การหวนคืนของจอมพลคนสุดท้าย ตอนที่ 29 สิ่งที่เป็นไปไม่ได้

ตอนที่ 29 สิ่งที่เป็นไปไม่ได้

“ดะ เดี๋ยวก่อนนะครับท่านแกนด์ดยุค ข้าว่าท่านอาจจะโดนหลอกมาก็ได้”

หลังจากเงียบไปสักพัก ไคเซอร์ก็พูดอะไรที่ไม่น่าฟังออกมา แต่จะไปอารมณ์เสียกับหมอนี่ก็ไม่ได้เพราะคนไม่รู้ย่อมไม่ผิดอยู่แล้ว เส้นทะเลลมปราณ! มันแทบเป็นของล้ำค่าที่ราชวงศ์แต่ละประเทศควบคุมเอาไว้ทั้งหมด มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะมาอยู่ในป่าที่เรียกว่าป่าไร้ค่าแบบนี้ แต่ มันมีอยู่จริงๆ ชาติก่อนผมเคยมาฝึกที่นี่แล้ว

ขนาดของมันทำให้เอาคนเข้าไปฝึก 1000 – 2000 คน แบบไม่ลำบากอะไรเลย ต่างจากเส้นลมปราณอื่นๆ ในทวีป ที่ในตอนนี้ตามบันทึกมีเพียง 100 คน เข้าไปฝึกมันก็มากเกินไปสำหรับเส้นลมปราณแล้ว อีกอย่างเส้นลมปราณแห่งนี้ยังโดนนับว่าเป็นเส้นที่ใหญ่ที่สุดในทวีปมนุษย์ในยุคที่ผมจากมาอีกด้วย ทว่า หลังจากรู้ถึงการมีอยู่ของมันได้ไม่นานเส้นนี้ก็โดนเผ่าเทพและเผ่าปีศาจยึดครองไป ช่วงเวลานั้นผมพยามเอาคืนมาหลายครั้งเพราะถ้ามีมันจะทำให้มนุษย์แข็งแกร่งขึ้นมากจากการฝึกกับมัน แต่ผลมันก็ออกมาแบบแน่นอนทุกครั้ง ผิดพลาด! ภายแพ้!  ล้มเหลว!

เฮ้อ~ ถ้าผมจำวิธีสร้างปืนได้เรื่องคงไม่ยุ่งยากแบบนี้หรอก

“ท่านครับ ท่านเข้าใจอะไรผิดแล้วละครับ ที่แบบนั้นไม่มีทางมาอยู่ในที่แบบนี้หรอก”

“มันมี! เจ้าแค่รอดูไปก็พอถึงไม่มีพวกเราก็ได้ประโยชน์อยู่ดี ถ้าไม่มีเราก็สามารถเปิดเส้นทางสายไหมสายใหม่ขึ้นมาได้ เมื่อสร้างเมืองขึ้นมาก็เก็บค่าผ่านทางและทำให้พ่อค้าทางเหนือเดินทางมาขายของง่ายขึ้น  พ่อค้าจากเมืองหลวงขนส่งอาหาร หรือของไปอาณาเขตทางเหนือง่ายขึ้น แค่นั้นก็คุ้มแล้ว!!”

อยากบอกว่าผมดูดซับพลังจากพวกโจรได้ด้วยไปอยู่หรอก แต่อย่าเลยดีกว่า ถึงไคเซอร์จะรู้แล้วว่าผมมีเคล็ดวิชามารแต่หมอนี่ก็ยังไม่รู้การทำงานของมันขนาดนั้น

“ครับ…”

“ดีมาก เช่นนั้นเจ้าก็ออกไปได้แล้วข้าต้องการพักผ่อน แล้วก็ไปบอกอัศวินด้วยว่าหน้าที่ของพวกนั้นคือการต่อสู้ ไม่ใช่การช่วยงานกลางเต็นท์คนงาน”

ระหว่างเดินเข้ามาในเต็นท์ผมเห็นอัศวินหลายคนมากช่วยคนงานทำงานอยู่ ก็ไม่รู้ว่าเป็นความเคยชินหรือเปล่าที่เคยทำเองทั้งหมด แต่ตอนนี้มันไม่ใช่แบบนั้น หน้าที่คนงานคือทำงาน คำสั่งของผมเหมือนเป็นการแบ่งแยกชนชั้นแต่มันไม่ใช่แบบนั้นหรอก ต้องเรียกว่าเป็นการย้ำเตือนหน้าที่ของตัวเองต่างหาก ทหารหรืออัศวินก็ต้องต่อสู้เมื่อมีอันตราย ถ้าอัศวินร่างงกายไม่พร้อมแล้วเข้าสู้ก็เหมือนกับการร้องขอความตายในสนามรบ เมื่อเวลานั้นมาถึงคนงานที่ทำงานเบื้องหลังก็ไม่รอดเช่นกัน

ไคเซอร์ ก้มหน้าลงเล็กน้อยหลังผมสั่งไป

“ครับ ข้าจะไปบอกพวกนั้นให้”

“อื้ม! เจ้าไปได้แล้ว”

“ครับท่าน”

….

ติ้ง!

[ ภารกิจ : ต้นกล้าแห่งผู้บัญชาการ ]

[ การสนับสนุนในภารกิจ ท่านสามารถใช้เคล็ดวิชาดูดกลืมลมปราณ ขั้นที่ 3 ได้ ]

[ ลายละเอียด : ทุกการตายของโจร 10 คน ท่านจะได้รับ 1 แต้ม ทว่า ถ้าเกิดอัศวินหรือคนงานในกลุ่มตายหนึ่งคนท่านจะเสีย 1 แต้ม หมายเหตุ ถ้าท่านไม่มีแต้มให้หักสิ่งที่รออยู่ก็คือความตาย  ]

[ รางวัล 100 แต้ม ]

หืม? หลังจากนั่งพักในห้องสักพักข้อความของระบบก็แจ้งเตือนขึ้นมา ก็คิดเอาไว้แล้วว่าระบบต้องมาให้ทำอะไรในเรื่องนี้ เพราะเรื่องไหนมันสำคัญกับชื่อเสียงและชีวิตของมันจะเด้งขึ้นมาตลอด และตอนนี้ผมก็เข้าใจแล้วว่าทำไมตอนแรกระบบถึงบอกว่า ‘แต้มสำคัญต่อชีวิต’ เห็นข้อความในภารกิจนี้ผมเข้าใจแล้ว

ตอนนี้ผมมี 20 แต้ม เท่ากับว่าถ้าคนในกลุ่มตายเกิน 20 คน ผมก็จะตาย แต่ถ้าผมสามารถฆ่าโจร 10 คน ก็จะได้ 1 แต้มเพื่อเอาหักกันได้ เท่ากับว่าหลังจากนี้ถ้าคนในกลุ่มที่ผมพามาด้วยมีการตายน้อยเท่าไหร่ผมก็จะสามารถเก็บแต้มได้มากเท่านั้น

ที่สำคัญ ไม่ได้รวมแค่อัศวินเท่านั้นด้วย ช่างเป็นระบบที่ให้ความสำคัญกับชีวิตสะจริงๆ ไม่คิดเลยว่าต้องมาดูแลคนงานให้ดีแบบนี้ด้วย หึหึ! รู้สึกชอบระบบนี่ขึ้นมาหน่อยๆ แล้วสิ….

เรื่องระบบช่างไปก่อน แต่ตอนนี้เคล็ดวิชาดูดกลืมลมปราณขั้นที่ 3 ขั้นนี้เป็นขั้นที่ต้องพลังระดับพระเจ้าเท่านั้นถึงจะสามารถใช้มันได้ ไม่คิดเลยว่าจะสามารถใช้มันได้ในตอนนี้ เคล็ดวิชาดูดกลืมลมปราณ ขั้น 3 ระดับการดูดของมันดีกว่าเดิมมากหลายเท่า เพียงแค่มีการตายไม่ว่าจะเป็นใครผม ก็สามารถดูดซับได้ถ้าอยู่ในระยะไม่เกิน 100 กิโลเมตร มันไม่ใช่เล่นๆ เลยละ ….ลองดูหน่อยดีกว่า

วูบ….

พลังปราณ! ตอนี้กำลังมีพลังปราณไหลเข้ามาในร่างกายของผม ถึงมันจะไม่มากเพราะเป็นแค่พลังปราณของสัตว์หรือมนุษย์ที่อ่อนแอเท่านั้นก็เถอะ แต่ยังไงมันก็เป็นพลัง เยี่ยม! แบบนี้แหละที่เราต้องการ ถ้าเป็นแบบนี้ในการต่อสู้กับพวกโจรไม่ว่าอัศวินจะฆ่าหรือเราฆ่าเองเราก็ได้พลังจากพวกนั้นด้วย ไม่คิดเลยว่าระบบจะมีอะไรแบบนี้ให้ด้วย

[ รายงาน สังหารโจร 1 คน ]

เอ่ะ?!?!?! อยู่ๆก็มีข้อความแสดงขึ้นมาอีกแล้ว จะว่าผมใช้เคล็ดวิชาดูดซับลมปราณก็คงไม่ใช่เพราะถ้าไม่สัมผัสก็จะไม่สามารถดูดพลังปราณจากสิ่งที่มีชีวิตอยู่ได้ แต่ระบบมันคงไม่โกหกให้ดีใจเล่นหรอก

….อืม คงเป็นทหารฆ่าแน่ไม่งั้นคงไม่ขึ้นรายงานมาแบบนี้ ระหว่างกำลังพยามคิดหาเหตุผลเสียงเกราะเหล็กกระทบกันก็ดังขึ้นมาที่หน้าเต็นท์ของผม

“ท่านแกนด์ดยุค ท่านไคเซอร์ให้มารายงานเรื่องการจับตัวโจรได้ครับ”

เสียงทหารดังขึ้นมาจากด้านนอก เป็นแบบที่คิดเอาไว้จริงๆ เมื่อกี้คงเกิดการต่อสู้ขึ้นแล้วคงมีโจรตายหนึ่งคนระบบเลยแจ้งเตือนมาแบบนี้ หึหึ! ‘ทุกการตายของโจร’ ตอนแรกคิดว่าเป็นเราฆ่าเท่านั้นถึงจะได้แต้ม  ไม่คิดเลยว่าอัศวินฆ่าก็จะได้แต้มด้วยแบบนี้

ดีใจกับสิ่งที่ระบบให้มาสักพัก ผมก็ตะโกนออกไปว่า

“สังหารมันได้เลย !!!”

“แต่ท่านครับ โจรคนนั้นบอกว่ามีข่าวเพื่อแลกกับชีวิตของมันครับ”

เหอ! ที่มันยังมีชีวิตอยู่เพราะคำพูดแบบนี้เองสินะ มันคิดว่าตัวเองเป็นใครถึงได้มาต่อรองเรื่องข่าวกรองกับกองทัพของเราแบบนี้ แต่เอาเถอะ ลองฟังดูหน่อยก็ไม่ได้เสียหายอะไร

“ไปเอาตัวมันมาที่นี่”

“ครับท่าน!!”

….

ผ่านไปสักพักไคเซอร์ก็คุมตัวโจรเดินมาหาผม โจรที่กำลังนั่งคุกเข่าอยู่ตอนนนี้เป็นผู้ชายตัวไม่ใหญ่มากร่างกายสวมชุดสีดำเหมาะกับการซ้อนตัว ไม่คิดเลยว่าโจรจะมีแบบแผนกันอย่างนี่ด้วย ชุดสีดำส่วนมากจะใช้ในกองทัพเวลาไปสอดแนมเรื่องต่างๆ แต่ก็นะ ถ้าผู้นำของโจรในป่านี้เป็นมันก็ไม่แปลกที่จะทำงานมีแบบแผนเช่นนี้

“เจ้ามีข่าวอะไรแลกกับชีวิต?”

“ทะ ท่านแกนด์ดยุคข้ามีข่าวเรื่องหัวหน้าโจรที่กำลังร่วมกลุ่มโจรในป่าอยู่ครับ ถ้าท่านปะ ปล่อยข้าไป ข้าจะบอกท่านแน่นอน”

ระหว่างพูดโจรก็ก้มหน้าลงเล็กน้อย แต่ระหว่างก้มมันก็หันมองไปทางไคเซอร์ด้วยความระแวง โจรอีกคนที่ตายไปเมื่อกี้ไม่ต้องบอกก็เดาได้ไม่ยากว่าเป็นฝีมือใคร เหอๆ แต่ตอนนี้แกกำลังอยู่ตอนหน้าฉันนะ มันมีเวลาไประแวงหมอนั้นด้วยหรือไง หึ!

“ไนน์เดมอน!”

“เอ่ะ?!?!!?”

โจรที่กำลังก้มหน้าอยู่เงยหน้ามองผมทันทีด้วยสีหน้าแปลกใจ ใบหน้าของมันแสดงออกมาชัดเจนแล้วว่าชื่อที่ผมพูดไปมันชื่อเป็นชื่อของหัวหน้าโจรจริงๆ ไนน์เดมอน! มันเป็นชื่อหัวหน้าโจรแห่งป่านี้ที่โดนผมตัดหัวไปในการกว้างล้างชาติที่แล้ว แต่ถึงจะเคยฆ่ามันมาก่อน การเอาชนะหมอนี้ก็ไม่ใช่ง่ายๆ ถึงมันจะไม่ค่อยมีสมองเท่าไหร่แต่เรื่องระดับพลังของมันตอนนี้คงไม่ต่ำกว่าระดับจักรพรรดิ

ในทางระดับพลังไคเซอร์สามารถเอาชนะได้ไม่ยากเพราะพลังอยู่ระดับจักรพรรดิ ขั้นที่ 5 ทว่า มันไม่ได้ง่ายขนาดนั้นหรอก อย่างที่บอกไป ถึงมันไม่ใช่คนฉลาดแต่ก็มีลูกน้องหลายคนที่มีพลังระดับสูงอยู่ข้างกายของมัน ในกลุ่มโจรของมันมีผู้บ่มเพราะมากมายที่อันตรายในการต่อสู้ครั้งนี้ แต่ผมก็ไม่ได้มาแบบไม่มีแผนอะไรเหมือนกัน ยิ่งได้ระบบเข้าช่วยแบบนี้มันก็ง่ายขึ้นไปอีก…

“ทะ ท่านรู้ได้ยังไง???”

“เรื่องนั้นข้าไม่จำเป็นต้องบอกเจ้า ถ้าเจ้าอยากรอดชีวิตก็บอกมาว่าโจรมีกันเท่าไหร่และกำลังวางแผนทำอะไรกันอยู่ ถ้า ไม่ เช่น นั้น…”

“ครับ!!! บอกครับ ข้าจะบอกข้อมูลทุกอย่างตามที่ท่านต้องการ”

เรียบร้อย! ถึงจะทำเหมือนหน่วยสอดแนมชนาดไหนแต่ยังไงก็ยังเป็นโจร หน่วยสอดแนมจริงๆ เมื่อโดนจับได้คงฆ่าตัวตายด้วยวิธีต่างๆ ไปนานแล้ว แต่หมอนี่มันเป็นเพียงโจรที่พยามเลียนแบบ การจะรีดเอาข้อมูลจากมันแค่เพียงการข่มขู่ก็พอหึหึ! รู้เขารู้เรา รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง!