จอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 353
บทที่ 353: ผู้ขี่หมาป่า
ลูหลี่เสียใจที่เขาต้องโยนระเบิดออกไป
อัตราการดรอบของไม้ดวงดาว นั้นอยู่ในระดับที่ต่ำมากและเขามีพวกมันแค่สามชิ้นเท่านั้น การโยนระเบิดนั้นออกไปเพียงครั้งเดียว นั้นก็มีมูลค่านับร้อยเหรียญทองแล้ว
บาธราน รู้ไหมว่าฉันต้องเสียสละมากแค่ไหนกับการเผาตัวนายเอง มันคงจะดีกว่านี้หากบาธรานตอบแทนเขาในเรื่องนี้ มิฉะนั้นแล้ว แม้ว่านายจะกลับมาเกิดใหม่ได้ แต่นายก็ต้องจ่ายเพิ่มด้วย
เมื่อลูหลี่วิ่งออกมา เขาก็ได้ตรงไปที่ด่านหน้ามาเอสท่า
ทำไมถึงไม่เผาบาธรานก่อนล่ะ? ก็เพราะบาธรานหนีไปไหนไม่ได้ แต่พวกออร์คนั้นหนีไปได้
พวกมันถูกเจอตัวแล้ว ดังนั้น ตามธรรมชาติ พวกมันก็จะพยายามหลบหนีออกไป
"ท่านลอร์ด ข้ามีข่าวสำคัญ"
ลูหลี่กลับร่างเป็นไนท์เอลฟ์ขณะที่เขาเดินเข้ามาใกล้ด่านหน้ามาเอสท่า เขาแตะไหล่ของทหารมนุษย์คนนั้นและเขาก็ได้อธิบายสถานการณ์อย่างกระวนกระวายใจ
ด่านหน้ามาเอสท่าเป็นสถานที่ที่ไนท์เอลฟ์และมนุษย์อยู่ด้วยกัน เพื่อตรึงตำแหน่งป้องกันที่นี้ไว้ ที่นี้จึงมีมนุษย์หลายคนประจำการอยู่ที่นี่
"นี่เป็นไปได้อย่างไรกัน?"พวกทหารนั้นไม่เชื่อเลย
มีค่ายพวกเผ่าพันธุ์อยู่ใกล้ที่นี้ในระยะ 1000 หลา? เรื่องตลกอะไรกันเนี้ย? ถ้าลูหลี่ไม่ได้มีลักษณะเหมือนไนท์เอลฟ์ที่กล่าวอย่างซื่อสัตย์ พวกเขาก็คงจะยิงเขาด้วยลูกศรไปแล้ว
"มันเป็นความจริง…"
ก่อนที่ลูหลี่จะได้อธิบายต่อ ก็ได้มีทหารคนหนึ่งที่อยู้ใกล้ๆร้องออกมา
เขาชี้ไปยังกลุ่มออร์คที่แสนบ้าคลั่ง!
ออร์คสามตัวแรกสวมใส่เกราะโซ่และขี่หมาป่า พวกเขาจ้องเขม็งไปที่ลูหลี่ด้วยดวงตาสีแดงขณะที่เขายืนอยู่ที่ด่านหน้า พวกมันไม่ได้ช้าลงเลย เมื่อพวกมันเข้ามาใกล้ด่านหน้า พวกมันก็ได้พุ่งใส่พวกเขาทันที
เจ้าพวกบ้าพวกนี้ได้ตัดสินใจที่ไล่ตามเขามาตลอดทาง
ผู้ขี่หมาป่าสามตัว มันมากเกินไปแล้ว!
ผู้ขี่หมาป่าพวกนี้เป็นสมาชิกของอัศวินเหล็กและเขาก็ไม่สามารถที่จะจัดการพวกมันได้ในตอนนี ยิ่งไปกว่านั้น ด่านหน้ามาเอสท่ายังมีทหารมนุษย์เพียงไม่กี่คน
"มาสเตอร์เดลเกรนอยู่ที่ไหน?"ลูหลี่คว้าตัวหนึ่งในทหารออกมาถาม
ผู้ชำระล้างเดลเกรน เป็นพาลาดินที่ทำตามคำสั่งของหัตถ์แห่งเงินและมีหน่วยทหารเป็นของเขาเอง เขาควรจะจะสามารถจัดการกับออร์คและอันเดตพวกนี้ได้
หากให้กล่าวแล้วก็คือ มันเหมือนกับเป็นอาณาเขตของเขาเอง
"มาสเตอร์พึ่งออกไปลาดตระเวน" ทหารได้ร้องออกมา
"เตรียมพร้อมที่จะต่อสู้ได้แล้ว! ป้องกันให้ดีด้วย ข้าจะไปขอความช่วยเหลือมาให้เอง!"ลูหลี่ไม่สนใจเรื่องของรางวัลเลย ถ้าทหารกลุ่มนี้ได้เสียชีวิตลงไป เขาจะไม่ได้รับผลประโยชน์ใดๆเลยสักนิด
คนพวกนี้กำลังถูกฆ่าเพราะเขา
หลังจากกลายร่างเป็นอีกา เขาก็ได้ออกจากด่านหน้าที่แสนวุ่นวายนี้
เขาไม่ได้ออกไปตามหาเดลแกรน ลูหลี่จะรู้ได้ยังไงว่าเดลเกรนคนนั้นไปที่ไหน?
สถานที่จะสามารถช่วยเหลือเขาที่ใกล้ที่สุดคือ ด่านหน้าเมอิสเนร่า!
ตั้งแต่สงครามครั้งก่อนกับเหล่าธาตุน้ำ ที่ด่านหน้าเมอิสเนร่าก็ได้มีผู้คนมากขึ้นและตอนนี้การหากำลังเสริมมาช่วยจึงทำได้ง่ายมาก
"ใต้เท้า ที่มาเอสท่ากำลังถูกโจมตีด้วยพวกออร์ค มีผู้ขี่หมาป่าสามคนอยู่ที่นั้น ได้โปรดส่งกำลังเสริมมาด้วย "
ลูหลี่ไม่อยากที่จะทำให้ทุกคนตกใจ เขาจึงได้หันหลังให้
ในขณะที่ทุกคนกำลังมองดูอีกาที่กลายร่างเป็นคน ผู้เล่นที่อยู่ใกล้ๆก็ได้ร้องอุทานด้วยความตกใจ
เป็นไปได้ไหมที่ดรูอิดได้รับทักษะที่ทำให้บินได้แล้ว? ฉันยังไม่มีแม้กระทั่งสัตว์ขี่เลย เราเล่นเกมเดียวกันอยู่หรือเปล่าเนี้ย?
ไม่มีใครสักคนคิดว่าคนๆนี้เป็นลูหลี่เลย เพราะว่าลูหลี่คงจะไม่มีทักษะที่ไร้ประโยชน์เช่นนี้ อีกทั้งใบหน้าของเขายังถูกปกปิดไว้และเขายังสวมใส่เกราะหนังเหมือนดรูอิดด้วย
ด่านหน้าเมอิสเนร่าไม่เคยขาดคนเลย
เพื่อที่จะได้เห็นเมอิสเนร่า จึงมีผู้เล่นนิสัยเสียหลายคนได้มาพักอยู่อาศัยที่นี้เลย พวกเขาได้ทำราวกับว่าด่านหน้านี้เป็นบ้านของพวกเขา ด้วยการนอนกลางดินกินกลางทรายทุกคืน
ในช่วงที่พีคที่สุด มีผู้เล่นนับร้อยนับพันคนนอนที่พื้นพวกนี้
"ผู้ขี่หมาป่างั้นเหรอ?"ท่าทางของเมอินเนร่าเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน
เธอไม่ได้ถามอะไรเพิ่มจากลูหลี่เลย เพระาเมอิสเนร่ามีความรู้สึกไวต่อคำอวยพรจากนับวชอยู่แล้วและเธอก็ยังได้เห็นเครื่องหมายของแคโรไลน่าบนตัวเขาด้วย
"นอกจากนี้แล้ว ยังมีนักรบออร์คและอันเดตนักเล่นแร่แปรธาตุอีกนับสิบ ด่านหน้ามาเอสท่าคงจะทนได้ไม่นานนัก "ลูหลี่กล่าวออกไปอย่างรวดเร็ว
เมอิสเนร่าไม่ลังเลที่จะเป่าแตรขณะที่เธอขึ้นขี่เสือชีตาห์และพุ่งออกไป มีไนท์เอลฟ์นับสิบคนขี่เสือตามไปและไนท์เรนเจอร์ที่ตามเธอเข้าไปในป่าด้วย
"ปกป้องด่านหน้ามาเอสท่า!"ลูหลี่ตะโกนกับกลุ่มผู้เล่นพวกนั้น
ผู้เล่นตกใจมากในตอนแรก แต่คำๆนี้ก็ได้ทำให้พวกเขาตระหนักได้ พวกเขาต้องไปที่ด่านหน้ามาเอสท่าเพื่อไปป้องกัน นัน้ทำให้พวกเขาจึงได้พุ่งตามเธอไปติดๆ
เมื่อผู้เล่นได้ยินคำๆนี้ พวกเขาแทบทั้งหมดจะเข้าร่วมในทันที
เพราะเหตุการณ์ 'ป้องกันด่านหน้าเมอิสเนร่า' พึ่งผ่านมาไม่นานนี้และก็ได้มีผู้เล่นหลายคนที่อยู่ที่นี้ได้เข้าร่วมด้วย เช่นนี้แล้ว พวกเขาจึงรู้สึกตื่นเต้นที่จะได้แสดงบทบาทอีกครั้ง
ผู้เล่นหลายร้อยคนเริ่มตามเธอไปราวกับก้อนหิมะ ตอนนี้ ลูหลี่ก็สามารถผ่อนคลายได้แล้ว
อย่างไรก็ตาม ทหารของด่านหน้ามาเอสท่าก็ต้องยื้อให้ไหว ถ้าเมอิสเนร่าได้มาถ้าแล้ว แต่ด่านหน้าถูกทำลายลงไปหมด ทุกๆสิ่งที่ทำมาคงสูญเปล่า
ร่างอีกาของลูหลี่บินได้เร็วมาก นั้นจึงทำให้เขาได้มาถึงด่านหน้ามาเอสท่าก่อน
ด่านหน้ามาเอสท่าไม่ได้ถูกทำลายในทันทีโดยพวกเผ่าพันธุ์ตามที่ลูหลี่คิด ความแข็งแกร่งของด่านหน้ามาเอสท่าได้มาถึงแล้ว เดลแกรนได้ปรากฏตัวขึ้นบนสนามรบ
มนุษย์คนนี้สวมเกราะหนักสีเงินและกำลังเผชิญหน้ากับศัตรูทั้งสามตัว ทั่วทั้งร่ายกายของเขาปกคลุมไปด้วยรอยขีดข่วน แต่ก็ยังไม่ตาย
"มาสเตอร์พาลาดิน กำลังเสริมกำลังจะมาแล้ว!"ลูหลี่ตะโกนก่อนที่เขาจะลงไปที่พื้นและวิ่งเข้าใสผู้ขี่หมาป่า
การโจมตีของเขาไม่ได้แรงมากพอที่จะสร้างความเสียหายให้กับผู้ขีหมาป่าได้ แต่มันก็พอที่จะลดความกดดัของพาลาดินคนนี้ลง
เมื่อเขาได้พูดจบ เมอิสเนร่าและกองทหารของเธอก็ได้เข้ามาสู่สนามรบ
อย่างไรก็ตาม พวกออร์คก็ไม่ได้พ่ายแพ้ในทันทีเหมือนกับที่ลูหลี่คาดไว้
ผู้ขี่หมาป่า เป็นเหมือนกับบอส ในขณะที่ทหารยามเป็นเพียงแค่ NPC ระดับสูงเท่านั้น พวกเขาไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของกองทหารยามกลางคืน พวกเขาเป็นเพียงแค่หน่วยเสริมเท่านั้น
ซึ่งเมอิสเนร่าก็เป็นเหมือนกับบอสเช่นกัน แต่อาชีพของเธอคือนักบวช ดังนั้นแล้ว เธอจึงไม่มีกำลังที่จะช่วยในการรบมากนัก
แม้กระนั้นก็ตาม ด้วยพลังของเธอและพลังของทุกๆคน กระแสของการต่อสู้จึงอยู่กับฝ่ายพันธมิตร นักรบออร์คและอันเดตต่างถูกยิงโดยไนท์เรนเจอร์อย่างต่อเนื่อง
ส่วนฟางเส้นสุดท้ายของการต่อสู้นี้ ก็ขึ้นอยู่กับผู้เล่นที่เข้ามาร่วมต่อสู้ด้วย
เมื่อมีผู้เล่นหลายร้อยคนพากันเข้าต่อสู้ แค่ออร์คสามตัวก็คงไม่สามารถจัดการกับพวกเขาทั้งหมดได้
รับไปสิไอ้ระบบเฮงซวย! แกจะทำอะไรอีกงั้นเหรอในตอนนี้?
"ปกป้องมาเอสท่า! เทพธิดาจะคงอยู่ตลอดไป!"พวกนิสัยเสียได้ก่นร้องออกมาขณะที่พวกเขาวิ่งพุ่งเข้าไปใส่ ถึงแม้จะมีซาเจอรัสระดับ 30 ยืนอยู่ ซาเจอรัสก็คงจะไม่สามารถรับมือกับพวกบ้าพวกนี้ไหว
แน่นอนว่าผู้ขี่หมาป่าไม่กลัวผู้เล่นที่อ่อนแอพวกนี้หรอก แต่คุณก็ไม่อาจที่จะลืม พาลาดินเดลเกรน นักบวชเมอิสเนร่าที่เป็น NPC ระดับสูง LV 30 ได้ ซึ่งเธอก็เป็นผู้นำในครั้งนี้