องมีผู้เล่นที่เป็นสายลับให้กับสมาคมกฏแห่งดาบแน่นอน เหมือนกับที่พวกนายมี"

"ฉันสงสัยเหมือนกัน" วิญญาณเที่ยงคืนหัวเราะอย่างงุ่มง่าม "พวกเขาเพิ่งเริ่มสร้างสมาคมของพวกเขาขึ้นมา และน่าจะไม่มีเวลาที่จะส่งผู้เล่นมาเป็นสายลับ บางทีเขาอาจจะตามเรามาที่นี้หรือเปล่านะ?"

"บางทีเขาอาจจะอยู่ที่นี่อยู่แล้ว" ใบไม้มืดมัวกล่าวขัดจังหวะ

"แต่มอนสเตอร์เลเวล 30 นั้นฆ่ายากมากเลยนะ" นั่นคงจะเป็นสิ่งที่ผู้เล่นเดี่ยวส่วนใหญ่พูดออกมา

"มอนสเตอร์ในแถบนี่มีพลังป้องกันต่ำ HP ต่ำและให้ EXP ดีมาก ซึ่งนั้นคงจะไม่ยากเกินไป เพราะลูหลี่มีระดับ 28 แล้ว" ผู้เชี่ยวชาญอย่างใบไม้มืดมัวกล่าวมาก ซึ่งนั้นเป็นการวิเคราะห์อย่างเฉียบแหลมเลยทีเดียว

เขาไม่ได้แสดงอาการโกรธหรือหงุดหงิดใดๆออกมาเลย ซึ่งนั้นเป็นลักษณะของคนที่ลูหลี่นับถือเลยทีเดียว

ลูหลี่เป็นโจรที่เก่งที่สุดที่เขาเคยเห็น เงียบสงบ แต่ว่องไว เงียบ แต่ถึงตาย ไม่มีใครรู้เลยว่า ลูหลี่จะซ่อนตัวอยู่รอบๆแถวนี้ แทนที่จะระเบิดพลังโจมตีไปที่บอสเพียงอย่างเดียวเลย เขากลับกันทักษะของใบไม้มีดมัว เพื่อความมั่นใจว่าเขาจะฆ่าบอสได้ ก่อนที่ทุกคนจะรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น มันก็สายเกินไปเสีัยแล้ว ใบไม้มืดมัวรู้สึกประทับใจมาก กับความฉลาดและใจเย็นของลูหลี่

ถ้าเป็นคนอื่น พวกเขาคงจะกำลังลูทของจากบอส LV 30 อยู่ และคนๆนั้นคงจะตายจากความโลภเอง อย่างไรก็ตาม ลูหลี่ได้ตัดสินใจที่จะมองภาพรวมและหนีออกไปด้วยการใช้ก้าววายุ

ในความเป็นจริง ลูหลี่นั้นรู้สึกเสียใจมากที่ได้รับไอเท็มเพียงแค่หนึ่งชิ้น เขาได้แต่คิดในใจว่า ถ้าเขามีโอกาสอีกครั้ง เขาน่าจะหยิบมาหมดเลยแท้ๆ

"เรือได้จมลงไปแล้ว เราจะเอาคืนเขาในครั้งต่อไปแน่ "ความปรารถนาอันขมขื่นกล่าวออกมาด้วยความโกรธ เขานำกองทัพของเขาออกไปและสังหารผู้เล่นที่ไม่เกี่ยวข้องทั้งหมด เพื่อระบายความโกรธของเขาออกมา