จอมโจรผู้ยิ่งใหญ่ บทที่ 195
ติดตามอ่านนิยายเพิ่มเติมของผู้แปลและนิยายทุกตอนได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay
บทที่ 195: ดึงมอนเตอร์
"มีมอนสเตอร์อยู่ที่นี่จริงๆงั้นหรือ?" ซากุระถามด้วยความสับสน
"ถ้าเขาพูดอย่างนั้นก็คงจะมี" อาเซอร์ซีบรีสรู้จักลูหลี่เป็นเวลานานที่สุดดังนั้นเขาจึงไว้ใจลูหลี่มากที่สุด
"ถ้าเป็นมอนเตอร์ประเภทผีก็เป็นไปได้มาก" ตรงกันข้ามกับซากุระ พเนจรนั้นมักจะใช้ความคิดของเขาในการวิเคราะห์สิ่งที่เจอ
"ทำไมมันถึงจะเป็นไปได้ถ้ามันเป็นมอนเตอร์ประเภทผี?"
"ในเกมรุ่งอรุณคุณไม่สามารถเดินผ่านหรือทับซ้อนกันได้ ฉันแน่ใจว่าคุณทุกคนตระหนักถึงเรื่องนี้ใช่ไหม? พเนจรชำเลืองมองไปที่อาเซอร์ซีบรีสอย่างดูถูก
“แน่นอน” ทุกคนรู้ว่านี่เป็นความจริง
"แต่ผีนั้นเป็นข้อยกเว้น พวกมันไม่มีร่างกายดังนั้นพวกมันจึงสามารถทับซ้อนกันได้"พเนจรถอนหายใจ "เช่นนั้นแล้วฟูลบอมจึงสามารถเป็นเครื่องมือฟาร์มที่ยอดเยี่ยมหากใช้กับผี"
พนเจรทำได้เพียงชื่นชมความคิดที่ผิดปกติของลูหลี่นี้
หากเป็นมอนสเตอร์ชนิดอื่น พวกเขาจะฆ่าพวกมันทั้งหมดได้เพียงสองสามชุดในเวลาครึ่งวัน ถึงแม้ว่าพวกมันจะถูกอัดรวมกันในรัศมี 5 หลาก็ตาม
คนโหลหนึ่งฆ่ามอนสเตอร์สองโหลในครึ่งวันก็แทบจะทำให้ค่าประสบการณ์ไม่ขยับเลย
อย่างไรก็ตามเนื่องจากผีไม่มีร่างกายพวกมันก็อาจจะซ้อนทับกันได้อย่างไม่มีที่สิ้นสุด
ในทางทฤษฎีพื้นที่เล็กๆ 5 หลานี้สามารถรองรับจำนวนผีที่ไม่มีที่สิ้นสุดได้
ในทางทฤษฎีการระเบิดครั้งเดียวอาจทำให้ได้เลเวลเพิ่ม ...
แต่แน่นอนจากทั้งหมดที่กล่าวมานี้มันก็อยู่ในขอบเขตของทฤษฎี
มีบ้านร้างมากมายอยู่ทั่วถิ่นทุรกันดาร บ้านเหล่านี้ต่างก็ถูกกัดเซาะจากลมอย่างรุนแรง
เมื่อลูหลี่ได้วิ่งผ่านมาเสื้อผ้าของเขาก็กระพือไปตามลมและเขาก็ได้ปลุกบางอย่างที่นอนหลับใต้แผ่นดิน
เงาที่โปร่งแสงท่ามกลางซากปรักหักพังหันศีรษะมาและเห็นภาพเงาของลูหลี่ที่วิ่งจากไป เงานี้เงียบไปชั่วครู่ก่อนที่มันจะส่ายศีรษะไปมาและปล่อยเสียงโหยหวนออกมา
นี่ไม่ใช่เสียงร้องปกติ มันเป็นเสียงกรีดร้องของวิญญาณ ผีที่มีสกิลนี้สามารถใช้มันเพื่อเรียกเพื่อนๆของมันมาได้
จากนั้นผีมากมายก็เริ่มปรากฏขึ้นมา
พวกมันทั้งหมดลอยตามลูหลี่อย่างใกล้ชิดด้วยความตั้งใจที่จะฉีกเขาออกเป็นชิ้นๆ
ไม่นานนักเครื่องหมายแห่งความตายก็ได้ปรากฏขึ้นเหนือศีรษะของเขา
ตอนนี้เขาเป็นเหมือนแสงนำทางที่มอนเตอร์พร้อมจะสังหารเขาอย่างไม่หยุดหย่อน สิ่งที่ลูหลี่สามารถทำได้ตอนนี้ก็คือเพิ่มความเร็ว
เขากลายร่างเป็นเสือดาวและวิ่งไปอย่างสับสนในถิ่นทุรกันดาร
แม้แต่การเดินทางขากลับก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีเหตุการณ์อันตรายเกิดขึ้น
ผีเหล่านี้ไม่มีร่าง แต่ลูหลี่ก็ไม่ได้ชอบพวกมัน การโจมตีของพวกมันสามารถทำให้การเคลื่อนไหวของเขาถูกขัดจังหวะได้อย่างง่ายดาย
นอกจากนี้ผีเหล่านี้ยังสามารถร่ายสโลว์ได้อีกด้วย
เมื่อเขาถูกสกิลสโลว์ ความเร็วในการเคลื่อนที่ของเขาจะลดลงอย่างมาก
ลูหลี่บอกกับคนอื่นๆว่าพวกเขาไม่สามารถฟาร์มกันเองโดยปราศจากเขาในพื้นที่นี่ด้วยเหตุนี้
มีคนไม่มากนักที่เร็วกว่าลูหลี่ แม้แต่ดรูอิดที่มีทักษะกลายร่างเป็นเสือชีตาห์ก็ยังช้ากว่าทักษะลูกแห่งป่าของลูหลี่
ผีที่อยู่ข้างหลังเขายังคงกรีดร้องและเรียกเพื่อนผีเพิ่มขึ้นซึ่งจะเป็นการเพิ่มจำนวนผู้ไล่ตามเขา
เขาไม่กล้าที่จะหยุดวิ่งเพราะกลัวว่าพวกมันจะร่ายสโลว์ใส่เขา
ในชีวิตก่อนหน้านี้เขาเคยได้รับสิทธิพิเศษในการเป็นพยานรับชมการฆ่าลอร์ดแห่งดินแดนวิญญาณของสมาคมระดับสูงฝ่ายความมืด ‘สมาคมสเตลล่า’ อย่างไรก็ตามคำพูดนี่มันก็เกินจริงเกินไป เพราะว่าพวกเขานั้นไม่ได้เจอบอสด้วยซ้ำ
กลุ่มผู้เล่นกว่า 400 คนได้จมอยู่ในทะเลแห่งความตายที่ไม่มีที่สิ้นสุด
จากจุดนั้นที่พวกเขาอยู่ 'โซนไร้ชีวิต' นั้นไม่ใช่แค่ชื่อเท่านั้น แต่มันเป็นความจริง
ปัจจุบันลูหลี่อยู่ในเขตรอบนอกของดินแดนวิญญาณ แม้กระนั้นก็ตามเขาก็กลัวฝูงมอนเตอร์ที่ตามเขามา เขาละทิ้งแผนการของเขาที่จะล่อมอนเตอร์ต่อและกลับไปหาสมาชิกกลุ่มทหารรับจ้างของเขาโดยไม่ทราบว่าเขานำผีมาด้วยกี่ตัว
"ลูหลี่ คุณล่อมอนเตอร์เสร็จหรืือยัง? ดอกไม้และฉันรอมานานมากแล้วนะ "อาเซอร์ซีบรีสกล่าวออกมาในห้องแชท
"ฉันเพิ่งล่อมอนเตอร์เสร็จ มีมอนสเตอร์ค่อนข้างมาก แต่คุณต้องใจเย็น"
ลูหลี่กังวลว่าพวกเขาจะไม่ทราบวิธีการตอบสนองต่อสถานการณ์นี้ ดังนั้นเขาจึงรีบแก้ปัญหานี้โดยการพูดก่อน
"ผ่อนคลายน่า ฉันเคยมีประสบการณ์จัดการฝูงมอนเตอร์และ ... "
"หุบปาก อย่าพึ่งโม้ตอนนี้ ทุกคนตื่นตัวและเตรียมพร้อมเดียวนี้! " พเนจรกล่าวขัดจังหวะอาเซอร์ซีบรีสที่กำลังโม้
มอนเตอร์ที่ลูหลี่ดึงมานั้นมากจนเกินไป
จากมุมมองของพวกเขาบนเนินสูง พวกเขาได้เห็นมอนเตอร์จำนวนมากที่กำลังไล่ลูหลี่มา รูปร่างของมอนสเตอร์พวกนี้เกือบโปร่งใสและพวกมันยังมีใบหน้าน่าเกลียดและน่ากลัว
ลูหี่รีบวิ่งไปที่วงกลม
ดอกไม้อ้างว้างรีบใช้พายุหิมะลงไปยังข้างหลังลูหลี่
ลูหลี่ไม่กล้าหันหลังกลับไปต่อสู้และเขาก็ยังคงล่อและไล่ต้อนฝูงมอนเตอร์ให้มาอยู่ในพื้นที่วงกลม
รัศมีของระเบิดนั้นเล็กมาก แต่ทุกๆมอนสเตอร์ที่ถูกฆ่าโดยระเบิดนั้นก็คุ้มค่า
"ฉันโยนระเบิดตอนนี้ได้ไหม?" ฝ่ามือของซากุระเริ่มมีเหงื่อออกมาเมื่อเห็นลูหลี่ล่อฝูงมอนเตอร์ขณะที่หลบกรงเล็บของเหล่าผีไปด้วย
พระแม่ไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องของลูหลี่นานนัก
ถ้าไม่ได้เป็นช่วงเวลาที่ไม่เหมาะสม เธอก็คงจะยกย่องลูหลี่ในการกระทำเช่นนี้ทันที
“เดี๋ยวก่อน รอฟังคำสั่งของฉัน”
ลูหลี่ยกเลิกการกลายร่างเป็นเสือดาวของเขาในขณะที่วิ่งไป ความเร็วของเขาช้าลงนั้นทำให้สถานการณ์ของเขาเป็นอันตรายมากขึ้น แต่ตาของเขายังคงมองไปที่ฝูงมอนสเตอร์ จากนั้นเขาก็เริ่มใช้ทักษะเพิ่มความเร็วจากรองเท้าของเขา
"ลูหลี่!" จากที่สูงนั้น พเนจรเห็นได้ชัดว่ามีแสงสีขาวที่เหมือนวงแหวนซึ่งมันปล่อยออกมาจากกรงเล็บของผีมุ่งตรงไปยังร่างกายของลูหลี่
ลูหลี่ได้ยินเสียงเรียกชื่อเขาและเขาก็ไม่ได้ยืนนิ่งๆให้โดนโจมตี เขารีบใช้ทักษะซ่อนเงาทันที
ต้านทานเวทย์มนต์!
"ดี" พเนจรรู้สึกโล่งใจ
เหล่าผีได้ถูกบรรจุลงในพื้นที่วงกลมเล็กๆและในที่สุดมีพวกมันหลายพันตัวเข้ามารวมตัวกัน
"ลงมือ!"
เมื่อลูหลี่เห็นว่ามอนสเตอร์เหล่านี้ได้มารวมตัวกันและระยะเวลาของทักษะซ่อนเงาของเขาเกือบจะหมดลง เขาก็ได้ออกคำสั่งให้ใช้ระเบิดอย่างรวดเร็ว
ที่ระเบิดนี้ถูกเรียกว่าฟูลบอมเนื่องจากมันใช้งานได้อย่างง่ายดาย
เมื่อผู้เล่นใช้มันกลไกการเปิดใช้งานจะเปิดขึ้น ระเบิดจะตกลงพื้นและจะระเบิดหลังจากนั้นสามวินาที!
ลูกชิ้นงาและซากุระเป็นผู้เล่นที่เก่งทางด้านเทคนิค พวกเขาไม่กล้าที่จะหน่วงเวลาเมื่อมีมอนสเตอร์จำนวนมากเหล่านี้รอบล้อมลูหลี่และทั้งสองก็ได้โยนระเบิดทันทีที่ลูหลี่สั่ง
ลูหลี่รีบคลานไปหาที่กำบังและนั่งลง
แรงระเบิดของฟูลบอมนั้นมีพลังมากกว่าที่เคยเกิดขึ้นในห้องทดลองของเขา มันมีประกายแสงเกิดขึ้นก่อนที่คลืื่นช็อคเวฟจะถูกส่งไปในรัศมีห้าหลา การระเบิดนี้รุนแรงมาก ...
สิ่งมีชีวิตใดๆที่อยู่ในพื้นที่ของการระเบิดก็จะได้รับความเสียหายตามที่กำหนดไว้ของระเบิด
แม้แต่ผีที่มีคุณสมบัติพิเศษก็ยังได้รับผลกระทบนี้
ผีไม่ใช่มอนสเตอร์ที่ใช้ฟาร์มทั่วไป เนื่องจากพวกมันมีค่าต้านทานความเสียหายทางกายภาพและความเสียหายเวทย์มากที่สุดในเกม
มีเพียงผู้เล่นสองประเภทที่สามารถฟาร์มพวกมันได้ พาลาดินและนักบวชแสง
อย่างไรก็ตามมันก็ไม่มีปัญหาหากใช้ระเบิด ลูหลี่ได้ยินเสียงของระบบที่แจ้งเตือนว่าเขาได้รับ EXP อย่างต่อเนื่องพร้อมกับแแถบ EXP ที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
"ทำไมยังเหลือพวกมันอีกล่ะ!?"
เสียงตะโกนของพเนจรดึงความสนใจของลูหลี่ เขารู้สึกประหลาดใจที่พบว่ายังมีผีอยู่อีกหลายร้อยตัวที่ยังไม่ตาย
"พาลาดินไปดึงพวกมัน ฮาชิจังและซากุระ พวกเธอเป็นผู้รับผิดชอบในการสร้างความเสียหาย ส่วนมาสเรนทำหน้าที่รักษา ลูกชิ้นงาเตรียมระเบิดให้พร้อม "
หลังจากการดูสถานการณ์ ลูหลี่ก็ได้ตัดสินใจแน่วแน่ที่จะใช้ระเบิดอีกครั้งหนึ่ง
มีมอนสเตอร์ผีมากกว่าร้อยตัวที่มีเลเวลอยู่เหนือ LV20 ดังนั้นจึงไม่มีทางใดที่จะสามารถกวาดล้างพวกมันออกไปได้ด้วยวิธีธรรมดา