จอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 257
ติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay
บทที่ 257: การบุกรุกของเหล่าเซนทอร์
"พูดมาได้เลย ผมจะช่วยคุณจนสุดความสามารถที่ผมมี " เชน วันเซนตัดสินใจที่ตอบออกไปอย่างนั้น โดยไม่ได้พิจารณาอะไรเลย
ถ้ามีคนคนหนึ่งที่เชน วันเซนจะยอมยกเว้นโดยขัดต่อหลักการนักธุรกิจของเขาแล้วละก็ ...
แน่นอนว่าคนๆนั้นจะต้องเป็น ลูหลี่!
ในครั้งแรกที่เขาทำเช่นนั้นก็เพราะว่ามันเป็นธุรกิจที่ดี ลูหลี่เป็นผู้เชี่ยวชาญที่ยอดเยี่ยม ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถที่จะปฏิเสธเขาได้และเขาต้องดูแลเขาเป็นอย่างดีเพื่อการติดต่อทางธุรกิจ อีกทั้งความรุ่งเรืองของเขานั้นก็ขึ้นอยู่กับตัวของลูหลี่
พวกเขานั้นมักจะได้ประโยชน์จากกันและกันหลายครั้งหลายคราว อีกทั้งลูหลี่นั้นก็มักจะใจกว้างกับเขาอย่างเสมอมา แต่เขาก็ไม่เคยมีโอกาสที่จะตอบแทนลูหลี่เลย
อย่างไรก็ตามตอนนี้เขารู้สึกกังวลเล็กน้อย เพราะลูหลี่ต้องการความช่วยเหลือจากเขา
โอกาสของเขาได้มาถึงแล้ว เชน วันเซนกลั้นลมหายใจพร้อมที่จะเสียสละครั้งยิ่งใหญ่
"ตอนนี้มีแม่พิมพ์เลเวล 25 จำนวนมากในตลาด ฉันต้องการให้นายชื้อมันให้ฉันบางส่วน โดยแยกเป็นอาชีพ ซึ่งฉันต้องการแม่พิมพ์ของโจร นักรบ นักบวช พาลาดิน นักเวทย์ พ่อมด นักล่า ดรูอิดและชาแมน พยายามหาแม่พิมพ์ของอาชีพพวกนี้ให้ได้ด้วยนะ หากนายหามาได้ แต่นายก็สามารถหาแม่พิมพ์ของอาชีพอื่นๆมาให้ฉันได้เหมือนกัน ถ้ามันขายในราคาถูก แล้วฉันยังต้องการ…"
"เลเวล 25? ว้าว คุณเลเวล 25 แล้ว " เชน วันเซน เป็นนักธุรกิจ ดังนั้นสิ่งที่เขาให้ความสนใจนั้นมักจะแตกต่างกับผู้เล่นธรรมดา และตอนนี้เขาก็ต้องการรู้ให้ได้ว่าลูหลี่อยู่เลเวล 25 จริงหรือไม่
"อืม!" ลูหลี่ตอบกลับไปโดยไม่ได้รู้สึกภูมิใจอะไร
"พวกคุณต้องมีเคล็ดลับในการเพิ่มระดับอย่างรวดเร็วแน่ๆเลย" เชน วันเซนกล่าวพร้อมถอนหายใจ เขาไม่จำเป็นต้องเพิ่มระดับ แต่เขาก็รู้สึกอยากรู้อยากเห็นเหมือนผู้เล่นคนอื่นๆในเกม
"อ่า ฉันพึ่งจำได้ว่า ฉันยังมีธุรกิจอีกอย่างหนึ่งด้วย" ลูหลี่กล่าวออกมาหลังจากที่เขาเสียเวลาไปเล็กน้อย
"โอ้ ธุรกิจประเภทไหนงั้นเหรอ?" ดวงตาของเชน วันเซนเบิกกว้างขึ้น
ตราบเท่าที่มีคำว่า 'ธุรกิจ' ออกมาจากปากของลูหลี่ เชน วันเซนก็จะคาดหวังมันอย่างถึงที่สุด
มันจะเหมือนกับธุรกิจหญ้าทัสเสนคหรือไม่นะ?
"อย่าตื่นเต้นเกินไปสิ ฉันยังไม่แน่ใจเลยว่าธุรกิจนี้จะไปได้ไกลแค่ไหน ซึ่งฉันต้องการแค่ไม้ดวงดาว... "ตอนนี้ลูหลี่ต้องการที่จะขายระเบิดฟูลบอมแล้ว
นี่มีเหตุผลถึงสองประการที่เขาต้องทำอย่างนี้ ประการแรกคือประโยชน์ของระเบิดฟูลบอมกำลังจะหมดลงไปอย่างรวดเร็วแล้ว
ประการที่สองก็คือผู้เล่นคนอื่นๆกำลังมองหาบางอย่างเช่น ระเบิดฟูลบอม อยู่ อีกทั้งลูหลี่และคนอื่นๆได้สร้างช่องว่างระหว่างเลเวลต่อผู้เล่นคนอื่นๆมากเกินไป ซึ่งนั้นทำให้ผู้เล่นหลายๆคนต้องใช้เงินจำนวนมากเพื่อทำให้ระยะห่างระหว่างเลเวลนี้น้อยลง
ผู้เล่นหลายๆคนที่ต้องใช้เงินมากถึงเพียงนั้น ก็เพื่อที่จะรักษาตำแหน่งของพวกเขาให้สูงกว่าคนอื่น
แน่นอนว่าลูหลี่ตั้งใจที่จะใช้ประโยชน์จากอารมณ์อันอ่อนไหวของผู้เล่นที่มีความเกี่ยวข้องกับตำแหน่งระสูงของพวกเขา
ผู้เล่นที่แข็งแกร่งอย่างแท้จริงนั้นไม่จำเป็นต้องกังวลว่าจะถูกไล่ตามทัน
พวกเขารู้แค่ว่าจะต้องทำยังไงก็ให้ได้เลเวลตัวเองนำหน้าผู้เล่นคนอื่นๆ เพื่อที่จะให้ผู้เล่นที่อยู่หลังๆนั้นเหนื่อยเกินไปที่จะตามพวกเขาทัน
นอกจากนี้เขาทำให้ตัวเองดังมากๆด้วย เพราะว่าไม่มีใครคิดหรอกว่าเขาต้องการเป็นผู้เล่นหมายเลขหนึ่งของเกมเพื่อที่จะมาหาเงินไงล่ะ!
ใช่แล้วหาเงินไงล่ะ!
"เอามันมาเพื่ออะไรอย่างงั้นเหรอ?" เชน วันเซนนั้นพูดออกมาอย่างกระตือรือร้น เพราะเขานั้นได้สูญเสียความอดทนไปแล้ว
"เมื่อไม้ดวงดาวได้ถูกรวมเข้ากับวัสดุอื่นๆ ฉันจะสามารถสร้างระเบิดฟูลบอมได้"
ลูหลี่อธิบายการทำงานของระเบิดและส่งจดหมายพร้อมระเบิดลูกสุดท้ายที่เขาเหลืออยู่ไป
เชน วันเซน เป็นนักเล่นเกมเก่าดังนั้นเขาจึงเข้าใจในทันที
"ฉันเข้าใจแล้ว ฉันเข้าใจแล้ว" เชน วันเซนกล่าวออกมาพร้อมหัวเราะ "ถ้ามันเป็นอย่างงี้ละก็ ตราบเท่าที่ไม้ดวงดาวยังคงมีอยู่ในเกมนี้ ฉันจะเอามันมาทั้งหมดเอง"
"ไม้ดวงดาวหนึ่งชิ้นสามารถสร้างระเบิดฟูลบอมได้หนึ่งลูก อย่างไรก็ตามฉันไม่มีทางที่จะรับประกันได้ว่าการสร้างมันแต่ละครั้งจะสำเร็จตลอด"ลูหลี่กล่าวอย่างใจเย็น
"แน่นอน ฉันเข้าใจดี" เชน วันเซนตอบกลับมาโดยที่ดูเหมือนว่าจะไม่ได้คิดอะไร
"ถ้าเราสร้างระเบิดมา 10 ลูก ฉันจะการใช้เอง 5 ลูก เพราะว่าฉันและเพื่อนของฉันยังต้องการเพิ่มระดับอยู่ "ลูหลี่กล่าวและเพิ่มเงื่อนไขไปในข้อตกลง
"แน่นอน แน่นอนว่าได้อยู่แล้ว!" เชน วันเซนนั้นไม่ลังเลเลยที่จะตอบตกลง
"จากนั้นนายค่อยขายระเบิด 5 ลูกที่เหลือ และเราจะแบ่งกำไรกัน ... "ลูหลี่หยุดพูดชั่วคราวขณะที่เขาคิดว่าสัดส่วนที่ควรจะแบ่งนั้นเป็นเท่าไร
"คุณคิดอย่างไรถ้ามันจะเป็น 50/50?" เชน วันเซนถามออกมาด้วยความระมัดระวัง
"คุณเชน นายจะไม่ได้อะไรเลยนะ หากนายทำอย่างนั้น" ลูหลี่นั้นมีความสุขถ้าหากมันเป็นแบบนั้นจริง แต่เขาก็รู้สึกไม่สบายใจที่ยอมรับมันเช่นกัน
วัสดุทั้งหมดได้รับมาต่างก็มาจาก เชน วันเซน แต่เขาใช้เพียงแค่เวลาครึ่งชั่วโมงในการสร้างระเบิด ถ้าเขาเอากำไรถึงครึ่งหนึ่งจากเชน วันเซน กำไรที่เขาจะได้รับจริงๆคือ 75% สำหรับการลงทุนที่มาขนาดเล็กมากๆ
"เฮ้ คุณคงจะไม่ได้คิดแค่ว่าหาเงินก้อนหนึ่งและจากไปใช่ไหม นี่อาจเป็นโอกาสทางธุรกิจในระยะยาวเลยนะ ลูหลี่ คุณรู้ไหมว่ามีผู้เล่นใหม่เข้าเล่นเกมนี้อยู่ทุกๆวัน?" เชน วันเซนกล่าวออกมาโดยดูเหมือนว่าเขาจะถามคำถามที่ไม่เกี่ยวข้องกับหัวข้อนี้
"ฉันไม่ค่อยสนใจมันเท่าไหร่นะ" ในใจจริงๆแล้วลูหลี่อยากจะบอกว่าเขารู้อยู่แล้วไปๆเลย
"เมื่อวานนี้มีผู้เล่นใหม่เพิ่มขึ้นมาถึง 1,257 ล้านคน ซึ่งถือว่าเป็นผู้เล่นใหม่ที่เพิ่มขึ้นจาก 16% ของผู้เล่นในเมื่อวานนี้ ด้วยผู้เล่นใหม่ที่จำนวนมากถึงขนาดนี้ คุณคิดงั้นเหรอว่าจะมีวันที่ระเบิดฟูลบอมจะขายไม่ได้? " เชน วันเซนกล่าวออกมาอย่างนี้เพราะว่าเขาสามารถมองเห็นผลกำไรที่กำลังจะไหลมาเทมาจากระเบิดนี้
ตอนแรกลูหลี่นั้นมุ่งเป้าไปที่การขายระเบิดให้แก่ผู้เล่นที่เล่นตั้งแ่แรกๆ แต่ในตอนนี่นี้อาจเป็นธุรกิจระยะยาว
ในฐานะนักธุรกิจ เชน วันเซนเข้าใจสิ่งหนึ่งมากกว่าสิ่งอื่น ธุรกิจระยะสั้นนั้นก็เหมือนกับการวางอาหารไว้บนโต๊ะ แต่ธุรกิจระยะยาวต่างหากที่มั่นคงอย่างแท้จริง
"ถ้าอย่างนั้นแล้ว ... " ลูหลี่เงียบก่อนที่จะคำนวณอะไรบางอย่าง ถ้าเขาได้รับกำไรมา 70% เขาก็แค่สร้างระเบิดฟูลบอมในเวลาว่างของทุกวันก็ได้นี้น่า
หลังจากสนทนาไปสักพัก ผู้เล่นทั้งสองคนก็ฉลองด้วยการดื่ม ก่อนที่จะลงนามข้อตกลงที่จะมีผลกระทบอย่างยาวนานต่อเกมรุ่งอรุณ
"สำหรับแม่พิมพ์นั้น ฉันจะช่วยคุณหาพวกมันเอง ถ้าฉันเจอแม่พิมพ์ที่ตรงกับความต้องการแล้ว ฉันจะส่งจดหมายถึงคุณโดยตรง เพียงแจ้งบอกให้ฉันทราบว่า คุณยินดีที่จะจ่ายให้กับพวกมันเท่าไร เดียวฉันจะลองดูเผื่อฉันสามารถเอามาได้" ในตอนท้าย เชน วันเซนก็ได้นึกถึงงานที่ลูหลี่ต้องการความช่วยเหลือจากเขา เขาก็ได้ตบหน้าอกของตัวเองและเริ่มกล่าวถึงมันออกมา
"ค่านายหน้าน่าจะมีราคาอยู่ที่ ... "
ก่อนที่ลูหลี่จะพูดจบ เชน วันเซนก็ได้โต้กลับมาด้วยความโกรธ "ลูหลี่ คุณเพิ่งจะตบหน้าฉันตอนนี้เลยน่ะ ด้วยความสัมพันธ์ของเรา คุณคิดว่าฉันจะเรียกเก็บค่าธรรมเนียมนายหน้าอย่างงั้นเหรอ "
"ธุรกิจคือธุรกิจ" ลูหลี่ตอบกลับมา แต่หลังจากที่ได้เห็นหน้าของเชน วันเซน เขาก็ได้แต่ยกมือขึ้นอย่างเชื่อฟังและกล่าวว่า "เอาล่ะถ้างั้น ขอบคุณนายมาก คุณเชน ฉันจะรอฟังข่าวดีของนายน่ะ "
"ฮ่าๆ ฉันหวังว่าจะได้ร่วมงานกับคุณอีกน่ะ มาๆฉันเลี้ยงนี้เอง "เชน วันเซนเสนอขณะที่เขาแกว่งถ้วยสองใบ "สุราที่ดีที่สุดมักจะอยู่ในถ้วยและควรจะมีผักหลายชนิดด้วย ตอนนี้ก็เกือบเที่ยงแล้ว อย่ากินแค่เนื้อแห้งเหล่านั้นเลย"
ผู้เล่นที่มักจะต่อสู้ตลอดเวลา โดยทั่วไปนั้นมักจะกินเพียงแค่บาร์บีคิวเพื่อแก้ปัญหาเรื่องความหิวโหยเท่านั้น
และด้วยทักษะการปรุงอาหารที่สูงมากๆแล้วรสชาติของมันก็จะค่อนข้างอร่อยขึ้น แต่แน่นอนว่าอาหารของโรงเตี๊ยมนั้นก็หาที่ไหนมาทัดเทียมไม่ได้แล้ว
ก่อนที่ลูหลี่จะตอบปฏิเสธออกไป อาเซอร์ซีบรีสก็ตะโกนอย่างเสียงดังบางในห้องสนทนา
"ลูหลี่ นายกำลังทำอะไรอยู่? โลกกำลังบ้าไปแล้ว! นายยังอยู่ในเมืองได้ยังไงกัน? ออกมาเดีย..."
"ขอโทษที มีเรื่องเร่งด่วนเข้ามานะ" ลูหลี่กล่าวขอโทษและยิ้มเจื่อนๆให้ เชน วันเซน ก่อนที่จะรีบออกมาอย่างเร่งรีบ
เมื่อเขาออกมาจากโรงเตี๊ยมแล้ว อาเซอร์ซีบรีสก็เริ่มอธิบายว่าเกิดอะไรขึ้น ก่อนที่ลูหลี่จะสามารถพูดอะไรได้
ในความเป็นจริง ทุกคนต่างก็พูดคุยเรื่องนี้มากมายเลยทีเดียว ข่าวเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้ถูกเผยแพร่ไปทั่วทุกช่องทาง
อะไรคือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหลังจาก การปกป้องด่านหน้าเมอิสเนร่างั้นเหรอ?
แน่นอนมันคือการบุกรุกของเหล่าเซนทอร์!
บริษัทเกมได้ออกแบบกิจกรรมขนาดใหญ่สำหรับผู้เล่นของฝ่ายพันธมิตรโดยทำให้ผู้เล่นนับล้านสามารถเข้าร่วมได้ กิจกรรมนี้มีทั้ง EXP และแม่พิมพ์ระดับเงินมากมาย หากบริษัทเกมไม่ได้ทำอย่างใดอย่างหนึ่งเพื่อผู้เล่นที่อยู่ฝ่ายเผ่าพันธุ์ ผู้เล่นทุกคนจะยังคงเล่นเกมนี้อยู่อย่างงั้นเหรอ?
ถึงแม้ว่าผู้เล่นของฝ่ายพันธมิตรจะไม่คิดเช่นนั้น แต่ผู้เล่นฝ่ายเผ่าพันธุ์นับล้านๆนั้นโกรธมาก
การปฏิการเพื่อที่จะทำลายด่านหน้าปีกเงินนั้นก็ไม่ประสบความสำเร็จ
อย่างไรก็ตามดูเหมือนว่าเซิร์ฟเวอร์นี้ก็ยังคงเหมือนกันในเซิร์ฟเวอร์ต่างประเทศ ตรงที่ว่าผู้เล่นฝ่ายเผ่าพันธุ์ต่างก็โกรธแค้นในเรื่องนี้เหมือนกับมีใครสักคนมาทำร้าย
ในกรณีเดียวกับการป้องกันด่านหน้าเมอิสเนร่า การบุกรุกของเซนทอร์นั้นจะมาในวันถัดไป
