จอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 65
มูนไลท์ถูกฆ่า
"นายจะได้รับ EXP ก็ต่อเมื่อ นายเข้าไปในเมืองหลักและใส่ไอดีของนาย มันมีค่าใช้จ่ายในการเคลื่อนย้ายเพียงเล็กน้อยดังนั้นนายจะต้องรอเวลาก่อนเพื่อที่จะเอาค่าประสบการณ์ "ลูหลี่อธิบาย
"โอ้มันฟังดูแพงนะถ้าตามวิธีที่นายอธิบาย ค่าใช้จ่ายในการเคลื่อนย้ายนี้มันเท่าไหร่กัน? "
ทุกคนต่างก็อยากรู้อยากเห็น
"การเคลื่อนย้ายจากหมู่บ้านเริ่มต้นต้องเสีย 1 เหรียญทองและการเคลื่อนย้ายระหว่างเมืองจะมีค่าใช้จ่าย 2 เหรียญทอง นายไม่สามารถเคลื่อนย้ายระหว่างหมู่บ้านเริ่มต้นได้ ... "
ลูหลี่ส่ายหัวและรู้สึกราคานี้มันเป็นภาระมาก
เขามีแผนที่จะไปยังเมืองต่างๆ แต่ค่าใช้จ่ายนี้มันทำให้เขามีปัญหา
บริษัทเกมต้องการทำให้คนหมดตัวและพยายามหาเงินอย่างโหดเหี้ยม ทุกคนต่างก็พูดไม่ออก
คนในปาร์ตี้ส่วนใหญ่ได้รับการพิจารณาว่าทำได้ดีมาก ความฝันที่เหลืออยู่ทำเงินได้ 4-5 เหรียญทองในขณะที่ลูหลี่มีทองเกิน 10 เหรียญ แม้ว่าเขาจะซื้อวัสดุอัพเกรดสำหรับแหวนซูพรีมก็ตาม
ผู้เล่นธรรมดาจะสามารถใช้จ่ายเงินแบบนี้ได้ยังไง? แม้แต่ 1 เหรียญทองก็ถือว่าค่อนข้างมากแล้ว
เฉพาะผู้ที่ใช้เงินจริงเพื่อชื้อเหรียญทองในเกมเท่านั้นที่อาจจะมีบ้าง
การซ่อมอุปกรณ์และการใช้โพชันนั้นมันทั้งเพิ่มจำนวนเงินที่พวกเขาต้องใช้จ่าย ด้วยสองสิ่งเหล่านี้เงินที่ได้มาของผู้เล่นก็จะหายไปอย่างรวดเร็ว หากใครอยากซื้ออุปกรณ์ระดับธรรม 2 ชิ้น พวกเขาก็แทบจะยากจนในทันที
"มันก็แค่ 1 เหรียญทอง ฉันว่างั้นนะ"
นอกเหนือจากลูหลี่ อาเซอร์ซีบรีสยังมีเงินเหลืออยู่หลังจากต่อสู้กับบอสไม่กี่ตัว
"หลังจากเอาชนะบอส ฉันต้องการไปเอาค่าประสบการณ์ของฉัน ฉันมีแถบ EXP 10% จากเลเวล 10 แล้ว ฉันจะได้รับ EXP เพิ่มเท่าไร? "
"ถ้าให้ฉันคำนวณนะ ... นายควรจะได้อย่างน้อยเลเวล 12 หลังจากที่ไปเอาค่าประสบการณ์แล้ว"
ลูหลี่คำนวณจากบทความก่อนหน้านี้เขาอ่านมา แต่เขาก็ไม่แน่ใจนัก
"ถ้าฉันสามารถไปถึงเลเวล 12 ได้นั้นก็ดี! หลังจากเลเวล 10 แล้วค่าประสบการณ์ที่ใช้มันจะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าและต้องใช้มากกว่าระดับก่อนหน้านี้ ฉันเลเวลช้ากว่าเต่าตัวนี้เสียอีก"อาเซอร์ซีบรีสหลั่งน้ำตา
เกออิก กระพริบตาอย่างไร้เดียงสา มันต้องการที่จะหันหลังและวิ่งหนี แต่มันถูกดักโดยมูนไลท์อีกครั้งหนึ่งและมันก็ถูกโจมตีอย่างไม่ลดละ
หากไม่มีความสามารถในการรักษา เกออิกก็เป็นได้เพียงเค้ก หลังจากนั้นเพียง 20 นาทีมันก็ส่งเสียงกรีดร้องออกมาและตายลงไป
"บอสอยู่ที่นี่และมีผู้เล่นกำลังฆ่ามันอยู่!"
เสียงกรีดร้องของบอสดูเหมือนจะดึงดูดผู้เล่นบางคนให้มาที่นี้
"ฉันจะเก็บไอเท็มเอง พวกนายรีบกลับมาที่เมือง! "ลูหลี่พูดอย่างรีบร้อนและรีบหยิบไอเท็มของบอส
มูนไลท์ไม่ได้หยิบไอเท็มใดและเขาก็ไม่ได้ใช้เฮิสสโตนด้วย แต่เขาได้เผชิญหน้ากับผู้เล่นสองคนและรีบวิ่งไปหาพวกเขา เขาฟันเพียงสามทีก็ได้มีผู้เล่นหนึ่งในนั้นตายไปแล้ว
ชารจ์, ฟัน, กวาดอาวุธ... ประหาร!
ลูหลี่จ้องมองและรู้สึกกลัวเล็กน้อย เขาไม่ได้ให้ความสนใจกับสกิลของมูนไลท์มากนัก แต่ผู้ชายคนนี้ดันมีสกิลที่ดูเหมือนจะเป็นสกิล ประหาร
เมื่อผู้เล่นพวกนั้นมาถึง พวกเขาทำได้เพียงดูซากศพของเพื่อนเขาเท่านั้น พวกเขาต่างก็ประหลาดใจ ที่ไม่สามารถหยุดอาเซอร์ซีบรีสและเพื่อนๆของกลับวารป์กลับไปได้
ลูหลี่ไม่ได้วารป์กลับไปพร้อมกับเพื่อนๆ แต่เขาได้ใช้ย่องเบาหลังจากหยิบไอเท็มและเดินออกมานิดหน่อย
เขาเป็นโจร! โจรไม่จำเป็นต้องใช้เฮิสสโตนเพื่อกลับหมู่บ้าน!
ลูหลี่ไม่ได้บอกให้มูนไลท์วารป์กลับเพราะเขาเป็นคนที่ชื่นชอบในการ PVP ดังนั้นเขาจะไม่ยอมแพ้เมื่อมีโอกาสที่จะได้ PVP แม้ว่าเขาจะตายก็ตาม
ลูหลี่แอบไปทางด้านข้างและมองดูมูนไลท์ที่ใช้ภูมิประเทศที่แคบเพื่อฆ่าผู้เล่นทีละคน เขาไม่มีแผนที่จะช่วยเหลือ มันไม่ดีเท่าไหร่ที่เขาไม่มีเมล็ดแตงโมเพื่อที่จะเอาเป็นขนมขบเคี้ยว มิฉะนั้นมันเป็นสิ่งที่สมบูรณ์แบบ
เทคนิคของ มูนไลท์ นั้นยอดเยี่ยมมาก การวางตำแหน่งของเขาถูกต้องเสมอและเขาก็ขยับไปรอบๆเพื่อหลีกเลี่ยงทักษะที่ไม่ใช่เป้าหมายมากที่สุด ขวานอยู่ในมือตลอดเวลา นักรบคลั่งถูกขนานนามว่าเป็สุดยอดแห่งพลังโจมตีทางกายภาพ แต่มักฆ่าคนได้อย่างไม่มีประสิทธิภาพ
อย่างไรก็ตามหลังจากการต่อสู้เป็นเวลา 3 นาที มูนไลท์ได้ใช้เลือดไปแล้วเป็นโหล เมื่อเขาร่ายสกิลลมกรด เขาได้ทำให้ผู้เล่น 5-6 คนที่เหลือเลือดเพียงนิดเดียว
อย่างไรก็ตามนักรบคลั่งนั้นไม่ได้อยู่ยงคงกระพัน
HP ของมูนไลท์ลดลงอย่างต่อเนื่อง: 80%, 60%, 50% ...
โอ้ไม่นะเขาโดนสกิลสตัน!
การโจมตีครั้งต่อไปของการโจมตีนี้ทำได้ยากมากและตอนนี้เขามี HP น้อยกว่า 10% ด้วย
มูนไลท์ไม่มีเจตนาที่จะวิ่งหนี แต่เมื่อเลือดมาถึงจุดนี้มีเพียงแค่โจรและดรูอิดเท่านั้นที่สามารถหลบหนีได้
"ตาย ซะเถอะ! แกกล้าที่จะท้าทาย สมาคมกลาดิอุสพาลาดิน งั้นเหรอ! "
มูนไลท์ก็ล้มลงพื้นและตะโกนก่อนตาย [อันบนไม่ใช่คำพูดของมูนไลท์นะครับ]
ขวานของเขาดรอบลงและไม่ได้เปลี่ยนเป็นสีขาวไปพร้อมศพของเขา
อาวุธดรอบลง!
มันดูดีมากและยังมีพลังโจมตีที่สูงและอาจจะมีเอฟเฟคพิเศษ ผู้เล่นทุกคนที่อยู่ที่นั้นต่างก็หอบหายใจ
"ว้าวน่าเกรงขามมากสำหรับกลุ่มเล็กๆแบบนี้"ลูหลี่คิดเช่นนั้นเพราะว่าผู้เล่นที่ PVP กับมูนไลท์เป็นสมาชิกของกลาดิออสพาลาดิน พวกเขามีระเบียบวินัยมากและปล่อยของที่ดรอบไว้ให้ผู้บัญชาการไม่มีผู้เล่นคนไหนที่ไปหยิบมันเลยซักคน
ในฐานะผู้บัญชาการเขาก้มลงไปและกำลังจะหยิบอาวุธขึ้นแต่ก็ดันมีโจรที่จู่ๆก็โผล่มาด้านของเขา โจรคนนั้นหยิบขวานขึ้นมาและโยนมันลงในกระเป๋าเป้สะพายและค่อยๆจางหายไป
ท่าทางของโจรคนนั้นดูลำบากมากเหมือนกับเขาพึ่งตื่นและหยิบเหรียญจากพื้นของห้องนอน
"พวกแกกำลังมองอะไรกันอยู่? รีบไปซะและฆ่าไอ้โจรนั้น! "ผู้บัญชาการนิ่งไปเป็นเวลา 5 วินาทีก่อนที่จะคำรามใส่สมาชิกกิลด์ของเขา
แม้แต่ที่ผู้เล่นยอดเยี่ยมของสมาคมหน่วยสืบราชการลับก็ไม่สามารถฆ่าลูหลี่ได้ แล้วสำหรับผู้เหล่านี้ซึ่งเป็นผู้เล่นธรรมดาการที่จะทำแบบนั้นได้เพียงแค่คิดปรารถนาเท่านั้น
"อาวุธของฉันมันดรอบลงไป" เสียงของมูนไลท์ฟังดูหดหู่
เขาได้สูญเสียไอเท็มที่ให้พลังโจมตีที่สูงของเขา ขวานกระหายเลือด มันทั้งให้ค่าความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้นและเขายังเหวี่ยงมันได้อย่างราบรื่น เขาอาจจะดรอบอะไรก็ได้ แต่มันดันดรอบของที่สำคัญที่สุดของเขา
"เฮ้ฉันเพิ่งหยิบขวานของใครมาก็ไม่รู้ ไม่แน่ใจว่าเป็นของนายหรือเปล่า "ลูหลี่ล้อเล่น
"นายแน่ใจเหรอว่ามันไม่ใช่อย่างอื่น ฉันจะรอนายอยู่ที่หมู่บ้าน "
มูนไลท์ไม่ได้เสนอเงินใดๆ แต่เขาส่งคำขอแลกเปลี่ยนโดยทันที เขาใช้เวลาตลอดทั้งวันในการ PVP ดังนั้นเขาจึงไม่มีเงินพอที่จะจ่ายให้ลูหลี่
"อย่าไปรอที่หมู่บ้านเลย พวกเราจะไปกันที่หุบเขางูและต่อสู้กับงูอีกสักสองชั่วโมง จากนั้นเราก็ฆ่าบอสก่อนที่จะกลับไปที่เมือง"ลูหลี่กล่าว
เมื่อคนอื่นๆได้ยินเกี่ยวกับบอสพวกเขาก็ลืมเกี่ยวกับทุกสิ่งทุกอย่าง
ลูหลี่กลายร่างเป็นเสือดาวขนาดเล็กและวิ่งเร็วเหมือนลมกรรโชกแรง เขาไม่ได้วิ่งที่ถนนเพราะมันอาจจะมีคนเห็นเขาได้ เขาเลยวิ่งผ่านพุ่มไม้ทางด้านข้างของถนนแทน
ในอนาคตเมื่อทักษะ เด็กแห่งป่า มันเป็นเรื่องปกติเสือดาวสีทองที่มีขนาดเล็กมันก็น่าจะเป็นภาพที่ธรรมดาและเขาก็ไม่มีอะไรต้องกังวล
"ลูหลี่เมืองไหนที่เราไปกัน? ฉันเพิ่งเห็นเมืองที่เราจะไปได้มันมีตั้ง 126 เมือง"
อาเซอร์ซีบรีสกังวลว่าจะไปที่ไหน
"แน่นอนว่ามันจะต้องเป็นหุบเขาสีเทา" ลูหลี่กล่าวโดยไม่ลังเลเลย
