จอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 246
ติดตามอ่านนิยายเพิ่มเติมของผู้แปลและนิยายทุกตอนได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay
บทที่ 246: รูปร่างการกลายร่างแบบใหม่ที่ทำให้บินได้
"ฮี่ฮี่ อย่าขยับในตอนที่ฉันกำลังลูทนะ น้องสาวคนนี้กำลังไปหาคุณแล้ว " เด็กหญิงตัวเล็กๆค่อยๆเดินเข้าไปหาศพของบอส โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่าเพื่อนๆร่วมทีมของเธอกำลังรออะไรอยู่
หลังจากค้นหาไอเท็มจากศพมาสักพัก ความฝันที่เหลืออยู่ก็ได้ดึงไอเท็มชิ้นแรกออกมา
มันเป็นแม่พิมพ์หมวกแผ่นระดับเงิน เธอไม่สามารดูคุณสมบัติของมันได้ ดังนั้นเธอจึงให้มันแก่พเนจรไปเพื่อที่จะประเมินมันและจัดสรรไอเท็ม
ไอเท็มที่สองเป็นอุปกรณ์สวมใส่ระดับเงิน เสื้อคลุมหนังปลา
แม้ว่ามันมีชื่อที่ฟังดูแล้วไม่พึงปรารถนาและยังดูน่าเกลียดมาก แต่คุณสมบัติของมันนั้นก็ถือว่าเป็นเลิศ ซึ่งไอเท็มประเภทนี้ก็เป็นที่คาดไว้แล้วว่าจะต้องดรอบมาจากดันเจี้ยนแห่งนี้
อุปกรณ์ของลูกชิ้นงานั้นค่อนข้างธรรมดา ดังนั้นดอกไม้อ้างว้างจึงไม่แข่งขันที่จะเอามันไปเลย
ส่วนวัสดุหายากที่ดรอบลงมาก็คือ เกล็ดเมอร์ล็อค ซึ่งสามารถนำมาใช้สร้างเกราะโซ่หรือเกราะแผ่นก็ได้ อีกทั้งพวกมันยังมีอัตราการดรอบที่ต่ำ นั้นทำให้พวกมันมีคุณค่ามาก
เนื่องจากพวกเขาได้เคลียร์ดันเจี้ยนนี้ได้เป็นคนแรก สมาชิกในทีมแต่ละคนจึงได้รับไอเทมโบนัส
ทุกๆคนต่างก็ได้รับ หนังสือทักษะ อุปกรณ์หรือวัสดุที่หายาก ซึ่งคนส่วนใหญ่ก็พอใจ
ลูหลี่ได้รับหนังสือทักษะที่มีชื่อว่า 'คิดล่วงหน้า'
คิดล่วงหน้า: ใช้งานทันที เวลาคูลดาวน์ 20 วินาที เพิ่มคะแนนคอมโบ 2 จุด ซึ่งคะแนนคอมโบเหล่านี้จะต้องถูกใช้หรือนำไปรวมกับคะแนนคอมโบอื่นภายใน 18 วินาที มิเช่นนั้นคะแนนคอมโบที่ได้รับมาจะสูญเสียไป ไม่สามารถเพิ่มระดับได้
สกิลนี้แม้จะไม่แข็งแกร่งมากนัก แต่มันก็ใช้งานได้ง่ายมาก ด้วยสกิลนี้มันจะทำให้โจรสามารถเพิ่มคะแนนคอมโบได้ถึง 2 จุดโดยไม่ต้องออกจากสถานะล่องหน
อย่างไรก็ตาม มันก็ไม่สมควรที่จะดูถูกทักษะนี้ต่ำจนเกินไป
เหตุผลที่โจรสามารถสร้างความเสียหายได้มากพอๆกับ พ่อมดหรือนักเวทย์ก็เนื่องจากทักษะอัลติเมทของพวกเขา ความแข็งแกร่งของทักษะอัลติเมทนั้นต่างก็มาจากการใช้คะแนนคอมโบ แม้ว่าคุณจะมีทักษะอัลติเมทที่ดีที่สุดในเกมและใช้โดยไม่มีคะแนนคอมโบผสมด้วย พวกมันก็จะยิ่งอ่อนแอกว่าทักษะธรรมดาเสียอีก
ดังนั้นลูหลี่จึงรู้สึกพอใจมากกับทักษะ "คิดล่วงหน้า"
ในสายตาของเขาหนังสือเล่มนี้มีคุณค่าเช่นเดียวกับ ไอเท็มสวมใส่ระดับเงิน
ซึ่งมีเพียงซากุระเท่านั้นที่ได้รับรางวัลเป็น SP คนอื่นๆจึงมองไปที่เธอด้วยความอิจฉา
นับจากดันเจี้ยนถ้ำโหยหวนเป็นต้นไป มันแทบจะเป็นไปไม่ได้ที่จะฟาร์ม EXP จากในดันเจี้ยน ในอนาคตมันจะต้องใช้เวลาถึงหลายวันเพื่อเคลียร์ดันเจี้ยนที่ยากขึ้น บ่อยครั้งที่คุณจะต้องรอให้มีระดับที่สูงกว่าบอส ก่อนที่จะสามารถก้าวไปข้างหน้าได้ ซึ่งนั้นจะทำให้ EXP ที่ได้รับจากบอสนั้นลดลง
ดังนั้นผู้เล่นจึงจำเป็นต้องใช้เวลาอย่างต่อเนื่องในการฟาร์มนอกดันเจี้ยน
อย่างไรก็ตามคุณก็ไม่สามารถเลี่ยงการเข้าดันเจี้ยนได้ แม้ว่าคุณจะมีเงินซื้ออุปกรณ์หรือมีใครก็ตามที่จัดหาคุณ
นั้นก็เพราะว่ามีเพียงบอสเท่านั้นที่จะสามารถให้ SP ได้!
ในเมื่อ SP นั้นมีประโยชน์มาก มันจึงกลายเป็นสิ่งที่เห็นได้ชัดเจนมากยิ่งขึ้น แม้แต่คนที่ถูกเรียกว่าผู้เล่นระดับท็อปก็ต้องพาปาร์ตี้ของพวกเขาเองเข้าไปในดันเจี้ยนอย่างช่วยไม่ได้
อีกด้านหนึ่ง ดรูอิดทารัสก็สามารถปลุกนาวารัคได้ในที่สุด
อาร์คดรูอิดได้ตื่นขึ้นมาพร้อมส่ายหัวของเขาด้วยความงุนงงในขณะที่ทารัสเดินไปมาเพื่ออธิบายทุกอย่างที่เกิดขึ้น
เมื่อถึงเวลาที่ลูหลี่และคนอื่นๆได้แจกจ่ายไอเท็มที่ได้มาจากการลูททั้งหมดแล้ว นาวารัคก็ได้ให้ความสำคัญต่อเหตุการณ์ในปัจจุบัน
"ขอบคุณมากเพื่อนของข้า" เขากล่าวด้วยความขอบคุณอย่างสุดซึ้ง
"ท่านทั้งปกป้องโอเอซิสน้ำหวานและเลี้ยงดูประชากรนับไม่ถ้วนของดินแดนที่แห้งแล้ง ความสำเร็จของเราแทบจะไม่มีความสำคัญมากพอให้เปรียบเทียบ "ลูหลี่ตอบกลับมาจากใจจริง
ถ้ามีสิ่งที่เรียกว่า ค่าความสามารถพิเศษ ลูหลี่คงจะไม่สามารถเปรียบเทียบกับฮาชิจังได้ อย่างไรก็ตามเขาสามารถสร้างมันขึ้นมาได้ด้วยเทคนิคการพูดของเขา
"นั่นมันคือของขวัญจากธรรมชาติ" นาวารัคมีความสุขที่ได้ยินคำพูดที่ลูหลี่กล่าว
ไม่มีใครหรอกที่ไม่ชอบได้รับคำชม กุญแจสำคัญนั้นอยู่ในความแม่นยำของคำชมเชยต่างหาก
"เนื่องจากท่านได้ตื่นขึ้นมาแล้ว เราก็คงจะต้องออกเดินทาง" ดันเจี้ยนนี้ได้ถูกเคลียร์แล้ว ดังนั้นลูหลี่และคนอื่นๆจึงไม่มีเหตุผลอะไรมากที่จะอยู่ตา
"รอเดียวก่อน ข้ามีเทคนิคเล็กๆน้อยๆที่อยากให้เพื่อนของเจ้า "นาวารัคกล่าวพร้อมกวักมือเรียก" ได้โปรดบอกดรูอิดตัวเล็กๆคนนั้นให้เดินมาที่นี้ที "
ฮาชิจังหันศีรษะมาดู ก่อนที่จะรู้ว่าเธอนั้นกำลังถูกเรียก เมื่อรู้ว่าตัวเองถูกเรียก เธอก็ได้กระโดดขึ้นและรีบวิ่งมาในทันที
ลูหลี่เกือบจะเริ่มร้องไห้ออกมา
เขาเป็นคนที่มีปฏิสัมพันธ์กับ NPC มากที่สุด ดังนั้นแล้วทำไมเขาถึงตัดสินใจที่จะเรียกฮาชิจังกัน? ถ้านาวารัคเรียกฮาชิจังไป เธอคงจะต้องได้รับรางวัลพิเศษบางอย่าง
บางทีเธออาจจะเป็นลูกสาวของระบบจริงๆ
เควสต่อเนื่องของมูโยไม่ใช่เควสแบบธรรมดาที่ควรจะเป็น มันมีจุดมุ่งหมายเพียงอย่างเดียวคือการนำไปสู่บอส ในขณะที่นาวารัคกำลังแสดงความซาบซึ้งใจต่อผู้เล่น เขาก็ไม่ได้เป็นผู้ออกภารกิจอีกด้วย ดังนั้นนาวารัคจึงไม่ได้มีภาระผูกพันใดๆที่จะให้รางวัลแก่ผู้เล่น
"สวัสดีค่ะคุณลุง คุณต้องการให้เราพาคุณกลับบ้านเหรอ?" ฮาชิจังมองไปที่คุณลุงที่น่าสงสารคนนี้ซึ่งได้นอนหลับอยู่ในถ้ำแห่งนี้มาเป็นเวลานานแล้วและเธอก็กำลังคิดว่ามีมอนเตอร์เหลืออยู่ที่ไหนอีกไหมในถ้ำแห่งนี้
"เจ้าช่างเป็นเด็กใจดี แต่ไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้นหรอก เราจะได้พบกันอีกครั้งถ้าโชคชะตาต้องการ ลาก่อน" นาวารัคสัมผัสหัวของฮาชิจัง ก่อนที่ทั้งเขาและมูโยจะกลายเป็นผีเสื้อและบินหนีไป
บิน ... ออกไป ...
"พวกเขาบินหนีไปทั้งๆแบบนั้นงั้นเหรอ??" ทุกๆคนต่างก็กำลังสับสนกับเหตุการณ์ในตอนนี้
เขาเรียกฮาชิจังให้มาหาเพียงเพื่อแค่แตะศรีษะเท่านั้น ผู้ชายคนนี้ต้องเป็นโลลิคอนแน่ๆ
"ระบบบอกฉันว่า ฉันได้เรียนรู้วิธีการบิน นั่นมันหมายความว่าฉันสามารถบินได้หรือเปล่า? " ฮาชิจังพึมพำขณะที่เธอได้กลายร่างเป็นผีเสื้อขนาดใหญ่ที่มีสีสันสวยงาม
เด็กหญิงที่อยู่ที่นั่นรวมถึงซากุระต่างก็จ้องมองไปที่ผีเสื้อด้วยตาที่เต็มไปด้วยดาว
น่าเสียดายที่ผีเสื้อตัวนี้ไม่ได้บินอย่างงดงาม การบินของมันดูคล้ายกับเครื่องบินที่ไม่สามารถควบคุมได้
การบินครั้งแรกของเธอนั้นพุ่งเข้าไปในกำแพงหินของถ้ำและเกิดเสียงดังฟู่ออกมา เห็นได้ชัดว่านั้นเป็นเสียงของฮาชิจัง จากนั้นเธอก็ยิ่งไม่สามารถควบคุมการบินได้ เธอบินโดยเอาหัวลงไปในน้ำ
"ชิ... "
ลูหลี่รู้สึกอิจฉานิดหน่อย ก่อนที่เขาจะเตือนตัวเองว่าเธอนั้นไม่ได้มีทักษะกลายร่างเป็นแมวน้ำเหมือนกันเขา
“ฮาชิ!” ความฝันที่เหลืออยู่ได้พุ่งพรวดพราดลงไปในน้ำและดึงฮาชิจังที่กำลังจะกระพือปีกออกมา ก่อนที่จะกอดเธอไว้
ในขณะที่ทุกคนต่างก็ชื่นชมความรักที่เพื่อนสาวเหล่านี้มีต่อกันและกัน ความฝันที่เหลืออยู่ก็ได้แบมือของเธอและอยู่ด้านหน้าของฮาชิจัง ก่อนที่จะร่ายสกิล...
ฝึกสัตว์!
"ความฝัน!" ฮาชิจังอุานออกมาด้วยความโกรธมาก
"ฮ่าฮ่า... " ความฝันที่เหลืออยู่หัวเราะอย่างแห้งๆ
"ถ้าเราเคลียร์ดันเจี้ยนถ้ำโหยหวนนี้อีกครั้ง ดรูอิดจะยังคงได้รับรางวัลเป็นทักษะนี้อีกไหมนะ?" พเนจรสูดลมหายใจลึกๆด้วยความรู้สึกหวาดหวั่นต่อรางวัลนี้
เมื่อดรูอิดได้เรียนรู้ทักษะที่สามารถทำให้บินได้ มันก็จะไม่ได้มีประโยชน์แก่ตัวของดรูอิดเพียงคนเดียว มันทำให้พวกเขาสามารถให้การสนับสนุนทางอากาศกับสมาชิกร่วมทีมได้
ทุกที่ที่ไม่สามารถเข้าถึงได้ในก่อนหน้านี้จะสามารถถูกเข้าถึงได้โดยดรูอิด
เมื่อปาร์ตี้กำลังต่อสู้กับบอสป่า หากมีการลาดตระเวนทางอากาศ มันจะเปลี่ยนผลแพ้ชนะของกลยุทธ์การสู้รบของพวกเขาในทันที
ถ้าคุณลองคิดถึงหัวหน้าทีมที่เป็นดรูอิดแล้วละก็ ...
ลูหลี่ส่ายหัว ในชีวิตก่อนหน้านี้เขาไม่เคยได้ยินเลยว่าถ้ำโหยหวนจะให้รางวัลนี้
นอกจาก NPC แล้ว เขากฌยังไม่เคยเห็นใครที่สามารถกลายร่างเป็นผีเสื้อได้เลย
แม้ว่าเขาจะมีความทรงจำจากการกลับมาเกิดใหม่ แต่เขาก็ยังอ่อนแอกว่าฮาชิจัง
เพื่อที่จะได้ทักษะการกลายร่างเป็นอีกา เขาต้องรับความเสี่ยงอย่างมากเพื่อไปเจอนักเวทย์ที่แข็งแกร่งที่สุดของเกมรุ่งอรุณ เมดีฟ อย่างไรก็ตามเขายังคงต้องยอมแพ้ต่อการเปลี่ยนอาชีพลับเพื่อแลกกับมัน
แล้วฮาชิจังล่ะทำอะไร?
เธอไม่เคยพูดกับ NPC ก่อนที่เธอจะถูกเรียกตัวให้ไปหาและได้รับทักษะการบินบ้านี้ไป
แม้ว่าเขาจะไม่รู้สึกไม่พอใจ แต่หัวใจของเขาก็รู้สึกเจ็บปวดเล็กน้อย
นอกเหนือจากความฝันที่เหลืออยู่และฮาชิจัง ใบหน้าทุกคนก็ดูเศร้าๆ
"เราไปกันเถอะ" อาเซอร์ซีบรีสกล่าวก่อนออกไปพร้อมมาสเรน ซึ่งเขาในฐานะแท๊งค์หลักและมาสเรนในฐานะฮีลเลอร์หลัก ทั้งสองคนเป็นคนที่เหน็ดเหนื่อยที่สุดในปาร์ตี้
"ไปฟาร์ม ไปฟาร์มกัน" ซากุระนั้นเป็นคนที่บ้าการเพิ่มระดับ ถ้าเธอใช้เวลามากกว่านี้สักครู่เดียวกับโดยที่ไม่ได้ทำอะไรที่ทำให้ระดับของเธอเพิ่มขึ้น เธอคงจะรู้สึกอึดอัดมาก
"ลูหลี่ เมื่อไหร่เราจะไปเพิ่มระดับด้วยระเบิดกันอีก?" หลังจากพบเจอกับการฟาร์มมอนเตอร์ด้วยฟูลบอมแล้ว การฟาร์มมอนเตอร์โดยต่อสู้ที่ละตัวนั้นทำให้พวกเขารู้สึกเจ็บปวด
"ให้ฉันจัดการกับบางสิ่งก่อน หลังจากนั้นเราจะค่อยไปเพิ่มระดับการใช้ระเบิดกัน "ลูหลี่ตอบ
"ใช่ใช่ ว่าแต่นายในตอนนี้ไม่ได้มีค้อนตีเหล็กที่มีพลังสุดยอดมากๆอยู่งั้นเหรอ?" พเนจรจู่ๆก็จำสิ่งหนึ่งได้และหยุดลูหลี่ที่กำลังจะกลับไปที่เมืองในทันที