จอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 209
ติดตามอ่านนิยายเพิ่มเติมของผู้แปลและนิยายทุกตอนได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay
บทที่ 209: จับดรูอิดเป็นสัตว์เลี้ยง
"เอาล่ะหยุดการต่อสู้ ทำตามคำแนะนำของลูหลี่ เราจะดึงบอสออกไปด้านข้าง "
พเนจรขอบคุณสำหรับสิ่งที่ลูหลี่แนะนำ แต่เขาก็เป็นคนที่ภาคภูมิใจและไม่สามารถบอกได้ว่านั้นเป็นความคิดของเขา
ลูหลี่รู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย แต่ก็ไม่มีอะไรที่จะทำได้
คราวนี้พเนจรสำรวจสภาพแวดล้อมโดยรอบอย่างรอบคอบก่อนที่จะตัดสินใจอยู่ในมุมที่เปลี่ยว เขานั้นมีมีสายตาที่ฉลาด ซึ่งจุดนี้ที่เขาเลือกในภายหลังนั้นมันจะกลายเป็นจุดมาตรฐานในกลยุทธ์การฟาร์มอนาคอนด้าส่วนใหญ่
เมื่อสายตาถูกปิดกั้นก็ไม่มีทางใดที่ไดโนเสาร์ตัวน้อยจะสามารถมองเห็นได้เว้นเสียแต่ว่าถ้ามันวิ่งเข้ามาดู
อย่างไรก็ตามก่อนที่พวกเขาจะเริ่มการต่อสู้ พเนจรก็ได้ตัดสินใจอย่างไม่คาดคิด
"อะไรน่ะ คุณต้องการให้ฉันรักษางั้นเหรอ?" ตาของฮาชิจังเบิกกว้างและตกใจมากจนปากของเธอห้อยลง
"ใช่เธอจะเป็นฮีลเลอร์หลัก มาสเรน เธอเป็นฮีลเลอร์รอง ฉันให้โอกาสเธอในการทำให้ดีขึ้นโดยการพาเราไปที่เขตปลอดภัย ดังนั้นใช้ประโยชน์จากมัน ลูหลี่จะแนะนำทักษะที่เธอควรใช้ แล้วก็พิจารณาด้วยว่าทำไมเขาถึงให้เธอใช้ทักษะเหล่านั้น "พเนจรกระซิบ
ลูหลี่รู้สึกยกย่องในตัวพเนจรเป็นครั้งคราว
เขาค่อนข้างกล้าหาญที่จะใช้บทเรียนในดันเจี้ยนเป็นการสอน แต่ถ้าคุณคิดถึงเรื่องนี้ดีๆก็ไม่มีอะไรผิดปกติเลย
สิ่งที่ฮาชิจังขาดเพียงอย่างเดียวคือความเสียหาย ความเสียหายที่ออกไปของเธอนั้นไม่ค่อยสูงเท่าไร ดังนั้นปาร์ตี้อาจจะทำได้ดีกว่าแม้ไม่มีเธอ ตอนนี้ฮาชิจังเป็นฮีลเลอร์หลักแล้ว แต่ในความเป็นจริงมาสเรนจะยังคงเฝ้าดู HP ของทุกคน
หากก่อนหน้านี้ไม่ได้โชคร้ายอย่างที่ฮีลเลอร์ของพวกเขาหลับไป ไดโนเสาร์ตัวน้อยก็คงจะไม่พบพวกเขา
คราวนี้อนาคอนด้าถูกฆ่าตายโดยไม่มีอะไรมาแทรก
"มันดรอบอะไรลงมาบ้าง? ไปดูมันเร็วๆเถอะ! " ฮาชิจังตะโกนออกมาอย่างใจจดใจจ่อ
เธอต่อสู้กับบอสตัวนี้จนหัวใจของเธอแทบจะหลุดออกมาและเธอนั้นก็ยังรักษาไปมากกว่าครึ่งหนึ่ง มาสเรนนั้นก็จะเข้ารับตำแหน่งเป็นฮีลเลอร์หลักเมื่อมานาของเธอหมด
"ฉันจะลูทมัน"
ความฝันที่เหลืออยู่ เป็นผู้จัดแจกอุปกรณ์ตามกำหนดของปาร์ตี้เนื่องจากมือที่มีโชคดีของเธอ เธอนั้นยังไม่เต็มใจที่จะล้มเลิกบทบาทนี้
"ไอเท็มระดับเงินหนึ่งชิ้น มันคือเกราะโซ่ โอ้ว้าว โบนัสหลักคือเพิ่มค่าสติปัญญาเพิ่มเติม ... "
"มันเป็นของชาแมน เอาไปให้ซากุระ" พเนจรสั่ง
"มีวัสดุหายากด้วย" ความฝันที่เหลืออยู่กล่าวขณะที่เธอไม่เต็มใจให้เกราะกับซากุระ
ซากุระรู้สึกอายเล็กน้อย นี่เป็นประสบการณ์ดันเจี้ยนครั้งแรกของเธอกับปาร์ตี้และเธอก็ได้รับอุปกรณ์แล้ว นอกจากนี้ยังเป็นไอเท็มระดับเงิน LV20 ซึ่งมีคุณสมบัติที่ดีอีกด้วย
"ให้วัสดุหายากแก่ฉัน ลูหลี่และฉันจะจัดการกับมัน เอง"พเนจรกล่าว
"โอ้ และก็เอาแหวนนี้ให้ซากุระด้วย" ลูหลี่กล่าวเพิ่ม
ลูหลี่พยักหน้าและหยิบแหวนลมมามอบให้กับเธอ
แหวนนี้เป็นไอเท็มสวมใส่ LV25 แต่ด้วยประสิทธิภาพของ -30% ผู้เล่น LV18 เช่นเธอจึงสามารถสวมใส่มันได้ เอฟเฟคพิเศษของมันค่อนข้างพิเศษโดยเฉพาะโทเทมของชาแมนที่มีประสิทธิภาพเพิ่มขึ้น 10% นี่อาจถือได้ว่าเป็นไอเทมพระเจ้าสำหรับชาแมน
"พวกนี้ ... ทั้งหมดสำหรับฉัน?" ซากุระรู้สึกว่าผลของแหวนนี้ดีจนเกินจริง
"ไม่จำเป็นต้องสุภาพ เธอไม่ได้ไอเท็มเหล่านี้ฟรีๆหรอกนะ ฉันคิดคะแนนของเธอและจะหักจากผลงานสุดท้ายของเธอ เพราะฉะนั้นจงทำงานให้หนักๆเถอะ "พเนจรพูดขณะที่เขากอดหนังสือที่เขาถือไว้ จริงๆแล้วเขานั้นได้คิดคะแนนทุกอย่างไว้แล้ว
อาเซอร์ซีบรีสคว้าหนังสือเล่มนี้และเริ่มอ่านข้อความในนั้น "บันทึกคะแนนถ้ำโหยหวน: การมีส่วนร่วมของกลุ่ม - 10 คะแนน ความเป็นผู้นำอันไร้ที่ติโดยพเนจร- 5 คะแนน ว้าวนายคิดว่านายมีเป็นผู้นำอันไร้ที่ติงั้นเหรอ? นายไม่มีความอับอายหรือ? ประสิทธิภาพที่พอใช้ได้โดยอาเซอร์ซีบรีส - 1 คะแนน คุณป้าเก่า นายคิดว่าผลการปฏิบัติงานของฉันเป็นแค่ที่น่าพอใจเท่านั้น? บทวิจารณ์ที่สร้างสรรค์โดยลูหลี่ - 5 คะแนน ปรับปรุงตัวเองอย่างยอดเยี่ยมโดยฮาชิจัง - 3 คะแนน ทำไมฉันถึงได้คะแนนน้อยที่สุด!? "
ทุกคนได้รับคะแนนโบนัสประมาณ 3 คะแนนโดยเฉลี่ย อย่างไรก็ตามอาเซอร์ซีบรีสได้รับเพียงคะแนนเดียว
"แน่นอนว่ามันไม่ใช่วิทยาศาสตร์ ถ้าอุปกรณ์ที่หล่นลงเหมาะสำหรับนายแล้ว นายก็จะได้รับมัน "พเนจรทำเสียงฮึดฮัดด้วยควาไม่พอใจก่อนที่จะคว้าหนังสือของเขากลับมา
"นายคิดว่านายสามารถหลอกฉันได้เหรอ พเนจร? เห็นได้ชัดว่าคะแนนนั้นข้องเกี่ยวกับเหรียญทองที่ได้รับมา แต่นายลบคะแนนของฉันและเอารางวัลส่วนของฉันไป "อาเซอร์ซีบรีสตะโกนออกมาด้วยความโกรธ
"เอาล่ะถ้านายยังโต้เถียงเรื่องนี้อยู่ ฉันจะแน่ใจได้ว่านายจะไม่มีชีวิตที่จะใช้เงินไป" พเนจรกล่าวอย่างไม่เกรงกลัว
เขาไม่ได้พยายามสร้างบัญชีเท็จ แต่สิ่งเกิดขึ้นกับคะแนนเดียวของอาเซอร์ซีบรีสนั้นเห็นได้ชัดว่าเป็นการหลอกหลวง อย่างไรก็ตามผลรวมของพวกเขาทั้งสองคนก็คือหกคะแนน ซึ่งก็เป็นเช่นเดียวกับคนอื่นๆ แต่แน่นอนว่าการให้คะแนนแบบนี้ไม่เข้มงวดมากและไม่ยุติธรรมเท่าไหร่นัก
"เอาล่ะหยุดต่อสู้กันได้แล้ว นายไม่เห็นฉันยังคงแบ่งไอเท็มงั้นเหรอ? นอกจากนี้ยังมีหนังสือทักษะ- 'กลายร่างเป็นมูนคิน' ชื่อมันฟังดูน่าเกลียด มันเป็นของเธอ ฮาชิ "ความฝันที่เหลืออยู่กล่าวว่าขณะที่เธอลูทไอเท็มชิ้นที่สาม
"ให้ฉันดู... ให้ฉันดู "
จริงๆแล้วชื่อของมันก็ค่อนข้างน่าเกลียด ทำไมสาวๆถึงต้องการเรียนรู้ทักษะที่มีชื่อเรียกว่า กลายร่างเป็นมูนคินกัน?
มันเป็นทักษะกลายร่างที่สามารถเปลี่ยนฮาชิจังให้เป็นกลายเป็นมูนคินได้งั้นเหรอ?
ในมุมมองของทุกคน ฮาชิจังได้เรียนรู้ทักษะและใช้มันอย่างโง่เขลา
สิ่งมีชีวิตที่ปรากฏขึ้นมามีขนยาวอ้วนและดูเหมือนนกกระทายักษ์ ถ้าไม่ใช่เพราะข้อเท็จจริงที่ว่าทุกคนได้เห็นการเปลี่ยนแปลงของเธอ พวกเขาจะไม่ยอมรับว่านี้เป็นฮาชิจัง
"ว้าาา น่ารักมากๆ !" ความฝันที่เหลืออยู่รีบวิ่งไปและเริ่มถูขนของมัน
มาสเรนและซากุระก็ยังวิ่งไปและเข้าร่วมด้วย
"ดูเหมือนว่ามันจะสวยดี มันดูโอเคใช่ไหม? " ฮาชิจังนั้นลืมชื่อของสกิลแล้ว ตราบเท่าที่มันดูดีทุกอย่างก็ดี ...
"มันน่ารักมากจริงๆ ฉันไม่รู้ว่าจะมีของเล่นตุ๊กตาตัวแบบนี้ออกมาหรือไม่ แต่ฉันอยากจะมีไว้กอดหนึ่งตัว" การแสดงออกของมาสนั้นดูเหมือนว่าเธอจะเป็นเด็กผู้หญิงที่ชอบของเล่นตุ๊กตา
"มันสามารถทำขึ้นมาเองได้ ฉันจะหาบริษัทที่จะทำให้ในภายหลัง "ซิสคอนกล่าวบางอย่างขึ้นมาในทันที
"มันก็ถูก ฮาชิจัง เธอพอจะโพสท่าไม่กี่ท่าเพื่อให้ฉันสามารถถ่ายรูปได้ไหม? " มาสเรนถาม
ในขั้นต้นความสัมพันธ์ของพวกเธอนั้นเป็นเรื่องที่น่าอึดอัดใจเล็กน้อย แต่ตอนนี้พวกเธอก็มีอะไรบางอย่างที่เหมือนกัน ซึ่งนั้นก็คือเรื่องของสาวๆ พเนจรไม่ได้วิ่งไปตามพวกเธอทั้งสอง อย่างไรก็ตามวัตถุประสงค์ของการเอาชนะบอสตัวแรกก็ได้ทำสำเร็จแล้ว
ฮาชิจังได้เชื่อฟังพวกเธอและโพสท่าต่างๆให้ถ่ายรูป ใ
เห็นได้ชัดว่าเกมรุ่งอรุณได้พยายามอย่างมากในการตอบสนองต่อรสนิยมของผู้หญิง ตัวอย่างเช่นทักษะกลายร่างเป็นมูนคินของดรูอิด มันมีองค์ประกอบที่น่ารักมากมาย
ลูหลี่กระแทกศอกใส่ดอกไม้อ้างว้าง
"อะไร?" ดอกไม้อ้างว้างหันไปรอบๆอย่างไม่มีความสุข เขากำลังช่วยน้องสาวของเขาถ่ายรูปอยู่
"ถ้ามันออกมาดี นายสามารถทำหนึ่งตัวสำหรับน้องสาวของฉันได้ไหม? มันจะต้องเป็นสีชมพู นายสามารถทำให้มันใหญ่ขึ้นกว่านี้นิดหน่อยได้ไหม? น้องสาวของฉันสูง 150 ซม. นายคิดว่ามันต้องสูงขนาดไหน? " ลูหลี่ไม่ทราบจริงๆว่าลูซินต้องการมันหรือไม่ แต่เขาก็ต้องการตัวหนึ่งเพื่อเธอ
ด้วยการพูดคุยทั่วไปนี้ ดอกไม้อ้างว้างก็รู้สึกเหมือนว่าเขาสามารถพูดคุยกับใครก็ได้ ทั้งสองคนคุยกันว่าการออกแบบใดจะสะดวกสบายและน่าพอใจที่สุด ...
"เฮ้! ความฝัน เธอกำลังจะทำอะไรกับฉัน!? " เสียงร้องของฮาชิจังดังขึ้นซึ่งนั้นดึงดูดความสนใจของทุกคนและพวกเขาทั้งหมดก็หันไปมองเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้น
จริงๆแล้วมันไม่มีอะไร ...
มีเพียงลูหลี่ที่เห็นสายตาที่กระตือรือร้นและเข้าใจทักษะนักล่าเท่านั้นถึงจะเข้าใจสถานการณ์ในตอนนี้ อย่างไรก็ตามเขาไม่สามารถทนมองและต้องปิดใบหน้าของเขา ทำไมพวกเธอถึงทำอย่างนี้?
"อย่าขยับ ฮาชิ" ความฝันที่เหลืออยู่กล่าว
"นี่คือเรื่องอะไรกัน? เธอพยายามจะทำอะไร?" ฮาชิจังรู้สึกกังวลในขณะที่มีแสงสีเหลืองปกคลุมรอบตัวเธอ แม้ว่าเธอรู้ว่าสมาชิกปาร์ตี้นั้นไม่สามารถทำร้ายเธอได้ แต่ความจริงที่ว่ามีทักษะถูกใช้ลงบนตัวเธอก็เพียงพอที่จะทำให้เธอตกใจได้แล้ว
"ฉัน ... ฉันอยากจับเธอเป็นสัตว์เลี้ยงของฉัน ... " ความฝันที่เหลืออยู่กระซิบเบาๆขณะที่เธอก้าวเดินไปข้างหน้า
