45
Ep.45
ปีศาจราตรีก็ได้ยินเสียงสนทนาของผู้ชมเช่นกัน สีหน้าเขาอดแปรเปลี่ยนไปเล็กน้อยไม่ได้
“เป็นคนที่เหล่าซ่งสนใจแล้วยังไง? สุดท้ายฉันก็ฆ่าแกได้อยู่ดี! เพราะฉันแข็งแกร่งที่สุด!” ปีศาจราตรีคำราม ควันดำพวยพุ่งออกจากร่างเขา ชั่วพรบตาเดียวห่อหุ้มฉู่เซวียน
“เหอ เหอ เจ้าหนู เริ่มรู้สึกคันในไขกระดูกแล้วรึยัง?” เสียงน่าขนลุกของปีศาจราตรีดังขึ้น “อย่ากังวลไปเลย อีกแค่ไม่กี่อึดใจร่างของแกจะเริ่มเน่าเปื่อย เนื้อหนังหลุดลอกทีละชิ้น ทีะชิ้น ระหว่างกระบวนการนี้ พลังรบของแกจะค่อยๆถดถอย จนในที่สุดกลายเป็นคนธรรมดา แต่ระหว่างนั้นจิตสำนึกจะยังคงตื่นอยู่ตลอดเวลา”
“ยังไงก็ตาม วางใจเถอะ ฉันจะช่วยปลดปล่อยแกเป็นอิสระให้เร็วที่สุด” ปีศาจราตรีหยิบกริชสั้นสองเล่มที่ทอประกายเย็นเยียบขึ้นมาจากเอวเขา กล่าวเสียงขุ่น
เดิมปีศาจราตรีก็สวมชุดคลุมดำอยู่แล้ว เวลานี้พออยู่ใต้ม่านหมอกสีดำ ร่างเขาก็ยิ่งดูน่าขนลุก เจ้าตัวค่อยๆก้าวเข้าไปฉู่เซวียน ทั้งคนทั้งร่างวูบไหวราวกับภูติผี
“ได้แค่นี้เองเหรอ?” ฉู่เซวียนไม่แม้จะขยับหลบ เขาหันมองควันสีดำรอบตัวแล้วอ้าปากหาว กล่าวอย่างเฉยเมย
หมอกที่คอยกัดกร่อนนี้ ถือเป็นพิษร้ายแรงสำหรับมนุษย์ก็จริง แต่สำหรับฉู่เซวียนที่เป็นซอมบี้แล้ว มันแทบไม่ส่งผลกระทบใดๆ
“อะไรกัน!”
เห็นภาพนี้ ม่านตาของปีศาจราตรีหดลีบลงอย่างกะทันหัน เขาไม่นึกฝันเลยว่าผู้ประลองที่ถูกเรียกว่าเทพมรณะจะไม่ได้รับผลกระทบใดๆจากหมอกกัดกร่อนของเขาเลยแม้แต่น้อย
“ตอนแรกฉันก็หลงนึกว่าต้องใช้ความพยายามเยอะกว่านี้ในการเอาชนะ แต่แกทำให้ฉันผิดหวังจริงๆ” ฉู่เซวียนกล่าวอย่างไม่แยแส จากนั้นร่างของเขาพลันหายวับไป
“คิดว่าฉันมีดีแค่นี้งั้นหรอ!” ปีศาจราตรีเห็นภาพนี้ สองตาเขาหรี่แคบลงทันที ร้องตะโกนเสียงดัง “คำสาปรัตติกาล! คำสาปกีดกันประสาทสัมผัสทั้งห้า!”
ร่างที่หายวับไปของฉู่เซวียนถูกบังคับให้เปิดเผยออกมา คิ้วเขาขมวดมุ่น เพราะก่อนหน้านี้ พลังงานอันแปลกประหลาดคล้ายจู่ๆก็ปรากฏขึ้นจากในความว่างเปล่า มันยึดติดอยู่กับร่างเขา
ส่งผลให้ฉู่เซวียนรู้สึกว่าพลังรบของเขาอ่อนแอลงประมาณ 30% จากทั้งหมด อีกทั้งประสาทสัมผัสของเขา คล้ายกำลังถูกกัดเซาะด้วยบางสิ่งบางอย่าง เริ่มกลายเป็นทื่อด้าน แต่ไม่นานก็กลับมาเป็นปกติ
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า! ด้วยคำสาปสามรูปแบบของฉัน น่ากลัวว่าพลังรบของแกคงเหลือไม่ถึงครึ่ง!” เห็นฉู่เซวียนได้รับผลจากการโจมตี ปีศาจราตรีหัวเราะ
“เป็นอบิลิตี้ที่พิเศษอะไรอย่างนี้” ในทางกลับกัน ฉู่เซวียนถอนหายใจ จากนั้นมุมปากเขายกโค้งเป็นรอยยิ้ม
“แต่น่าเสียดาย ที่แกดันมาเจอฉัน!”
สิ้นเสียง ความว่องไวกว่า 600 หน่วยระเบิดออกมาทันที
ปีศาจราตรีรู้สึกแค่เพียงว่ามีร่างเงาพร่ามัวปรากฏขึ้นเบื้องหน้าเขา จากนั้นก็ไม่เห็นร่องรอยของฉู่เซวียนอยู่ในสายตาอีกเลย
“ฉันอยู่นี่!” ขณะที่ปีศาจราตรีกำลังหันซ้ายหันขวาอย่างร้อนรน เสียงเย็นเยียบดังขึ้นจากเบื้องหลัง มันทำให้ทั้งร่างเขาแข็งทื่อ อดหลั่งเหงื่อเย็นไม่ได้
เดิมฉู่เซวียนต้องการใช้ใบมีดกระดูกตัดคอศัตรูตั้งแต่ตอนโฉบมาแล้ว แต่ก่อนจะลงมือ เขาดันฉุกคิดบางอย่างขึ้นมาได้ เอ่ยถามระบบในใจ ‘ระบบ ถ้าฉันใช้ใบมีดกระดูก คนอื่นจะมองว่าฉันเป็นซอมบี้ไหม?’
เพราะอย่างไรเสีย ฐานมนุษย์ไม่เหมือนในพื้นที่รกร้าง ที่นี่มีผู้ใช้พลังมากมายที่ยังคงแข็งแกร่งกว่าฉู่เซวียน
“เจ้าของร่างโปรดวางใจ” ระบบตอบกลับ “ตอนนี้ระบบได้ล็อคคุณสมบัติซอมบี้ของคุณเอาไว้แลว้ มนุษย์ไม่สามารถตรวจจับได้”
ได้ยินประโยคนี้ ฉู่เซวียนถอนหายใจโล่งอก และบทสนทนาเมื่อครู่เกิดขึ้นเพียงช่วงเวลาสั้นๆเท่านั้น
“ทำไมแกถึงไม่ได้รับผลกระทบอะไรเลย?” ปีศาจราตรีไม่กล้าหันหน้ามอง กล่าวด้วยความตื่นตระหนก
“ขอโทษที เรื่องนี้เป็นความลับ” ฉู่เซวียนกล่าวเบาๆ ใบมีดกระดูกตรงแขนขวายื่นออกมา แทงตัดขั้วกระดูกสันหลังของปีศาจราตรีในฉับเดียว!