จอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 251
ติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay
บทที่ 251: การสอบสวนจากแฟรี่น้ำ
หลังจากออกจากป่าแห่งแสงจันทร์ ลูหลี่ก็ไม่ได้ใช้บัพในการเทเลพอร์ตที่แคโรไลน่ามอบมาให้แก่เขา ดังนั้นแทนที่จะไม่ใช้ให้มันสิ้นเปลือง เขาจึงใช้เทเลพอร์ตแบบธรรมดากลับมายังเมือง
เมื่อเขากลับมายังเมืองแล้ว เขาก็ได้หยิบเอาไม้ดวงดาวทั้งหมดออกจากที่เก็บของและกล่องจดหมายของเขา
ซึ่งรวมถึงไม้ดวงดาวที่เขาซื้อมาจากการประมูล โดยค่าใช้จ่ายต่างๆนั้นถูกส่งมาให้เขาโดยหยกดอกไม้คู่รักและแตนเน็ท อีกทั้งยังมีไม้ดวงดาวที่ได้มาจากกลุ่มทหารรับจ้างซินซินอีก
ไม่มีใครเลยที่เห็นคุณค่าของวัสดุที่ใช้สร้างไอเท็มเพิ่มระดับอย่างรวดเร็วนี้
ในเวลาว่างๆ อาเซอร์ซีบรีสจะออกไปคุยในช่องแชทโลกและประกาศว่าเขาต้องการซื้อไม้ดวงดาว เขาเป็นคนไร้ยางอายมากกว่าลูหลี่มากๆ อีกทั้งเขายังกล่าวว่าเขายอมรับเฉพาะการแลกเปลี่ยนโดยเงินสดเท่านั้นโดยไม่มีอะไรอื่นอีก
ด้วยการกระทำทั้งหมดนี้ ทำให้ไม้ดวงดาวในตอนนี้มีอยู่ 120 ชิ้น
ในทางทฤษฎี ไม้ดวงดาวประมาณจะสามารถผลิตระเบิดฟูลบอมได้ 120 ลูก แต่ถึงอย่างนั้น แม้แต่คนโง่ก็รู้ได้เลยว่ามันไม่มีทางที่จะเป็นไปได้อย่างแน่นอน
ไม่ว่าจะมีค่าความชำนาญเป็นอย่างไร ผู้เล่นก็ไม่สามารถรับประกันอัตราความสำเร็จได้ 100% เพราะว่าระบบไม่ได้กำหนดอัตราความล้มเหลวที่แน่ชัด
อย่างไรก็ตามในขณะที่ระดับความชำนาญของผู้เล่นสูงขึ้น อัตราความสำเร็จในการสร้างระเบิดก็สูงขึ้นเช่นเดียวกัน แม้แต่เวลาในการผลิตก็จะลดลงเช่นกัน
เมื่อใกล้ถึงเวลาที่จะสิ้นสุดวันของเกม ลูหลี่ก็ได้ใช้ไม้ดวงดาวทั้งหมดและสร้างระเบิดได้ถึง 106 ลูก ซึ่งเขาได้เสียไม้ดวงดาวไปประมาณ 20 ชิ้น นั้นช่างเป็นจำนวนที่ทำให้เขาปวดใจเสียจริง
ในวันต่อมา มีเพียงไม่กี่คนในกลุ่มของเขาที่ออนไลน์
คู่หูพี่น้องดอกไม้อ้างว้าง มูนไลท์ พเนจรและลูกชิ้นงาได้ไปที่หุบเขาวอซอง ในขณะที่ซากุระนั้นไปเพิ่มระดับด้วยตัวเธอเอง
ส่วนความฝันที่เหลืออยู่และฮาชิจัง นั้นพวกเธอเป็นนักเรียนชั้นมัธยมปลาย และพเนจรก็ยังได้เเตือนพวกเธอว่า ถ้าพวกเธอไม่ได้พักผ่อนอย่างถูกต้อง พวกเธอก็จะหยุดสูงขึ้น นั้นจึงทำให้วันนี้พวกเธอเข้ามาออนไลน์ช้ากว่าปกติ
ลูหลี่ไม่ได้คิดอะไรมากแม้ว่าพวกเธอจะออนไลน์ช้ากว่านี้ เนื่องจากเกมรุ่งอรุณได้รับถูกออกแบบมาในลักษณะที่ทำให้ทุกคนมีช่องว่างในระดับที่แตกต่างกันมาก
ผู้เล่นกว่า 100,000 คนในตอนนี้อยู่ที่ LV22 ในขณะที่ผู้เล่นท็อป 200 คนอยู่ใน LV23 และมีเพียงผู้เล่นระดับท็อปไม่กี่คนที่อยู่ในบอร์ดจัดอันดับที่มี LV24
ลูหลี่ไปที่ห้องประมูลเพื่อชื้อวัสดุมาเติมคลัง โดยเฉพาะอย่างยิ่งวัสดุที่สามารถนำมาใช้สร้างไอเท็มระดับเงินได้ หากวัสดุเหล่านั้นมีราคาที่ถูก เขาจะซื้อพวกมันในทันทีและถ้าเขาพบวัสดุที่หายากเขาก็จะซื้อพวกมันเช่นกัน แม้ว่าพวกมันจะมีราคาสูงกว่าเล็กน้อยก็ตาม
แต่น่าเสียดายที่เขาไม่เจอวัสดุหายากสองชิ้น (แท่งเหมันต์หนึ่งแท่งและสะเก็ดนรกหนึ่งชิ้น) ที่เขาต้องการสำหรับการสร้างกริชของเขาเลย
วัสดุหายากทั้งสองชิ้นนั้นยากที่จะเจอและวัสดุทั้งสองชิ้นนั้นมีโอกาสที่จะดรอบจากเหมืองมรณะ ถ้ำโหยหวยหรือบอสป่าบางตัว ซึ่งพวกเขานั้นโชคไม่ดีพอที่จะเจอมันเลย
ส่วนห้องประมูลนั้น ...... แน่นอนว่าที่นั้นไม่มีอะไรเลย
"คุณอยู่ไหม? สุดยอดผู้เชี่ยวชาญ? "
เมื่อได้ยินเสียงเรียก ลูหลี่ก็เอาเครื่องสื่อสารที่เอวออกมาและพบว่าเป็นข้อความจากแฟรี่น้ำ
"ฉันไม่ใช่สุดยอดผู้เชี่ยวชาญเลย ว่าแต่มีอะไรงั้นเหรอ?"
ลูหลี่ไม่กล้าที่จะเรียกตัวเองว่าเป็นสุดยอดผู้เชี่ยวชาญต่อหน้าผู้เล่นที่ใช้เงินจริงจำนวนมากในการเล่นเกมเลย ถ้าจะต้องเอาชื่อสุดยอดผู้เชี่ยวชาญนี้ไปให้กับใคร ก็ต้องให้คนที่มีไอเท็มและทักษะที่ดีกว่าเขามี ซึ่งนั้นก็คงจะเป็นแฟรี่น้ำมากกว่าเขา
อีกทั้งแฟรี่น้ำยังอยู่ในการดูแลของสมาคมดิสซี่คอส ซึ่งเป็นถึงสมาคมอันดันสิบในประเทศจีนที่เต็มไปด้วยสาวสวยมากมาย นอกจากนี้ยังมีอีกหลายสมาคมที่ติดตามเธอ
ถ้านี่เป็นชีวิตในอดีตของเขา ลูหลี่คงจะไม่สามารถคุยกับหญิงสาวที่มีตำแหน่งที่สูงกว่าเขาได้ อย่างไรก็ตามในชีวิตปัจจุบันของเขานั้น เป็นเธอด้วยซ้ำที่เดินมาหาเขาก่อน
อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้สนใจสาวสวยคนนี้หรอกนะ
"ฉันต้องการทราบคำแนะนำของถ้ำโหยหวน จะเป็นอะไรไหมถ้าจะบอกฉัน? " แฟรี่น้ำถอนหายใจจากข้างใน แม้ว่าเธอจะไม่ใช่ผู้หญิงที่ไม่พอใจถ้าเธอไม่ได้รับคำชมใดๆ แต่ก็เป็นการยากที่เธอจะต้องมีปฏิสัมพันธ์อย่างมีความสุขกับใครบางคนเช่นลูหลี่ ซึ่งไม่คิดที่จะใส่ใจอะไรเลย
“สกัมงั้นเหรอ?” ลูหลี่ถามขึ้นมา
"ประมาณนั้น ถ้าเป็นไปได้ฉันต้องการทราบคำแนะนำเกี่ยวกับบอสทุกตัวหลังจากเขาไป "
แฟรี่น้ำนั้นเคยชินกับสไตล์ของลูหลี่แล้ว ดังนั้นในการพูดคุยแฟรี่น้ำจึงตัดสินใจตรงไปยังจุดที่เธอต้องการเลย
"แน่นอน ได้สิ" ลูหลี่ยอมรับคำขอร้องของแฟรี่น้ำ
"คุณไม่จำเป็นต้องคุยเรื่องนี้กับคนอื่นในทีมงั้นหรือ? เพราะว่าทั้งหมดนั้นมันเกิดจากความพยายามของสมาชิกในทีมทั้งหมด "
แฟรี่น้ำถามออกไปเพราะไม่สามารถต้านทานความอยากรู้ได้
“แน่นอน เราได้คุยกันถึงเรื่องนี้ไปแล้ว”ลูหลี่กล่าวอย่างช้าๆหลังจากหยุดพูดไปชั่วขณะ
แม้ลูหลี่นั้นไม่ต้องการที่จะทิ้งเจตคติที่ดูเหมือนว่าเขานั้นเป็นคนเดียวที่ตัดสินใจไป แต่เขาก็ไม่ได้ใส่ใจมากพอที่จะรวมทุกคนมาคุยกันเพื่อหาข้อสรุปในเรื่องข้อมูลนี้
"แล้วคุณยินดีที่จะขายข้อมูลนี้ไหม" ในที่สุดแฟรี่น้ำก็ได้ยอมแพ้ในเรื่องนี้และตัดสินใจที่จะไม่อยากรู้เรื่องของลูหลี่เพิ่มอีก
"ถ้าเธอสามารถตอบคำถามฉันสองสามข้อได้ มันก็จะไม่มีปัญหาอะไร"
ลูหลี่มักพูดช้าๆเมื่อพูดคุยกับคนแปลกหน้าเพื่อที่คนอื่นจะมองเห็นความคิดของเขาได้ยาก นั้นเป็นสิ่งที่สาวสวยคนนี้รู้สึกเหมือนกับว่าเธอกำลังทำธุรกิจอยู่
'เขาจะถามชื่อจริงของฉัน ขนาดส่วนต่างๆของร่างกายของฉันหรือผู้ชายแบบไหนที่ฉันชอบงั้นเหรอ ...... ' เมื่อลูหลี่พูดแบบนั้นเธอก็คิดไปเรื่อยๆ
โชคดีที่แฟรี่น้ำได้เกิดมาโดยมีความพร้อมมากมายและโตมากกว่าคนอื่นๆในวัยเดียวกัน ทันทีที่ลูหลี่พูดจบ เธอก็รีบถามกลับมาว่า "พูดมาสิ มีอะไรที่คุณอยากรู้งั้นเหรอ?"
"สมาคมระดับสูงไม่กี่สมาคมมีปฏิกิริยาอะไรบ้างงั้นเหรอ ที่ฉันฆ่ากริชสีเลือดและซอวโรวเลส?" ลูหลี่ถาม
"ฮ่า คุณรู้ใช่ไหมว่าสมาคมดิสซี่คอสเป็นหนึ่งในสมาคมระดับสูงเหมือนกัน ดังนั้นคุณเลยมาถามฉัน "
แฟรี่น้ำไม่สามารถระงับเสียงหัวเราะของเธอได้ ถึงแม้มันไม่ใช่เสียงหัวเราะที่มีเจตนาร้าย แต่ที่เธอรู้สึกนั้นคือมันช่างตลกจริงๆ
"ประการแรกสมาคมของเธอนั้นมีโครงสร้างที่แตกต่างกันไปจากสมาคมอื่น ประการที่สองสมาคมของเธอนั้นไม่มีความทะเยอทะยานจริงๆ และประการที่สามพวกเธอต้องการฉัน "
เป็นโอกาสที่หาได้ยากสำหรับลูหลี่ ที่จะวิเคราะห์บางสิ่งบางอย่างและพูดออกมามากๆในครั้งเดียว
"...... " แฟรี่น้ำนั้นพูดอะไรไม่ออกเลย มันเป็นครั้งแรกที่เธอได้ยินคนพูดอะไรแบบนี้กับเธอ
สมาคมดิสซี่คอสเป็นเพียงฝ่ายเดียวเท่านั้นที่เขาคิดจะร่วมมือด้วย อีกทั้งสามสาวเจ้าของบ้านยังทำได้ค่อนข้างดีในสมาคมนั้นและแฟรี่น้ำยังเป็นคนที่ร่ำรวยมาก
ที่แฟรี่น้ำได้ชื่อว่าร่ำรวย ไม่ได้เป็นเพียงเพราะเธอใช้เงินไม่กี่ล้านเหรียญในเกมนี้ แต่เธอนั้นเป็นผู้หญิงที่ร่ำรวยและมีอำนาจอย่างแท้จริง
อีกหนึ่งปีต่อมา สมาคมดิสซี่คอสจะกลายเป็นสมาคมที่ห้าที่สร้างหมู่บ้านสำหรับผู้เล่น หมู่บ้านนั้นจะค่อยๆพัฒนาขึ้นและกลายเป็นเมืองที่ได้รับความนิยมมากที่สุดแห่งหนึ่งในบรรดาหมู่บ้านทั้งหมด
จำนวนเงินที่ใช้ไปและปาร์ตี้เบื้องหลังที่ทำให้สมาคมอื่นๆไม่สามารถทำตามได้นั้นช่างน่าประทับใจเสียจริงๆ
อีกทั้งลูหลี่ไม่ได้มีความตั้งใจที่จะพึ่งพาผู้หญิง
เขาได้ตัดสินใจแล้วว่าจะไม่ก้มหัวให้กับใครในชีวิตนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่เขาได้กลับมาเกิดใหม่
“งั้นนายคิดยังไงกันล่ะ? กริชสีเลือดและซอวโรวเลส ทั้งคู่เป็นตำนานในโลกของเกม แต่คุณกลับฆ่าทั้งคู่ด้วยตัวคุณเอง นี่คือสิ่งที่ผู้เชี่ยวชาญคนอื่นๆไม่สามารถทำได้”แฟรี่น้ำตอบกลับมาหลังจากพิจารณาคำพูดของเธอในไม่กี่วินาที
มีเหตุการณ์ไม่มากนักที่ทำให้เธอไม่สามารถระงับใจได้ เธอมีข้อมูลมากพอและนั้นจึงทำให้เธอสามารถได้ทุกอย่างที่เธอต้องการได้ ดังนั้นกฏที่ไม่ได้พูดกันระหว่างสมาคมระดับสูงนั้นจึงไม่สามารถใช้ได้กับเธอ
"โอ้ ฉันว่า ฉันต้องถูกใครหลายๆคนเกลียดมากแน่" ลูหลี่หัวเราะ
"และคุณยังเอาการเคลียร์ครั้งแรกของดันเจี้ยนทั้งหมดไปเช่นกัน อีกทั้งคุณยังไม่ได้มีอะไรที่เกี่ยวข้องกับสมาระดับสูงเลย" แฟรี่น้ำก็รู้สึกสงบมากเมื่อเธอพูดแบบนี้ออกไป ถึงแม้ว่าเธอจะเป็นเด็กผู้หญิง แต่เธอก็ยอมรับความพ่ายแพ้ของเธอต่อลูหลี่ได้อย่างผู้ดี
"ใช่ แล้วพวกเขาวางแผนที่จะจัดการกับฉันอย่างไรงั้นเหรอ?" ลูหลี่ตอบกลับไปโดยไม่รู้สึกแปลกใจอะไรเลย
เขาได้เห็นเรื่องแบบนี้มากพอแล้วในชีวิตก่อนหน้านี้ของเขา สมาคมระดับสูงแทบทั้งหมดได้รวมตัวกันเพื่อทำการล่า ลมหนาวในฤดูใบไม้ร่วง ราชาแห่งอุปกรณ์ ที่เขาถูกล่าแบบนี้ เพราะดูเหมือนว่าเขาจะได้เรียนรู้ทักษะล่องหนชนิดหนึ่งและยังสามารถเอาการเคลียร์ครั้งแรกของบอสป่าไปเป็นจำนวนมาก
สมาคมระดับสูงนั้นล้มเหลวในการเอาเขาเข้ามายังสมาคม ดังนั้นพวกเขาจึงรวมตัวกันเพื่อจัดการเขา แต่ถึงกระนั้นมันกลับเป็นเวลาที่ยาวนานเกือบทั้งปี
แต่คราวนี้ ลูหลี่กลับเป็นคนที่โดดเด่นแทน แม้ลมหนาวในฤดูใบไม้ร่วงในตอนนี้จะสามารถจัดการบอสป่าและเอาการเคลียร์บอสครั้งแรกมาได้หลายครั้ง แต่ก็ไม่มีใครเลยที่พูดถึงเรื่องที่จะจัดการเขา
"ถ้าพวกเขารวมตัวกันเพื่อจัดการกลุ่มทหารรับจ้างซินซิน นายจะทำอย่างไรงั้นเหรอ? นายเป็นโจรที่ได้เรียนรู้สกิลก้าววายุ ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องยากที่พวกเขาจะฆ่านาย อย่างไรก็ตาม เรื่องนี้มันจะแตกต่างออกไปเมื่อพูดถึงสมาชิกในทีมของนายที่เหลือ "แฟรี่น้ำกล่าวถามออกไปซึ่งนั้นเหมือนกับการโยนหินถามทางของลูหลี่