จอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 280
บทที่ 280: การประนีประนอม
"เราเจอกับทีมของสมาคมสวรรค์ชั้นเจ็ดและถูกจัดการลง" ฮวนฮวนกล่าวออกมาอย่างลวกๆ อย่างไรก็ตาม เธอไม่สามารถซ่อนความหดหู่ที่แสดงออกมาบนใบหน้าของเธอได้
"สมาคมสวรรค์ชั้นเจ็ดงั้นเหรอ"
ลูหลี่ส่ายหน้าด้วยความเห็นใจ
นี่คือรูปแบบของการแข่งขัน ความแข็งแกร่งเป็นสิ่งสำคัญ แต่โชคก็มีความสำคัญเช่นกัน
เจ้าของบ้านสาวทั้ง 3 คน มีความแข็งแกร่งสูงกว่าค่าเฉลี่ย แต่พวกเขาก็ค่อนข้างแข็งแกร่งอย่างมากเมื่อเทียบกับผู้เล่นธรรมดาทั่วไป ถ้าพวกเขาโชคดี การผ่านการแข่งขันแต่ละรอบจะไม่เป็นเรื่องยากนัก แต่ก็ยากมากหากเจอกับทีมระดับสูง กับทีมจากสมาคมที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่ง ไม่มีอะไรที่พวกเธอจะสามารถตอบโต้ได้เลย
"มันไม่สำคัญหรอกนะ เพราะเราไม่ได้คาดหวังอะไรเลยสักหน่อย พวกเราสามคนเป็นเหมือนกับผู้เล่นธรรมดา "ดู่ดู่กล่าวออกมาเพื่อพยายามปลอบใจตัวเอง
ซึ่งความเป็นจริงในข้อนี้ก็ได้ได้สอนพวกเขาถึงความยุ่งยากในการเป็นผู้ประกอบการแล้ว แผนเริ่มแรกของการจัดตั้งสตูดิโอเกมก็ได้ถูกทิ้งร้างมานานแล้ว
เกมรุ่งอรุณได้ทำลายสถิติของเกมออนไลน์ที่มีผู้เล่นเล่นมากที่สุดแล้วและในตอนนี้มันก็เหมาะสมกับการที่ถูกเรียกว่าเกมสากล จริงๆแล้วยังมีอะไรมากมายอยู่ในเกมนี้
ตัวอย่างเช่นการสร้างร้านค้า ...
"ฉันต้องการเปิดร้านโพชั่น ฉันจะมีชื่อแบนเนอร์ที่เขียนว่า 'ร้านขายโพชันของกลุ่มทหารรับจ้างซินซิน' ... "ยี่ยี่กล่าวล้อเล่น
“…”
โพชันนั้นไม่ได้มีศักยภาพมากนักและเธอก็ยังต้องการที่จะเป็นพันธมิตรกับร้านค้าด้วย
"ซินซินได้สัญญาว่าจะเป็นพนักงานขายของๆร้านแล้วด้วย" ดู่ดู่กล่าวขณะที่เธอเอาแขนไปกอดลูซินพร้อมกล่าวต่อไปว่า "ตราบเท่าที่ซินซินอยู่ที่เคาน์เตอร์ขายของ ก็คงจะมีคนจำนวนมากที่เข้ามาชื้อ ”
"ไม่" ลูหลี่กล่าวปฏิเสธออกมาโดยไม่รู้ตัว หลังจากที่คิดถึงภาพๆนั้นขึ้นมา
"ทำไมถึงปฏิเสธกันล่ะคะ?"
น่าแปลกใจที่คำถามนี้มาจากลูซินเอง แม้ว่าเธอจะขี้อายมาก แต่เธอก็พยายามที่จะทำตัวให้ดูกล้าหาญและพยายามที่จะไม่แสดงความอ่อนแอใดๆต่อหน้าพี่ชายของเธอ
"มันเป็นงานหนักมากเลยนะ" ลูหลี่ลดเสียงและพูดเบาๆ
"หนูไม่กลัว หนูต้องการหาเงินเหมือนกัน หนูไม่มีทางที่จะให้พี่ใหญ่ทำมันทั้งหมดแน่ " ลูซินเริ่มที่จะสำลักในขณะที่เธอพูดออกมา
เธอได้เข้าร่วมเกมและเห็นพี่ชายของเธอ PVP กับผู้เล่นคนอื่นๆ ในขณะที่ผู้เล่นคนอื่นมองไปที่ลูหลี่ด้วยความกลัว เธอก็รู้สึกเศร้าและเสียใจมากขึ้นเท่านั้น
ลูหลี่ในการแข่งขันนั้นให้ความรู้สึกที่ไม่คุ้นเคยจนทำให้เธอนั้นกลัวมาก
เธอไม่รู้เลยว่า พี่ชายของเธอได้ใส่ความพยายามอย่างมากไปในเกม นี่เป็นสิ่งที่เธอไม่ได้รู้เลย
"ซินซิน ตราบใดที่น้องโอเค พี่ก็มีความสุขแล้ว พี่ไม่เคยเบื่อเลยที่จะเล่นเกม "
ลูหลี่เริ่มปลอบใจเธอในทันทีที่เห็นน้ำตาของเธอไหลออกมา เขาก้มลงไปและเช็ดน้ำตาที่ไหลออกมาของเธอด้วยแขนเสื้อของเขา
นานมาแล้ว เพื่อนร่วมชั้นของลูซินต่างก็รู้สึกตลกกับเสื้อผ้าที่เป็นรอยปะของเธอ
อันที่จริงแล้ว เธอนั้นดูดีเป็นอย่างมาก จนทำให้สาวๆบางคนนั้นรู้สึกอิจฉาเธอ อีกทั้งรอยปะนั้นก็เล็กมากและดูดีเลยทีเดียว
อย่างไรก็ตามเด็กนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่สี่นั้นไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้มากนัก ดังนั้นเธอจึงเริ่มร้องไห้ในขณะที่เธอได้เห็นพี่ชายของเธอ
ลูหลี่ก้มลงไปในลักษณะเดียวกันและเช็ดน้ำตาออกไปด้วยมือ
ทุกครั้งที่เขาเห็นน้ำตาของน้องสาว ลูหลี่จะรู้สึกเหมือนถูกแทงเข้าไปที่หัวใจเพราะไม่รู้ว่าจะทำอะไรต่อ การลอบสังหารซอวโรวเลสอีกครั้งคงจะเป็นงานที่ง่ายกว่านี้เสียอีก
"อย่าร้องไห้เลยนะซินซิน พี่สาวใหญ่คนนี้จะช่วยเธอตัดสินใจเอง เราจะจ้างพนักงานในร้านและซินซินจะคอยเฝ้าระวัง" หลังจากนั้นยี่ยี่ก็ได้แย้งกลับมา " แต่เธอนั้นบอบบางและคงจะไม่สามารถต่อสู้กับฝูงชนที่เข้ามาชื้อได้และน้องของฉันก็คงจะทำได้เพียงอยู่ในพื้นที่ปลอดภัยเท่านั้น บางทีเธอคงจะต้องเบื่อมันมากๆแน่เลย" ยี่ยี่กล่าวด้วยความรู้สึกที่ลำบากใจในข้อเสนอนี้
เมื่อได้ยินดังนั้นดู่ดู่ก็ได้กล่าวต่อว่า "แล้วเธอจะจัดการกับน้องสาวของเขาอย่างไรกันล่ะ?" ยี่ยี่ที่ทนไม่ไหวแล้วก็ได้พูดออกมา "ฉันได้วางแผนที่จะสอนเธอถึงวิธีการทำโพชั่นและเช่าแผงลอยสำหรับเธอแล้วด้วย นั้นจะทำให้เธอมีเงินเก็บ "เธอกล่าวแย้ง
"ตอนนี้ซินซินสิบห้าแล้วนะ"
ฮวนฮวนรู้สึกสงสารลูหลี่ที่ต้องรับมือตามลำพังกับเรื่องนี้ สิ่งที่เธอสามารถทำได้ก็คือชี้จุดเท่านั้น
ซึ่งลูหลี่นั้นมีความเข้าใจที่ดีในมุมมองของลูซิน
เด็กสาวคนนี้มักจะเข้มแข็ง แม้ในขณะที่ยังเยาว์วัยและกำลังมองหาหนทางที่จะบรรเทาภาระของพี่ชายของเธอเอง ในวันหยุดฤดูร้อน เธอก็มักจะรับงานแปลกๆมา ไม่ว่ามันจะเลวร้ายแค่ไหนก็ตาม เพราะเธอนั้นต้องการที่จะช่วยพี่ชายหาเงิน
ลูหลี่สัมผัสไปที่ใบหน้าของน้องสาวและถอนหายใจออกมา "ซินซิน พี่แค่อยากให้น้องมีความสุข ฟังพี่น่ะ พี่ชายของน้องไม่ได้ลำบากอะไรมากนัก การหาเงินไม่ได้ยากเท่าที่น้องคิดหรอก นับตั้งแต่ที่เริ่มเล่นเกมมาจนถึงปัจจุบันนี้ พี่ก็ได้ทำเงินไปแล้วกว่า 1 ล้านเหรียญดอลลาร์และพี่ก็ยังทำเงินได้มากกว่า 100,000 ดอลลาร์ในวันนี้ด้วย จริงๆแล้ว น้องไม่จำเป็นต้องทำงานในร้านโพชั่นเลยน่ะ"
"แต่พี่ใหญ่ หนูอยากจะทำอะไรบางอย่าง ... " ลูซินนั้นรู้ถึงจุดอ่อนของพี่ชายเธอ ถ้าเธอร้องไห้แล้วถามออกมาอย่างเงียบๆ เขาก็มักจะเห็นด้วยกับเธอเสมอ
ในที่สุดแล้ว ลูหลี่ก็ไม่สามารถชักจูงน้องสาวของตัวเองได้ บางทีข้อเสนอของยี่ยี่ก็อาจจะเป็นไปได้
ลูซินไม่สามารถเผชิญหน้ากับคนจำนวนมากได้เพราะโรคหัวใจของเธอ บางทีเธออาจจะรู้สึกตื่นตระหนกหรือตกใจไปเลย
นอกจากนี้ยังมีผู้เล่นบางคนที่อาจฆ่าคนอื่นไปมั่วๆเพื่อความสนุกสนานอีกด้วย ผู้เล่นเหล่านี้ต่างก็เล่นเกมด้วยความประมาทและไม่คำนึงถึงความเสียหายที่จะเกิดกับผู้อื่นเลย
ถ้ามีเรื่องบางเรื่องแบบนั้นเกิดขึ้น มันก็คงจะไม่ใช่ลูหลี่ แม้ว่าเขาจะฆ่าผู้เล่นคนอื่นจนมี LV เหลือ 0 ก็ตาม มันก็ไม่ได้ทำให้เกิดความเสียหายใดๆขึ้น
สิ่งที่ดีที่สุดก็คือให้เธออยู่ในพื้นที่ปลอดภัยซึ่งรวมถึงร้านขายโพชั่นที่เห็นได้ชัดที่สุด ไม่ว่าลูซินจะสามารถหาเงินได้หรือไม่ แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือเธอต้องสบายใจ
"สัญญากับพี่น่ะว่าน้องจะไม่มีวันที่จะออไปกจากพื้นที่ปลอดภัย น้องเข้าใจไหม?” ลูหลี่กล่าวออกมาอย่างระมัดระวัง
ซึ่งพื้นที่ปลอดภัยนั้นก็ไม่ได้ว่างเปล่าไปอย่างสิ้นเชิง ในเกมนั้นมีโรงภาพยนตร์ที่คุณสามารถรับชมภาพยนตร์ได้และยังมีแม้แต่สวนสนุก ปัจจุบันบริษัทท่องเที่ยวต่างๆก็ได้สร้างสถานที่น่าสนใจไว้ในพื้นที่ปลอดภัยมากมาย
"โอเคค่ะ แต่พี่ใหญ่เมื่อหนูมีระดับ 10 แล้ว หนูต้องการที่จะเลี้ยงสุนัข" ลูซินกล่าวขณะที่เธอยิ้ม น้ำตาของเธอในตอนนี้ได้แห้งไปหมดแล้ว
ลูหลี่ไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว นอกจากสัญญาว่าจะช่วยเธอ
ในความเป็นจริงเขาไม่ได้ตั้งใจที่จะหยุดเธอจากการเข้าเล่นเกม แต่เขาแค่รอชื้อกล่องเกมที่จะออกมาในช่วงปลายปี
กล่องเกมนั้นไม่สามารถรักษาบุคคลภายในไว้ได้โดยไม่กินอาหารหรือดื่ม แต่มันก็ช่วยปกป้องระบบนอนหลับและระบบประสาทของบุคคลได้
ซึ่งรุ่นก่อนหน้านี้ก็ได้ทำให้ผู้ใช้เหมือนกับนอนหลับจริงๆ
และเวอร์ชันหลังจากนนี้ก็สามารถปกป้องสถานะทางจิตใจของผู้ใช้ได้ ถ้าลูซินประสบกับอันตรายบางอย่าง ระบบก็จะปกป้องเธอ มันอาจเปลี่ยนฉากไปชั่วคราว ก่อนที่ความรู้สึกของเธอจะยุ่งเหยิง
ผู้เล่น PVP ส่วนใหญ่ไม่ได้ใช้คุณสมบัตินี้กัน แต่นี่ก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับผู้เล่นที่ไม่เล่น PVP
ตั้งแต่ที่เขาสัญญาว่าจะให้น้องสาวของเขาเปิดร้านโพชั่นกับเหล่าเจ้าของบ้านเช่าสาว มันก็เป็นเรื่องธรรมดาที่ลูหลี่จะต้องปรึกษาหาลือเกี่ยวกับงานที่ลูซินจะต้องทำ
ประเด็นหลักที่เขาโต้เถียงอย่างรุนแรงก็คือการที่เธอไม่สามารถทำงานที่หนักจนเกินไปได้
นอกจากนี้เขายังขอเรียกร้องให้พวกเธอให้เงินเธอเพิ่มอีกด้วย เพื่อที่เธอจะได้รู้ถึงความสำเร็มากยิ่งขึ้น
ในขณะเดียวกันเจ้าของบ้านสาวทั้งสามคนก็รักลูซินเช่นกัน พวกเธอจึงไม่ได้ต่อรองอะไรมากนักกับเงื่อนไขของลูหลี่ ในความเป็นจริงพวกเธอก็ได้ยอมรับเงื่อนไขเหล่านี้ราวกับว่าพวกเธอได้คิดมันไว้แล้ว
แม้แต่ลูหลี่ก็ไม่มีความเมตตาได้เทียบเท่ากับพวกเธอเลย เขาต้องการที่จะตอบแทนในเรื่องนี้แก่พวกเธอจริงๆ
สิ่งที่ดีที่สุดเกี่ยวกับร้านขายของก็คือทีมของเขาสามารถเอายาจากที่นี้ไปได้ แม้ว่าลูกชิ้นงาจะมีความเชี่ยวชาญในการเล่นแร่แปรธาตุ แต่เขาไม่ได้ทำยาได้ทุกประเภท ปกติแล้ว พวกเขาจะได้รับโพชั่นที่ไม่สำคัญจากโรงประมูล
นอกจากนี้ลูหลี่วางแผนจะพาน้องสาวของเขาไปแนะนำกับเพื่อนร่วมทีมในวันพรุ่งนี้
อีกทั้งเขายังต้องการที่จะดูการแข่งขันพร้อมกับน้องสาวของเขาด้วย
เมื่อพวกเขาอายุยังน้อย พวกเขาไม่สามารถใช้จ่ายเงินเพื่ออะไรฟุ่มเฟือยเช่นนี้ได้ อย่างไรก็ตามในตอนนี้มันแตกต่างอย่างสิ้นเชิง พวกเขาสามารถดูการแข่งขันหรือภาพยนตร์และทำได้ทุกอย่างที่พวกเขาต้องการได้