เทพสงครามหวนคืน ตอนที่ 119 เปิดตัวน้ำอมลิตสรรค์

เสียงที่เหมาอ่าวตะโกนออกมาเป็นเสียงที่ดังมาก ขนาดที่ว่าพวกนักข่าวที่อยู่ด้านล่างเวทีต่างก็พากันให้ความสนใจ ในระหว่างที่กำลังคุยกันอยู่ จากนั้นเหมาอ่าวก็พูดออกมาต่อ " ปรมจารย์หยางคุณจะทำแบบนั้นไม่ได้นะครับ เพราะตอนนี้- "

" กำลังจะตายสินะ! " หยางเฉินพูดขัดออกมาขณะที่เหมาอ่าวพูดอยู่ จากนั้นก็หันไปทางแองเจลล่าที่หยุดอยู่กับที่ เพราะคำพูดของเหมาอ่าวเมื่อกี้ แล้วหยางเฉินก็เริ่มพูดต่อ " รออะไรอยู่! "

" ค่ะ! " แองเจลล่าตอบออกมา แล้วก็เริ่มเดินตรงเข้าไปหาหลินซุ่ยต่อทันที ส่วนทางเหมาอ่าวก็พูดออกมาด้วยน้ำเสียงกำลังโมโห " ปรมจารย์หยางคุณไม่เข้าใจ ถ้าถอดเครื่องช่วยชีวิตตอนนี้ละก็ ท่านจอมพลได้ตายแน่! " เมื่อหยางเฉินได้ยินเหมาอ่าวพูดออกมาก็ได้ตอบกลับทันทีด้วยน้ำเสียงขึ้นเสียง " เหอะ! นายไม่มีหูฟังที่ฉันพูดไปเมื่อกี้หรือไง แล้วอีกอย่าง นายคิดว่าเรื่องแค่นั้นฉันไม่รู้หรือยังไง และถ้ายังปล่อยเอาไว้เขาก็อยู่ได้ไม่เกินเดือนนี้หรอก จริงไหม? "

เมื่อหยางเฉินถามออกมาเหมาอ่าวก็ไม่ได้ตอบอะไร แล้วก็ได้คิดในใจไปด้วย ' นี้เขารู้เรื่องนั้นได้ยังไง??? มันก็จริงงแบบที่เขาบอกมา ตอนนี้ถึงจะเป็นเครื่องช่วยชีวิตพวกนั้น ก็คงยืดชีวิตได้อีกไม่ถึงเดือนอย่างแน่นอน นี่เขาแค่มองก็รู้อาการบาดเจ็บได้เลยเหรอ ' จากนั้นทางด้านต้าเหลียนที่ยืนฟังทั้งสองคนกำลังคุยกันอยู่ก็พูดขึ้นมา ด้วยน้ำเสียงตกใจ " ผอ.เหมา! มันเป็นเรื่องจริงเหรอ? "

" เห้อ~ " เหมาอ่าวถอนหายใจออกมาด้วยน้ำเสียงเหนื่อยใจ แล้วก็เริ่มพูดออกมาต่อ " มันเป็นเรื่องจริงครับท่านายพล แต่ที่z,ไม่ได้บอกให้คนในกองทัพทราบ ก็เป็นเพราะคำสั่งของจอมพลหลินซุ่ยสั่งเอาไว้ ตอนที่เข้ามารักษาใหม่ๆ ท่านได้บอกเอาไว้ว่า ถ้าฉันใกล้ตายอยากบอกให้คนในกองทัพรู้อย่างเด็ดขาด!!! ท่านจอมพลบอกมาแบบนี้ ในตอนแรกผมก็ลังเลอยู่เหมือนกันแต่พอคิดถึงตอนที่ท่านจอมพลพูดออกมาด้วยน้ำเสียง และสีหน้าจริงจังแบบนั้น ผมก็เลยเลือกที่จะปิดเป็นความลับตามคำสั่งครับ! "

" งั้นเหรอ... " ต้าเหลียนตอบกลับด้วยน้ำเสียงเข้าใจ แล้วก็ได้คิดในใจไปด้วย ' ท่านจอมพลคงคิดเอาไว้แล้วสินะว่าถ้าคนในกองทัพรู้ว่าตัวเองกำลังจะตาย ต้องเกิดการแย่งตำแหน่งในกองทัพแน่! ' และในระหว่างที่ต้าเหลียนกำลังคิดอยู่ ทางแองเจลล่าก็ถอดสายออกจากร่างกายของหลินซุ่ยจนหมด

ตีด~

ตีด~

ตีด~

เสียงของเครื่องช่วยชีวิตดังขึ้นมา หลังจากที่แองเจลล่าถอดสายออกจนหมด จากนั้นหยางเฉินก็เดินเข้าไปหาร่างของหลินซุ่ยที่กำลังนอนอยู่ทันที แล้วก็คิดในใจไปด้วย ' มันก็จริงอยู่ที่การรักษาของโลกใบนี้ การเป็นโรคขนาดนี้ก็นับว่าร้ายแรงแล้ว แต่ว่าสำหรับดินแดนศักดิ์สิทธิ์นั้น การรักษาโรคแค่นี้มันเป็นเรื่องง่ายมาก! ' เมื่อหยางเฉินคิดสักสักก็เอาขวดน้ำอมลิตสรรค์ออกมาจากแหวนมิติ แล้วเอามันกรอกเข้าไปในปากของหลงซุ่ยทันที

...

....

......

หลังจากที่หยางเฉินกรอกน้ำอมลิตสรรค์เข้าไปในปากของหลินซุ่ย ทุกสายตาภายในห้องก็จ้องมองไปที่หลินซุ่ยดวยความสงสัย ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นต่อ หลังจากที่หลินซุ่ยได้กินน้ำอมลิตสรรค์ของหยางเฉินเข้าไป ส่วนเสียงเครื่องช่วยชีวิตด้านข้างของหลินซุ่ยก็คงยังดังขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง

ในตอนนี้ถ้าคนที่ไม่รู้เรื่องมาเห็นมันก็เหมือนกับว่า หลินซุ่ยตายไปแล้วอย่างแน่นอน เพราะเครื่องก็ร้องเตือนออกมา แล้วแถมร่างกายของเขาก็สูบผ้อมเหมือนคนไม่มีเนื้อไม่มีหนังอีก

" เอือก! .... เอือก!! " เสียงของร่างกายที่นอนไม่ได้สติอยู่ไอออกมา 2 ครั้ง ทันทีที่หลินซุ่ยไอออกมา เหมาอ่าวก็วิ่งตรงเข้าไปหาทันทีด้วยท่าทางตกใจ แล้วก็มาเกราะอยู่ที่ข้างเตียงของหลินซุ่ย จากนั้นก็พูดออกมาคล้ายกับตะโกนออกมาด้วยน้ำเสียงตกใจ กับสิ่งที่ตัวเองได้เห็นอยู่ด้านหน้า " ท่านจอมพล! ท่านรู้สึกตัวแล้วเหรอ??? " ขณะที่เหมาอ่าวกำลังพูดอยู่ หลินซุ่ยก็ค่อยๆ ลืมตาทั้งสองข้างขึ้นมา และในวินาทีนั้น กล้องที่ส่องมาด้านบนเวทีก็เริ่มการถ่ายขึ้นแบบรั่วๆ

แฉะ! แฉะ! แฉะ!

ในระหว่างที่กล้องกำลังถ่ายอยู่ พวกนักข่าวที่ถือไมค์อยู่ด้านล่างเวทีก็พูดออกมาด้วย ท่าทางและน้ำเสียงตกใจกันโดยหันหน้าไปทางกล้องเพื่อรายงานข่าวทันที

" -รายงานจากโรงพยบาลจู่ไฮ่ครับ! ตอนนี้ท่านจอมพลหลินซุ่ยตื่นขึ้นมาแล้วครับ หลังจากที่ได้ดื่มน้ำที่ปรมจารย์หยางเรียกว่า น้ำอมลิตสรรค์ไป! "

" -ตอนนี้ท่านจอมพลหลินซุ่ยตื่นขึ้นมาแล้วครับ หลังจากที่หลับไปเป็นเวลาหลายเดือน แล้วแพทย์วิเคราะห์ว่าท่านจะเสียชีวิตในอีก 1 เดือน แต่ตอนนี้กลับตื่นขึ้นมาแล้วครับ "

" -สำเร็จแล้วครับ น้ำอมลิตสรรค์ของปรมจารย์หยาง สามารถทำให้จอมพลหลินซุ่ยตื่นขึ้นมาแล้วครับ!!! "

ทางด้านของหยางเฉินตอนนี้ก็กำลังยืนคิดในใจด้วยใบหน้าที่ยิ้มแบบมีนัยอยู่ ' เท่านี้แผนเปิดตัวน้ำอมลิตสรรค์ของเราก็สำเร็จ ถ้าคิดจจากพลังของเราที่อยู่ในขั้นมหาสงครามแล้วละก็ สามารถผลิตมันออกมาวันละ 1,000 ขวด ได้แบบสบายๆ หึหึ!