จอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 352
บทที่ 352: ค่ายหลุมลึก
"เจ้าขวดไฟนั้นอยู่ที่ไหนอย่างงั้นเหรอ?"ลูหลี่ถาม
"พวกมันได้สร้างค่ายอยู่ใกล้ๆนี้ เพื่อเก็บเกี่ยวเส้นผมของข้า ถ้าเจ้าไปตามเส้นทางของพวกออร์ค เจ้าจะพบกับค่ายเอง "วิญญาณได้กล่าวออกมา
ลูหลี่ถามคำถามอีกสองสามข้อ แต่ก็ไม่ได้รับข้อมูลที่เป็นประโยชน์ใดๆเพิ่มเติม
ดูเหมือนว่าเขาต้องพึ่งโชคของเขาเอง มีเควสค่อนข้างน้อยที่เป็นแบบนี้ พื้นที่ของมันเป็นแบบสุ่มและคุณจำเป็นที่จะต้องสำรวจมันให้หมด
ตามเส้นทางของออร์ค...
ลูหลี่จะต้องไปหาอันเดตสมุนไพรหรือหัวหน้าออร์ค แต่มันคงเป็นเรื่องยากที่จะหาพวกนั้นเจอได้
ตัวละครพวกนี้จะทำตัวเหมือนกับมอนเตอร์ปกติ พวกมันไม่ฉลาดและทำตามที่ระบบสั่งให้ทำ แต่ละตัวต่างก็ทำแบบเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่า และพวกมันก็จะไม่เดินออกจากระยะที่ระบบกำหนดให้มันอีกด้วย
ไม่มีตัวเลือกอะไรอีกแล้วสำหรับลูหลี่ เขาทำได้เพียงแต่จัดการกับมอนเตอร์ทุกๆตัวในที่นี้ขณะที่ต้องดูว่า มอนเตอร์พวกนั้นเป็นมอนเตอร์แบบพิเศษหรือเปล่า
ประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมา เขาก็ได้สะดุดกับเส้นผมของบาธรานที่อยู่บนพื้น เขาพยายามจะเก็บมันมา แต่ระบบได้บอกเขาว่ามีเส้นผมของบาธรานอยู่แล้ว
ดวงตาของเขาได้เบิกกว้างขึ้นจากเรื่องนี้ เพราะผมของบาธรานได้ปรากฏอยู่ตรงนี้ นั่นหมายความว่า ออร์คพึ่งจะเก็บเกี่ยวมันมา เมื่อเร็วๆนี้
การคาดเดาของเขานั้นถูกต้องจริงๆ ไม่นานนัก ออร์คที่สวมใส่เกราะโซ่ก็ได้มาที่บ้านผีสิงและเก็บเกี่ยวเส้นผมของบาธรานไป จากนั้นมันก็กลับไปในทิศทางเดิมที่มันมา
ลูหลี่ตามพวกมันไปอย่างระมัดระวัง
จากนั้น เขาก็เห็นได้ชัดเลย ออร์คพวกนี้เป็นระดับหัวหน้า LV 30 ส่วนผู้นำนั้นจะต้องมีระดับที่สูงยิ่งกว่าแน่นอน
ลูหลี่ไม่กลัวพวกมัน เขาสามารถหลบหนีได้ตลอดเวลา ถ้าต้องการ อย่างไรก็ตาม เขากลัวว่า ถ้าเขาเข้าไปโจมตีพวกมัน มันก็คงจะไม่มีใครสักคนที่นำทางเขาไปได้
ดังนั้นแล้ว เขาจึงต้องพยายามซ่อนตัวให้เนียนที่สุดเท่าที่จะทำได้
เขาตามกลุ่มออร์คมานับสิบนาที ก่อนที่พวกมันจะได้มาถึงค่าย
จากนั้น พวกมันก็ได้หายตัวไป
ลูหลี่หยุดรอสักครู่ แต่ก็ไม่มีการเคลื่อนไหวอะไรอีกแล้ว เขาจึงได้เดินตามรอยเท้าของพวกมันอย่างเงียบๆ
ปรากฎว่ายอดเนินเขานี้ได้ถูกขุดโดยเหล่าออร์ค เพื่อสร้างหลุมขนาดใหญ่ขึ้นมา พวกมันคงสร้างค่ายพักชั่วคราวนี้ไว้ในหลุม
ลูหลี่หันศีรษะกลับและไร้คำที่จะกล่าวออกมา เพราะว่าจุดๆนี้ตั้งใกล้กับด่านหน้าเมอิสเนร่ามาก กลุ่มฝูงออร์คพวกนี้ตั้งค่ายอยู่ภายใต้จมูกของยามรักษาการณ์
ถ้าเขากลับไปและรายงานเรื่องนี้ละก็ ...
ลูหลี่แทบจะน้ำลายไหลออกมา เขาจะรายงานเรื่องนี้ ก็ต่อเมื่อเขาได้รับขวดไฟมาแล้ว แม้ว่ารางวัลที่ได้จะเป็นเงิน แต่มันก็ยังคงเป็นผลงานที่แสนยอดเยี่ยม
หลังจากที่เขาได้เข้ามา เขาก็ได้ตระหนักว่าพื้นที่ในที่แห่งนี้กว้างใหญ่กว่าที่เขาคิด ออร์คพวกนี้คงขุดทะลวงทั้งเทือกเขาไปหมดสิ้นแล้วแน่แท้ มีมอสติดอยู่ตามผนังและมีอัญมณีที่ส่องสว่างอยู่ในนั้น มันจึงไม่มืดเลยสักนิด
มีค่ายทหาร ห้องครัว คลังสินค้าและแม้แต่ห้องเล่นแร่แปรธาตุเอง...
ฝูงออร์คตระเวนไปทั่วทั้งพื้นที่ เพราะมันเป็นฐานหลักของการกระทำอะไรบางอย่าง สถานที่นี้ดูจะไม่ใช่เรื่องตลกเลยสักนิด
ลูหลี่ได้เฝ้ามองการเคลื่อนไหวของพวกเขาทั้งหมดและเขาก็ค่อยๆเข้าไปยังห้องแปรธาตุอย่างช้าๆ
ขวดไฟป่า ชื่อของมันก็บ่งบอกได้แล้วว่า มันจะต้องเป็นของที่มาจากการเล่นแร่แปรธาตุ การเข้าห้องเล่นแร่แปรธาตุจึงเป็นทางเลือกที่ถูกต้อง แต่เขาก็ไม่รู้ว่าจะหามันได้จากที่ไหนอยู่ดี
ในฐานะโจร การขโมยสิ่งต่างๆดูเหมือนจะเป็นเรื่องที่ดูสมเหตุสมผล
แน่นอน ลูหลี่นั้นไม่ได้คาดหวังว่าค่ายนี้จะมีสมบัติล้ำค่าหรือของแห่งสวรรค์อะไร เขาไม่ถามถึงเงินหลักหมื่นหรอก ขอแค่เขาเจอเหรียญทองนับพัน มันก็ทำให้เขาพอใจแล้ว
ขณะที่เขาเปิดประตูเข้าห้องเล่นแร่แปรธาตุ เขาก็ได้เห็นกับนักแปรธาตุสามคนที่กำลังยุ่งวุ่นวายอยู่ข้างใน พวกเขากำลังสวมเสื้อคลุมยาวอันแสนสกปรกและมือของพวกเขาก็ก็เป็นกระดูก ซึ่งในตอนนี้กำลังหยิบอะไรบางอย่างใส่หม้อใบใหญ่
ของเหลวในหม้อนั้นมีความหนืดสูงและมีกลิ่นด้วย เมื่อฟองได้ลอยขึ้นมา
ลูหลี่แทบจะอ้วกออกมาทันที หลังจากที่เขาดมกลิ่น
ไม่น่าแปลกใจเลยที่ไม่มีออร์คมากมายอยู่ในห้องๆนี้ พวกเขาอาจต้องสูญเสียความสามารถในการดมกลิ่นของพวกเขาไป หากพวกเขาต้องทำงานอยู่ในสภาพแวดล้อมแบบนี้
ลูหลี่เข้าสู่สถานะล่องหน ก่อนที่จะก้าวไปอย่างเชื่องช้า
แม้ว่าอันเดตพวกนี้จะไม่ได้มีจมูกที่ดีอะไร แต่การรับรู้ของพวกเขาก็ไม่ได้ผิดแปลกอะไรจากปกติ เมื่อต้องเผชิญหน้ากับมอนเตอร์ระดับหัวหน้า LV 30 คงจะดีกว่าหากเขาต้องพึ่งระวังพวกมันไว้
ทั่วทั้งห้องได้ร้อนขึ้น และกลิ่นอะไรบางอย่างก็ได้ตีเข้าจมูกของเขา
ลูหลี่รีบพุ่งไปรอบๆและมองหาขวดไฟป่าอย่างรวดเร็ว
วัสดุที่อยู่ตรงจุดทดสอบยานั้นดูค่อนข้างแปลกมาก ส่วนใหญ่แล้ว มันจะเป็นอวัยวะสัตว์และพืชที่เป็นพิษ ซึ่งลูหลี่ก็ไม่ต้องการสิ่งเหล่านี้อยู่แล้ว
หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็พบกับขวดไฟป่าที่โต๊ะทำงานของพวกมัน
เขาได้ใช้ประโยชน์จากการหันศรีษะของพวกนักเล่นแร่แปรธาตุพวกนั้น ลูหลี่จึงคว้าขวดไฟป่ามาได้ จากนั้นแล้ว เขาก็ใช้ชาโดว์เมลเพื่อเข้าสู่สถานะล่องหนเและออกจากสถานที่น่ากลัวนี้ไป
หลังจากนั้น เขาก็ได้เข้าไปเยี่ยมชมคลังสินค้าของออร์คดูหน่อย เผื่อว่าจะมีไอเท็มมีค่าบางอย่างซ่อนอยู่ภายใน
อย่างไรก็ตาม แผนการของเขาก็ต้องถูกพับเก็บไปอย่างรวดเร็ว เมื่อขวดไฟป่าที่เขากำลังถืออยู่ มันกำลังเผาตัวเขา เขาเกือบจะร้องออกมาด้วยความประหลาดใจและค่าความเสียหายก็เริ่มปรากฏขึ้นเหนือศีรษะของเขา
มันมีความเสียหายแค่สามถึงห้าจุด แต่ความเสียหายนี้ ได้ทำให้ลูหลี่ไม่สามารถใช้ล่องหนเพื่อหลบหนีออกไปได้
เขาไม่สามารถหายตัวได้ ถ้าเขายังคงสูญเสีย HP ไปเรื่อยๆเช่นนี้
ลูหลี่เกือบจะด่าออกมาเสียงดัง ก่อนที่เขาจะเก็บขวดไฟป่าเข้ากระเป๋า อย่างไรก็ตามนักเล่นแร่แปรธาตุได้สังเกตเห็นถึงการปรากฏตัวของเขาแล้ว
ลูหลี่อาจจะสามารถจัดการกับมอนเตอร์หัวหน้าระดับ 30 ได้ แต่มากกว่าหนึ่งคงจะยากสำหรับเขา นอกจากนี้แล้ว เขายังไม่รู้ว่าพวกมันสื่อสารกันได้อย่างไร แต่เขาได้ยินแค่เสียงฝีเท้าหน้าประตู
ถ้าเขาไม่ออกไปในตอนนี้ เขาคงไม่มีโอกาสได้หนี
ลูหลี่ตระหนักภายในไม่กี่วินาทีและไม่คิดที่โจมตีนักเล่นแร่แปรธาตุอันเดต แต่กลับกลายร่างเป็นเสือดาวและรีบวิ่งหนีออกไป
ไม่นานนัก ออร์คสองตัวก็ได้พุ่งเข้ามาในห้อง แต่เมื่อพวกเขาได้มาถึง ลูหลี่ก็วิ่งหนีไปไกลแล้ว
วู๊บ...
มีหอก ธนูสีดำและสายฟ้าสีดำพุ่งใส่ตัวเข้า แต่เขาไม่กล้าที่จะมองย้อนกลับไป เขาหลบซ้ายทีขวาทีไปมา เพื่อหลีกเลี่ยงการโจมตีของพวกมัน เขาสามารถวิ่งได้เร็วมาก ด้วยขาสี่ขาของเขา
อย่างไรก็ตาม ก็ได้มีร่างที่ดูคล้ายมนุษย์ได้พุ่งมาอย่างรวดเร็วเข้ามายังเบื้องหลังของเขา!
ลูหลี่ไม่อยากให้เขามีแค่สี่ขา เขาอยากมีแปดขา เพราะแค่นี้มันยังเร็วไม่พอ
เขาไม่เคยคิดเกี่ยวกับออร์คที่กำลังกระหายเลือดพวกนี้เลย แต่เขารู้ว่าฝูงมอนเตอร์หัวหน้าระดับ 30 นี้สามารถจัดการกับเขาได้อย่างง่ายดาย ดังนั้นแล้ว เขาคงไม่ต้องพูดอะไรออกมาเลย หากปะทะกันตรงๆ
นี่มันเป็นเพียงแค่เควส มันควรจะง่ายกว่านี้สิฟ่ะ!
ขวดไฟป่ายังอยู่ในกระเป๋าของเขา แต่เขายังคงได้รับความเสียหายต่อไปเรื่อยๆ ดังนั้นแล้ว เขาจึงไม่สามารถเข้าสู่สถานะล่องหนได้
วิธีเดียวที่จะหลบหนีคือต้องออกจากหลุมนี้ พวกเขาคงจะไม่ได้กระหายเลือดแบบนี้หรอก หากได้ออกไปขนาดนอก เพราะจุดๆนี้มันอยู่ใกล้กับด่านหน้าของไนท์เอลฟ์
ด่านหน้าเมอิสเนร่าอยู่ข้างหลักออกไปเพียงเล็กน้อยเอง
เพียงชั่วพริบตา ก็ได้มีเสียงโหยหวนของสัตว์ดังขึ้มา ลูหลี่ทนไม่ได้จนต้องหันหลังกลับมามองดู เขาแทบจะสำลักน้ำลายตัวเองเลย
มันคือหมาป่า!
ออร์คขี่หมาป่า!
เสือดาวทำให้เขามีความเร็วมากขึ้น แต่มันก็ไม่มีอะไรเทียบได้เลยกับหมาป่าที่เป็นสัตว์ขี่
หนึ่ง สอง สาม ... โยน!
ลูหลี่ได้โยนวัตถสีดำเข้มไปเบื้องหลังและวิ่งต่อไป
มีเสียงคำรามดังขึ้นทั่วทั้งค่ายพร้อมกับแสงกระพริบจากวัตถุที่ลูหลี่โยนไป
พวกออร์คและหมาป่าต่างกรีดร้องออกมา ฉากนี้ได้ทำให้ทุกๆสิ่งตกอยู่ในความวุ่นวาย
ในความเป็นจริง มีพวกมันเพียงไม่กี่ตัวที่ได้รับบาดเจ็บ แต่เสียงกรีดร้องค่อนข้างน่ากลัวมากเลยทีเดียว
ลูหลี่ได้ใช้ประโยชน์จากความวุ่นวายนี้พร้อมกับวิ่งออกมาอย่างรวดเร็วและกระโดดออกไปจากหลุมนี้