จอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 250
ติดตามอ่านนิยายเพิ่มเติมของผู้แปลและนิยายทุกตอนได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay
บทที่ 250: ภารกิจดันเจี้ยนแห่งฝันร้าย
การเป็นเจ้านายแห่งเงาไม่เคยที่จะมีในจิตใจของลูหลี่เลย เขาไม่เคยมั่นใจเรื่องโชคของเขาและอยากจะรักษาข้อดีของแหวนซูพรีมไว้
เพียงแค่เอฟเฟคพิเศษ อัตราคริติคอล + 25% ก็ทำให้เขาพอใจแล้ว
"นี้ถือว่าเป็นสัญลักษณ์แห่งความกตัญญูของข้า ข้ายินดีที่จะทำทุกอย่างที่สามารถทำได้ภายใต้อำนาจของข้า เพื่อตอบแทนความเอื้ออาทรของท่าน"
มันจะไม่ถูกต้องที่จะเชื่อว่าหากมีราคาแล้วไม่ต้องจ่าย แน่นอนว่าทุกสิ่งบนโลกไม่มีอะไรได้มาฟรีๆ
ถ้าลูหลี่ไม่ได้ให้อะไรแก่เรมูลัสในเวลานี้ เขาจะสูญเสียความรู้สึกที่ดีๆที่เรมูลัสมีแก่เขา แม้ว่าแหวนจะได้รับการอัพเกรดเป็นระดับสี่ก็ตาม
แม้แต่แคโรไลน่าก็คงจะรู้สึกผิดหวังต่อตัวเขาด้วย
เรมูลัสมองไปที่ลูหลี่แบบแปลกๆและเผยรอยยิ้มที่ดูน่าหลงใหลไปทั่วใบหน้าของเขา รูปลักษร์ของเรมูลัสและความใจดีของเขานั้นทำให้เขาดูสงาง่ามและมีเสน่ห์อยู่เสมอ
มิฉะนั้นจะไม่มีทางที่เทพธิดาเช่นอีลูน่า เทพธิดาที่มองข้ามผู้คนทั้งหมดไปเพื่อแสดงความรักต่อมาร์โลเน่ กวางตัวผู้สีขาว
"เจ้าช่างเป็นคนเก่ง เจ้าตัวน้อย ความพยายามของเจ้าได้ส่งมาถึงตัวข้าแล้ว เอาล่ะมาคุยกันก่อนว่าจะอัพเกรดแหวนนี้ได้อย่างไรกัน งานของพระบิดาคนนี้ไม่ให้เจ้าไปปิดผนึกเบื้องล่างนรกหรอก"
"ข้าพร้อมที่จะฟังแล้ว" ลูหลี่กล่าวด้วยความโล่งอก เมื่อได้ยินที่เรมูลัสพูด
"ผู้คนต่างก็เรียกมันว่า แหวนซูพรีม แต่ชื่อๆนี้มันเกิดขึ้นมาจากเรื่องตลก ชื่อจริงของมันเป็นควรจะเป็น &%￥*&...... "เรมูลัสพูดชื่อหนึ่งขึ้นมาโดยใช้ภาษาเอนท์แบบโบราณซึ่งมันเป็นการยากที่เขาจะถอดรหัสออกมาได้ เขารู้ดีว่าลูหลี่ไม่เข้าใจดังนั้นเขาจึงอธิบายต่อไปว่า "มันหมายถึง เพชฌฆาต แหวนวงนี้มันมีอยู่เพื่อการฆ่า เจ้าเข้าใจไหม?"
“ข้าเข้าใจแน่นอน”
ลูหลี่พูดคำว่าเพรชฌฆาตอย่างเงียบๆ ชื่อนั้นก็ไม่ได้ทำให้มันแตกต่างออกไปจากแหวนซูพรีม เพราะทั้งคู่นั้นก็เป็นเพียงแค่ชื่อเท่านั้น
"ด้านข้างของวงแหวนนี้เป็นดอกไม้แห่งดวงจันทร์ อิลลิดันได้ร้องขอให้แกะสลักนี้ลงไป เจ้ารู้เกี่ยวกับอิลลิดันไหม? " ในแรกเริ่มเขาเป็นบุตรชายของเซนาเรียส เรมูลัสผู้ซึ่งเคยดำรงอยู่เป็นเวลานานมาแล้วและอาศัยอยู่มานานกว่าหมื่นปีก็รู้เรื่องนี้ เช่นนั้นแล้ว เขาจึงได้มีความรู้สึกรักและความเกลียดชังเมื่อมีเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับคนไม่กี่คนนี้
"ข้าเคยได้ยินเรื่องพวกนี้มาทั้งหมดแล้ว"
ลูหลี่เลิกตกใจและบอกเรมูลัสเกี่ยวกับความรู้ของเขาเกี่ยวกับอิลลิดัน
"ข้าไม่ได้คาดคิดว่าเจ้ารู้อะไรมากนัก เจ้าตัวน้อย แหวนนี้เป็นของอิลลิดัน ไม่ใช่ของมัลฟูเรียน ดังนั้นเจ้าจะต้องเข้าใจในเรื่องนี้ "เรมูลัสกล่าวด้วยน้ำเสียงที่รุนแรง
“ข้าเข้าใจ”
ลูหลี่หัวเราะอย่างขมขื่นภายในใจ เขาเป็นคนหนึ่งที่ฆ่าอิลลิดัน ถ้าจะให้พูดชัดๆก็คือฆ่าเงาของอิลลิดันหลายๆครั้ง
"แหวนวงนี้ได้ถูกปนเปื้อนไปด้วยความทุกข์ใจของอิลลิดัน แน่นอนว่าเจ้าต้องได้พบกับเงาของเขา "เรมูลัสกล่าวด้วยความรู้สึกเสียใจ "เราจะไม่พูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเขาอีก ข้าแค่อยากจะบอกเจ้าว่าแหวนนี้เป็นของอิลลิดันและมันถูกสร้างขึ้นมาเพื่อฆ่า. "
"คำสอนของท่านข้าจะจดจำมันไว้และข้าจะไม่มีวันแปรเปลี่ยน ข้าจะยืนอยู่ฝ่ายตรงข้ามของจักรวรรดิเปลวเพลิงอยู่เสมอ " ลูหลี่ยอมรับสิ่งที่เรมูลัสกำลังพยายามจะพูด ถ้าหากเขาไม่เข้าใจสิ่งที่ได้พูดกับเรมูลัส มันคงจะสิ่งที่ไร้ประโยชน์หากเขาไม่ได้เอ่ยถึงประวัติศาสตร์ทั้งหมดที่เขาได้เคยศึกษามาเมื่อไม่นานมานี้
"ในการเพิ่มระดับแหวนวงนี้ให้อยู่ในระดับ 4 เจ้าต้องรวบรวมเลือดเนื้อของบอสทั้งสี่สิบคนหลังจากการตายของพวกเขา อีกทั้งเมื่อเจ้าฆ่าบอสคนอื่นๆจากจักรวรรดิแห่งเปลวเพลิง แหวนของเจ้าก็จะดีขึ้นเรื่อยๆ"เรมูลัสกล่าว
หัวใจของลูหลี่แทบจะหล่นไปที่ตาตุ่ม เมื่อได้ยินเงื่อนไขของการอัพเกรด
ไม่ใช่ว่านี้มันมากจนเกินไปงั้นเหรอ?
บอสสี่สิบคนนั้นหาไม่ยากเท่าไหร่ แม้ว่าจะมีความแตกต่างกันก็ตาม หากยังมีบอสไม่เพียงพอในดันเจี้ยนที่ใช้ร่วมกัน ก็ยังสามารถหาบอสเพิ่มได้โดยการใช้คัมภีร์ดันเจี้ยนสำหรับดันเจี้ยนส่วนตัว แต่สิ่งที่ยากที่สุดสำหรับงานนี้คือบอสทุกตัวที่ต้องกำจัดคือบอสปีศาจของจักรวรรดิแห่งเปลวเพลิง บอสประเภทปีศาจนั้นหาไม่ได้ง่ายๆเลย
ถึงแม้ว่าจะมีบอสบางส่วนในวิหารที่ถูกเผาไหม้ แต่ก็ไม่มีที่ไหนเลย ที่จะใกล้เคียบกับจำนวนที่ต้องการ
มีดันเจี้ยนระดับต่ำเพียงเล็กน้อยเท่านั้นที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับจักรวรรดิแห่งเปลวเพลิง
ขณะที่ลูหลี่ยังไม่ได้แสดงออกอะไรออกไป เรมูลัสก็ไม่ได้หยุดพูดและกล่าวต่อว่า "ซึ่งการอัพเกรดแหวนวงนี้ยังจำเป็นที่จะต้องใช้วัสดุบางชิ้น บรรดามนุษย์หมาป่าต่างก็เป็นกลุ่มคนที่โหดร้ายและโลภมาก "
ลูหลี่ได้เตรียมตัวพร้อมแล้วสำหรับเรื่องนี้ "ข้าควรจะหาวัสดุอะไรบ้างที่พวกเขาต้องการ?" เขาถามขึ้นมา
"ดรูอิดแห่งป่าแสงจันทร์หลายคนเคยซื้อขายกับพวกเขาในอดีตและได้รับอนุญาตให้ยืมแท่นบูชาเขี้ยวโลหิตของพวกเขา ในอนาคตอันใกล้แท่นบูชานี้ควรจะเหมาะสมที่สุดสำหรับเจ้า ในการอัพเกรดแหวนของเจ้า สิ่งที่เจ้าต้องทำก็คือการเตรียมวัสดุต่อไปนี้และข้าจะส่งใครบางคนไปกับเจ้าเพื่อไปแลกเปลี่ยนกับเหล่ามนุษย์หมาป่า "
ขณะที่เขาพูดเรมูลัสก็ได้นำใบไม้ที่มีอักษรเขียนอยู่
ลูหลี่รับใบไม้มาและมองลงไป ขณะนั้นคิ้วของเขาก็เริ่มขมวดเข้าหากัน
งาแห่งความหวาดหวั่นสองงา ภัยพิบัติแห่งวสันต์สองชิ้น กุญแจมือของคนตะกละสองดอก ......
ทั้งหมดนี้เป็นรายชื่อวัสดุที่หายากอย่างน้อยสิบหกชนิด
นอกจากนี้มันยังจำเป็นที่จะต้องใช้ไอเท็มระดับทองเป็นเครื่องมือที่ใช้เป็นสื่อกลางอีกด้วย
แม้ว่าวัสดุหายากทั้งหมดนี้จะยากมากที่ลูหลี่จะได้รับมันมา แต่ลูหลี่ก็รู้สึกโล่งใจอย่างมากที่ได้รับรายชื่อมาแล้ว
ความรู้สึกที่ปราศจากจุดมุ่งหมายที่เคยอยู่ภายในตัวเขาในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาก็ได้มลายหายไป
คนทุกๆคนต่างก็ต้องมีเป้าหมายเพื่อที่จะไล่ตามและใช้ชีวิตอย่างเต็มที่
วัสดุหายากเหล่านี้ต่างก็เป็นสิ่งที่น่าท้าทายในการค้นหา แต่เขานั้นได้กลับมาเกิดใหม่ ดังนั้นเขาจึงมีข้อมูลที่มีประโยชน์เล็กน้อย ยกตัวอย่างเช่นเขารู้ว่าเขาสามารถหากุญแจมือของคนตะกละได้จาก ผู้พิทักษ์เขี้ยวความมืด อีกทั้งภัยพิบัติแห่งวสันต์เขาก็รู้อีกว่าบอสป่านั้นมีโอกาสน้อยที่จะดรอบมันลงมา
แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าจะหาวัสดุทุกอย่างได้จากที่ไหน แต่การเกิดใหม่ของเขาก็ช่วยให้เขารอดพ้นจากการที่จะต้องหามันเป็นจำนวนมากโดยที่ไม่รู้อะไร
เป้าหมายที่ยากลำบากมักจะดีกว่าเป้าหมายที่ไม่มีอะไรเลย
ถ้าเขาไม่สามารถหาทางที่จะยกระดับแหวนนี้ได้ ลูหลี่ไม่ทราบว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นกับเขา ในขณะที่ผู้เล่นยังคงเพิ่มระดับและได้รับไอเท็มที่ดีขึ้นอยู่เรื่อยๆ แหวนระดับสามก็จะตกไปยังจุดๆหนึ่งที่ไม่สามารถเทียบกับไอเท็มธรรมดาได้
"ขอบคุณท่านมาก ท่านช่างน่าทึ่งจริงๆผู้พิทักษ์แห่งป่า "ลูหลี่กล่าวออกมาเพื่อแสดงความขอบคุณอย่างจริงใจ
"เจ้าก็เป็นนักผจญภัยเอลฟ์ที่กล้าหาญมากที่สุดที่ข้าเคยเห็นมาเหมือนกัน"
เรมูลัสพยักหน้าด้วยความพอใจ แต่ถ้าจะให้พูดตามจริงแล้ว ลูหลี่นั้นเป็นนักผจญภัยคนเดียวที่โผล่หัวมาให้เขาเห็นต่างหาก "ข้ามีอีกหนึ่งคำขอที่จะให้เจ้า เจ้ายินดีที่จะยอมรับมันไหม "
ไม่มีสิ่งใดที่ได้มาได้ฟรีและเป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องทำเควสให้สำเร็จ
อย่างไรก็ตาม ลูหลี่ไม่ได้สนใจที่จะทำเควส โดยเฉพาะตั้งแต่เรมูลัสได้ให้คำแนะนำแก่เขา แม้ว่าจะไม่มีรางวัลสำหรับการทำเควสนี้ แต่เขาก็ยังคงต้องทำมันเพื่อให้ทุกอย่างมันสมบูรณ์แบบ
"ความมืดที่หยั่งรากลึกนั้นตั้งอยู่ที่ ชายหาดโซเรมในหุบเขาสีเทา มันเคยเป็นศาลเจ้าอันศักดิ์สิทธิ์ที่บูชาเทพธิดาแห่งดวงจันทร์ที่ยิ่งใหญ่ อีลูน่า อย่างไรก็ตามศาลเจ้านี้ก็ได้ถูกระเบิดด้วยพลังของน้ำพุแห่งแสงอาทิตย์และจมลงไปยังส่วนที่ลึกที่สุดของทะเลหมอก ในตอนนี้ เทพารักษ์และนาคบางส่วนได้ค้นพบศาลเจ้าแห่งนี้และได้ทำให้มันทำลายมันไปเสียแล้ว " เรมูลัสดึงคัมภีร์ออกมาจากที่ไหนก็ไม่รู้และยืนมันไปยังมือของลูหลี่พร้อมกล่าวต่อว่า "ไปทำความสะอาดศาลเจ้าแห่งนั้นให้ข้าทีและฆ่าทุกคนที่ทำให้ศาลเจ้าแห่งนั้นแปดเปื้อน"
ระบบ: ผู้เล่นได้รับคัมภีร์ดันเจี้ยน ความมืดที่หยั่งรากลึก (ฝันร้าย)
คัมภีร์ดันเจี้ยน! คัมภีร์ดันเจี้ยนที่มีความยากระดับฝันร้าย!
ลูหลี่รับคัมภีร์มาและเริ่มรู้สึกกดดัน ตอนนี้เขาไม่พร้อมที่จะเข้าไปในดันเจี้ยนที่มีความยากระดับฝันร้าย
ถ้ำโหยหวนนั้นก็มีความยากระดับฝันร้ายด้วย แต่เขาก็รู้ดีว่าทีมของพวกเขานั้นเพิ่งถูกสร้างขึ้นมาเอง ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้สำหรับพวกเขาที่จะสามารถเคลียร์มันได้ เช่นนั้นแล้วเขาจึงเลือกที่เคลียร์ดันเจี้ยนในความยากระดับวีรบุรุษแทน เพื่อที่จะใช้ประโยชน์ในการเคลียร์ครั้งแรกให้มากที่สุด
ความมืดที่หยั่งรากลึก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในความยากระดับฝันร้าย เป็นดันเจี้ยนส่วนตัวที่ท้าทายเป็นอย่างมาก
ดันเจี้ยนนี้ในความยากระดับปกติ มอนเตอร์ทั่วไปมี LV20 และหากนับรวมๆแล้ว ดันเจี้ยนแห่งนั้นมีบอสทั้งหมด 7 ตัว ซึ่งมีระดับอยู่ระหว่าง 25-30
"ทำไมงั้นเหรอ ภารกิจนี้สร้างปัญหาแก่เจ้าใช่ไหม?" เรมูลัสยิ้มขณะที่เขาถาม
“ไม่เลย ข้าจะทำสิ่งที่ท่านได้รับมอบหมายให้ข้าโดยเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ ด้วยเกียรติของเทพธิดา ใบมีดของข้าจะอาบเลือดของเจ้าพวกที่กล้าทำลายศาลเจ้า”ลูหลี่กล่าวสัญญาอย่างมีน้ำใจ
"ข้าจะรอคอยการกลับมาของเจ้าพร้อมกับชัยชนะ ขอให้ดวงจันทร์ส่องแสงถึงเจ้าเสมอ "
เรมูลัสเอื้อมมือออกไปแตะเครื่องหมายเสี้ยวพระจันทร์บนไหล่ของลูหลี่และระบบก็ได้ดำเนินการให้เขายอมรับเควส
