จอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 201
ติดตามอ่านนิยายเพิ่มเติมของผู้แปลและนิยายทุกตอนได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay
บทที่ 201: อุปกรณ์ระดับเงินอันประณีต
เบื้องหลังทะเลสาบอีรี คือหุบเขาหมาป่าหอน แต่แม้ในชื่อหุบเขาจะมีชื่อของหมาป่า แต่ก็ไม่มีหมาป่าสักตัวเดียว ชื่อของหุบเขานั้นเกิดจาก ลมที่พัดไปรอบๆในป่าเฟลวู๊ด มันจึงทำให้เกิดเสียงที่เหมือนกับเสียงหอนของหมาป่า
เจ้าแห่งไฟแมกมาซ่านั้นนั่งอยู่ด้านบนของกองหินภายในหุบเขาหมาป่าหอน มันนั่งเหมือนนกกระทาสีแดงโง่ๆ
มันไม่ค่อยมีเนื้อเรื่องอะไรเกี่ยวกับมันมากนัก นอกจากจะบอกว่ามันเพิ่งจะอาศัยอยู่มาเป็นเวลานานมากแล้ว
ระบบนั้นได้ให้รายละเอียดของมอนสเตอร์ที่แสดงเรื่องราวชีวิตและความตายซ้ำๆไปมา ตอนนี้ผู้เล่นสองคนก็ได้ปรากฏตัวขึ้นที่ด้านหน้าของมัน
“┗ | 'O' | ┛ โฮกกก ~”เจ้าแห่งไฟได้ลุกขึ้นยืนและปล่อยเสียงคำรามออกมา
เนื่องจากลูหลี่อยู่ในปาร์ตี้กับผู้รับเควสที่เกี่ยวข้อง เขาจึงได้เห็นมอนสเตอร์ตัวนี้ แต่เขาไม่รู้สึกวิตกเลยเพราะเหตุนั้นเองมอนเตอร์ตัวนี้จึงดูเหมือนน่ากลัวและไม่แข็งแกร่งมากนัก
มอนสเตอร์หายากถูกจัดวางไว้ในหมวดพิเศษ มอนเตอร์ที่หายากบางตัวมีพลังเหมือนกับบอสหรือผู้กล้า ในขณะที่บางตัวก็อ่อนแอกว่ามอนเตอร์ปกติเสียอีก
แมกมาซ่านั้นอยู่ตรงกลางและแข็งแกร่งกว่ามอนเตอร์ระดับสูงสุด
ดาบเหล็กได้เรียกสัตว์เลี้ยงของเขาออกมาซึ่งนั้นก็คือปีศาจน่ากลัวที่พ่อมดสาย PVE ใช้มากที่สุด ลูหลี่คิดว่ามันคงจะดีกว่าถ้าเขาใช้สุนัขนรก นั้นก็เพราะว่ามอนเตอร์ธาตุไฟทุกชนิดเป็นสายตีใกล้และเป็นการโจมตีทางเวทย์ อย่างไรก็ตามด้วยสถานะทางการเงินของดาบเหล็กจึงอาจทำให้ไม่สามารถชื้อสัญญาสุนัขนรกมาได้
"นายเล่นเกมนี้เพราะต้องการเงินงั้นหรือ?" ลูหลี่ถามขณะโจมตี
การโจมตีของเขาสูงมากและค่าความโกรธส่วนใหญ่ของแมกมาซ่าก็ลงมาที่ตัวเขา จำนวนความเสียหายที่เขาได้รับมาจากบอสนั้นหากโดนดาบเหล็กคงจะส่งผลให้เกิดความเสียหายร้ายแรง แต่ลูหลี่ไม่สนใจเลย
"ฉันต้องการเงินเพื่อไปรักษาพ่อของฉัน เขาเข้าร่วมสงครามที่อินเดียตอนที่เขาอายุยังน้อย ... "ดาบเหล็กตอบกลับอย่างเงียบๆ
ลูหลี่รู้สึกประหลาดใจ โดยปกติทหารที่ได้รับบาดเจ็บในสนามรบจะได้รับเงินบำนาญ อย่างไรก็ตามสำหรับผู้ที่ต่อสู้ในสงครามอินเดียนั้นแตกต่างกัน สงครามใหญ่นั้นโหดร้ายมากและทหารหลายคนกลายเป็นอาชญากรสงครามโดยการสังหารพลเรือน
พ่อของดาบเหล็กอาจเป็นหนึ่งในคนเหล่านั้น แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้รับการลงโทษ แต่พวกเขาก็สูญเสียสถานะการเป็นทหารและผลประโยชน์ที่เกี่ยวข้อง
ก่อนหน้านี้ดาบเหล็กนั้นใกล้จะฆ่าบอสตัวนี้ได้ตลอดและเมื่อมีความช่วยเหลือจากลูหลี่ บอสตัวนี้ก็ได้ตายลงไปอย่างรวดเร็ว
มันดรอบอุปกรณ์ระดับเหล็กสองชิ้น วัสดุที่หายากและไอเท็มเควส
"ฉันแค่ต้องการไอเท็มเควส นายเอาทุกอย่างไปได้เลย แค่รางวัลของเควสนี้ก็ให้ผลตอบแทนที่ดีมากแล้ว "
ดาบเหล็กได้หยิบไอเท็มเควสขึ้นมาและเสนอที่จะให้ไอเท็มที่ดรอบทั้งหมดเป็นของลูหลี่
"ฉันแค่ต้องการสิ่งนี้" ลูหลี่กล่าวขณะหยิบวัสดุหายาก "การช่วยฆ่ามอนสเตอร์ตัวนี้ไม่ใช่เรื่องใหญ่และวัสดุหายากชิ้นนี้มีมูลค่าอยู่ที่ 50 เหรียญทอง นอกจากนี้แม้ว่าจะมีเงินก็ใช่ว่าคุณจะสามารถซื้อมันได้ "
"อา มันมีค่ามากขนาดนั้นงั้นเหรอ?" ดาบเหล็กตกใจมาก
"อะไร ตอนนี้คุณรู้สึกเสียใจงั้นเหรอ? ถ้าคุณต้องการมัน คุณก็เอามันไปและขายไปที่ 50 เหรียญทองได้ คุณอาจจะสามารถทำเงินได้มาก "ลูหลี่กล่าวขณะที่เขาโยนชิ้นส่วนลาวาขึ้นและลงบนมือเขา
ห้าสิบเหรียญทองเป็นเงินจำนวนมากสำหรับทุกคนยกเว้นเศรษฐีที่มองเงินเหมือนสิ่งสกปรก
โดยเฉพาะอย่างยิ่งดาบเหล็กซึ่งไม่ได้มีเงินเพียงพอในการซ่อมอุปกรณ์ของเขา
หากมองไปที่เขาก็สามารถมองเห็นความขัดแย้งและความเสียใจภายในตัวเขาได้
"ไม่เป็นไร อะไรเป็นของนายมันก็เป็นของนาย ฉันไม่เคยผิดคำสัญญาของฉัน "
ในที่สุดดาบเหล็กก็เป่าลมหายใจยาวและกลับมาเป็นปกติ
"ในอนาคตถ้าคุณต้องการความช่วยเหลือใดๆ เพียงแค่บอกให้เราทราบ" ลูหลี่กล่าวในขณะที่เขาส่งคำขอเป็นเพื่อนกับเขา เขาเคยเคารพทหารที่เป็นพ่อและดาบเหล็กที่เป็นคนซื่อสัตย์
ดาบเหล็กยอมรับคำขอเป็นเพื่อนของเขา แต่ก็ไม่ได้พูดมากนัก
แม้ว่าเขาจะปล่อยเงินเป็นจำนวนมากไป แต่เขาก็ยังเต็มไปด้วยความรู้สึกกตัญญูต่อลูหลี่ เขารู้สึกว่าลูหลี่นั้นไม่หยิ่งหรือห่างไกลเท่าที่คนส่วนใหญ่คิด
"เอาอุปกรณ์ทั้งสองชิ้นและไปขายเถอะ"
ลูหลี่มอบไอเท็มทั้งสองชิ้นให้กับดาบเหล็ก เขาเห็นค่าสถานะของมันและเห็นว่าพวกมันค่อนข้างดี แน่นอนพวกมันนั้นสามารถขายเป็นเงินได้ไม่กี่เหรียญทอง
"ฉันจะคืนเงิน 2 เหรียญทองที่ฉันยืมไป หลังจากที่ฉันขายพวกมันแล้ว" คราวนี้ดาบเหล็กไม่ได้ปฏิเสธ เพียงเพราะเขามีความซื่อสัตย์นั้นไม่ได้หมายความว่าเขาเป็นคนงี่เง่า นี่คือภารกิจของเขาและลูหลี่กำลังช่วยเขาอยู่ ตั้งแต่ลูหลี่ได้รับสิ่งที่มีค่ามากที่สุดแล้ว เขาก็ไม่สามารถเอาอะไรไปได้อีกแล้ว
"โอ้ ไม่เป็นไรหรอก" ลูหลี่รู้สึกนับถือคนนี้ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกไป เขาส่ายศีรษะและเริ่มใช้เฮิสสโตน
ถ้าดาบเหล็กกลับคำพูดของเขา ลูหลี่จะชื้อชิ้นส่วนลาวาในราคา 50 เหรียญทอง นั้นก็เพราะว่าเขาจำเป็นต้องใช้ชิ้นส่วนลาวาในการอัพเกรดแหวนซูพรีมของเขา
อย่างไรก็ตามหากเป็นกรณีดังกล่าวก็จะเป็นการติดต่อทางธุรกิจระหว่างกัน หลังจากที่ได้รับชิ้นส่วนลาวาแล้ว ลูหลี่ก็คงจะไม่ได้เพิ่มดาบเหล็กเป็นเพื่อนไม่ว่าเขาจะเห็นใจเขามากแค่ไหน
เมื่อเขากลับมาที่แอสทาน่า ลูหลี่ก็ได้ไปที่ห้องประมูลและเลือกพิมพ์เขียวสองสามชิ้นจากนั้นก็เริ่มการตีเหล็กอีกครั้ง
ทักษะวิศวกรรมใช้เวลาพัฒนาสองถึงสามวันและถึงแม้ว่าการตีเหล็กไม่ใช่เรื่องง่าย แต่มันก็ไม่ได้ใช้เวลามากนัก อย่างไรก็ตามนั่นก็จะเป็นไปได้หากมีทรัพยากรเพียงพอ
เมื่อพิมพ์เขียวอันหนึ่งของลูหลี่ไม่ให้ EXP แล้ว เขาก็สลับไปใช้พิมพ์เขียวอีกอันทันที ลูหลี่ไม่สนใจเลยว่าพิมพ์เขียวนั้นมีราคาแพงมากขนาดไหน
ด้วยค้อนเครสโซโอกาสในการตีเหล็กสำเร็จนั้นก็สูงขึ้น เขาสามารถเอาเงินที่เสียไปจากการชื้อพิมพ์เขียวกลับมาได้ไม่น้อยด้วยการขายอุปกรณ์ที่เขาสร้าง
โดยการลงทุนอย่างไม่ลดละกับการตีเหล็กของลูหลี่ก็ได้ยกระดับจนถึง ทักษะตีเหล็กระดับกลาง (120) ภายในครึ่งวัน
ในความเป็นจริงแม่พิมพ์ของฮาชิจังจำเป็นต้องใช้ทักษะตีเหล็กระดับกลางเท่านั้น (95) แต่ลูหลี่ใช้เหรียญทองหลายร้อยเหรียญเพื่อยกระดับเป็น ทักษะตีเหล็กระดับปานกลาง (120) เพื่อเพิ่มโอกาสในการประสบความสำเร็จ
มันจะไม่สำคัญมากนักถ้าเขาล้มเหลวในการสร้างไอเท็มตามปกติเนื่องจากเขาจะสูญเสียแค่วัสดุบางอย่าง อย่างไรก็ตามถ้าเขาล้มเหลวในการสร้างไอเท็มจากแม่พิมพ์ เขาจะสูญเสียทั้งวัสดุและแม่พิมพ์
เช่นนั้นแล้ว ลูหลี่ได้ตั้งใจที่จะสร้างให้สำเร็จในการทดลองครั้งแรกของเขา
ฮาชิจังได้วางแผนไว้ว่าจะดูเขาสร้างอาวุธที่ประณีตของเธอ เธอเรียกร้องที่จะเลื่อนกาเพิ่มระดับอาชีพของเธอเพื่อเฝ้าดูเขาตีอาวุธให้ อย่างไรก็ตามลูหลี่ได้ปฏิเสธความคิดของเธออย่างรุนแรง เพราะว่าเขาไม่ชอบถูกมองในขณะตีอาวุธ
นั่นคือเหตุผลที่เขาคิดขึ้นมาและไม่มีใครสามารถลบล้างได้
มีวัสดุทั้งหมดรวมทั้ง 2 วัสดุที่หายากได้จัดเตรียมไว้ ลูหี่พักอยู่พักหนึ่งก่อนที่จะเริ่มทำ ขั้นตอนการสร้างคทาเวทย์มนต์ค่อนข้างซับซ้อน แต่ค้อนของเขาก็ช่วยได้มาก
"นายจะทำสำเร็จไหม? นายจะทำสำเร็จไหม? " มีคนบางคนจะถามขึ้นมาในแชทเป็นระยะๆ นี่ไม่ใช่แค่ฮาชิจังเท่านั้น แต่คนอื่นๆก็สนใจอาวุธชิ้นนี้มาก
"เงียบกันให้หมด ไม่อย่างนั้นฉันจะปิดช่องแชท" ลูหลี่ตอบด้วยความหงุดหงิด
เมื่อเขาพูดอย่างนั้นห้องแชทจึงได้เงียบทันที
ลูหลี่ได้สงบลงจากการหายใจของเขาและใช้บุรินทร์ที่ปกคลุมด้วยของเหลวที่เป็นโลหะเพื่อจะจารึกสัญลักษณ์ลงบนคทา
เขาทำตามขั้นตอนแต่ละขั้นตอนของพิมพ์เขียวและในไม่ช้าเขาก็มาถึงขั้นตอนสุดท้ายแล้ว
ลมหายใจของลูหลี่เริ่มขาดหาย เขาไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะความร้อนจากเตาหรือเพราะเขารู้สึกกังวลมากเกินไป หน้าผากของเขาถูกปกคลุมไปด้วยเหงื่อและสิ่งที่เขาหวาดกลัวที่สุดในตอนนี้ก็คือการได้ยินเสียงแจ้งเตือนของระบบ
อย่างไรก็ตามมันไม่มีอะไรที่ลูหลี่สามารถทำเพื่อหลีกเลี่ยงเสียงจากระบบได้
ขณะที่ลูหลี่ใช้ค้อนตีอาวุธเพื่อทำรูปทรงสุดท้ายสำหรับคทา เสียงประกาศระบบก็ได้ดังขึ้นหลังจากทุบค้อนครั้งสุดท้าย
ระบบ: คุณได้สร้างคทาอัมแบรนสำเร็จ (ระดับเงินประณีต), ทักษะตีเหล็ก EXP + 1
เขาทำสำเร็จ?
"ฉันทำสำเร็จ!" ลูหลี่ได้ตะโกนใส่ช่องแชท
"โอ้ว สุดยอดอาวุธได้เกิดขึ้นมาแล้ว รีบๆแสดงค่าสถานะของมันสิ "อาเซอร์ซีบรีสกล่าวอย่างตื่นเต้น
"ของฉัน ของฉัน มันเป็นของฉัน!" ฮาชิจังตะโกน
คทาอัมแบรน (ระดับเงินประณีต): พลังโจมตี 16-24 ค่าสติปัญญา + 16, ค่าร่างกาย + 4, เอฟเฟคพิเศษ 1: อัตราคริติคอลเวทย์มนต์ + 13%, เอฟเฟคพิเศษ 2: เมื่อใช้เวทมนตร์ใส่เป้าหมายมีโอกาสเพิ่มหรือลดพลังป้องกันของเป้าหมายลง 20% ระดับที่ต้องการ: LV20 ความทนทาน 55/55
มันเป็นอุปกรณ์ระดับเงินอันประณีต! ครั้งแรกที่เขาได้สร้างไอเท็มที่มีแม่พิมพ์และได้ผลลัพธ์เป็นอุปกรณ์ระดับเงินอันประณีต!
