เทพสงครามหวนคืน ตอนที่ 117 น้ำอมลิตสรรค์!

ณ สนามบิน

หลังจากที่หยางเฉินเดินทางกลับมาจากประเทศอังกฤก็เจอกับนายพลต้าเหลี่ยน กำลังยืนรออยู่ด้านล่างพร้อมกับถสีดำคันใหญ่กว่ารถปกติทั่วไป 1 คัน กำลังจอดอยู่ด้านหลัง แล้วก็ชายสวมชุดทหารที่เหมือนกับต้าเหลี่ยนอีกคน ที่กำลังยืนอยู่ข้างๆ ทั้งสองอยู่ที่ด้านล่างของบรรไดเครื่องบินหลังจากที่เดินลงมา

' ทำไมถึงได้กลับมาแค่ 2 คน กันละ แล้วสัตว์อสูร 1,000 ปี ที่ชื่อว่าหลงเย่าหายไปไหน ' ต้าเหลียนคิดด้วยความสงสัย หลังจากที่เห็นหยางเฉินเดินลงมากับแองเจลล่าเพียงแค่ 2 คนเท่านั้น แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรออกไป

ส่วนทางหลงเย่ากับเควินตอนนี้ก็ได้ลงจากเครื่องบินไปก่อนแล้ว เพื่อตรงไปยังทะเลสอบที่หลงเย่าเคยอยู่ เพราะคำสั่งของหยางเฉินที่รวบร่วมสมันไพรใต้ทะเลสาบเพื่อไปให้พวกลูกศิษย์สำหนักหยางฝึกฝนกัน เพราะต้องการเพิ่มระดับพลังของคนสำนักหยาง

" ยินดีตอนรับกลับครับปรมจารย์หยาง "ต้าเหลียนพูดออกมาทันทีด้วยใบหน้ากำลังยิ้ม หลังจากที่หยางเฉินเดินมาถึงด้านหน้าของตน " อื้ม " หยางเฉินตอบด้วยน้ำเสียงปกติ และเอียงสายตาไปทางชายอีกคนที่กำลังยืนอยู่เล็กน้อย ทางต้าเหลียนที่เห็นหยางเฉินมองไปทางชายอีกคนอยู่ ก็รีบพูดขึ้นมาทันที " ชายคนนี้เป็นที่ปรึกษาคนใหม่ของกองทัพจีนตะวันออกเองครับ! "

ชายที่กำลังยือยู่ข้างๆ กับต้าเหลี่ยนตอนนี้เป็นผู้ชายที่มีส่วนสูงถึง 2 เมตร ร่างกายกำย้ำมีกล้ามเนื้อปรากฏออกมาเห็นได้ชัด ผมสีดำ ดวงตาสีดำ สวมชุดทหารของกองทัพจีนตะวันออกอยู่ ชื่อว่า ไห่ตง

' ตำแหน่งเดียวกับยัยนั่นที่เราจัดการไปตอนนั้นสินะ! ' หยางเฉินคิดในใจหลังจากที่ได้ยินต้าเหลียนพูดออกมา จากนั้นก็หันกลับไปมองต้าเหลียนที่อยู่ด้านหน้า แล้วก็เริ่มพูดต่อ " ได้จัดเตรียมแบบที่ผมข้อเอาไว้ให้ไหม? "

" เรียบร้อยครับ! ผมเตรียมโรงบาลของผู้ป่วยที่เป็นโรคที่หมอวินิฉัยว่ารักษาไม่หาย แล้วก็เป็นผู้ป่วยระดับ Vip ของประเทศอีกด้วย ทุกคนที่อยู่ในโรพยบาล จู่ไฮ่ ล้วนต้องมีเป็นคนสำคัญเท่านั้นครับ- แต่คุณจะทำอะไรงั้นเหรอ? "ต้าเหลียนตอบคำถามของหยางเฉินออกมา จากนั้นก็เริ่มถามต่อทันทีด้วยความสงสัย พร้อมกับคิดในใจไปด้วย ' ปรมจารย์หยางต้องการจะทำอะไรกันแน่??? '

" ผมต้องการหาเงินทุน? "

" ฮาๆๆๆ " ต้าเหลียนหัวเราะออกมาด้วยน้ำเสียงชอบใจ แล้วก็ได้เริ่มพูดต่อ " ปรมจารย์หยางคุณต้องการเงินทุนเท่าไหร่ครับ ถ้าเพื่อคุณแล้วละก็ทางรัฐบาลจีนต้องสนับสนุเต็มที่อย่างแน่นอน สิบล้านหยวน ร้อยล้าานหยวน หรือไม่ว่าจะเงินระดับพันล้านหยวนทางประเทศจีน- "

" ล้านล้านหยวน! " หยางเฉินพูดขัดออกมา ขณะที่ต้าเหลี่ยนกำลังพูดอยู่ จากนั่นทางต้kเหลียนที่กำลังพูดออกมาอยู่ก็หยุดไปทันที แล้วทำสีหน้าตกใจออกมา แล้วทางไห่ตงก็พูดออกมาด้วยน้ำเสียงตกใจทันที หลังจากที่ได้ยินหยางเฉินพูดออกมา " ปรมจารย์ครับ เงินจำนวนขนาดนนั้นท่านจะไปเอามาจากไหนงั้นเหรอ- เงินจำนวนขนาดนั้นมันมากกว่า GDP ของประเทศบางประเทศอีกนะครับ! "

' มันก็จริงอย่างที่หมอนี่พูดออกมา เงินจำนวนขนาดนั้นมากกว่า GDP ของบางประเทศอีก เพราะแบบนี้เราก็เลยต้องเอาพวกนักข่าวมาเพื่อให้ทั้งโลกได้รับรู้ เพราะถ้าขายแค่ในประเทศจีนเงินก็คงไม่ถึงอย่างแน่นอน และบางครั้งพวกสมุนไพร์ที่เราต้องการซื้อมันอาจจะต้องใช้เงินมากกว่า ล้านล้านหยวนอีกด้วยซ้ำ ' หยางเฉินคิดในใจ แล้วก็ได้ยอมือซ้ายขึ้นมาที่มีแหวนมิติอยู่ จากนั้นก็มีขวดแก้วขนาดเท่านิ้วมือชี้ลอยออกมา จากด้านในแหวนมิติทันที ขวดแก้วที่ออกมามีน้ำอยู่ด้านในประมาณ 1/8 ของขนาดขวด และน้ำด้านในก็เป้นน้ำสีเหลืองทอง ที่สีเหมือนกับทองมาก แต่มันเป็นของเหลวที่ขยับไปมาได้แบบน้ำ

" ปรมจารย์หยางนั่นคือ.... " ต้าเหลียนถามออกมาด้วยน้ำเสียงอ้ำอึ้ง จากนั้นหยางเฉินก็พูดออกมาทันที " น้ำอมลิตสรรค์! " เมื่อหยางเฉินพูดออกมาต้าเหลียนก็ยังทำหน้าสงสัยอยู่ แล้วก็ได้เริ่มถามต่อ " มันทำอะไรได้เหรอครับ? "

" เพราะแบบนี้ไงผมถึงให้ท่านพาผมไปที่โรงพยบาล เดี๋ยวท่านก็ได้รู้สรรพคุณของมันเอง หึหึ! " หยางเฉินตอบกลับพร้อมกับรอยยิ้มแบบมีนัย

" คะ- ครับ " ต้าเหลียนตอบออกมาด้วยน้ำเสียงสงสัยอยู่ แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรกลับไป แล้วพาหยางเฉินกับแองเจลล่าเดินทางไปยังโรงบาลจู่ไฮ่ทันทีี